Vísir - 25.01.1921, Page 3

æitlB
Uppboð
Nokkui skippund af saltfiski, ýmsar tegundir, verSa seldar við hús
hf. „Kol & Salt“ við Hafnarstraeti. miðvikudaginn 26. þ. m., kl. 1
e. h. — Langur gjaldfrestur.
sem B-listinn fylgir, en hins vegar
frjáls verslun og fjárhagsleg við-
Teisn landsins á ]?eim grundvelli, að
styrkja atvinnuvegina og draga úr
dýrtíðinni. Menn vita, að stefna
C-listans er algerlega óhagganleg,
aS ekki verSur frá henni hopað,
hvað sem ,,sá eða j?eir“ ráðherrar
heita, sem á móti henni leggjast.
Um D-listann vita menn |?a<i, að
hann hafSi í fyrstu nokkurt fylgi
Nú eru ]?ó margir farnir aS sjá,
að |?ar eru ];að líka frekar menn
en málefni. sem leitað er fylgis við.
En nú hefir |?að vakið kurr nokk-
urn í herbúðunum. að að minsta
kosti einn frambjóðandinn á þeim
lista, hefir eitthvað veríð að ,,ko-
kettera“ við Iandsverslunar-stefn-
Tjna! Og ]?að vita menn, að
listinn er fram kominti aðallega af
Lvötum þeirra manna, sem í upp-
haíi áttu mestan þátt í ]?ví, að við-
skiftahöftunum var komið á. —
Annars kennir listinn sig við Sjálf-
stœðisflokkinn (Sig. Eggerr. og
,,]?versum-menn“) og mun -J?ví fá
nokkurt fylgi, þó að engar líkur séu
h! j?ess, að hann nái kosningu, eða
rrokkur maður af honum,
Fveir listarnir, A og D, eru
jpannig í raun réttri báðir „spreng-
ingarlistar". peir hafa báðir óá-
kveðnari stefnu en hvor hinna, en
baðir munu ]?eir hafa ]?að umfram,
að ]?eir vita með vissu, hvað for-
:sætisráðherrann á að heita!
pað má gera ráð fyrir ]?ví, að
það verði áhöld um fylgi þriggja
listanna: y A, B og D. Langmest
atkvæðamagn hlýtur C-listinn að
fá. Um hann skipa sér allir J?eir
menn, sem andvígir eru landsversl-
unar-einokunarstefnu stjórnarinnar,
og vita hvað þeir vilja. Hann á
þv't að eiga tvö þingsœti vís. pað
þriðja er ómögulegt að segja neitt
um með vissu, hvar lendir.
C-listinn hefir farið sér hægt og
gætilega í kosningabaráttunni til
]?essa. Ur ]?essu fer hans tími að
koma, til að tala við kjósendur. —
„Aukaatriðamoldviðri“ hinna er nú
farið að létta af, svo að hægt er
að sjá nokkurnveginn hvert }?eir
stefna. — Og ]?að er nú einmitt
]?að, sem um á að tala!

Bæjarfréttir.
Kvenkjósendafund
lralda stjórnarandstæöingar (C-
'ustinn) í Báruhúsinu anna'ii kvöld
kl. 8, og tala þar allir frambjó'ö-
cndur þeirra. Sakir ]?ess hve fund-
arsalurinn er lítill. veröur aö skifta
kjósendnin þannig á fundina, en
annar fundur veröur væntanlega
k.aldinn á fimtudagskvöld. Loks
er gert ráö fyrir aö halda einn al-
F1 ó n e 1.
Vér höfum á boðst&Ium fjöldn margar tegundir af llóueluia
s*m seld eru með lágu verði. —
Kanpfélag Reykvikinga
Laugaveg 22. Sími 7 2 8.
Innilegt þakklœti fyrir auðsýnda samúð og hluttekningu
við fráfall og jarðarför mannsins míns, Bjarnhjeðins .Jóns-
souar járnsmiðs.
Guðrún Jónsdóttir og dætur hennar.
sM
mennan fund, þar seni allir geta
kómiö, ef nokkur tök veröa á aö
fn húsnæöi til þess.
Sæsíminn slitinn.
Kl. 8 í gærkvöldi slitnaöi sæ-
síminn milli Færeyja og íslands,
sennilega to til 12 km. frá Fær-
eyjum, þar sem síminn hefir áÖur
slilnaÖ. I?egar tilkynningin uiti
símaslitin barst hingaö laust eftir
kl. 8, fór loftskeytastööin aÖ leita
sambands viö Bergen og náöi því
svo fljótt. aö kl. i) var fariö aö
sima héöan skeyti þau, sem fara
áttu til útlanda og var lokiö aö
senda þau um miönætti. Vísir átti
tal viö Gísla j. Ólafson i morgun
og bjóst hann viö aö loftskeyta-
stööin gæti annast allar skeyta-
sendingar lil útlanda, þangaö til
sæsíminn kemst i samt lag.
Síra Jóh. L. Jóhannsson
liggur veikur.
G rímudansleikur
danssjvóla Síguröar Guömunds-
■Hi
sonar neröur haldinn á Hótel ís-
land 29. ]?. nt.
Hið ísl. kvenfélag
heldur afmælisfund sinn á
morgun.
Á kvennafundi
stúdentanna i Báruhúsínu í
gærkvöldi voru margar ræöur
haldnar. Fyi'si töluðu stúdentarnír
(þó ekki allir 30). síöan frambjóö-
endur B-listans (landsverslunar-
listans) og loks Þóröur læknír
Sveiusson og Bjarni frá Vogi.
Til athugunar.
Til þess að Intgsjónainjólk A-
listans verði nóg fyrir alla, hef
ir heyrst, að F.inar ætli að
hræra úr henni flautir. Mundi
þá ekki vera gotl að fela jafn
aðarmanna listanum úthlutun-
ina, svo allir fái jafnt?
K j ó s a n d i.
Kvenlc&lsLXaE.- oj? flanelsakór ódýrir lijá Steíáini GrUinnauresyni.
Einþpkka stúlkan. 69.
Cecil. F.g man það, ]?ó að ]?ú kunn-
jr að gleyrna því, að ekki er langt
síðán ]?ú varst veikur og komst á
einn bóndabæ, til að láta þér
batna. En meðal annara orða, hvað
finst þér um prinsessuna, Cecil?“
Honum brá ekki, en leit alvar-
iega niður á tíglótta gangstéttina
..Hvernig, áttu við?“
„Fanst þér hún eins falleg eins
og Kenworth lávarður lét?“ spurði
hún.
„Já,“ svaraði hann í lágum
/ómi, „hún er falleg.“
„En hvað þú segir þetta kulda-
íegá,“ sagði Carrie hlæjandi. „Eg
hefði hugsað, að fegurð hennar ætti
emmitt við þinn vandláta smekk.
Eg skil það,“ sagði hún hugsandi,
„að karimenn geti gengið af vit-
ínu og mist á sér alla stiórn við
kyjini svona óviðjafnanlega yndis-
. íegrar konu, eins og hún er; og mér
finst að hún muni vera gædd þeim
töframætti. sem meira má sín en
fegurðin. Tókstu eftir málrómi
bennar, Cecil? Hann var skær eins
og klukknahljómur og þó þýður og
lágur. pú, sem hefir svo næmt eyra,
hefir hlotið að hafa tekið eftir því
og kant að meta það.“
„Hún hefir fagran málróm,“
svaraði hann enn kuldalegar en
áður.
Carrie leit á hann og það var
undrunarleiftur í augum hennar.
„Cecil, ef eg vissi ekki, að þú gæt-
ir ekki látið þér slíkt til hugar
koma, þá mundi eg segja, að þú
hefðir felt þungan hug til prinsess-
unnar jafnskjótt sem þú komst auga
á hana.“
Hann lók hendinni um ennið.
Hann fékk ekki lengur risið undir
þessari itáldrægni og hylming
..Car.rie ....“ sagði hann alvar-
lega og nærri því hörkulega.
„Ungfrú Harrington, eg leyfi
mér að vara yður við, ef þér bak-
ið mér aðra eins sálarkvöl, eins og
eg hefi þolað seinasta stundarfjórð-
ung, þá verð eg ekki sjálfráður
gerða minna,“ sagði Kenwortli lá-
varður, sem 'gengið hafði fram á
þau rétt í þessu í burknagarðinum.
Cecil andvarpaði og settisl uið-
ur. Atvikin höfðu létt af honum
þungri byrði, — játningunní varð
skotið á frest. „Hvað er um að
vera, Ken?“ spurði hann, en Car-
rie leit til hans brosandi.
„Um að vera?“ sagði Kenworth
lávarður. „pað er mjög alvarlegt!
Nú er komið að mínum dansi og
eg hefi leitað að ungfrú Carrie með
dunum og dynkjum. pað var alveg
að mér komið að leggja leið út að
fiskitjörninni og drekkja þar von-
brigðum mínum, þegar eg kom
apga á hinn marglita kirtil yðar,
herra skáld, og fann það á mér,
að hin fagra en gleymna frú, mundi
ekki vera langt frá yður.“
Carrie stóð hlæjandi á fætur og
rétti honum hönd sina. „En hvað
fiskarnir hefði orðið forviða, Ken-
worth lávarður! Er það ekki leitt,
að eg skuli hafa valdið yður þess-
um áhyggjum?“
„Ætlar þú ekki að koma, Ce-
cil ? “ spurði Kenworth lávarður,
og leit um öxl, þegar þau gengu
áleiðis til danssalsins.
Cecil hristi höfuðið annars hug-
•*r. „Es' r-Úa að vera hér,“ sagði
hann. „Fylgdu ungfrú Harrington
Jil mín, viltu gera það?“
„Hm! Eg veit ekki. Hver, sem
nær dýrmætri periu, er vanur að
halda í hana sem lengst, herra
skáld,“ sagði hann af léttúð, þeg-
ar þau leiddust brott.
Cecil horfði á eftir heim og var
sárt um hjartarætur. Hve grunlaus
hafði hún verið! Hve lítið grunaði
hana um þjáningar þær, sem á
hann lögðust! Ó. að hann hefði
sagt henni frá þessu fyrsta kvöld-
ið! pá hafði það verið auðgert, en
nú> — hvernig mátti hann nú vænta
þess, að hún tryði því, að hann
varðaði ekkert um Zenóbíu, þegar
hún hafði séð hann svo gersamlega
yfirkominn, sem raun gaf vitni um.
þegar hann kom auga á þessa
konu?
Meðan hann sat þarna, fanst
honum alt i einu, að einhver hefði
gengið gegnum dyrnar og væri að
nálgast sig, þar sem hann sat að
nokkru leyti hulinn undir stórum
, burkna. Hann ætlaði að rísa á fæt-
ur og flytja sig úr stað. af því að
hann vildi ckki, að svo stöddu.