Vísir - 03.02.1921, Blaðsíða 2

'SViS'íV
/
Höfum fyrirliggjandí:
Fiskilínur l‘l, lbs. 2 lbs. 2M, lbs.

3 „ 4
Ongultauma 18” 24”
• •
Ongla 7 og 7. ex. ex
Fiskbursta.
9*
A-listimi ogstjórnín
r'~ «Ný, aulíin ög end-urhætt út-
gátg? a f skyringuni ift!-listans, a aí-
stöön fiocs til síjórnarícnar, |>ir£-
ist í i,IvlorgcnbIaöinu‘‘ i gær. feó
er þ"ar I íaun ög ýeru ekkeri nýt*
ajS finna; þaö er sama stag'liÖ' uni
„skárri stjórn“ og- „Verri 3tjöm“,
um Sigurö Eggerz og rayndun
nýrrar stjórnar. — Þeir segjast
ekki vilja taka á sig þá ábyrgö,
sem fylgi þvi, aö fella stjórn, án
þess aö hafa vissu fyrir því, aö;
önnur skárri komi i sta'öinn,. en á
hinn bóginn muni þeir mennc sem.
ætli sér aö fella niiverandi stjörn.
ætla sér aö styðja Sig. Eggerz til
valda!
Það er nú kunnugt, aö þeir
menn, sem að C-listanum standa..
voru ekki siður i andstöðu viö*
stjórnina, meðan Siguröur Eggerz;
var í henni, en nú. Það erw þ ví.'
gersamlegar rakalausar dyfgjttr.
sem A-listamennirnir fara meí'um.
þetta. — Á hinti bóginn er það- yí-
irlýst skoðun C-fistamanna,. að!
stjórnarfarið hafi verið þannig, að
verra geti það ekkí orðið. Ea í ]>ví
efni greinir þá mjög á við A-list-
ann.
Á síðustu fundunum hefír Jón
Þorláksson komiö íram sem ein-
dreginn talsmaður núv. stjórnar,
eða að minsta kosti eins. ráðherr-
ans, forsætisráðherrans, sem vit-
anlega ber aðalábyrgðina á stjórn-
inni. Hann hefit* verið að reyna að
verja viðskiftahaftafálm hennai:
með ]>ví að bankarnir ættu upptök-
in að því. Hann hefir algerlega
sýknað stjórnina af ölítmi ákærmn
fyrir það, að hún héfir enga til-
raun gert til að ráða fram úr fjái-
hagsörðugleikunum, með gjald-
cyrislántöku. Þeirri sök skellir
hann algerlega á bankana. — En
landsstjórnin er yfirstjórn bank-
anna. Eorsætisraðberiann er for
maðttr bankaraðs Islandsbanka*
Landsbankinn, sem þjóðareign.
lýtur auðvitað algerlega yfirstjórn
landsstjórnarinnar, og kemur e,kki
til mála, að hann geri neinar slík-
ar ráðstafanir nema í fullu sam-
ráði við landsstjórnina. — Það er
því auðsætt, að landsstjórnin verð-
ur á engan háft sýknuð af þessum
ákærcmi; allra 3-íst
herraÆKti, sem fyrst og fremst hlýt--
ur að bera aðalibyrgöina á 'allri'
stjónr landsins, ent kemur sérstak-
lega við bankamáltn sem banka-
ráðsfermaöur.
En þessar tilraunir. A-listatis, til
að verja stjórnina^ lýsa betar en
allar yfírlýsingar afstö'öu 'istans
til stjornarinnar. A-listim. vill
hvorki „.skárri stjorn“ né „verri
stjórn“ $n núv. stjórn, hana vil!
enga a'Sra stjórn en stjórn jóns
A£a;gnús3onar.,— Þáfð eru því A- [
listamennirnir, sem 1 berjast-' um j
meun eir ekki máiéfni. C-listinn j
hddur því fram, aö' stj órnasfáriö j
eii» og það hefir verið, sé óvið- :
unandi, þess vegna berst hann
fyrir stjörnarskiftum: A-Ifstinn
hefdur því fram, aö' Sig. Eggerz
naund'i þo reynast e.m ver en jón
Magnússon! En.það er ekki aí því,
aS þeir óttist það, að Sig- Eggerz
koniist til valda; þeir nota fiann
bara sem- „hræðu“. — Þeiv vilja
cngan annan en Jórr Magnusson. .
Þeir viljá sömu stjórn og sömu
sfjÖrnárháttu, ‘Sem viö' h'öíttm átt: |
vilS aö fóúa undanfariö. Þeir eru
harðánægðir meö stjórna ástand- :
Sf, eins. og þaö er . af því iað Jón: ;
Magnúsaon er við stýrið.
Víð þcssa lítilsvirðingw á lang-
framlaganaestu stjett iandsins,
ma ekkí með nokkru móti léng-
ur sitja. Enda er sjómönnmn
langsamlega innanhandar, að
eignast nú fulltrúai á alþingL
Á C-Iistamun — einum allra
Kstanna -— er valinn maður í
vongæfu sæíi, þar sem er Jón
Ölafsson, skipstjóri og útger-ðar-
armaSur.
Nú erbara eftir að vita, hvort
sjómenm, foreldrar þeitra, kon-
ur, börn, systkin og annað
venslafölk trúa sementskanp-
mannínum, prentaranum eða
lækninnm betur til þess að gæta
hagsmuna sinna og stjettarvirð-
for&sttferáð— jj ingar heldur en Jóni.
Og svo hitt, hvort sjómanna-
og útgerðarmannastéttin álítur
sig það úrkast, að hún — ein
allra stétla landsins — sé þess
óverðug, að eignast jafnvel einn
einasta fúlltrúa á alþingi Islend-
inga.
Hún kveður sjálf upp dóminn
yfir sjer á laugardaginn.
Laugardagur til kikku!
Sjómaður.
SjómenBi!

pað er nokkur vollnr um fdfí'
pólitískn forgöiiguinannaiina'
okkar á s jóimuuiastjúttinni, ikíiö
hagnr Reykjavikur veltur þó
nar eingöngu a, og alls lancteins
a'ð langmestu lfeytii- áð henni' esr
að eins eignaöúr 1 — eimr ein-
asti — fulltrui nneðal 12 þing-
mannaefna á 4 lisium við iliönd
farandi alþiingiskosningar, og að
hann er hafður i 2. sæti.
pað er því nndarlegra, sem
sjómenn og útgerðarmenn, að-
alaflgjafar bæjarsjóðs, og ríkis-
sjóðs, eiga engan — allscngan
— fulltrúa á alþingi. Landbænd-
ur eiga þar 18 fulltrúa, enibæll-
ismenn 12, þar af 5 kekna, kaup-
sýslumenn 7, að 3 hankamönn-
um meðtöldum. Auk þess er þar
1 ritstjóri og 1 málaflutnings-
maður.
C-IÍStilB.
Af því að eg hefi gerst með-
mælandi C-listans og vyrið all-
mörg ár við landsmál riðinn,
þykir mér hlýða að gera stutla
grein fyrir því, hvers vegna eg
hefi gerst meðmælandí þess
lista fremur en annara lista.
pað er þá í fyrsta lagi af
því, að mér er knnnugt um, að
bæjarfélág þetta stendur og'
fellur með sjávarútveginum, en
í boði er á C-listanum valin-
kunnur sómamaður, hr. Jón Ó-
lafsson, sem er gagnkunnur
allri sjávarútgerð. En i þinginu
eru fáir menn, sem bera skyn
á þennan atvinnuveg, sem þó
her uppi að kalla má allan fjár-
hag landsins.. Eg þekki Iir. Jón
Ólafsson líka sem vandaðan og
ejnlægan mann, sem er ekki
eitt í dag og annað á morgun,
og nnm lítið taka til greina læ-
vís áhrif utanþings klíkkanna,
sein ávalt eru pð rcyna að sjúga
sig á þingmenn, sérstaklega þá,
sem ekki era kunnugir braslc-
pölilíkinni i höfuðstaðnum.
pá hcf eg ennfremur stutt
þennan C-Iista af því, að efsti
maðurinn á þessum lista keni-
ur mér fyrir sjónir sem efni í
mikilhæfan þingmann, sem
fylgir því einu fram, með kjarki
og áhuga og samviskusemi, sem
hann álítur þjóðfélaginu fyrir
bestu. pað munu fleirí hafa
lekið eftir því en eg, hve mikil
einlægni og kraftur felst í ræð-
um lians á fundum, auk þess
sem hann er gáfuihaður. pað
minnir mig á mentoðu merkis-
prestana, sem áður sátu á þingi.
En síðan þeir hurfcc af þingi,
hefur „nrorall“ þingsins hríð-
versnað. Eg geri mér vonir um,
að þjóðin Miiámsafflaa sjái hvað
hún hefir mist, að missa merk-
ispresfana af þingi, &g tel eg
Iiiklaust, að Magnús Jónsson
dócent verðíi einn i þeira tölu á
þingi. Loksins hef eg verið ein-
lægur bannmaður. Og öllu ein-
lségari bannmann eigum vér
ckki utan þings en pórðBjama-
son kaupmann sem þess utan
hefir viðskiftamentun, lausa við
alla brasktifhneigingu. Og loks
falla skoðanir mínar á þeim
þingmálum, er fyrir liggja, að
niéstu leyti saman við skoðanir
þessara þingmannaefna.
Rcykjavik, 1. fehrúar 1921.
Björn Kristjánsson,
alþingismaðnr.
LaBásversluia.
.,Alþýöublaðið“ segir þær fregn-
ir af þingmálafundum úti um
land, aö tillögur um að halda
landsversluninni áfram, iiafi verið
samþyktar hér og hvar. — Þetta
kemur engum á óvart. Auövitaö
veit stjómin, a'Ö hún á vist fylgi
margra bænda t. d. með kornmat-
areinókuninni. En einmitt þess
vegna veröa kjósendur hér í bæ aö
gera sér þaö full-ljóst, aö það,
hvort ' landsversluninni verður
lialdiö áfram og kornmatareinok-
uninni komið á, getúr oltiij á einu
einasta atkvæði. Það getur oltið á
einu atkvæði við kosningar bær
sem hér fara í hönd. Og það er
einokunin, sem um er að teíla, því
að unr hitt veröur alls ekki að
ræöa, aö halda landsversluninni á-
fram í frjálsri samkepni, en ]>ó að
svo væri, þá yröi það að eins
fyrsía sporið í einokunaráttina.
Þess vegna má enginn, sem ann
frjáísum viðskiftum, kjósa B-list-
ann f
Hsggi aeyðulegBT
1 ,gær var „Moggi“ svo neyðar-
legur í sér að skopast að fávisku
átrúnaðargoða sinna, frambjóð-
endanna á A-Iistanum. Sérstaklega
kemur þetta fram á Jóni Þorláks-
syni, sem varð til almenns athlæg-
is á Alliance-fundinum á sunnu-
daginn, liegar hann var að taka
fram í fyrir Jakob Möller. — J.
M. sagöi, aö landsstjórnin hefði
ckki viljað „leita út fyrir Skandi-
uavíu“ til þess að fá peningalán.
J. Þ. hélt nú, að þai'na heföi ræöu-.
• • **
manni skotist heldur illilega, því
aö lítilsháttar lán hafði verið feng-
ið í Englandi — en, vel að athugá:
í Norðuríandabanka og fyrir milli-