Vísir - 18.08.1919, Blaðsíða 3

y ísir
ar eins og' sá sem nú er haf'öur, og
kvað hann liafa reynst vel.
Á ýniislegft fleira drap ræöumaö-
Ur er taka þyrfti til athugunar um
sildarvinnu og ætlar hann aö skrifa
Urn þetta alt ritgerö, er aö líkind-
um birtist í „Æg'i".
Þökkuöu áheyrendur prófessorn-
um erindiö meö lófataki.
Leyföi þá prófessorinn frjálsar
umræöur um máliö og kusu fund-
armenn Ásgeir kaupm. Pétursson
Lrir fundarstjóra. Umræöur urðu
Lemur daufar og tóku aö eins 3
u^enn til máls: kaupm. Ásgeir Pét-
Ursson. lögfræðingur Júl. Hav-
steen, Akureyri og kaupm. H. Sob-
stsd. Tóku þeir allir í sama streng
Ule'Ö jiaö, aö þakka prófessor Guö-
uumdi Finnbo gasvni komu hans
bingaö, í sildarverin, og vonuöu,
árangur feröar hans mætti veröa
'U'kil] og góður. Flestir útgerðar-
menn mundu sjá, aö hér væri
IUorgu ábótavant. en margir hugs-
nöu sem svo,' aö svoná heföi ])aö
( raslaÖ áður, og svona mundi það
?e*a draslað áfram, en áreiöanlega
mundu allir taka feginsliendi góö-
um og vel rökstuddum tillögum,
Sem miöuöu aö því aö bæta síldar-
uieðferö vfirleitt.
Hinomg Jóns Árnasonar.
og mintist hann þess einkum,
sem þeir ættu þeim hjónum upp
að inna.
Mentaskólinn og Alþingis-
húsið drógu fána á stöng í virö-
irigarskyni við minning Jóns
Árnasonar, en stjómarráðinu
láðist það einlivern veginn, og
sárnaði mörgum svo einstakt
i-æktarleysi.
Simslitin.
Eftir aö byrjað var að prenta
blaðið í gær, barst. Vísi sú fregu.
að skip frá ,,St. Norræna“ væri
lagt af stað til Færeyja og væntan-
legt þangað á þriðjudagskvöld. Er
búist viö, aö aðgerö á símanutn
verði lokið á miðvikudag.
í fyrrinótt voru afgreidd um 50
loftskeyti milli Reykjavikur og
Bergen; og ntá vel senda þannig
stutt skeyti, svo aö ábyggilegt sé,
en ekki löng kaupsýsluskeyti.
Síldveiðin.
Nokkrir vinir og ættingjar
Ámasonar og konu hans
Jétu
ki
-Jóns
skreyta ininnisvarða þeirra
•lóna fagurlega með blómum i
SttT og lögðu sveig á leiði þeirra
3 Særmorgun. þoi'valdur Thor
0<tdsen próf. flutti stuttaræðuvið
lcifiið i nafni þeirra, sem við-
staddir voru, en það voru nán-
dstu ættingjar og vandamenn.
(Símfregn.)
Hjalteyri i gær.
Síldveiðin er oröin mjög treg.
Kom eitt skip inn í nrorgun meö
um 200 tunnur og eitt i fyrradag
með á annaö hundrað. Skip
,,Kveldúlfs“ hafa fengiö samtals
um 11 þúsund tunnur.

1
I. O. O. F. 7018189. — II—III.
Pósthúsið
þyrfti endilega að vera opið á
morgnana kl. 8—10, þá daga, sem
póstskip fara héðan áfdegis. — í
morgun var fjöldi manna aö troö-
ast fram i Sterling meö bréf, sem
þeir þoröu ekki aö láta i póstkass-
ann á pósthúsinu, og var bréfa-
kassinn í Sterling orðinn troðfullur
nokkru áðúr en skipið fór. Margir
voru frímerkjalausir og báru allir
þaö fyrir sig, að pósthúsið væri
lokaö.
Frá Alþingi.
Búist er við, aö stjórnarskráin
og fjárlögin „komi úr nefnd“ í
þessari viku. Eldhúsdagurinn e.
þvi i nánd.
Markús Einarsson
Laugaveg'44
selur eftirtaldar vörur:
Högginn sykur á 2/- kr. pr. kg.
Strausykur - 1/80 - — —
Leverpostej - 0/95 - — —
Sveskjur - 2/50 - — —
Kvensokka ákrl/50—l/15parið
Normal nærföt á kr. 8/50 settáð.
Sokhabönd á kr. 0/55 parið.
Tóbaksklútar á kr. 0/85 stk.
Sirts á kr. 1/20 pr. meter.
Ef buddan yðar gæti talað mundi
hún ráða yður til að versla við mig
Bruna og Lífstryggingar.
Skrifstofutimi kl. 10-11 og 12-2
Bókhlöðustig 8. — Talsimi 254.
A. Y. T u 1 i n i u s.
Dr. Guðmundur Finnbogason
er nýkominn noröan frá Siglu-
firði.
Lög um hæstarétt
veröa aö líkindum afgreidd frá
Alþingi í dag og má þaö teljast
merkilegur atburður.
Ragnar Limdborg
og kona hans fóru til Þingvalla
í gær og meö þeim nokkrir vinir
þeirra.
„Stérling"
fór í morgun, vestur um land
i hringferð, meö margt farþega.
Þar á meöal voru: Einar sýslum.
Jónasson, Jón kauþm. Grímsson og
kona hans, frú Thorsteinsson og
frú Andrea Filippusdóttir frá Isa-
firði, Jón 1-axdal, Kr. Skagfjorö,
Jónatán Þorsteinsson, Guöm. Ól-
r.fsson yfirdómslögmaöur, Ömólf-
ur Valdimarsson kaupm. Súganda-
firöi o. fl.
„Kóra“
kom hingað i gær; hefir nú skil-
aö farmi til Önundarfjarðar og
Hafnarfjaröár, og verður nú fariö
aö skipa upp vöruin, sem hingaö
eiga aö konia.
Störfum heilbrigðisfulltrúa
gegnir Halldór Sigurösson,
Hverfisgötu 36, í fjarveru Ágústs
Jósefssonar, sem nú er á förum til
Danmerkur á heilbrigöismála-
fund.
69
70
71
audi efni hafi að eins verið þar í smá-
ógnum, en alls ekki myndað jafnstóra
steina og hér er um að ræða,“ sagði herra
Ábingdon.
-,Já, einmitt það. Eg hefi hvorki séð
né heyrt getið nm slíka steina sem þessa.
Árið' 1886 féll niðnr loftsteinn i Rúss-
,undi, er hafði í sér geymt 1% af demants
clni með ofurlitlum tilbreytingum. Ava
bdtsteinninn, sem féll niður á Ungverja
ar,di 1846, hafði inni að halda kristalla?
Lrafíti, bæði tært og ótært. En þar vai
cinið sömuleiðis á víð og dreif í smá
‘‘S'Hini, og lítils virði sem verslunarvara
31 Williani Crqokes, eða hver annai
ní<lnkendur efnafræðingur mundi eflaus
“iyðja þá skoðun mína, að þessir dcmant
sem hér eru, eigi hvergi sína tíka
‘‘gnr nm loftsteinademanta er að ræða.‘
isaacstein hafði nú tokið fyrirlestr
' I3"ni °g var nú örðinn hinn, hróðug
jlSli anægjutegasti á svipinn. Dómar
1,313 i/neiggi sig brosandi.
. /'la:' er yður mjög svo þakklátur fyrii
^sa mjög svo fróðlegu skýrslu, seu
þó'vj0 látið oss í té,“ mælti hann, „er
Ul. '3 eS ennléggja einaspumingufyriryð
fiI ~~ athugasemdir yðar hljóta að leiðí
þeirrar ályktunar, að hir.n ákærð
ensair bafí erpaðhvorí fr.ndlð ’ofh’e^
eða loftsteinslag. Getið þér nú sagt mér,
hvort skamt muni vera síðan?“
„Eftir útliti þessara litlu járnsteina að
dæma, þá er mér nær að halda, að skamt
sé siðan að þeir voru bráðnir eðá fljót-
andi. Kisilefnin virðast vera með öllu
horfin.“
Dómarinn var auðsjáanlega í hreinustu
vandræðum. Dagsdaglega koma ýms
vandamál fyrir lögregluréttinn og marg-
oft verður að neyta ýmsra vísindalegra
mcðala við rannsókn málanna, en áldrei
hafði hen-a Abingdon haft slíkt vandamál
með höndum alla sina löngu dómaratíð.
Hann brosti vandræðalega. _
„Við munum allir þessa gömiu reglu,
sem við lærðum í skóla: Fiat j ustitia,
pereat mundus*,“ sagði hann. „Eri' hér
virðist sú regla að eins vera hugsjón og
hún litt framkvæmanleg.“ {■
Lóksins virlist hann þó vera húinn að
taka einhverja ákvörðun.
„Hér er að eins einn maður vlðstadd-
ni',“ sagði hann, „sem skýrt getur þetta
einkennilega mál — og sá maður er
drengurinn sjálfur.“
Allra augu mændu á Filippus, er studd-
, * Réttvísinni ber að fullnægja, hvað
sem það kostar.
ist upp við dómgrindurnar, holdgrannur
og tötrum klæddur.
VI. KAPÍTULI.
Hættuspil.
„Filippus Morland — —,“ lók dómar-
inn til máls.
„Eg heiti ekki Filippus Morland,“ greip
drengurinn fram í.“
„Hvað heitirðu þá?“
„pað segi eg yður ekki, herva dómari,
og er það ekki vegna þess, að eg vilji
styggja yður. E11 þar sem farið er með
mig sem glæpamann, að eins vegna þejks.
að eg vil sjálfur hafa umráð vfir rét <-
mætri eign minni hvers skyldi eg þá
mega vænta ef eg segði til nafns míns
og heimilis?“
peíta var i fyrsta skifti, sem dómarinn
hcyrði hið lýtalausa orðfæri Filippusar,
og hafi það annars haft nokkur áhrif á
dóinarann, þá voru álirifin þau, að gera
þetta mál enn þá flóknara i lians augum.
„Við hvað áttu?“ spurði liann.
„Eg á við það, að ef eg scgi hver eg
er, þá verð ég rændur og féflettur af 511-
um. sem eg þarf vnð að skifta. J’cr getið
\