Vísir


Vísir - 04.12.1919, Qupperneq 2

Vísir - 04.12.1919, Qupperneq 2
V í S I R )) lHíninm i Olseini ííM C OLGaTES iiafa fyrirliggjandi: Fatauurata Skóbursta Áburðarbursta Ofnbursta Teppabankara — bursta Htiifa, Grafíla, IMfat- ogf ri’esli:eiðar Harðarbúua Hamra Lamír Sprmgiamir Hurðarskrár handsápnr (M tegxinclír & 1 a^erj Hræðslan við lieimsendi, Blað eiit hér í bænum fárast yfir þeirri ónærgætni ,.\'ísis“, aö segja írá skrifuin amerísku blaSanna unt í'f' „heimsendir" muni verba 17. des. n. k. í fyrradag sagöi blaöiö, a8 slíkar frásagnir gætu haft i 11 áhrif á menn, sem ef til vill héldu aS spádómarnir væru á einhverju viti byg'Sir, og i gær segir blaSiS aS „sagt sé“ aö íólk sé fariö aS leggjast i rúmiS af hræSslu! AuövitaS er Jressi þvættingur blaSsins alveg tilhæfulaus og tiJ- efnislaus. „Vísir“ ltefir hvergi orS- tS þess var. aþ spádómurinn um heimsendi 17. des., hafi veriS „ték- inn alvar.Iega“. Slíkir spádómar eru nú orSnir svo algengir, 'aS ó- þarft er aS Játa einn þeirra, öSríini íremur, hræSa sig. Allir muna t. d. eftir halastjörnuni! „Vísir“ sagSi þannig frá ame'r- iska spádómnum um lieimsendi 17. des., aS engum gat blandast hugur um. aS hann lagSi engan trúnaS á hann. Og þó aS „AlþýÖu- blaSiS‘‘ segj aS fólk sé fariS aö ,.leggjas)t i rúmið“ af hræSslu, þá leggur hann heldur ekki mikiS upp úr því. Þessi „hysteri‘‘ mun hvergi hafa gert vart viS sig, nema þá meSal þeirra, sem í þaS blað rita. Ef þaS er þá annaS, sem aö blaS- inu gengur. en þaö, að þvi leiSist aS hafa ekki getað orðið fyrst tii að segja frá þessu!! Loks má geta þess, að mörgum mönnum hér í hænum var oröiö kunnugt um spádóm þennan. áöur <rn blööin sögSu frá honum, og heföi þaS þvi lítið stoðaö, þó að j>au heföu þagaö! Þegar bánnmenn höfSu „þurk- að“ Bandaríkin, sendu þeir flokk ■Mwma til Englands til að boöa vín- bann þar. FormaSur þessa flokks 9g aöalmaSur er bindindísfrömuð- urinn Mr. Johnson, sern kallaSur tr „Pussyfoot“ aS auknefni. Wantt «r mfkif! ræiugarpur, sfcór o» <&gíU ^JoLQobpQjn sélur 250 pr. || UI.L ARVETLIN G A handa karlmönnum á 2,25 pr. föngulegur og talinn " atkvæSa- inaöur. Erindi hans hefir veriS misjafn- lcga tekiö á Englandi og andbann- ingar gért honum márga skapraun. Laust fyrir miSjan fyrra mánuS ætlaöi liann aö tala, sem oftar, í sal einumj London. ÞangaS komu stúdentar í þúsundatali, og er hann tók fil máls, hrópuöu þeir og köll- uöu, mjálmuöu og létu öllum illum látum, hentu i hann bréfpok- um meS hveiti, svo aS hann varö a!lur hvítui*, og loks liltipu þeir upp á ræöupallinn, lögSu hendur á hann og báru út. Þar lögSu þeir hann á sjúkra- hörur og hlupu meS hann fram og aftur um mörg stræti, þangaö til iögreglan gat loksins bjargaö lion um. En rétt í því er hann náöist, var steini hent úr mannþrönginni og kom hann í augaö á Jöhnson. svo aö læknir var kvaddur til aö veita honum hjálp, og varð hann aö vera viS rúmiö næstu daga, eti búist er ■ iö, aö hann veröi jafngóöur. BlaSamaSur liitti Johnson aö máli daginn eftir. Lá hann þá í túminu en var hinn kátasti. Hann sagðist sjálfur vera stú- dent og skilja ve1 þessar tiltektir. Sér hefSi liöið vel, þegar út var komiS, en oröiS fvrir tálsverSu hnjaski. meðan veriö var aö bera hann út. í þeim sviftingum sagöist bann Itafa mist hattinn. Harín sagöist vita, aö steinkastiö heföi veriö óviljaverk og vonaði að hresast svo aS hann gæti bráðlega hitt stúdentana aö máli ööru sinni. Sími 584. Jðh. Úlaísson & Ce. Reykjavík. Símn. Juwel lim.skeyti frí tréiStritsni Titóte. Khöfn i gær. Clemenceau. hrá Þaris er símaö, aö blaóiö Echo de Páris flytji þá fregn, aö Clemeneáu ætli aö segja af sér 17. ícbrúar næstkomandi, sama dag Sem forsetaskifti veröur. Foch marskálkur varar ban-damenn viö áframflald- ." idi herhúnaöi ÞjóSverja. Kafbátum sökt. Öllurct þýskti káfbátunuut veröur sökt. Dppþðt Spáaska þiigiBa Smásalfl' ; Heildsala. VASALJÓS, LJÓSGJAFAR, BATTERI, PERUR, væntanleg meö „Gul!fossi“ frá Englandi. Hálfu ódyrari en ana- arstaðar. Verslun B. H. BJARKASöTí. tók og bj-aut margar bjöllur, og varö loks aö slíta fúndi öSrtt sinni Næsta dag urou enn róstur í þinginu og þá í efri málstofúnni, e» ekki uröu þær jafnmagaSnar se«> hiríar fyrri. Þó tarö aö slífa fund' til þess að koma á friSi, Asqaitk Um yo. í. mánaöar varS allmikiS uppþot í spánska þinginit. Fyrir- spurn haföi komiö fram um út- flutning á hrísgrjónum og kallaöi þá einn þingmanna, signor La borda, til matvælaráöherrans, San Luis 'greifa: „Þér IiafiS svíviröi- logt starf fyrir s,tafni.“ Greifinn svaraöi: ,,Sá, sem temur sér svona oröbragð, hegSar sér eins og svín.“ Þegar Laborda var neitaö um málfrelsi, þaut: hann á fætur meö reiddan göngustaí og ætlaöi aS lumbrá á greifanum, en einn þing- manna greip um stafinn og fékk afstýrt högginu. Á áheyrendapöllunum lenti alt í uppnami og þat' kölluöu menn hástöfum til matvælaráöherrans: „FarSu út! ViS höfum ekkert brauS fengiS langa-lerígi í Mad- rid.“ Forseti sleit nú fundi og kom á sættum milli flokkanna, og að í-'Vt búnu var ftmdur settur á ný. En þá lenti tveim öSrum þing- mönnum satttan, gömlum uppgjafa- ráðherra og formanni jafnaSar- mavni. ForsetMM hritigdi a-lt hvaö af Þegar Mr. Asquitli! v;arð aö seg'j® af sér stjórnarformensku á Bret- ’andi og þoka fyrir L.loyd Georgc» haföi hann setiö lengur aS v.öld* um, óslitið, en nokkur annar stjór«' arformaöur þar í landi. En í kos»' ingunum í desember í fyrra sttndr- aöist flokkur haus gersamlega °? sjálfttr náSi haan eigi kosning0- Siðan hafa honum borist áskof' anir unt aö bjóöa sig fram i kj°r' dæmttm, þar setn aukakosningar hafa veriö, en hann skorast unda® því. Vita menn ekki, hvaS valda muni, en sttmir giska á, aö sk3mt muni til aöalkosninga, og horíum ekki taka þvt, aS gcfa k°st á sér fyr en þar aö ketnttr- Hann er enn í fttllu fjöri, þ° hann sé tekinn aö eldast, og oft til síu heyra um stjói*1ITial' Fylgismönnum hans þykir eftirsjá aö honum úr þing>nUl Þvl aS hann cr yfirburSa ræSnmaí5lir’ ailra manna skýrastur og stórleg3 fróSur. Er nú svo koniiö, að ]a í*- uni vei blaSið „Times“ lætur sv° mæít t ritstjórnargrein skömmu, aö Asquith ætti a'S c,&a sæti á þingi, vegna dug'i,a‘5ar 'slf* og vitsmuna.-Hefir þa'5 þ° ver' honum mjög andstætt og er en*' en þaS kveSst viöurkenna liæ leika hans, og segir Pin^aU einmitt þörf sltkra t*iamia n*’ ^

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.