Vísir - 25.10.1920, Blaðsíða 2

Vísir - 25.10.1920, Blaðsíða 2
VÍSIR hafa fyrirliggjandi bestu tóbaksklútana í bænum, Símskeyti frá fréttaritara Vísis. r-O-- Khöfn 23. okt. Stjórnarskiftin í SvíþjóÖ. Frá Stokkhólmi er sítnaö, að konungur hafi lteðið de Geer lands- höfðingja aö mynda bráöabirgða- starfsráöuneyti, til aö taka við af Branting. Skaðabóta-deilan. Frá Paris er símaö, að fulltrúar Breta og F'rakka hafi orðið að „hafa upp aftur“ umræðurnar um hernaðarskaðabæturnar, en nú virðist nálgast samkomulag um deiluatriðin. Khöfn 24. okt. Kosningarétturinn í Noregi. Stórþingið norska hefir nú satn- þykt nýtt grundvallarlagafrum- varp, og fært kosningaréttarald- urstakmarkið uiður í 23 ár. Danzig og Pólland. * Frá Berlín er símað, aö Satnn- tngar um samband Fóllands og hafnarborgarinnar Danzig. sétt nú fullgerðir og undirskrifaðir. — Samkvæmt þeim samningum fer Pólland með utanríkismál fyrir beggja hönd og tollmál eru sam- eiginleg. Að öðru leyti ef Danzig sjálfstæð „friborg“, skip þaðan sigla undir fátia hennar, fríhafn- arskipulaginu verður lialdið. en yfír-eftirlitsmaður, sem Þjóð- fcandalagið skipar, hefir hönd í bagga með löggjöfinni á þann hátt, að hann getur hindrað, að einstök lög fái gildi. — Þessi eft- írlitsmaður, eða þá Þjóðbandálags- ráðið sjálft, sker úr deilurn, seni upp kunria að koma. KolaTerkiaUið. Fregnir þær, sem borist hafa af kolaverkfallinu breska, virðast gefa góðar vonir um, að verkfall- ið verði ekki langvint. Símfregn- irnar eru að vísu óljósar, en það er þó vist, að alt hefir farið frið- samlega fram til þessa. Nýlega var svo sagt í shnskeyti, að þýska blaðið Vonvárts væri að spá þvi, að samúöarverkföll myndu verða hafin i ýmsum öðrum lönd- | um, ef foringi bresku námamann- J anna, Smillie, færi fram á það. En • það hefir Smillie ekki gert enn, og j er það ef til vill af því, að hann J var orðinn bresfca verkfallinu mój- 3 fallinn, þegar þa® skall yfir, og : vildi láta námamenn ganga að til- boði námaeigenda og stjórnarinn- ar, um hækkandi kaup samfata aukinni tramleiðsh?. I sama streng 1 tóku og ýmsir aðrir af foringjnm 3 námamanna: en það var of seint. i! og mega foringjarnir vafalaust !{ sjálfum ser um kenna að miKlu / leyti. Einn foringinn, James Varlay, f hafði komist svo að orði, nokfcr- | uin dögumáður eri verkfallið hófst, 1 a ð ]jað væri mesfur vandinn, að ráða fram úr þ\d. hvernig nárna- mennirnir ættu að komast út úr þvi j öngþveit-i, seni þeir væru kornnir ;j í; ]iað eitt væri víst. að ef til' verk- jj falls kæini, þá myndu námamenn I óhjákvæmilega báða ósigur. — f Annar foringinn, Straker, liafði f sagt, að öll alþýða manna. þar með talin iönfelögÍQ *sg jafnvel ijálft Jirívelda-bandalagið, væri á móti verkfalli.. Tilboðið. sem námaéigendur gerðu námamönsium, að undirlagi stjórnarinnar, var þannig vautið, að kaupið hefði hækkað um 22 sh. á viku, er framleiöslan náði því, sem hún var fyrstu þrjá máriuði árs- | ins. Hún var þá sem svaraði 248 milj. tonna á ári, næstu 3 mánuði minkaði hún svo. að mismunurinn hefði numið 16 milj. smáf. á ári, en síðustu 3 mán. var him lík því. — En námámenn heimtuðu ' kaup- hækkun strax, að öliu ófeyndu um hver áhrif kauphækkunin hefði á' framleiðsluna. — En, ]ivi er nú miður, reynslan hefir sýnt, að iframleiðslan vill minka eftir því sem kaup hækkar. Þess vegna sat stjórnin fast við sinn keip, þó aö verkfallið væri yfirvofaridi. En öllum þorra manna er það svo ljóst, hve niiklu það varðar, að halda framleiðsluuni í horfinu, að stjórnin hefir áhnnið sér samúð alls almennings. Þess vegna haía líka foringjar námamanna snúið við blaðinu að lokum — en of seint. Það virðist ekki ætla að rætast, sem spáð var, aö verkfallið ætli að hafa nokkur veruleg áhrif á gengi sterlingspundsins. Verð þess á dönsku kauphöllinni lækkaði lítið cilt í fyrstu, en hækkaði síðan aft- Hershey’s cocoa í Vbi Va °g 1 Ibs. dósam höfum viðjjfyririiggjanði. Jóh. Olafsson & Co. ur. Má af þvi ráða, a‘3 úti i lönd- um óttast metm engar alvarlegar afleiðingar af verkfallinu, og yfir- leitt mun ekki búist við því, að það yerði lang-vint. Ein afleiðing hefir oröið af verk- fallinu, sem okkur Jslendingum kemur vel, sem sé að verð á nýj- um (rs)'fiski hefir hækkað á ensk- um markaði. Botnvörpurigarnir héðan hafa selt veiði sina þar tals- vert hærra verði síðan verkfallið hófst, en áður. — Þess nýtur þó varla framvegis, ef úr því verður. að járnbrautarmenn hefji samúð- arverkfall. Þá má gera ráð fyrir. áð alveg taki fyrir sölu á ísfiski, vegna þess að hann yrði ekki flutí- ur út um landíð. En vonandi kem- ur. ekki til þess. Giolitti og itölskn verkamennirnir. 1—O—i Sígnor Giolitti, stjórriarformaSur Ítalíu, hefir gert tilraun til þess aS friSa ítalska .verkamenn með því að gefa þeim fcost á að taka þátt í stjórn verkt'.riiðjanna og njóta góðs af hagnaði þeirra. Enskur blaðamaður átti nýskeð tal við hann og segir svo frá við- ræðum þeirra: „Eg hefi náð talí af Signor Giol- /tti, hinuin „aldna og mikla manni“ Ítalíu, sem vel má kalla „tígris- dýr“. eins og Clemenceau. Hann er nú 7'9 ára, en vel ern, bæði and- lega og líkamlega eins og maður um fiæitugt. „J?ér segist hafa komið hingað,“ segir stjórnar/ormaðurinn, „til þess að rannsaka, hvernig ráðstjórn verði sett á stofn í Ítalíu, að dæmi bolshvíkinga, en þér verðið að við- urfcenna, að verkamenn hafa látið foríngja sma lýsa yfir því, að þeir hyggi ekki á neinar stjórnarfarsleg- ar breytíngar. Bæði eg og aðrir ráðherrar, höf- um mikla sarnúð með verkamönn- um og kröfum þeirra. Allur heim- urinn er nú að gh'ma við fjárhags- legar voða-byltingar. Stjórnmála- menn geta ekki stöðvað rás við- burðanna. pcir verða þess vegna að taka því, sem að höndum ber og sjá við þeim boðaföllum, sem ekki er unt að lægja, að minni ætl- an, fyrr en meiri jöfnuður er orð- r>n á högum allra manna. í Englandi eru sömu óþægindi fyrir dyrum eins og á Ítalíu. pað er jafnvel hætt við, að Frakkland eigi svipað í vændum, þó að alt sé rólegt þár í svip. Eg hefi sett mér, að fá verka- Gaðm. Thoraddsei Vonarstrsetl 12. Siml 959. Heima kl 1—2. Skurðlækn. og fæðingarhjálp. mennina til að taka aftur til starfa. Eg vil heldur vita miljón menn vinnandi í verksmiðjunum, heldur en gangandí á götunura í iðjuleysi og óskapagangi. Eg skil það vel, að verksmiðju- eigendum sé lítið um það gefið. að verkamenn leggi þær undir sig» en mér skilst hitt ekki síður, að verkamenn vilji fá einhverja trygg- ingu fyrir því, að sómasamlega verði með þá farið, meðan á samn- ingum stendur. pað er mikilvægast í þessu efni, að koma verkamönnum í skilning um, að vinnuveiteudur geti ekki endalausf hækkað kaup þeirra. Eg ætla þess vegna að leggja lög fyrir þingið, sem veita verka- mönnum tillöguréit um stjórn verk- smiðjanna. peir sjá þá og reyna, hvernig það er að stjórna verk- smiðjum. ]7eir kynnast, hvernig þaa- græða og tapav Frumvarpið er ekki samið full- komiega enn, en því verður lokið áður en kvatl verður til þings.“ Signor Giofitti sagði. að stefna. , sín væri í fám orðum sú, að hann vildi forðast borgarastyrjöld, sem væri glæpsamleg ofan á heimsstyrj- öfdina. Hann sagði, að méirihluti verkamanna mundi una við þessi fög, — „þó að alveg sé frágangs- sök að gera alla ánægða, og það geta orðíð upphíaup hér og þar, en eg öttast ekki hættulega upp- reisn.“ „Viljið þér segja mér eitthvað um stefnu yðar í utanríkismálum?“ spyr blaðamaðurinn. „pað sem við Lloyd George . urðum ásáttir um í Lucerne,“ svar- aði hann, „höfum við endurtekið á fundi okkar í Aix. Með því að Frakkland hefir iýst sérstöðu gagn- vart Rússlandi, þá höfum við LI. George orðið ásáttir um. að áskilja okkur frjálsar hendur í samningum við Rússland." „En hvernig fór um Fiume-deil- una.** i „O, við töluðum ekki um það S smáatriði,“ sagði Giolitti. „Er það lítilsvert?" spyr blaða- máðurinn. „Eg hélt, að það væri mjög örðugt viðfangs.“ „Fiume,“ sagði Giolitti og depl- aði augunum, „má líkja við illa ort kvæði!“ i A.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.