Vísir - 05.05.1919, Blaðsíða 3

Vísir - 05.05.1919, Blaðsíða 3
V í SlJtt STÚLKUR Til sildarvinnu á Hj altOyTÍ og SÍglVljBLröÍ verða nokkrar stúlkur ráðnar. Stálkur þær, er verið. hafa í þjónustu félagsins undanfarin ár ganga fyrir. Ráðið verður næstu daga frá*4—6 e. h, Hlntafélagið „Kveldnlfnr". Ofnar og Eldavélar og alt þeitn tilhayrandi fæst í eldfæraverslun Kristjáas Þopgríoass. í Kirkjustr. 10. en annað ekki. Um að æfa menn- ina, sem eiga að taka þátt í þess- um knattspymum.ótum, hugsa þeir alls ekkert. Félögin hugsa heldur ekkert um að. æfa þá menn, sem þau ætla að senda til að keppa. pau eru ekki einu sinni búin að koma sér saman um mennina. Ef þetta er ekki liá-íslenskur slóðaskai>ur, þá er hann ekki til! Yið svo búið má ekki standa. Ef íslenskir knattspyrnumenn eiga ekki að verða sér til eihf- legrar skammar á komandi sumri, i viðureigninni við dönsku knattspyrnumennina, þá verða þcir nú að fara að taka til óspiltra málanna við æfingar. Um sigur í þeirri viðureign geta þeir að vísu enga von gert sér, en drengilega framgöngu vitum við að þeir geta sýnt, ef þeir vilja. Gamall íþróttavinur. Skötarnar í Reykjavlk. Herra ritstjóri: — Yður dettur væntanlega í hug, að eg ætli að skrifa eitthvað um fiskveiðar, þegar þér sjáið þessa fyrirsögn, en svo er þó ekki. En þér hafið sjálfsagt veitt því eftirtekt, hvernig sum götunöfn. in eru horin fram hér i bænum, 230 t. d. Óðinsgata, Grettisgata og Njálsgata. Langflestir menn bera nöfnin þannig fram: Óðins- skata, Njáls-skata, Grettis-skata o. s. frv. og þó er eins og altaf sé verið að rembast við að skýra göturnar svo, að fyrri hluti nafnsins endi á s, nú síðast er mér sagt, að skira eigi nýja götu Týsgötu og aðra Sölvhólsgötu, og bætast þar tvær „skötur“ við þær, sem fyrir eru. Enginn seg- ir Suður-skata eða Grjóta-skata, af þvi, að þar endar fyrri hluti orðsins ekki á.s. þetta verður bæjarstjóm að liafa í hyggju framvegis, þegar hún skirir ^ötur bæjarins, ann- ars fara allar skírnir hennar „i skömm og skötulíki“. Skötubrandur. I Bæjarfréttlr. í auglýsingu um útboð á tómum og salt- fullum síldartunnum, liggjandi á Svalbarðseyri, sem birtist í blaðinu 3. þ. m„ hafði misprent- ast tala tunnanna: 400 í stað 4000. Brnnatryggiagar allskonar Amtmannsstíg 2. Skrifstofutími kl. 11—2 og 4—7 Sighvatnr Bjarnason. Ferming fór fram í báðum kirkjunum hér í gær. Skipafregnir. Harry fór til Akureyrar í gær. Meðal farþcga var Aðalstenn Kristinsson verslunarstjóri. Leo fór til Isafjarðar í gær með marga farþega. Voru það flestir þeir ísfirðingar, sem hér i liafa dvalist undanfaraar vikur. Geysir fór áleiðis til Englands í fyrrakveld. Mr. Copland fór með skipinu og f jölskylda haiis. Fuglar eru með mesta móti hér við tjörnina um þesar mundir, eink- uln endur og stelkar. Vélritunarsamkepni fór hér fram í gær og mun verðlauna-dómur upp kveðinn i kveld. — Visir hefir heyi’t, að Eggert P. Briem hafi verið með hinuin fljótustu keppendum. — Hann notaði Imperial-ritvél. 231 Lóðarréttindi á góðum stað á Sigluflrði til sölu. Talið sem fyrst við Stefán B. Kristjánsson Sími 697 B. . Húsnæðl 2 herbergi og eldhús óskast tíl leigu frá 14, maí. A. v. á. Hinn ágæti pasteuriseraöi rjómi frá Gröufuldt, fæst í dag. Óvanalega góður þeytirjómi fæst i Tjarnatgötu 5. Notið tækifærið! Húsnæði. 1—2 herbergi ósfea-it til leigu, nú þegar eða 14. maí.. Fyrir- framborgnn ef óskað er. Tilboð merkt „78“ leggist inn á afgr. blaðsins. Gullfoss fór frá New York á laugar- I daginn með 51 farþega. 232 ferð á hendur. Nú hefir hann verið að ferðast erlendis; eg vcit ekki hvar, en sennilega um Ástralíu. Eg hefi ekkeri frétt af honum.“ „Hann þyrfti að vera hér; við þurfum einmitt á manni að lialda, sem getur skakkað leikinn og sannast að segja fanst mér hann ekki svo þreytulegur síðast þeg- ar eg sá hann,“ sagði sá, sem áður liafði talað. „Jú, liann hafði ofþreytt sig, en eg er yður alveg sammála um, að við þörfnumst allra og þá ekki sist hans,“ svaraði Chester- leigh lávarður. Hann hafði naumast slept orðinu þegar hár maður ruddist gegnum mannfjöld- ann og til þeirra. •Standon lávarður, sem fyrstur kom auga á hann, hrópaði upp yfir sig: „Herra trúr, hér kemur hann! Gleður mig að sjá þig, kæri Harvey; við vorum einmitt að tala um þig.“ Chesterleigh lávarður greip um hönd Clives og bað hann velkominn. Clive hafði breyst mikið; hann var horaður og veiklu- legur, grá hár sáust hér og hvar á liöfði hans, hann var þreytulegur, virtist sinnu- laus, eirulaus, augun voru fjörlaus, var- irnar samankipraðar. Allur þrótturinn og æskuf jörið, sem einkendi hann áður, virt- ist horfið. Chesterleigh lávarðurbeið þang- að til Clive hafði skifst á nokkrum orðum við hina, þá vék hann honu inmeð sér af- síðis. — „Mér þykir ákaflega vænt um, að þú ert kominn aftur, Hai*vey,“ sagði hann, „við þörfnuðumst þín mjög! En þú sýnist ekki hafa náð þér mikið, það eru ósköp að sjá ]úg. Hvar hefirðu verið.“ Clive ypti öxlum. „Eg hefi verið að ferð- asl hingað og þangað,“ svaraði hann og rödd hans var kuldaleg og eins og úti á þekju. „Eg bjóst við að koma til Lundúna i fyrradag, en misti af bátmim. Er nokkuð í fréltum?“ „Spurning þín sannár best, hve mjög þú liefir verið utan við þig,“ svaraði Ctiester- leigh. „Margt hefir skeð meðan þú varst burlu. Ef mér skjátlast ekki, þá eru itialds- menn nú alveg að þrotunl komnir. Deve- reux heldur að vísu enn þá áfram að brosa, en eg hugsa, að hann finni þó hve storm- urinn nálgasl óðum. Við ættum að geta komið þeim frá á þessu þingi. petta ættu að vera góðar fréltir fyrir þig, því ef við komunist að, þá ætti að verða pláss fyrir þig og það golt pláss.“ „Heldurðu það?“ spurði Clive eins og hann vildi reyna að sýna áhuga sinn. „Auðviíað,“ svaraði Chesterleigh lávarð- ur. „Kæri vin, við gætum ekki gengið fram lijá þér þótt við vildum; athugaðu hvað einu orði sagt, nú var stundin komin fyrir við ekki án þín verið. Hvað viltu verða,“ bætti hann við hlæjandi, „atvinnumála- ■ráðherra, utanríkisráðherra eða hvað?“ Clive reyndi að hlæja, en hláturinn dó á vörum hans. „Eg hefi ekki hugsað um það atriði. Hvað segir Graliam ?“ „Graham segir eins og eg, að við hljót- um að komast að bráðlega. Hann var að tala um þig i gærkvöld; þú vcist livað hann metur þig mikils. En segðu mér nii eitt- hvað um sjálfan þig; hvers vegna hefirðp ekki skrifað? Editli ogeg höfum bæði þráð að að fá fréttir af þér.“ „pað var leiðinlegt“, sagði Clive. „Eg yona, að ungfrú Edith líði vel. Eg skrif- aði ekki af þvi að það var ekki um neitt að skrifa. Eg licfi verið að ferðast. skjóta og fiska og svo framvegis.“ Chesterleigh horfi á hann bæði forvitn- islega og með kvíðasvip. „Eg vona, að ekkert alvarlegt gangi að þér?“ sagði hann. „Eg veit, að dauði föður þíns liefir haft mikil áhrif á þig; en liann var gamall maður orðinn og —“. Clive kinkaði kolli. „Já, eg fann sárt til dauða hans,“ sagði hann, eins og það ætti & #■

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.