Vísir - 10.11.1919, Blaðsíða 2
v j s n*
DMffiTH
iiafa fyrirliggjandi:
Kaffibranð ca. 15 teg.
Isköknr
Kex sæft og ósætt.
* önnur miljón manna hafi gert
verkfall i Bandaríkjunum.
Japansmenn og bolshvíkingar.
Skeyti frá Arkangelsk ljósta
upp leynisamningum, sem Japans-
menn hafi gert (viö fjandmenn
bolshvíkinga?) gegn Lenin-flokk-
inum.
Þeir hafa þegar sent allmikiS
herliS til Síberíu.
Njósnarfélag.
>Frá Helsingfors er simaö, aö
uppvíst hafi orSið um fjölment
njósnarfélag sem starfar gegn
Stefnu bolshvíkinga á öllum NorS-
urlöndum.
Frá Búlgaríu.
Frá Sofíu er símaS, aS 200 fylg-
ismenn Radoslavos, fyrverandi
forsætisráöherra Búlgaríu, haf.
veriS teknir fastir, sakaSir um aS
eiga sök á ófriSnum.
Judenitsch.
Frá Reval er simaS, aS Jude-
nitsch hafi orSiS aS yfirgefa Gdow.
Utan af landi.
Símfregn.
EyjafirSi í gær.
Undaníarna daga hefir veriS
hlaSafli á mótorbáta og árabáta
hér á firSinum. Hafa mótorbátarn
ir fengiS 4—6000 pund af fiski í
hverjum róSri, en sótt hafa þeir
út úr fjarSarmynni. Árabátar úr
Hrísey hafa einnig aflaS ágætlega
utarlega á firSinum, en reitings
afli hefir veriS inn eftir öllum firSi.
VeSráttan óvenjulega stilt og gæft-
'ir góSai-.
LeilMsið.
LeikfélagReykjavikur hóf starf-
semi sína á þessunr vetri í gær-
kveldi meS því aS sýna hiS þjóS-
fræga meistaraverk IndriSa Ein-
arssonar, Nýársnóttina. En svo
var ákveSiS fyrirfram, aS allur á-
góSi af þessari fyrstu sýningu,
skyldi renna í leikhússjóS, og aS-
göngumiSar þvi, seldir töluvert
hærra verSi en venjulega. Var leik-
urinn vel sóttur,. sem vænta mátti.
og hefir leikhússj.óönum þar á-
skotnast lagleg upphæS, þó aS. '
skamt hrökkvi aS vísu.
Leikf.élagiS á viS mikla örSug- -
leika aS stríða, og eiga þeir menn:
þakkir skyldar. sem ár eftir ár
ieggja á sig alt þaö erfiSi, sem tíi'
þess þarf, aS halda uppi starfi þess.
Þing og stjórn hefir ekki metiS þáS'
starf sem vert er, er ákveSinn var
styrkurinn til félagsins á síSasta
þingi, og hækkaSur aS eins útir 2
upp í 4 þúsund krónur, en vitan-
legt, aS allur kostnaSur hefir
margfaldast. En á leikhússókmuíai,
sem fer vaxandi ár frá ári, mý: sjá,
aS allur almenningur kann betur
aS meta starf leikfélagsins.
LeikfélagiS fór laglega aí; staS
’>í þetta sinn. Sýning Nýársnætur-
innar tókst yfirleitt mæta vel;. Efni
leiksins þarf ekki aS relijá, og
margir aSalleikendurnir eru þeir.
sömu og áSur, svo aS einnig má
fara fljótt yfir sögur urmmeSferS
leiksins.
ÞaS hefir lengi veriS rómaS, hve
vel Jens Waage fari rne.S hlutverk
álfakóngsins, en aldreii hygg eg
aS honum hafi betur tekist en í
gær. Og samámá ra.unar segja um-
aSra léikendur, sem enn leika sönin
hlutvérk og áSur, en það eru. at
mannfólkinu: Stefán Runólfsson
(GuSmundur bóndí), Baldvin Ein-
arsson (Grímur vershinarmaSur),
Kristín GuSlaugsdóttir (Sigga) og
FriSfinnur GuSjónsson (Gvendur
snemmbæri), en af álfunum, auk
Jens Waage: Emilia IndriSadóttir
(Mjöll), GuSrún IndriSadóttir
(HeiSblátn), Soffía GuSlaugsdóttir
Kvaran (Ljósbjört), Stefanía Gufi
mundsdóttir (Áslaug), Evjólfttr
Jónssqn (Svartur).
Margrétliúsfreyja og Anna syst-
ir hennar voru leiknar af ungfrú
RagnheiSi Björnsson og frú Eu-
femíu Waage, og tókst bá'Sum vel.
Ragnar Kvaran lék Jón, og fó.*
vel meS hlutverkiS, sem vænta
mátti. Þá fóru jreir Helgi Helgason
og Ólafur Ottesen skörútéga meS
hlutverk Húnboga stallara og
BeiSars sendimanns, enda eru þeir
gamlir og reyndir á leiksviSinu.
GuSrúnu, unnustu Jóns, fóstur-
sonar GÚSmundar bónda, lék ung
stúlka, Soffía Vedhöím, sem ekki
h'efir komiS áSur á leiksviS. Hlut-
verk þétta er líklega eitthvert van-
jjakklátasta hlutverkiS i leiknum
og hiS vandasamasta, og ekki hent.
byrjendum. VerSur þtSv«kkl laamaSSf
sagt, en aS þaS .tækist vel, og váSa.
miklu betur en viS máttí; búast: af
býrjanda.
Margt er þáS ■ í leikhunpi . sem,
gleSur augaSj-t. d. skrautiegaii sýn-
ingar, glæsilegir búningar og ekfci,
síst dansarnir, sem frú; GúS'rúm
IndriSadóttir hefir búiS tiL Ahka
þéir mjög ánægju ahorfenddnna
enda voru þeir vel þákkáShvi gær-
kVeldi meS lofáklappii>Yfirlcitt var
gerSur ágætur rómur aS leiksium
eg aS leikms’in loknum linti klapp-
inu ekki fyr en höfandurinnekomi
tram á leiksviSiS.
Vafalausfe á LeikiélagiS. efíir aS'
sýna Nýársrióttina oft fýrítíi fúllia
húsi í vefiiíffi
Et..
Lestnr.
H *;rnig á aS mu;ca» ■ þa®,
sem íesið e; ?.
Heö.r þú nokkurn tímai veitt þvi
eftirtekt, hve undarlega lítiS vinir
þínir og kunningjar. rhuna af því,
sem þeir lesa ? HefirSm nokkurn
tíma veítt því eftirtekt, hvaS lítiS
þú manst sijálfur afiþvái, sem þú
lest?
SpurSu ka.rl, eSa. konu.um efni
eiithverrar bókar eSa skáldsögu
sesh. hann ^a húw-.hefirrnýlega les-.
iö, og þú munt konrast aö raunt
rim ,aS langfleAir lesendur haía>
gert sér óljósa greihi fyrir þræöi
sögunnar og muna: óljóst eítfr
lyndiseiakunnum fSfestra sögn-
mannaima.
Oít muna ðair óljöst hei.ti bpk
arinnar og geta' oáli og einatt ekkt
komi'8 fyrir sig oáfni höfuhíiár-
insv
Frl þú ainii: þessara gthymnu
lesenda ?
Þetta óýjósa eða ranga rnitnú á
sér oftast aðra hvora jtessa- orsök :
o,t' litla einsfeorSun lutgans viS
'lesturÍMi' eSa hirfiuleysi, á' jVvt, aS
hafa talaS' um efni bókarinnar viS
einhvern skvnsaman snafitiv. og er
hiS síöara stundum þvi aS kenna,
aS vér eigum ekki kosli á slíkum
maimi, en oft er þaS' af blábera
hirSttleysi voru.
Vér gleymum því sem sé, aS
gera eins og osev. var kent í skóía,
aS hafa jtaS upp fyrir kennaranum.
setit vér lærSvtm heinta.
Gott og trútt minni er ótnetan-
lcg gáfa. ÞaS er gulli betra, hvort
sem er í viSskiftum, daglegnm at-
höfnum e'Sa vísindaiökunum. 1
Einn og einn maSur virS-ist fædd-
ur meö fádæma minni, sent engu
getur gleymt. En flestir menn fá
gott og trútt minni meS æfing og
areynslu.
En eitt besta og eitifaldasta rá'S
til þess aS æfa og styrkja minni
sitt, er aS gera sér þaS aS venju,
aS tala um hvaS eina vi'S vini sína,
sem menn lesa, sjá eSa heyra.
Þessari venju ættu mcnn jafnan
aS 1 ekki. 1 aöt áeinss uaai 1 JiaS.
sem þeir lesa, heldur og unt iþaS.
sem þýir i sjá eSa héyra, 1. svo. sem
sjónleika, ræður og prédikanir.
Hvers kónar frásögn istælir: minnið
betur en margt annaS.
Meö .Mítilli æfíng og áatundan
getur þú æft minni .þítt;,— þaS
mun smátt og smáít batna. og eink-
anlega verSa trúrra en áShr, og
þaS skiftir meetu.
Þer tntirt og ,-erSa léisara una
aS segja greiniléga frá, og þú
munt- eiga hægra meS aS' koma
orSum- aS húgstmum þíntiiru
Ekkért er minninu skaSlegra en
hugsunarlaus lestur eSa' o<í tnikilí
lestur.
Hvorttveggja sljóvar- h'ugann;
í staS þéss aS skérpa mrrmiS og
skýra hugsunina. lamar þaS Hvört-
tveggja. Og þáS drepur ni'Sur þá
venju, aS lesa nokktrS meS athygli
og kippir fótmri tindan mmtrinu.
Alt verSur eins og i þ'okm fyrir
þeim, sem svo lesa.
ÞaS er nokktir áreynslá t : fyrstu
aS einskorSa húgann viS það, sem
lesiS er, en þegar fri-líStn:. verSur
þaS aS vanar
Þegar menn lesa skáldáögu, er
ÖæSi gaman og gagnlegt aS reyna
aS setja ser fyrir hugskotssjónir
kfburSi og lyndiSeirik'unnir, sem
ftagaii segrr'frá, ernkanléga þegar
sagan skýrír frá sögulégmín viS-
burSum. Vertu Sj'álfúm jtér málari
og búSu cil í huganum. inyndir af
]>ví, sem bökin- f jállan- urn. ÞaS
skerpir minniS aS'æfa- ftnyndunar-
afliS á þéssu.
Ef um erfi'ðarí b'ókmemaleg viS-.
íangsefrii er að ræSai þa má mjög
Stæla íhinniS -—• þ. e. hæfileikann
til aS festa í íHÍnni og' iriinnast at~
burSastna neíf serír er;. aS vild
meS þvi aS rita stutt yíirlit yfir
efni bókariítnar, þegar lestrkium,
er lo-kiS. armaS bvort á spjöld/bók-
arirmar eSa í sérstaka bók.
Stimir vina minná, sent eru vi®-
nám, fullyrSa, aS fjaS sé ometan-
lcgt ráS til’aS styrfeja minaiS. ÞaS
sannfærih Iteandánn uin,- livatS'1
Úann veit í raun og veru, og æfir
Úann i: aS setja hugsanir stnar
skipulega fram.
Memi ætcu aS forSasi aS „fletta^
hókum eSa f'ara yfir j>ær á „hunda-
vaSirí ÞaS hefir.ill eftirfeöst.
IMS er gullin regla. aS alt sem
l'esandi er, þaS cr’ joess vert, aS
vrl sé fesiS. Lestw til þess aS læra.
Þú mátt ekki búasl; viS því, aS
eSlast tninni Gíadstones eSa Ma-
eaulays, en ef ]>ú ferS aS jieim
bendingum, senr hér eru gefnar,
þá muntu sanna, aS þú getur efll;
minni þitt undra miki'S.
Og meS jtví öSlast Jtú sigttr-
sælt vopn, sern Jut getur alt af
gripiS ti) í haráttu þinni fyrir til-
verunni. MinniS skapar rnent, en
mettfc er máttur..
*
(Lausl. jrýtt úr
„Dajly Mirror")-