Vísir - 19.10.1919, Blaðsíða 2

V«SIR
Nýkomið:
Nýtísku
Dömn- og barnahattar.
J. Þórðardðttir
Þingholtastrœti 3 — Opið 1—7.
Áður verslun frú J. Oigeirsson.
Simskeyti
tra tr«tur1t»r«
Khöfu 17. okt.
Ófarir Bolshvíkinga
Frá HelsÍDgatora er slmað, að
Bretar hafa tekið Kronstadt.
Finnar halda áfram friðarum-
eitunum við Bolshvíkinga.
Lenin hefir sent stórveldunum
ný friðartilboð.
Friðarinn.
Frá París er símað, að þarsem
Frakkar hafi nú formlega stað-
fest friðarsamniugana og full-
kominn friður þvi kominn á
milli þeirra og Þjóoverja, hafi
aðalherbúðir Frakka verið lagð-
ar niöur.
Samsæri.
Komist hefir upp ráðagerð
um það að myrða Alexander
Serbaprins, en morðtilrauninni
hefir verið afstýrt.
Framboð mitt.
Eins og frá var skýrt hér í bla"5-
inu í gær, hefi eg ákveðið að verða
i kjöri hér í bænum við næstu þing-
kosningar. Hafði eg þó ekki hugs-
að mér það löngu fyrir, heldur
réðu því sérstök atvik, sem men'n
munu geta ráðið í, hver vera muni.
Eg ætla ekki, að svo stöddu, að
skrifa langt mál um stefnu mína
í landsmálum. Kjósendum hér í bæ
er kunnugt um afstöðu mína í ýms-
um stórmálunum, sem nú eru á
dagskrá, því að „Vísir“ mun vera
lesinn daglega af flestum bæjar-
búum. Enda geri eg ráð fyrir því,
að fá bráðlega tækifæri til þess
að tala við kjósendur á fundum.
Keppinautar mínir eru þegar farn-
ir að halda fundi, en það eru fé-
lagsfundir, sem eg á ekki aðgang
að; ef þeir halda þeim upptekna
hætti og hyggja að þeir þurfi ekki
að hafa tal af fleiri kjósendum en
þeim sem í félögunum eru, þá
verð eg væntanlega að boða fundi
einn. En að sjálfsögðu mun eg
þó gefa hinum frambjóðendunum
kost á, að tala á þeim fundum.
En þó.að eg eigi engin sérstök
félög að baki mér, sem styðji kosn-
ingu mína, þá á eg þó marga góða
stuðningsmenn, sem eg hygg að
muni reynast mér tryggari en fé-
lögin sumum hinna.
sswMif///;
DRENG
15—16 ára, sem get-
ur borið út reikninga
og farið í sendiferð-
ir, vantar ^
EGILL JACOBSEN.
%y//n\xs&
Eg skal að lokum geta þess, að
eg hafði nauman tíma til að afla
mér meðmæla, enda var eg um
eitt skeið horfinn frá því að bjóða
mig fram, eins og forsætisráðherr-
ann. En siðan hafa margir mætir
menn heitið mér stuðningi sínum
og votta eg þeim hér með þakkir
mínar fyrir þau fyrirheit, svo og
þeim mönnum, sem á meðmæla-
skjal mitt skrifuðu.
Andstæðinga mína ætla eg að
eins að fullvissa um einn hlut.
Framboð mitt er ekki neitt mála-
myndaframboð. Eg ætla, úr því
að eg nú fór af stað, að berjast
til sigurs og komast inn á þing!
Og til athugunar set eg hér á efr.ir
nöfn þeirra manna, sem skjallega
hafa heitið mér stuðningi sínum.
Og — „heilir hildar til“!
Reykjavík 19. okt. 1919.
Jakob Möller.
Meðmælendur mínir eru þessir:
Ólafur Lárusson, prófessor,
Baldur Sveinsson, blaðamaður,
Magnús Jónsson, dócent,
Ólafur G. Eyjólfsson, kaupm.,
Þórður Sveinsson, kaupm.,
Jón Sigurpálsson, afgreiðslum.
Páll Steingrímsson, póstafgrm.,
Jakob Jónsson, verslunarstjóri,
Einar Viðar, kaupmaður,
j Gísli Guðmundsson, gerlafræð.,
' Amundi Árnason, kaupmaður,
1 Tómas Jónsson, kaupmaður,
: Árni Sighvatsson, verslunarm.,
í Hafliði Hjartarson, bifreiðarstjóri.
j Ólafur Ólafsson, fríkirkjuprestur,
j Þorvaldur Pálsson, læknir,
! Steingrímur Guðmundsson, trésm.,
Carl Löve, skipstjóri,
Þorvaldur Þorkelsson, prentari,
Ólafur Sveinsson, prentari,
| Steindór Gurinarsson, prentsm.stj.,
í Þorl. Gunnarsson, bókbindari,
Konráð Konráðsson, læknir,
Sigurður Lýðsson, cand. juris.
Frá Landssimannm.
8—10 ungir menn, á aldrinum 17 til 21 árs, verða teknir til
náms við símritunarskólann í Reykjavík. Eiginhandar umsóknir
sendist landssímastjóra innan 25. þ. m. — Umsóknum fylgi:
1) Vottorð frá málsmetandi manni um að umsækjandi hafi
óflekkað mannorð.
2) Læknisvottorð. (Eyðublöð fyrir læknisvottorð fást á að-
alskrifstofu landssímans).
3) Kmmáttuvottorð. (Umsækjendur verða að hafa lokið
gagnfræðaprófi eða öðru prófi, sem jafngildir því).
Námstíminn verður 6—8 mánuðir, annað hvort í einu lagi
eða tvískiftur, 3—4 mánuði í senn.
Duglegir nemendur geta gert ráð fyrir fastri atvinnu við
landssímann þegar á næsta sumri. — Að afloknu prófi verður
nemendum veittur fastur starfi við ritsímastöðvar landssímans,
jafnóðum og stöður losna, með þeim launum er nýju launalögin
ákveða. (Fyrsta flokks símritarar fá að byrjunarlaunum 1800
kr.; annað hvort ár hækka launin mn 200 kr., upp í 2800 kr.
Auk þess dýrtíðaruppbót, sem á næstu árum mmi að líkindum
nema jafn mikilli upphæð og sjálf launin).
Nánari upplýsingar lijá landssímastjóra.
Doktorspróf
cand. jur. Páls Eggert Ólasonar fer fram laugardaginn 25. októ-
ber í neðri deildar sal Alþingis. Áður en það hefst verður prófessor
Jón. J. Aðils kjörinn heiðursdoktor í heimspekilegum fræðum.
Athöfnin byrjar kl. 1 e. h.
framt eiga þær aS telja alla útlend-
inga, sem hafast viö i borginni.
Allir auðir kjallarar, loft og ónot-
uS herbergi, verSa tekin til íbúSar,
og ‘ ennfremur alt húspláss, sem
stjórnin má án vera. Og þaS eru
ekki aS eins ónotuS herbergi, sem
tekiri verSa, heldur og öll þau her-
bergi, sem húsráðendur þykja ekk:
þurfa aS nota. Húsgögnum á og
að skifta meS mönnum, og húsráS-
endur á aS neyða til aS leyfa leigj-
endum að nota eldhús og baðher-
bergi með sér.
í Belgíu er og hin mesta hús-
næðisekla, og hefir stjórniri þar
tekið máliS í sínar hendur. Hún
hefir keypt um 5000 hús eSa skúra
af hergagnastjórn Breta, en þau
höfSu veriS reist víSsvegar á her-
stöS^um Frakklands. ÞaS eru alt
bjálkahús, og á aS flytja þau til
Belgíu og endurreisa i héruðum
þeim, serp ÞjóSverjar lögðu í auön.
Hús þessi hafa samtals kostaS
415271 sterlingspund, og hefir Al-
bert konungur í Belgíu greitt þau
af sínu fé.
| hvorum betur mundi vegna í stór-
I skotahriSinni, þvi aS ÞjóSverjar
I höfSu þá dregiS aS sér mikil her-
i gögn.
! Þá var í breska stórskotaliðinu
■ um 80% af öllu fótgönguliSi, og
! var eytt um 23000 tonnum skot-
j færa á dag. En fyrst í október var
I stórskotaliðiS orSiS 85% af öllu
j fótgönguliSi og fengum vér þá yf-
1 irhöndina.
Veturinn 1917—1918 juku ÞjóS-
verjar svo stórskotaliS sitt, aS þeir
urðu oss yfirsterkari er þeir hófu
sóknina 21. mars 1918 og tókst
þeim þá aS sækja allmikiS á. En
ekki leiS á löngu áSur þetta breytt-
ist, og þegar frarn liSu stundir,
urSu ÞjóSverjar aS hopa fyrir því
ógrynni skotfæra, sem vjer eydd-
um á þá. Frá 8. ágúst 1918, til
þess er vopnahlé var samiS í nóv-
ernber, eyddum vér ekki minna en
700 þúsund tonnum.
StórskotaliSiS eitt fékk þó ekki
unniS bug á þeim, heldur korn
þar og til sanivinna við allar her-
deildir, sem neyttu vopna sinna 1
náinni sameiningu.
Hússæðisekla.
Fleiri kvarta yfir húsnæðisleysi
en Reykvíkingar. — Þegar her-
fangar komu til Vínarborgar í
fyrra mánuði, jókst húsnæSisleysiS
svo afskaplega, aS slíks eru engin
dæmi áSur. Stjórnin lét þá gera
allar hugsanlegar ráSstafanir, ti!
aS ráSa bót á vandræSúnum, en þó 1
reyndist meS öllu ógerlegt, aS fá
öllum húsaskjól. Þá voru settar,
á stofn fjölmargar nefndir víSsveg-
ar um borgina. Þær eiga aS fara ;
hús úr húsi, og sannfærast um, aS j
öll herbergi sé fullskipuS. Jafn- j
Stórskotalið.
Haig marskálkur hefir skýrt svo
frá um stórskotaliS Breta á ýms-
um tímum styrjaldarinnar:
Þegar orustan hófst viS Somme,
í júlí 1916, var stórskotaliS vort
hálfu fjölmennara en fótgönguliS-
iS. Þá var eytt urn 13 þúsund smá-
lestum skotfæra á dag. En í or-
ustunni viS Arras, áriS 1917, var
eytt nær helmingi rneiri skotfærum
á dag.
í orustunni viS Ypres, haustiS
1917, stóS baráttan lengi um þaS,
Laun Eberts.
Iiin nýskipaða fjárlaganefnd
þýska þingsins hefir lagt til a®
Ebert forseta verði greidd l2°
þúsund mörk í laun á ári, og hehJ
þaS vakiS allmikla eftirtekt,
þegar sætt nokkrum mótmælú111’
því aS auk launanna fær haJllt
fyrst og fremst ókeypis bústa®
aS auki 200 þúsund mörk til risjltl
og til aS hafa aSstoSarmenn
marga sér viS hliS. Þegar síoa
fréttist, var óvíst, hvort tilla»‘
þessi næði fram aS ganga.
i