Vísir - 28.12.1919, Blaðsíða 2

VlSIR
bafa eunþá íyrirliggjandi
nokira kassa af
og aokkra dnaka af
berjmm
CDgíli &GbQobfier>
hefir fengiÖ:
Ullarpeysur,
Ullarsokka,
Ullarvetlinga
handa kvenfólki,
karlm. og börnum.
Bfisetuskilyrðið
»8
Vestnr-IsIendiBgar
Opingáttarmálgögnin tvö, „Lög-
iétta“ og „Timinn“, tvíburarnir,
sem sumir kalla, birta, hvort á
fætur ö'Sru, harmagrát, úr „Heims-
kringlu" út af 5 ára búsetuskilyrö-
inu fyrir kosningarétti til Alþingis.
Blöö þessi höfðu á'Öur reynt aö
gera búsetuskilyröiti óvinsælt hér
á iandi meö þvi aö slá á þann
streng, hvilíkt ranglæti Vestur-ís-
Jendingum væri gert. ,,Timinn“
taldi þaö ganga næst goögá, ef
svifta ætti alla Vestur-íslehdinga,er
hingaö kynnu a« vilja llytja, kosn- j A estur-lslendingar, sem ekki hafa
ingarétti í 5 ár jafnvel líka j
Árna Eggertsson! Hann gleymcli j
allan meö stóru skáletri. En sá
meingalli er á þeirri „gjöf Njarö-
\zr“, aö þessi grein ,,Heimskringlu“
er botnlaus vitleysa frá upphafi til
fenda. Viröist helst svo, sem blaö-
i'ö hafi ekki hugmynd um það,
viö hvaö búsétuskilyröið á.
„Ueimskringla“ talar um það.
aö Véstur-íslendingar missi þegn
réttindi sín i Canada, þegar þeir
iari þaöan úr landi. Ef þeir komi
til íslands, og „lendi þar í einhverj-
urn vandkvæöum". þá geti þeir
ekki leitaö ásjár breska ræöis-
mannsins, og íslensku stjórnar-
völdin „skoði ])á ekki íslendinga".
Þess vegna segir fflaöiö, aö búsetu
skilyröiö sé hin mesta óhæfa!
Hér skal ekkert um þa'ö sagt, .
— hvernig þegnrétti Vestur-ísr
lendiltga í Canada sé varið. Þaö
rná vel vera, aö harjn nái ekki út
fyrir landsteinana, en kynlegur
þegnréttur er þaö þó. En hitt er
alveg víst, aö þó ekkert búsetuskil-
vröi væri fyrir kosningarétti til
i Alþingis hér á landi, þá breytíi
i það í engu réttarafstöðu Vestur-
j íslendinga, sem orðnir eru Canada-
‘borgarar, en hingaö kvnnu aö
: flytjast. Þeir ættu ekki kosninga-
í - rétt hér, til þess yrðu þeir fyrst
i aö öðlast íslenskan borgararétt,
I og uppfylla þau skilyrði, sem t'il
i þess þarf. Aftur á móti veröa
(flntningabifreiðarnar ern kraftmestar, enðingarbestar og
eyða^minstn bensíni.
Burðarmagn alt að U/2 tonni.
ími 5Sá.
Jðb. Öiafsson & Go.
Einkasalar á islarwii.]
Símn. „Juwel*
Tiíboð óskast
i 3 herbergi og eldhús í nýju
húsi (kjallara).
Tilboð leggist inn á afgreiðslu
Visis fyrir uýár, merkt „ibúð“.
A þessu ári hafa flugferðir tek-
ist hér á landi og þó að þær hafi
verið lagðar niður i vetur, þá verð-
ur þess ekki langl að bíöa, að þær
verði upp teknar öðru sinni
Flugferðir eiga ,sér ófyrirsjáan-
lega mikla framtið, og nú er þeg-
ar ráðgert að þreyta flug um-
hverfis hnöttinn á næsta ári.
Reikninga-greiðslnr.
því alveg „Tíminn“, að kosninga- 1
rétturinn er fleiri skílyrðum bund- !
mn! Vestur-Í.slendingar munu vist i
fæstir vera eða teljast islenskir j
borgarar; þeir þeirra. sem hingao j
kunna að flvtjast. verða því fyrst j
að öðlast íslenskan borg'ararétt, i
áður en þeir geta fengið kosninga- j
rétf til Alþingis, jafnvel lika Árni j
Eggertsson. — En „Tiininn" og j
„Lögrétta“ rnunu vel vita þetta.
Þau munu að eins liafa gri))ið til
þessa vopns, í baráttunni nióti bú-
setuskilyrðinu, ;if þýí að þau hafa
talið það liklegra til sigurs, að slá
á strengi ræktarseminnar tjl Vest-
ur-fslendinga, heldur eii berjast !
opinberlega fyrir opingáttarstefn- j
unni einnig í þessu efni.
Kn harmagrátur „Heimskringlu“
ei kærkomið „vatn á þeirra
myllu“! ,,Tíminn“ birtir hann lika
niist borgararétt hér á Iandi auð
vitað ekki settir á bekk með „land-
iausum flökkurum" o. s. frv.
Ef „þungarniðjan er þetta“, eins
og „lleimskringla" segir: „að
þegnar annara ríkja, sern til ís,-
lands kynnu að konta, geta altaí
Jeitað til ræðismanns síns. ef eitt-
hvað amar að. Við Vestur-fslend-
. ingar missum breskan þegnrétt um
leið og við stigum fæti á ættjörð-
ina ....“, þá er ekki islenskri lög-
1 gjöf unt það misrétti að keniw
heldur löggjöfinni i Canada.
—- „Heimskringla" virðist halda.
1 r-ð húsetuskilyrðið um])ráttaða,
; eigi við það, hvenær menn geti
I öðlast almenn þegnréttindi hér á
íaudi. Það ættu „TímitnU og „Liig-
rétta“ að vita að ekki er, og þaö
cr þvi óskiljanlegt, live ntjög þeim
hefir fundist til um þennan mein-
íoku-harmagrát vestur-islenska
hlaðsins.
Astralin-llBgið.
Stjórnin í Ástralíu liét því í
sumar, að veita þeim rnanni þús-
und j sterlingspund, sem fyrstur ! Þótt aukin atvinua sé í sjálfu sér
gæti flogið frá Bretlandi til Ástral- j næsta ákjósanleg, að minsta kosti
ítt og var það til tekiö, að ekki liðt þeirn, sem sæta lienni, þá er þó
meira en 720 klukkustundir frá þvi I nokkuð öðru máli að gegna,
er lagt væri af stað og þar til kom- j lWort vinnuveitanda er þægð í
iö væri til Ástralíu. j því. að verða að greiða óþörf
Verðlaun þéssi hefir nú koss 1 vinnulaun, en hér skal drepið -á
Smith tinnið. Hann lagði af stað j einn útgjalclalið, sem með lagnað?
12. nóvember frá London og kom j 0g réttilega ætti að mega draga
stórum úr.
Það er kostnaður við innheimtu
reikninga.
Hver verslun, sem nokkur við-
skifti hefir hér innanbæjar, getur
eílaust sagt margar sögur af um-
stangi sínu við innheimtu reikn-
inga. Ekki einungis hversu rnarg-
ur maðurinn er skuldseigur, — við
það er ilt áð eiga, Jteldur er fyrir-
höfnin að finna menn, liitta þá
heima, og loks er fjöldi fyrirtækja,
sem tekið hefir sér vald til ])ess, að
neita greiðslu reikninga tienia ör-
stutta stuncl úr clegi, og-það jafn-
vel eigi oftar en eintt sinni eða
tVisvar í vjku.
Þetta síðast nefnda atríði er all-
írekt. og ætti að réttu lagi aö vera
óheimilt að lögum, og er það, eða
halda þessir menn, aö þeir geti
t. d. forðað sér frá afsögn víxla,
j cða skorast undau gyeiðslu opin-
berra gjalda með því líkri ráð-
stöfun seni þessari ?
Eg þykist vita, að rnehn tak-
marki ekki greiðslustundir i þeim
tilgangi, að ætla sér i rattn og vera
ti! Port Dafvin, nyrst á megin-
landi Ástralíu, 10. desember sið-.
degis og hafði þá flogið 10925
enskar milur á 27 dögtim, 20
klukkustundum og 20 minútum.
I.eið hans lá fyrst suður um meg-
inland Kvrópu og jiaðan til Cairo
og siðan austur um Indland og frá
Valayaskaga yfir eyjarnar milli
Asiu og Ástralín.
Smith kaþteinn, er 23 ára. Með
honum voru þrír menn. F.inn
þeirra er bróðir hans.
Öllum kemur xaman um. að
þetta sé hið merkilegasta flug, er
flogið hefir verið. Flugntennirnir
komust oft í hann krappann, bæði
vegna ofviðra og annara örðttg-
leika.
Framfarir þær, sem orðið ltafa i
íluglist eru mjög merkilegar, eink-
anlega vegna þess, að iþrótt ])essi
á scr mjög stutla sögu.
Það eru ekki nema 16 ár síðan
Wright-bræðurnir í Bandaríkjun-
um flugu í fyrsta sinni, en to ár
siðan Blériot, franski flugmaður-
inn, flaug vfir Ermarsund. Á þessu
ári hefir hver stórviðbtirðurinn ] að koma sér undan greiðslu rétt-»
rekið annan í fluglistinni. Yfir At- j mætra reikninga, heldur sé ástæð-
lantshaf liefir fjórum sinnum ver- j an sú. að þeir ímyndi sér að þeir
ið flogið, bæði í flugvélum og loft- ] spari sér ómak með þessu. Eitt-
förum og póstflutningar hafa ver-
ið teknir upp í mörgum löndum.
hvað kann að vera hæft í þessu
og er það eflaust, að sömu menta