Vísir - 23.04.1920, Blaðsíða 3

yísiR
í'éstár og 720 fjár austur í Fljóts-
dal, og hefir því veriiS holafi þat
'fliSur á hús og jörii og eitthvaS
tiafa ]jeir Fljótsdælingar látife úti
aí heyi handa þessum féna'Si;
Minsta kosti verða þeir aö hafa
hestaúa á gjöf. þó aö svo eigi aö
itieita, aö féfS geti tórt gjafarlitiS.
á veöurbörnum hnjótum stöan um
Miö-þorra. . Fívergi hefir ásfand-
‘ö hér eystra oröiö svipaö því eins
Matnt og í þ'essari sveit, og verö-
•ar batinn aö haldast óslitinn. ef
dar á aö slarkast vel fram úr.
Hvergi er nú komin betri jörö
á Heraöi en í Fljótsdal, þó lítil
Fafi hún veriö tif þessa. enda hefii
Min oröiö fleirum aö liöi en þeim
sem þar búa. Fljótsdælingar reyn
^tst oft höföingjar i hárðindum.
enda fjölgar þeim vtösvegar í
fveitum, ekki vegna mannamia.
«eni setja á ,,guö og gaddinn".
óeldur miklu fremur vegria skepn-
stnna, sem i hlut eiga.
Inflúensan harst til Eiöa seint í
fehrúar. Lögöitst allir skólasvein-
ar, en náöu sér fljótt. Væg hefir
veikin veriö. .Hefir veikin flust á
■3—3 bæi aöra á Úthéraöi en eigi
á Upphéraö. Hún gengnr nú á
Seyöisfiröi; viðast hvar annar-
staöár kæfö niöur. Póstar fóru
tigi síöast vegna sóttkvíunar.
Engjn blöö eða bréf berást riú
iengur fangí aö. nteöan svo er. Ó-
kfeift yrði aö koma svona sótt-
vörnum viö, eins og nú hafa ver-
ið um tíma. i vor- og haustkauptíö.
Heilbrigði altneunings vfirleitt
■flnjög góö.
Fj.búi.
Skipaöldnngar.
Clark Russel sagöi eitt sinn, aö
^eðalaldur skipa. geröutn úr tré,
*æri 15 ár. Svo getur veriö. Þó
var í desember síðastl. selt í Car-
diff skipiö „Good fntent". sem
smíðað var i Plyinouth áriö 1790.
Þetta skip er á 130. ári. og nú eins
sterkt og upphaflega þó þaö sé
ekki nema 25 tonn aö stærö.
„The Seal". var smiðaö i Sout-
hampton áriö 1810. Árið 1832 rak
þaö á land i ofveðri, en var sett á
ffot aftur og árið J912 sigldi þaö
frá Englandi til Durban 5 Nataf.
eöa um 6000 enskar mílur.
1 he luuanuel", skonnorta. var
smiöuö T794. Sagt er aö „Ema-
ntiel" hafi í æsku sinni veriö
hraustur og illur sjóræningi. Þeg
ar hann tók aö eldast varð hann
stiltari. hann tók aö sér timbur-
dutning og hefir starfaö aö horium
í hálfa aöra öld. F-Iafi honunt ekkí
'■ eriö sökt í stríðimi er hann vafa-
laust viö starf sitt.
Áriö T902 sýndu skipaskrár
ymsra landa aö til vortt um 24
skip sem plægt höföu öldur hafs-
ins yfir 100 ár í ýtnsar þarfir.
An efa var þeirra elst ítalska
barkskipiö „Anita", setn líktist
injög „Santa IVlaria". skipi Colum-
busar. setn hann stýröi er hann
fann Ameriku. Hún var skrásett í
Geinia. og smiðuö þar áriö T548.
Hún vár aíar sterkbygð og baföj
staðist ofviöri i öllum liöfum
heims.
Stöasta ferft „Anítu" var frá
Neapel til Teneriffa. Hún sigldi
frá Neapel i marslök 1902, komst
heilu og höldntt til ákvöröuriar-
staðarins, var seid þar og höggin
uþp. Þó virðist setri svotia gatnall
skip hefði átt aö geyma til endur-
tninuingar seinni tíma tnönnum.
Þó „Anita“ hafi veriö allra
skipa elst, má þó geta skipsins
, Betsy Caius“, setn fórst áriö 1827
cr það strandaði á Tynemouth Bar.
Skij) þetta hét eitt sinn „Princess
Marv“ og áriö 1688 flntti hún
Aðallundur
íélagsins Sjálístjóru
▼erður haldinn í Good-Templarahúsinu, laugardaginn S4.
apríl kl. 8*/a síödegis.
Dagakrá samkvæmt félagslögunum.
Stjörnln
i. friðgeirsson & ikúlason
______ BanKastræti xi
‘w,- _____
hafa fyrirliggjandi;
Kaffí Kúsínnr
Garonl-Syknr Döðlnr
Höggvinn syknr Ffkfnr
Mnnntóbak \ Hafragrfón
Vindla m. teg. Lit 0. ff.
E.s. ,Suðurland‘
Vörur til Vetstma.nna.eyja, og Austfjarða afhend-
wt á morgun laugardag og mánudag 26. aprll.
Þar aem plássiö á skipinu er mjög takmarkað, verðum vór að
fá uppgefið ná þegar hjá heildverslunum og kaupmönnum hvað
mikiö þeir hafa að senda.
H.f. Eimskipafélag Islands.
William prins af Óraniu til Eng- Enginn veit hversu götnul hútt
lands er hann geröist konungur Pa val'
þar. (Úr Daily M'ail).
325
niyndi þvi vafalaust hafa gengið með sig-
ur af liólmi, ef Alimara liefði ekki kom-
ið til sögunnar og’slöngvað önnuin sínum
uni hann aftan frá. Við það varð hann
uð lina á tökunum, og skjögraði til. Stan-
ton reif sig þá lausan, og á sama augna-
bliki gi-eip hann þungan stól, sem stóð
þar hjá, og keyrði hann af öllu afli á
uiótstöðumann sinn. Max. sem hafði ininni
uiótstöðukraft en venjulega, vegna sárs-
'us; féll meðvitundarlaus til jarðar.
Hann má sjálfum sér uni kenua, og
verðskuldar þetta lika fyllilega, sagði
‘Stanton tnó.ður af áreynslunni.
Enginn gétur ásakað mig, þó hann
s.jái sólina aldrei framar. E11 það verður
riú samt áreiðanlega. Piltungar cins og
hann eru af Leópardakyninu. peir ganga
uftur hvað ofan i annað. petta var hraust-
*eSu af sér vikið, Ahmara. Eg hakka þér
Ivrir hjalpina, góða mín.
An þess að virða Max viðlits, sem nú
*u og flaut ' blóði sínu, og Sanda lá á
krijánum við lilið lians, tók liann stólinn
bar hann inn í tjaldið, og kallaði því
“æcsi á tvo þjóna sina, þá Zaid og Mah-
'riond. Menn þessir komu tafarlaust, og
riieð þeim allir þeir menn, sem setið böfðu
326
kringiun bálið. ]?eim hafði skilist, að citt-
hvað óvenjulegt væri á seiði, og vildu uú
komast að raun um, hvað það hefði verið.
pað gladdi Stanlon. að sjá þennan hóp.
Nú var leikur á borði til þess að liafa áhrif.
Komið hingað allir saman, hrópaði
liann. Standið nú kymr. Hér sjáið þið
munn þeunan. sem uú liggur við fætur
minar. Hann var trúnaðarmaður minn.
En hann gerði sér of dælt við mig, og
inwndaði sér, að honum nnmdi haldast
það upp án refsingar. En þar skjátlaðist
homim stórlega. Eg sló hann til jarðar.
Hami mun <‘kki lengur verða i föruneyti
minu. Innan fimm tima leggjum við af
stað. Zaid og Mahmond, takið mannskepmi
þessa burtu. Eg hefi nú sýnt ykkur. hvað
hlýtur að ske, ef menn hreyta á móti
vilja mínum, hvort sem það eru svartiv
inenn eða hvítir.
Enginn hreyfðisl úr sporum. pá reis
Sanda á fætur, sneri sér að Aröbumun og
sagði:
Föruneyti I Eg hefi gert alt hið hesta
fyrir ykkur. Eg hefi altnf varið ykkur,
þegar eg hefi getað. pegar þið hafið feng-
ið hitasótt eða særst, hefi eg hjúkrað ykk-
ur. Hér liggur nú vinur föður míns, vin-
v27
ur ininn, sem i kveld hefir bjargað lífi
mínu, hér liggur hann særður og meðvit-
undarlaus. Ef þið yfirgefið hann, þá vf-
irgefið þið mig líka. Eg fer ekkerj spor
frá honuni, heldur hjúkra honum. Hvort
kjósið þið nú lieldur?
Iíáns og vilj rándýr réðist Stanton á
Söndu, greip i handlegg hennar og kast-
aði henni um. Hún rak upp lmeðsluóp.
Ahmara brosti og leit til hennar háðslega.
petta var meira en Arabarnir þoldu.
í augum þeirra hafði Sanda altaf verið
einskonar engill. en Ahmara hið mótsetta.
Og rétt áður höfðu þeir skrafað um að
senda uefnd til Stantons, og hiðja hann
að snúa við. Og vfldi hann það ekki. vrði
hann að halda förinni einn áfram. peir
höfðu hugsað sér, að fylgja honum ekki
lengur. Og andi uppreisnarinnar blossaði
nú upp með geysiafli, við þessa grimmi-
legu sýn. Nú vai' tækifærið fyrir liendi.
Fiinn Arabanna, sem Sanda hafði lijúkr-
að i veikindum, og Stanton einu sinni
hafði misþyrmt, réðist á foringjann eins
og ólmt tigrisdýr. pað blikaði á lmifshlað
i tunglsljósinu og Stanton féll til jarðar
og litaði sandinn rauðan með blóði sínu.
Ki11 augnablik var dauðaþögn. pvi næst