Vísir - 16.04.1920, Blaðsíða 3

ViSJK
Harley Davison
mótorbjól
^ kfcðarkörfa til sölu.
A. v. á.
alveg sýtt piaso
til sðlu. Uppl.
í sima 496
Kvenmaður
til að þvo skrifstofu Gas-
stöðvariunar.
A.thLU@:iö !
, % vöruflutningabifreið til
tlSu i lengri og skemri ferðir.
^uðm. S. Gaðmundsson,
kitalastig 10. Sími 971.
Berbergi
^ herbergi á«amt eldhúsi ósk-
** f?á 14. Maj. Tilboð merkt
»^8tbergi“ sendist afgr. Visis.
^Uoturt ósfeasí kej-p^.
Lystbafendur semji við
. Jónsson, vélstjóra, S’erling
latigardag. Sími 47.
^iðgerð á alskonar blikk og
'^uilleruðum ílátum er á Lauf-
:g 4, kjallaranum. (337
ábyggilegur, óskar eftir atvinnu sem pakkhúsmaður eða verkstjóri.
Meðmæli, ef þeirra er óskað. Afgreiðslon visar á.
Fiskvinna
i
Nokkrar stúlkur geta fengið vinnu við fiskverkun, vinnan byrjar
nú þegar.
H. P. Duus.
Hjálmar Þorsteinsson
Slmi 840. Box 266. Skólavörðustíg 4.
Sumareríofir handa öllnm, svo sem: blómstarpottar, blómst-
ur og ekrautvasar, perlupokar m. teg., seðlaveski peningabuddur,
barómet 3 teg., vekjarakluhkur, þar á meðal þessar góðu, sem spila.
Rakvé'ar, brj^str.ælur, úrkeðjur, myndaalbúm ra teg, So ingen-skæri
og hnífar Ýms leikföng. svó sem boltar. brúður, munnhörpur o.m.fl.
Nýfeomið mikið úrval af óinnrömmuðum og innrömmuðum myndum.
Verðið hvergi lægra.
fesve
Sigm. Jóhannsson
Heildverslnn, fngólfsstræti 3
Sími 719.
Box 603.
Hefir fvrirUvvisndi
Od^rrar munntiörpur
Timburfarmur
Ca. 100 Standards iiggjandi hér á höfninni fæst keyptur með
sérstaklega ódýrum kjörum ef samið er ná þegar.
Illutnlélagið Björls.
Til sölu
nýbygt hás. smiðað fyrir eina
fjölskyldu, 6 herbergi og eldhús
og i kjallara búð, geymsla, og
þvottahús.
A. v. á.
V
Sjóróðramaðnr
óskast til loka. Má vera eldrf
maður, sem getur róið og stýrfc
bát. Gotfc kaup.
Htörtor A. Fjeldsted.
Sími 674.
stórir og fimm litlir bilgeymar
eru óseldir. Þeir bifreiðas jórar
sem aetla að fá sér geyma þessa
ættu að festa kaup á þeim sem
fyrst. (Næsta sending verður
dýrari).
Versl. Arnarstapi.
RATIN
nýfeomið til
Sig. Sknlasonar.
Pósthússtræti.
i
Hreingerningar-
stnlka
óskast tii að halda hreinni búð
og vinnustofa.
Klæðaverslun
H. Andersen & Sön.
308
°S naumast Ieið svo uokkur nótt, að ekki
ílýði einn eða fleiri af föruneytinu.
Föruneytið minkaði óðum, og uærri lá
Max væri farinn að kenna í brjósti rnn
^tanton, þó hann annars hataði hann af
heilum hug.( En meðaumkvunin varð að
^ögu, þegar hann sá Stanton lúbcrja ein-
hvern blökkumannimi, og það fyrir litlar
^kir, eða þá halda ferðinni áfram þó að
^lurlagi væri, að eins vegna þess að
•^nda vildi láta vera uin kyrt vegna ein-
l,vers blökkumannsins, sein þá treystist
*!hki lii ag halda lengra áfram.
Eflir þvi, sem mehnimir mistu trúna á
*°ringja sínum, fcngu þeir æ meira dá-
'* *U á konu hans, á „mánanum litla hvita“.
eihs og þeir kölluðu Iiana. Hún talaði
s.íaldan við mann sinn, nema til þess að
^iðja einhverjum vesalingnum vægðar,
sem gert hafði sig brotlegan i augum for-
m8jans. Hún varð þvi að sannkölluðu
'Úeúnaðargoði í augum fólksins, sem hélt
spámaðurinn hefði sent hana þeim til
V;trnar og öi^yggis.
Aröbunum fanst eitthvað athugavert við
•luervist Ahmöru. En dansmeyjan tók altaf
málstað Stantons, og var auk þess hrota-
^kU.i allri umgengni.
Menn tóku að hvísla um það sin á
' -UulV jn ig.ejnts ntgraqo |fp pc‘ tffiut
309
Á meðan hún væri með i förinni, myndi
alt ganga þeim á móti. Ef hamingjan
yrði lilutskifti þierra, myndi það verða að
þakka hvílu konunni, sem altaf hjúkraði
þeim sjúku og bágstöddu, og hafði stöðugt
blíðubros á vörum- við hvem sem hún tal-
aði.
Ahmara komst á snoðii' um þetta álit
fólksins, af Arabakonum þeim. sem i för-
inni voru.
Hún brást við allreið og óttaðist mjög,
að Stanton myndi skilja hana eftir á leið-
inni, ef hann kæmist á snoðir um þetta.
Eftir nánari ihugun komst hún að þeirri
niðurstöðu að rétlast væri að segja Stan-
ton frá þessu, þó auðviað á þann hátt, sem
hún teldi heppilegast. Hún var þegar farin
að hafa mikil áhrif á Stanton, og liún
trcysti þvi, að hann gæti ekki án hennar
verið. Og kæmi svo langt að hann þyrfti að
velja um annað tveggja, sig eða eiginkonu
sina, var hún ekki i neinum vafa um’, að
valið mundi lenda á henni.
Kvöld eitt, er lienni fanst gott færi gef-
ast, sagði hún Stanton fni öllu — og það
tneð ýmsum viðaulcum frá eigin brjósti.
- pað eru til menn i föruneyti þinu.
sagði hún, sem ekki skilja hvílíkt ofur-
menni þú ert. peir kvarta sín á millum og
lala illa um þig. Svo eru þeir hræddir við
310
þrautir þær og raunir, sem þeir ótlast að
mæta á sandauðninni, þar sem vatn er lít-
ið að fá. peir segja að það hafi verið vit-
firring af þér að leggja af stað i slíka för,
og þeir iðrast eftir því að hafa nokkurn
tima lagt af stað með þér.
Sú var tiðin að þeir treyslu þér. En nú
er það ekki lengur. Og þessu öllu hefii'
hvíta stúlkan valdið, sem var of stolt til
þess að búa með þér sem eiginkona, ein-
göngu af þvi að Ahmara var svo ti-ygg að
fylgjast með þér út á auðnina. Fólkið lield-
ur að hún sé einskonar verndarengill, og
álita að liún megi sín meira en þú. Og
þegar við kpmum til þess staðar, þar sem
ókuifna auðnin er framundan, þá mimu
þeir allir sem eiún, snúa við undir forystu
vinar hennar, viljiliann á annað borð taka
forystuna á hendur. Og hvað verður þá af
áformum þinum. „óasanum horfna“?
Vinur hennar, endurtók Stanton, um
leið og hann leil blóðlilaupnum augum til
AKmöru. Hvað átt þú við?
— það veisl þú herra minn, án þess eg
þurfi að sfcýra það nánar. Vinurinn ermað-
ur sá, sem gerir sig að þræli hennar vegna.
J>að getur efcki vcrið að ræða um nema
’ einn mann, þann, seni vafcir yfir henni dag
og nótt og gætir þess að hún ekfci steiti föt
sinn við seini. \