Vísir - 02.06.1919, Qupperneq 3

ððÍStK
IHatsvem vo,3cxi:o,3r.
Gott kaup í boði.
Griiðm. U. Guðmuudssou
á mb. ísleifur.
Verslan Steiannnar Briem
Laugayeg 18 B.
Hefir mikið úrval af allskonar telpu- og unglingakjólum, einnig
morgunkjólum, regnkápum, peysufatakápum, og unglingakápura
Blúsur og pils. Telpuhatta o. m. fl.
Síra Sigurður Guðmundsson,
frá Ljósavatni, er kominn hing-
af> til bæjarins, meö fjölskyldu
sinni; og mun setjast hér at>.
Fyrsti knattspyrnukappleikurinn
á þessu sumri, var há'ður í gær
á íþróttavellinum. Attust þar við
yngstu’ deildir (III. fl.) K. _R. og'
V'íkings.’og var leikurinn ójafn.
1 þessum flokki eru að eins piltar
yngri en 15 ára. í liði Víkings virt-
•ust .flestir komnir fast að því ald-
urstakmarki. en í andstæöinga-
hópnum voru kapparnir miklu
minni. Báðir flokkar léku laglega.
Vikingsmenn þó betur, enda unn«
þeir glæsilegan sigur með 8:0
(báða hálfleikana með 4:0). Hinir
vörðust þó dálaglega, en brast aug-
sýnilega þrek á við andstæðing-
ana. Markvörður þeirra, Aage
Malmberg, varöí markið prýðilega
og mun vera góður m á 1 m u r i
honum.
Ahorfendur voru margir á
leiknum. óg þótti góð skemtun.
Fer áhugi bæjarmanna fyrir
knattspyrnu sýnilega vaxandi ár
frá ári.
Næsti kapþleikur fer fram ann-
að kveld kl. 8, og eigast þá við
K. K. og Væringjar.
Síra Guðm. Helgason
præp. hon., er hér staddur.
Síra Ásnnradur Guðmundsson,
frá Stykkishólm..' kom í gær á
Skildi frá Borgarnesi.
Nefnd sú,
er Framfarafélagið kaus, til að
athuga, hvernig haganlegast yrði
ráðið fram úr húsnæðiseklunni hér
j í bænum, er nú tekin til starta,
hefir haldið tvo fundi.
í nefndinni eru: Þórður Bjarna-
son, kaupmaður, formaður; Gisli
Þorbjarnarson búfræðingur. skrif-
ari; Ari Antonsson, verslunarm.;
Finnur Thorlacíus, snikkari; Jó-
hann Fr. Kristjánsson. húsagerð-
armaður: Kjartan Thors. fram-
kvæmdarstjóri.
Sjöundi maðurinn sem kosinn
var i nefndina, Kjartan Ólafsson,
steinsmiöur, hefir ekki getað tekið
sæti i henni, af þvi hann starfar
nú utanbæjar.
Sildarútvegur.
Tveir nótabátar, tvær hringnætur (amerísk og sænsk), skegta,
síldardekk, hringnótaspil m. m. eig'n í. ■v. li. t. jjÆgis1*, er*
tíl sölu,
Tilboð séu afhent á skrifstofu félagsins í Lækjargötu 6 B. eigi
síðar en miðviliruiaginrt 4. jtuai kl. 12 á hád. Útvegur-
inn er til sýnis í Sjávarborg hér í bænum mánudaginn 2. og
þriðjudaginn 8. júní kl. 8—10 árdegis og 5—7 síðdegis.
Ennfremur verða seld iýms fiskveiða og fiskverkunaráhöld og
tæki. tíala á þeim fer fram í 'Sjá.var-'borg' hér 1 bænum mánn-
dag 2. og þriðjudag 3. og miðvikudag 4. júní kl. 8—10 árd. og
5—7 síðdegis. Menn snúi sér til Þórarins Arnórssonar í Sjávarborg
hann sýnir lystþafendum síldarútveginn og annast sölu á áhöldun-*
um.
Reykjavík 31. mal 1919.
Féiagsslitanefadin.
XJ ppboð
Þriðjudag 3. júní, kl. 1 e. h. verður haldið uppboð ef viðun«
anlegt boð fæst, við pakkhús Þorsteins Jónssonar, og þar selt kring-
um 70 tonn Tjörneskol, og ef til vill, segl, kaðlar og rúnnholt af
kútter 0. fl.
Gjaldfrestnr til ágústloka,
G.s. ISLAND
í '
fer héðan um miðjan jání
tii Leith
Kaapmannahafnar.
C. Zimsen.
296
XXIV. KAPITULI.
Samsöngurinn.
Clive var að liugsa um það með sjálfum
>sér, á leiðinni frá s])ítalanum til Grosvenor
Square, livort hann ætti að segja Chester-
leigh frá því, að hann hefði áður lútt kon-
una, og frá framkomu hennar þá; en
svo ákvað hann að gera það ekki; þvi
skyldi hann vera að gera þeim órótt að ó-
þörfu? Hann 'lét sér því nægja að segja
þeim frá slysinu eingöngu og það hafði
engin önnur áhrif á Chesterleigh lávarð
og Edith nema vekja hjá þeim meðaumk-
um með þfcssu fórnardýri hinna fjölfömu
stræta borgarinnar.
Morguninn éftir fór Clive upp lil Quil-
tons og var.Qiiilton þá í niminu.
„Er kviknað í?“ spurði hann letilega
um leið og Clive gekk inn.
„Fyrirgefðu ef eg trufla þig“, sagði
Clive- „En þessi kona er enn þá einu sinni
komin fram á sjönarsviðið; það var ekið
yfir hana á strætinu i gærkvöld, og eg vil
fá þig til þess að konia með mér yfir í St.
Thomas-spítalann“.
„Hvaða kona?“ sagði Quilton, eins og
hann væri áð rifja éitthvað upp fyrir sér.
297
„Æi-já, nú man eg! En hvers vegna viltu
að eg fari með þér“.
k „Eg veit ekki“, sagði Clive og hló, „eg
hefi einlivern veginn hugmynd um, að þú
kunnir að þekkja hana, þú þekkir svo
marga“.
„Jæja, eg skal koma ofan til þín, svo
sem eftir stundarfjórðwng, þó að eg skilji
ekki hvernig þú ætlast til, að eg þekki alla
hér a þessu fjölbygða landi, sem við köll-
um Brétlandseyjar“.
„Komdu og borðaðu mcð mér morgun-
verð“, sagði Clive.
„Eg borða aldrei morgunverð“, sagði
Quilton. „þ>ú manst eftir sögunni af mann-
inum. sem var spurður iivað hann hefði
haft til morgunverðar, dag nokkurn eftir
að hann hafði vcrið á „tur“. Hann kvaðst
hafa haft kjöt, sóda og whisky — og
hund, það er að segja himd til að éta kjöt-
ið. Svona er um mig“.
Eigi að siður fékk Quilton sér kaffi með
Clive og svo fóru þeir báðir til spítalans.
Læknirinn kom lii þeirra og gaf þeim upp-
lýsingar um líðan konunnar.
„Hún er\búin að fá meðVitundina aft-
ur“, sagði hann, „en áfallið virðist hafa
stórkostleg áhrif á minni hennar. Hún er
róleg, en man ekki neitt. - ekki svo mik-
ið sem nafnið sitt“.
298
Quilton, sem stóð að baki Clive, dró
andann djúpt inn á milli tannanna, svo *
hóstaði liann, eins og til að leyna hljóð-
inu.
„þér getið komið upp að sjá liana“,
sagði læknirinn, „en hún lítur ekki við
neinum“.
]?eir fóru, staðnæmdust við rúmið og
virtu fyrir sér konuna. Hún var róleg, leit
á þá sem snöggvast, en horfði svo tóm-
látlega út i herbergið.
„Vesaling konan“, sagði Clive. „Hun
virðist eklcert þjást. Hve lengi \erður hún
svona?“
Læknirinn ypti öxlum. „]?að get egekki
sagt um; ef til vill árum saman, ef til vill
fær hún lika minnið bráðlega. Verst er
að vita ekkert um vini hennar éða ætt-
ingja svo að við getum gert þeim aðvart“.
„Við verðum að gera eitthvað fyrir
haua,“ sagði Clive.
Quilton hafði enn ekkert sagt, en stóð
og horfði á hvíta andlitið, sem nú var
næstum blíðlcgt á svip. Svo sagði hann:
„Eg lield, að cg þekki konu, sem gæti lit-
ið eftir henni. Hún er ekkja eftir blaða-
mann sem eg þckti, — því hann vann við
»Vitann“ eins og eg, — og hún mundi
taka því feginshendi að líta eftir henni
gegn einhverri þóknun“..
\
V