Vísir - 07.11.1919, Blaðsíða 3

KISII
Iþróttafélag Rvikur
heldnr skemtifnnd
fyrir félagsmenn laugardaginn 8 b *n. kl. 9 e. h. í íðnó
Húsið verður opnað kl. 8'/s og engum hleypt inn eftir kl. 9 tál
kl. 11.
Allir meðlimir félagsins haía ókeypis að
gang, en heimilt er karlmönnum að taka með sérdömu, ogkonum
heimilt að taka með sér herra, og greiðist sérstaklega fyrir þá gesti.
Til skemtunar verður: Upplestur, rseður, söngur og dans.
Félagsmenn vitji aðgðngumiða i ^mjörlikisgerðina
í Aðalstrœti 6 i livöld Irl. 6—ÍO, og sýní fólagskort
sitt um leið.
Segldúkur!
Segld&kur úr hör, ágœt tegund, frá Nr. 0—6 stœrst árval í
heildsölu og smásölu. Ennfremur skaffar verkstæðið laug^ódýraa
aaumuð segl, preseningar og fleira.
Seglaverkstsðl Gnöjóns Ólafssonar, Bröttng. 3 B. Simi 667
Hinar margettirspnrðn þýskn smávernrfrá
I. G. Dibbern
HAMB0B6,
eru nú komnar í heildsöln hjá
Tilkynning.
Sunnudaginn 2. nóv. var nýít kaffihús opnað á Bald-
ursgötu 12 (uýtt hús), og þar selt: Kaffl, Súkkulaði, Cacao, Te,
Mjólk, Smjör og brauö, Vindlar, Gosdrykkir. Cigarettur og fleira
eftir því sem pláss leyfir. i
iarl iæmundsen £ lo.
Sfmar 379 og 557.
M.k. Niáll
Þarínist þið skeiða?
Matskeiðar.
Nikkel—silfraðar. 1,05 kr.
Aluminíum. 1,00 -
Teskeiðar.
Nikkel—silfraðar. 0,76 kr.
Tin. 0,30 -
Bazarinn uudir Uppsölum.
Sin Herres Stemme.
Grrammófónar og I*löt-
ur, ssm hafa þetta viðurkenda
merki fást í
Hljóðfærahúsi Reykjavíknr
Hótel íslands.
hleöur til ísafjardar seinnipartinn
morgun.
Flutningur tilkynnist i dag.
6. fir. iuðmuudsson £ io.
á
280
kom heim. og var með hinu ægilega fanga-
marki lögreglunnar.
það var frá Southwark-lögi-eglustöð-
inni, og var á þessa leið :
„Gerið svo vel að koma liingað kl, 8
annað kveld. Yðar T. Bradley, umsjónar-
maður.“
„Hvað skyldi nú vera á seyði ?“ rumdi
i Mason. „Hvað sem því liðm-, þá hafði
Grenier á réttu að standa. það sainiar f jar-
vist mína. Eg má þakka fyrir það.“
Samsektarmaður lians drakk gr kampa-
vinsflösku áður en hann fór að sofa, og
leit um leið yfir kveldblöðm, til að vita,
hvort þar væri nokkur grunsamleg fregn
frá sjávarsiðunni.
Svo fór Grenier að hátta, og dreymdi að
hann hrapaði fram af hengiflugi niður í
kolgrænan sjó. Hann var alt af að tu'ökkva
upp við fallið.
En hann var ekki svo innrættiu', að
bann léti samviskuna vinna bug á sér.
Hann hét sér því, að hann skyldi sofna.
Hann varð að njóta hvíldar. Næsta morg-
un þurfti hann að fara snemma á fætur
og þurfti þá að halda á öllu þreki sinu.
Hann var snemma á fótum og varð það
fyrst fyrir, að senda eftir morgunblöðum
.?rá Yorkslúre. pau miotust ekki á Filip-
281
pus Anson, en i borgarblaðinu var getið
mn komu hans þangað.
pað var ágætt. Bankastjórinn fengi þá
að sjá það. Örtaar línur á prenti geta
stundum gert kraftaverk.
Hann undirritaði fylgiskjölin frá lir.
Abingdon, setti þau í umslag með vélrit-
aðri utanáskrift, og símaði:
„Skjölin send í morgun. Gerið svo vel
að annast beiðni, sem er i bréfinu.“
Hann sagði við sjálfan sig: „Abingdon
gefur áreiðanlega engan gauni að þessum
í'áðagerðum njínum. Filippus Anson er
svo sem ekki barn, seni þarf að leiða.“
Hann símaði til Evelyn:
„Leiðist þessi misskilningur. Bláögn
verður að bíða, þangað til eg kem.“
jictta vav eina úrræðið. Hvaða litarögn,
sem þetta kynni að vera, þá var alt af
hægt að gefa þvi gaum seinna.
En svarið kom um hæl frá Evelyn, og
jók enn meira á vandræðin:
„polir enga bið. Maðurinn hefir nú
dregið hertogaynjuna á svari i tvo daga.“
(^arna vai' nú inaður og hertogaynja
orðin Ixmdluð við þessa „bláögn“, og frest-
urinn svo að segja á enda. Hann varð nú
að grípa til örþrifsráða og ókurteisi fyrr
en lianm vildi. Haiin svaraði:
• 282
„Á of annrikt til að hugsa um það. Fer
til Leeds i dag. Bréf hingað, eins og vant
er.“
Hann fór til Leeds. Í York var hann
sem á glóðiun. í Leeds var hann íjær
brennidepliniun. Hann eyddi seinni hluta
dagsins og kveldinu gangandi þar um göt-
umar. Hann brann af löngun til athafna,
iil áliættu ’og' baráttu við örðugleikana.
En hann varð minsta kosti að bíða einn
dág enn, áður en hami gæti tekið auðæfi
Filippusar í sínar hendur.
Á veitingahúsinu beið lians eitt bréf, en
ekkert skeyti.
]?að var frá'bankastjóranum, sem hann
skifti við í London, og var á þessa leið:
„Vér höfum fengið bréf vðar, dagsett í
gær. Innieign yðar er 223 þúsund 389
krónur og 7 aurar. En verðbréf yðar, seni
vér geymum, eru samkvæmt dagsgengi
16560000 króna virði, þar með talin rik-
isskuldabréf með nafnverði 4500000. Ef
j?ér viljið, skulum vér senda yður sundur-
liðaðan reikning og oss ,er ánægja að
koma hlutabréfunum í peninga. Gerið
svo vel að minnast þess, að söluumboð
verður að vera með eiginhendi, en ekki
rélritað.“