Vísir - 30.07.1919, Blaðsíða 2

Vísir - 30.07.1919, Blaðsíða 2
> t ;> a H HMaiMaMkotSEH firsln tirgriis Biliulssoiar Bergstaðastr. 33 frá Urriðafossi. Sími 142 A. Hafa fyrirliggjandi Teggflisar og Cementsliii. ísl. smjör, Kex og kök'ir m.teg. Siróp í dósum. Mjólk (niðursoðín) bvo sem; „BordenV1 „Libby’s11 „Nestle’s“ (sæt) og „Sealect“. Jarð- epli, óvenju góð á þessum tíma. Þetta fæst ásamt öðrum nauð- synjavörum í versiun Þorgríms Guðmondssonar. Snmarfðt handa telpnm og drengjum nýkomin ggixs&aietxiJi* Símskeyti Irá fréttariUra Viata. Stúdentat'undur Norðurlanda. Voss i.Noregi, 28. júlí. Fund ur Norðurlanda-s l úden ta hófst hér í dag. par eru 149 NorÖmenn, 75 Svíar, 51 Dani, 9 Islendingar og 4 Finnar. Sérþekaing. í frumvarpi stjórnarinnar um laun kennara er ákvæði um það, ’að kennarapróf skidi vera skil- yrði fyrir kennarastöðu. Svo kynlega ber nú við, að þetta á- kvæði hefir orðið sumum að hneykslunarhellu, og hefir verið gerl að blaðamáh. Eg get ekki bundisl þess, að láta þá skoðun mína í ljósi, að þetta ákvæði sé eitt af því besta og sjálfsagðasta i frumvarpinu. Er skoðun mín í þessu efni íyllilega i samræmi víð nýjustu hugmyndir uppeldisscrfræðinga (sömuleiðis i samræmi við heil- brigða skynsemi og stefnu tím- ans á öllum sviðum). Stefua tímaus er sem sé; meiri vinnuskifting, sérþekking á fleiri og fleiri sviðum. ]>að þarf sérfræði lii þess að temja hest, hvað þá til þess að uppala mann. Sá, sem á gott reðhestsefni, er vandur að tamningamanninum, liann leit- ar ekki meðal háskólamanna, skipstjóra eða handverksmanna, hann leitar að hesiamanni, manni, sem skilur og þekkir eðli hestsins og kann með hann að fara. Við stöndum nú á sama sligi í uppeldismálum og við stóð- um fyrir nokkrum árum í heilbrigðismálum, þegar skoltu- læknar f/),ru um landið, oe bvrl- uðu mönnum lyf. Trúði alþýða þeim oft betur fyriv líí'i sínu en lærðum læknum. Hefir löggjaf- arvaldið ekki séð sér annað l'ært, j en að tryggja að ábyrgðarstörí, ! sem varða licill einstaklinga og alþjóðar, lendi ekki í höndum , „l'úskara“. Til dæmis geta nú ! þeir einir orðið ski]>stjórar, sem i í'engið hafa sérmentun í sjó- | mannafræði, og lokið ákveðnu pról'i. Mundi það nú okki vel farið, að löggjafarvaldið Irygði það, að þeir einir verði leiðtógar æskulýðsins, sem nokkra sér- mentun hafa hlotið á uppeldis- sviðinu. Eða til hvers hefir kenn- araskólinn verið stofnaður? ; Fyrir þann, sem ætlar.að starfa að því, að uppala menn, , er ekkert próf æðra en kennara- prófið. pað er engin trygging til í’yrir þvi, að sá sem hefir lokið stú- . dents prófi, guðfræðisprófi eða heimspckisprófi verði góður kennari. Er það fráleitt að hon- um sé nokkur niðrun að þvi að setjast á' bekk með þeim, sem eru að leita sér þekkingar á und- irstöðuatriðum slarfs þess, sem þeir ætla að rækja. Undantekn- ing er að fari eins og vildi lil fyrir skÖmmu í Danmörku.Guð- fræðiskandidat frá háskólanum s(')tti um kensluslarf við alþýðu- skóla. Til þcss nú að fá starfið, þurfti Iiann að ganga í kcnnara- skóla/en féll við inntökuprófið. MörguiU verður liáll á hell- unni þóll háskólamcnn séu. 1 sjóþorpi einu hér í grendinni var fyrir skömmu háskólamaður fenginn lil þess að taka við kenslu i forföllum kennarans, Varð hann meðal annars að kenna Helgakver. Meðal nein- endanna var drengur, sem kunni greinarnar svo vel, að hann fékk allai sex, en það var þá hæsta einkunn. Kitt sinn átti drengur að lesa grein, sem byrjar svona: „111 meðferð á skepnum ber votl uni grimt og guðlausl. iijarta- lag,“ en liánn las greinina svona; „Hundrað og ellefu meðferð á sk( piHim“ o. s. frv. Skoðaði hann orðið „ill“ sem töluna 111). Helir þessi drengur auðsjá- anlega bcitl mjög öfugri aðferð við námið, þotl hann væri undir handarjaðri háskólamannsins, þur sem liann sætti sig við að þylja aðra eins lokleysu. Hefði FOrd.-T3ífr©iö til sölu í góðu standi. Uppl. gefur ö. NJf ^æberg, Hafnarfirði, Sími 38. kennarastéttinni, til þess að finna mann, sem hefði gefið á- gætis einkunn fyrir slikt vara- verk, þar sem hugsuninni var útrýmt. Ef kenslustarí’ið á nú ekki að vera ánnað en svona löguð yfir- heyrsla, þá þ'arf sannarlega ekki að vanda til um kemiaravalið, né launa kensluna vel. Væri þá best að sliga íiógii langt skref aftur á bak, og taka u])p þá að- ferð, sem víða gilti, að fela kensluna þeim, sem væru and- lega og líkamlega bjagaðir og til einskis hæfir. Eigi aftur á móti uppeldið að niiða að þvi, að framleiða góða, sjálfstæða, vitra og duglega menn, þá þarf fyrst og' fremst að tryggja þaö, að hver einasti kennari lai kennaramentun, og að starfið sé borgað sómasapi- lega, svo að dugandi menn þurf'i ekki að fráfælast að taka það að sér. Er sannarlega ekki minna heimtandi af þeim, er kenslu vilja stunda, en ])róf við kenn- araskólann. Fyrir þá, sem hafa ekki á aðra skóla gengið, er það ekki of mikið, en auðvell þeim, sem áður hafa hlotið almenna mentun. Er, sá skóli svo hollur, að engan ítiun iðra þess, að hafa sótt hann. Reykjavik, 28. júlí 1919. S. Arason. : iíi 1 f’v<?f I->(n»4‘l , Spritt-tollor. Tollhækk unarfrumvarpið er nú komið til efri deildar og þar orðin sú breyting á því, að 4 kr. innfhitningslollur er lagður á suðusprftl-literinn. það var f.járhagsnefndin í þessari. deild, sem þessari breytingu kom að, og færði hún þá ástæðu til þess, að suðuspíritus væri drukkinn i ó h ó f i, en „lióf er best i hverjum hlut“ meinar nefnd- in.‘—r Hér skal nú ekki um það rætt, hverjar likur séu lil þess, að menn fari fremur að drekka „koges“ í hófi, ef svona hár lollur verði lagður á hann. En tollur þessi verður allþungur skaliur, sem verður tilfinnanleg- Öll1.onr)Iv) ríi ___ o|/ V ’ ! vegna þess að almenningur • drekki „koges“ i hófi né óhófi, heldur af því, að suðusprittið er I einmitt notað lil suðu, eða til j þess að kveikja á „primus“- i suðuáhöldum. — pessi notkun j sprittsins er eí' lil vill meiri en þingmennirnir gera sér liug- i mynd um, einkum i kauptúnun- j um. En það mun láta nærri, að á meðalheimili, þar sem prímus- j vélar ei’u notaðar, sé spritteyðsl- ' an alt að 1 litra á mánuði. Ef t(.41urinn verður ákveðinn 4 kr. á lítrann, þá verður þannig lagð- ur nýr 40 króna skattur á hvert meðalheimili íkauptúnum lands- ins, eða 5—6 króna nefskattur. En „prínnis“-vélarnar hafa menn einmitl tekið upp i sparn- aðarskyni, vegna þess að stein- olía er ódýrara og drjúgara elds- neyti en kol. — Tollurinn yrði þannig skatlur á dýrtíðarráð- stöfunum almennings og hegn- ing fyrir sparnaðarviðleitni manna. Va'ri þó fremur lil þess ætlandi,, aí' hinu liáa Alþingi, að það hvetti menn tii að spara. Ef það væri nú í raun óg veru tilgángurinn með tolli þessum. að koma i veg' fyrir það, að menn drekki suðuspritt „í ó- hófi“, þá er fyrst og fremst vafa- sanil, að þeim tilgangi verði náð með þessu, nema að nokkru leyti, en auk þess má þó benda ; á aðra leið til þess, og hana I miklu líklegri til góðs árangurs. Sú leið er, að banna alla sölu á suðuspritti i kaupstöðum nema gegn seðlum, sem gefnir væru út og úthlutað af lögreglustjóra, eins og gerl hefir verið á Siglu- firði En ef þ;ið er méðfnim e'ða aðallega tilgangur flutnings- manna, að afla landssjóði tekna mrð þessum tolli, þá verður Næntanlega að taka því með þögn og þolinmæði, þó að slík lekjugræðgi sé næsta smásálar- leg. En livað myndu bændurnir segja, ef þeir væru eltir þannig með skattaálögum, eins og þeii' elta lcaupstaðabúana „á rönd- um“, jafnvel inn í eldhúsin, til að tolla suðuáhöld þeirra? /rf ]7eir myndu áreiðanlega ekki taka þvi með þögn og þolin- mæði. Borgari.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.