Vísir - 11.11.1919, Blaðsíða 2

N ÍSIR
))Ha™KnQusEiNi((
bafa fyrirliggjandi:
Ofnsvertu og
Skósvertu
sem selst fyrir afarlágfc verð. —
Skift nm.
I 'jL'stu undirstrikaði „A
þýðublaðið“ það mjög rækilega,
er það gat um framboð Jakobs
Möller, að félagið „Sjálfstjórn“
væri ekkert við það riðið. Og
þetta var auðvitað alveg rétt.
En blaðið gætti þess ekki í svip-
inn, að í þess herbúðum hlaut
þetta fremur að verða til með-
mæla með frambjóðandanum
en hitt, og er nú svo komið, að
það mundi fegið vilja geta tekið
þetta aftur. En það er ekki auð-
(ÁgíLL t^JcLQob^

selur nú nokkra
daga
Kjólatau
með 20% afslsötfci.
kostar rétt, að Ólafur sé kaup-'
toiaður. pað er, eins og blaðið
isegir. kona hans, sem stundar
Ikaupmensku, og sér fyrir hehn-
ilinu. Versluninni mimdi vænt-
anlega heldur ekki betur borg-
ið i hans höndum, en störfum
þeim, sem hann á að vinna í bæj-
arstjórninni.
j?að var því óH-':"t tyrir Ólaf,
að skri*"., j blaðinu undir pils-
, aid konu sinnar, til þess að bera
af sér kaupmannsnafnið. pað
vita allir, hvemig högum hans
er háttað.
Ekki er ólíklegt, að „Alþýðu-
blgðið“ og Ólafur skifti um i
fleiri greinum fyrir kosningarn-
ar, og fer þá að verða óhætt að
kalla þingmannsefnið „umskift-
ing“.
Kjósandi.
Rðdd ðr bænnm.
Hálmstráið.
gert.
Nokkt u siðar er sama blað að
gera grein fyrir því, hverjir
standi ajð baki frambjóðend-
anna. pað er svo sem auðvitað,
að að baki þeirra Ólafs og por-
varðar er öll alþýðan óskiffc!
Jón og Sveinn cru fulltrúar auð-
valdsins, en um Jaþob Möller
kemst blaðið að þeirri niður-
stöðu, að hann sé bara fyrir
sjálfan sig!
Nú, látum svo vera. Bara ef
haldið hefði nú verið fast við
þetta, En nú er „Alþýðublaðið“
enn koniið „á stúfana,“ og heflr
nú kjörið Jakob fyrir fulltrúa
auðvaldsins!! Og þetta vildi
blaðið víst helst hafa sagt strax,
þó að því yrði óvart á, að segja
satt í fyrstu, því að hæpið er að
kalla hann auðvald, en áður
hafði blaðið sagt, að hann byði
sig fram fyrir sjálfan sig einan.
pað hefir farið fyrir „Alþýðu-
blaðinu“ í þessu, eins og fyrir
Ól. Friðrikssyni í fossamálinu,
því hefir þótt hentugra að skifta
um fyrir kosningamar.
Hitt fæst blaðið ekkerl um,
þó að sýnt sé fram á það með
rökum, að annað þingmanns-
efni þess, Ólafur Friðriksson, sé
eklvcrt annað en leiksoppur auð-
valdsins. og hafi verið um langa *
hrið. pað vita allir, að hann á
sinn öflu^asta stuðningsmann í J
einu fossafélaginu. Og það vita j
allir, að samband hans við þenn-
an mann hefir ráðið stefnu
hans í fossamálinu, all þangað
til kosningar voru fyrir dyruin.
Nú hefir hann „skift um“ í því
— en hver trúir því, að ] ,lU nam-
skifti verði vara.aeg? Áreiðan-
lega ekki auð. aldið, sem að baki
honum ste.idur. J?að veit, að það
getur 1 cyst honum. Ólafur
sýndi þ jð, þegar hann mæltf sem
TastasL með þvi í bæjarstjóm-
inni, nú nýverið, að keyptur yrði
allur afli af botnvörpungnum
„íslendingi" um mánaðar tíma
fyrir 20 aura pundið upp og of-
an, og skipinu íögð til kol þar
á ofan.
Hann þóttist vera að vinna
„fyrir alþýðuna“ þá eins og oft-
ar. En hver ætli hefði grætt mest
á því fyrirtæki? Meirihluti bæj-
arstjórnarinnar var að minsta
kosti þeirrar skoðunar, að það
mundi ekki verða gróðavænlegt
| fyrir bæinn. Og hvað hefir af
þessu hlotist* þrátt fyrir það, að
þessú tilboði var hafnað? Að
| fiskverð hefir hækkað að mikl-
um mun i hænum, bara af því
að það kom til orða, að taka
þessu „kostaboði“!
„Alþýðublaðið“ ber sig upp
undan þvi, að þingmannaefni
þess séu kallaðir kaupmenn.
Raunar virðist því einu gilda um
porvarð, þó að hann sé kallað-
ur kaupmaður! pví er ekki eins
sárt um hann. Enda er það Ólaf-
ur, en ekki porvarður. sem er
ritstjóri blaðsins. Nú strikar það
þó yfir allar skammirnar. seip
dunið iiafa yfir kaupmanna-
stéttina úr þeirri átt, af þvi að
Olafur verður bendlaður við
kaupmensku. Áður voru blöð,
sem birta auglýsingar kaup-
mánna, „óalandi og óferjandi",
að dómi Ólafs. Nú segir liann,
að.kaupmenska sé fullheiðarleg-
ur atvinnuvegur, sem margir
jafnaðarmenn stundi viðs vegar
um heim (með góðum hagn-
aði!). — Er þvi allmjög „skift
um“, frá þvi sem áður var í
þessu efni, en þó þykir.„Al-
þyöumaoiii„“ nauðsyn til bera,
að taka það fram, ao Cv <'ur sé
ekki kaupmaður, heldur kona
hans.
En það hafði nú enginn kall-
að Ólaf kaupmann honum til
svívirðingar, cins og blaðið vill
vera láta. Enda er þaþ ckki als-
pað er nú svo komið, að and-
stæðingar Jakobs Möller háfa
ekki nema eitt hálmstrá eftir.
peir geta ckki með rökum
hrundið þvi, að hann hafi heil-
brigðasta og ótviræðasta skoðun
á þeím aðalmáluni, sem um er
kosið: Búsetuákvæði stjórnar-
skrárinnar og fossamálinu.
peir geta heldur ekki neitað
þvi, að liann sé í alla staði mjög
vel hæfur maður til þingsetu,
gáfaður maður og kunnugur
landsmálum, einarður og fylg-
inn sér.
_En eins og háttur er óvilurra
manna og miður góðgjarnra,
vilja þeir ekki snúast frá villu
sins vegar og veita þeim manni
fylgi, sem þeir hafa barist gegn,
þó að þeir komist á gat með
röksemdir sinar. peir vilja ekki
einu sinni láta hann afskifta-
lausan.
pað er óviturra manna hátt-
ur, að vera þcim sárreiðastir,
sem þeir sjálfir gera mest ilt.
Nei nú flykkjast þeir allir
að seinasta hálmstráinu.
peir bera það út um borg og
bý, að Jakob Möller geti með
engu móti komist á þing, og því
sé ekki íil ncins að kjósa hann.
þetta er nú heldur vandræða-
leg átylla, og jafn vitlaus frá öll-
um hliðum séð. ,
Fyrst og fremst er það firra
og siðspillándi tal, að menn eigi
ekki að fylgja þvi, sem er satt
og rétt, hvort sem það er sigur-
vænlegt í svip eða ekki.
pá er þau að þeir sem
þannig berjast, slá sjálfa sig é
munninn i hvert skifti sem þeir
opna hann. pví að væri Jakob
Möller jafn fylgislaus og þeir
NýkomiðS
Fallega, bláa
Sefíótið
I
er komið aftnrl
Árni Eiríksson.
segja, þá ættu þeir ekki að þurfa
að prédika það með þessum ofsa.
Og svo er það undarleg kenn-
ing, að inaður eigi að neita góð-
um mauni urn fylgi, af þ\á að
hann vanti fylgi! — Slíkt tal er
aumasta þrotabúsyfirlýsing and-
stæðinganna, og aflar .Takobi án
efa margra góðra kjósenda.
pá er ástæðan til fvlgisleysis-
ins. Hún á að vera sú, að Jakob
sé utan flokka! Heyr á endemi!
Flokksómyndirnar, sem helst
skara fram úr í því, að þar er
hver höndin upp á móti annari,
þá sjaldan þeir láta eitthvert lífs-
mark sjá á sér. vilja nú fá menn
til þess að trúa J?ví, að sá sé án
fylgis í bænum, sem ekki sé
studdur af þeim öðrum hvorum.
— Nei, það er. víst, að fjöldi
manna kýs Jakob einmitt af því,
að hann er utan flokka-ómynd-
ann i bænum.
Jakob Möller verðm- ekki
studdur til kosninganna af nein-
um leigðum agitatorum. pað er
satt. En skyldi það ekki verða
honum fult svo drjúgur styrkur,
áð fáatkvæði þeirra, sem hafa
andstygð á öllum leigu-agitator-
um?
Jakob Möller talar á degi
hverjum nálega við hvern mann
í bænum, talar við þá með skyn-
samlegum og hægum rökum í
blaði sínu.
Hann er ekki fylgislaus, þeg-
ar hann hefir skynsemi og þjóð-
hollustu við hlið sér. Svo mikið
traust er hægt að bera til Reyk-
vikinga.
Látum þvi andstæðinga Möll-
ers lirúgast alla á sama hálm-
stráið. Verði þeim að góðu, með-
an ,það liangir saman.
En við sjáum, hvað eftir verð-
ur af því á laugardaginn kemur!
Borgari.
VopnahlésdagHrinn
ii. nóvember.
Ellefti nóvember veröur lengi i
minnum hafður.
Þann dag sömdu , stórveklin
vopnahlé meS sér, eftir styrjöldina
miklu í fyrra haust.
VíSsvegar um heim eru hátí'Sa-
hölci ’ dag, í tilefni af þessu árs-
afmæli.
í dag verðu; hin fyrsta veisla