Vísir - 01.09.1919, Blaðsíða 3

VÍSIR
Þaö g e t u r fariö vel, ef néfndin
winnist ntarícmiös sambandsins og j
stunarmótsúns.
Helgi Tómasson. j
•i
___________
Skikaðarsamsæti
Var haldiS prófessor Þorvaldi
^horoddsen í Iönaöarmannahús-
tnu í fyrrakveld. Rektor Geir. T.
2-oega bauö gesti velkomna og
stýrSi samsætinu, en dósent Jón
A#ils talaöi fyrir minni heiöurs-
?estsins; flutti honum mjög hlý-
h'ga ræöu. Prófessor Þorvaldur
sVaratSi meö skemtilegri ræCu og'
Var hinn- kátasti. Sagöist hann
tafa mætt mikilli góövild frá
• Uiörgum mönnum í Jtessari ferö og
tnargur alþýöumaöur heföi tekiö
s,g tali hér á götunum og þakkaö
sér fyrir. bækur sínar, og hann
heföi heyrt aö þeir heföu lesiö
þ®r vel. Hann sagðist sjá miklar
tramfarir síðan hann var hér síö-
Aspipoyjog margt heföi breyst hér
°trúlega mikiö.síðan hann tók fyrst
a<i feröast um ísland. Hann var
vongóöur um framtíð landsins og
°skaði þess, aö landsmönmun
,l,ætti ætíö vel vegna og vísindi
blónigast hér samfara verklegum
íramförum.
Tveir skólabræöur heiöursgests-
J!,s, þeir IndriÖi Einarsson skáld
Davíð Sch. Thorsteinsson lækn-
lr, mintust hans meö hlýjum hug
svaraöi hann því með gam;m-
rasÖu, sem mikill rómur var gerö-
^r aö. Prófessor Þ.-Th. er ágæt-
^ga máli farinn og segir sögur
nianna best. Mun öllum verða
þetta kvöld minnisstætt, er þai
v°ru. Sungiö var eitt kvæði: ,,Ó
fögur er vor fósturjörö", og höfðu
þeir forsöng bræðurnir, heiöors-
gesturinn og Þóröur læknir; þriöji
bróöirinn, Siguöur, var fjarver-
andi utánbæjar.
iá« . tri ,>ri . rih »U
í

Bttjirfréttir.
E.s. ísland
fer kl. 6 í -dag áleiöis til
Kaupinannahafnar. Farjiegar eru
fjölmargir og j)ar á meöl : Þorv.
Thoroddsen prófessor Ragnar
Lundborg, kona hans og dætttr,
Sigtr. Jóhannsson og fjölsylda
hans. ungfrúrnar Jakobina og Asta
Sighvatsdætur, Sigr. Björnsdóttir,
Ragnheiður GudjohnseH, María
Þorvarösdóttir, Margrét Einars-
dóttir, Lára Siggeirsdóttir, Guö-
rún Ófeigsdóttir, frúrnar Anna
Friöiksson, Bruun, Björg Blön-
dal, A. Kjödt, Jóhannes Kjar-
val málari, Leifur Jónsson, Óskar
Norömann, Kristján Albertsson,
Bolli Thoroddsen, Gunnar Viöar,
Ásgeir Jónsson, Lárus Jónsson,
dr. Helgi Péturss., Thor Jensen,
kona hans og 3 dætur, R. P. Levi
Einar Benediktsson og fjölskjdda
hans, Holmboe verkfræöingur,
Carl Sæmundsen kaupmaöur, kona
hans og börn, Tofte bankastióri.
•Árni Riis og fjölskvlda hans, Carl
Olsen heildsali og fjölsltylda hans,
Hallgrímur Benediktsson heild-
f:;* 1 i, Bogi Th. Melsted o. fl.
Undine
mun fara í kveld vestur og norð-
ur um land. Tekur hér lýsi, en
sild fyrir vestan oe noröan.
Jarðarför móðnr okkar, Guðbjargar Sigurðardóttur,
yfirsetukonu, er ákveðin miðvikudag 3. sept. kl. V/%, hús-
kveðja í Mentaskólanum, þaðan í frtkirkjuna. |ÞA, semj kynnu
að vilja eýna hluttöku með blómsveigutn, biðjum við um að
senda einungis úr iifandi blöðum.
Kristín B. Símonarson.
Margrét Björnsdóttir.
Tvo dagiega
Sendla
1
ýantar á
Landssimastöðiaa.
Rán : um aö dýrtiöinni í heiminum
koin frá Englandi í gær; haföi I Ekuli vera lokið um áramót 1925,
selt afla sinn þar fyrir tæp xooo í og lengur á ekki aö greiöa ern-
pd. sterling. Ekki gat skipið feng- < hættismönnum uppbór á launum
iö kol til flutnings aö þessu sinni.
7800 tuimur
af steinoliu flutti olíuskipiö
Rollo, sem hingað kom i fyrrinótt.,
I
Nýköbing,
j gufuskip, kom hingað i fyrra-
j kveld frá' Austfjörðum, og á aö
taka fisk.
Vínland
kom inn af veiöum í morgun, til
aö fá ís. Enn fremur komu tveir
cnskir botnvörpungar í söntu er-
indum.
Dýrtíðin.
Neöri deild Aljiingis samþykti
i rnorgun tillögu Sveins i Firöi
þeirra. Tiðindi þessi vekja að
fvjálfsögðu mikinn fögnuo um heim
allan.
Skemtun #
var á Mosfelli i gær og köm
jtangaö margt ntanna úr Reykja-
vík. Þar var haldin hlutavelta og
„dans á eftir."
Strandvamirnar.
Samvinnunefnd jiingsins í sjáv-
arútvegsmálum, hefir lagt fram
frv. til laga um landhelgisvörn,
um aö keypt skuli eöa bvgt, svo
fljótt sem verða má, skip til land-
helgisvarna meö ströndum íslands.
Kostnaöur viö útgerö skipsins er
áætlaður kr. 256,300.00 á. ári.
108
sá, að fullorðnir menn og hálffullorðnir
strákar hrintu konunni umsvifalaust frá.
í sama bili gaf vagnstjórinn burtfarar-
mcrki, því að vagninn var orðinn full-
sltipaður.
I7ar stóð konan uppi ráðalaus og bar sig
illa og befði Filippus gjarnan fcngið sér
léttivagn og ckið benni beint lil sín, en
hndir því þorði líann ekki að eiga. ,Sagði
hann þá yið konuna;
„Verið þér kyr hjá mér, kona góð. Kg
skal útvega yður sæti í næsta vagni.“
„það væri sannarlega fallega gert af
yéur,“ svaraði konan og brosti daufiega.
”Eg er Íjúin að ganga óraveg, og er orð-
bi dauðþreytt.“
„Og hafið alt af borið barnið á hand-
leggnumA“:'
„Já — hvað annað! ]?að fæst enginn
iil að vera með börn borgunarlaust. Mév
Var sagt, að atvinna fengist við þvotía
þarna inni í borginni og fór þangað til
að spyrjast fyrir. pað er cnga atvinnú að
f:i 1 grend við mig.“
^ "Eenguð þ r þá atvinnuna?“ spurði
llilippvis>
j «Já, Iiamingjuhni sé lof, Eg fæ þar níu
ronur um vikuna, og á að byr ja á mánu-
<laíúnn.“
»Hefir maSurinn yöar nokkra atvinnu?“
109
„Haún er nú dáinn. Hann varð inn-
kulsa um jólin. vesalingurinn, og var
kominn í jörðina nokkru eftir nýár, en
guð einn veit, hvemig eg befi dregið fram
lifið síðan, enda hefði bæði eg og barnið
orðið liungurmorða, ef nágrannarnir
bcfðu ekki reynst okkur þvi betri. Og nú
á eg naumlega fyrir sæti i almennings-
vagninum, en mér er ómögulegt að ganga
Iengra.“
„Hana nú!“ sagði' Filippus glaðlega.
„pama kemur vagninn okkar.“
Um leið og vagninn hálgaðist greip
hann i aftara handriðið méð vinstri hend
inni, en ýtti mönnum frá sér með böggl-
inum, sem hann liélt á i hægri hendinni.
„Fljótt nú!“ sagði hann við konuna,
þcgar þeir voru stignir út úr vagninum,
sem ekki ætluðu lengra. „Stigið þér nú
inn!“
pað ætlaði bún Jíka að gepa, en ungur
maður, sem stóð aftan á vagninum, og
var að kveikja sér i vindlingi, hrinti henni
hrottalega frá. pá brá Filippus við og
keyrði böggul sinn fyrir bringsmalir
manninum, svo að haiin hröklaðist frá,
en réíti konunni hina höndina og dró hana
upp í vagninn.
„pii þarna strákskratti — —“ kallaði
maðurinn með vindlinginn.
110
„Svona, snáfið þér nú jburtu þér átt-
uð að vera farinn úr vagninum hvort sem
var,“ sagði vagnstjórinn við hann og
varð hann nú að rýma sem skjóíast fyrir
nýjum farþegum.
„petta er auma fjandans ferðalágið,“
tautaði hann og gekk í áttina ti’ borgar-
stjórahallarinnar,- „pví i ósköpunum var
frú Morland að Senda mig i þetta ban-
setta Johnsons-sund! Nú-jæja! Eg get þó
að minsta kosti sagt henni, að fuglinn sé
floginn og að kofinn verði rifinn i næstu
Hku“
Og svona stóð á því, að Filippus rakst
á skrifarann frá Sharpe & Smith sem frú
Morland hafði sent út til að lelta að dval-
arstað hans.
En inni í almenningsvagninum hélt
konan langa lofræðu yfir Filippusi fyrir
hjálpina og fór meðal annars að tala ut-
an að því, af hvaða fólki hann væri
,,Eg er sannfærð um það, að þú átt
góða móður,“ sagði hún. „pað er alt af
liæ.gt að þekkja foreldrana af bornum
þeirra.“
„Sannarlega þótti mér vænt um hana
móður mína,“ sagði hann, „en hún er nú
dáin og horfin mér fyrir fult og alt.“
„Og vesalingur! Er faðir þinn þá lika
dáinn ?“