Vísir - 11.04.1921, Page 3

I eildsala — imboðsYepslun
F1 yrirllKgJanai: j
Emaleraðar vörnr í íeikna úrvnli ódýrar og góðarvörnr
Kaffikönnnr fi. teg. - Pönnnr allsk.
Pottar gráir & ranðir - Vaskatöt
Hrákadallar - Diskar fl. teg.
Kaffikrúsir - Trektir - Skeiðar
Fiski- og kjötföt
Vatns- og mjólknrkönnnr.
Sigiðs Blðaðahl & Co.
Sími 720
V erðlækkun.
Spyrjið ávalt um verðið hjá oss, þá njótið þér fyrst verðlækkunar.
Kiiplélag BeykTikiigi
Laugaveg 22. Sími 7 2 8.
Fagurgrænt Norðlenskt
HEY
til sölu hér á staðnum sanngjörnu verði.
Viðskiftafélsgið, Sími 701 & 801.
Kirkjuhljóm leikarnir
verða endurteknir í Dómkirkjnnni miðvikud. 13.
april bl. 8■*/* síðdegis. JBlandað kór, undir stjórn
Páls ísólfssonar.
Orgel: Páll ísólfsson. — Frú Ástá Einarson, fri
Katrín Viðar og Kjartan Jóhannesson aðstoða.
Viðfangsefnin eftir J. Bach, Brafcms, Mendels-
sohn og Handel.
Áðgöngum. í Bóbaversl. Sigf. Ey-
mundss. og ísafoldar i dag.
Sterling
korn úr strandferð á laugar-
daginn; hrepti versta veður frá
ísafirði, var 26 klukkustundir
þá leið. Meðal farþega voru; Jón
Stefánsson ritstj. frá AJcureyri.
Jón Eyjólfsson, .Tón Arinbjam-
arson frá ísafirði, o. fi. '
Eldur kviknaði
í gær í húsinu nr. 3 i ]?ing-
lioltsstræti (uppi). Brunaliðið
var kallað þangað og tókst að
slökkva, áð.ur cn verulegar
skemdir urðu að,
pórólfur
'ltom inn í gær, snögga ferð,
iil að láta losa vír, sem slegist
hafði um skrúfuna.
'Rauðm agaveiði
er farin að glæðast lil muna.
Enn er rauðmaginn seldur á 75
aura.
Suðurland
kom frá Vestfjörðum i nótt.
Dánarfregn.
Síðastliðinn laugardag lést á
Landalcotsspítala Ólafur Ottesen
leikari. Banamein hans var
lungnabólga.
Aflabrögð.
pessir hptnvöi’puiigar komti
uf veiðum í gær og í morgun
með ágætan afla: porsteinn Ing-
ólfssonj Apríl, Belgaum og Gylfi
\
þróttafélag Reykjavíkur
hefir leikfimissýningu í Iðnó
á morgun kl. 8% síðd. undir
st jórn Björns Jakobssonar. þátt-
takendur yerða bæði karlmenrt
og stúlkur. Má búast við, að
þetta verði einhver allra besta
fimleikasýning, sem hér hefir
verið sýnd.
Verðlækkun.
Guðm. Egilsson kaupmaður á
Laugaveg 42, hefir beðið Vísi
að vekja athygli á hinui miklu
verðlækkun á vörum, sem hann
augl. hcr í hlaðinu í dag.
Kirk juhl j ómleikar
Páls Isólfssonar verða endur-
teknir á miðvikudagskvöldið
kemur.
Athygii
skal vakin á auglýsingu Sig-
urþórs Jónssonar úrsmiðs á öðr-
um stað í blaðinu.
Lóan
er komin fyrir nokkrum dög-
um, að sögn skilrikra manna.
St. Verðandi nr. 9.
Söngæfing i kvöld kl. 9.
jS* Terkimuni-stfgTél svðrt og brún best hjá Stefámi Gnnmrssyni.
StellR. 4
ar myndir héngu þar eða hölluð-
usl upp að veggjunum, forn
vopn og sjaldséðir klæðnaðir
lágu hév og þav á gölfinu eða
‘héngu á fomum stólbokum, en
bundnar bækur og óhundnar,
•suniar næsln verðmætar. lágu
opnar á borðinu og aðrar í
hnigu i einu liominu. Og jdir
öllu þessu hvildi hiu dýpsta
þögn.
Gamli maðuriun sat nokkra
stund í dreymandi aðdáun yfir
fegurð nállúrunnar, uns hljóm-
uriim frá þorjjsklukkunni. hak
viðhúsið, harsl lioiuun lil eyrna:
þá hrökk hann við, reis á fætur.
tók ii])j) málarahursta sína og
geklc að myndinni, sem hann
var að mála.
Timinn leið, hann vann og
myndin stækkaði. fyrir grannri,
liétfengri hönd h;ms. Boðinn
/
hvarf af himninum, én nöttin öf
myrkurhjúp og steypti vfir f jöli
og hálsa, áður en listamaðurinn
íagði frá sér tæki sín. pví uæst
sneri hann myndinni við og
gekk yfir gólfið, en varð nokk-
uð seinfarið, yfir „sallann“ á
góífinu. Hánn leitaði iipj)i pipu
sína, kveikti i henni og settist x
hrikarstól, stnrði út um glugg-
ann og sökti sér í vökudrauma
sina, eins og homim vaé titt.
Hann var svo sokkinn niður
í þcssar tilgangslausu lmgsanir
sínar, að hann veitti þvi ekki
iTtirlekl, or lmrðinni var lokið
uj)j). Henni var lokið upp liægt
og gætilega og ung stúlka gekk
hljóðlega inn. Er hún hafði
numið andartak staðar á þrösk
xddinum, gekk hún inn í lier-
hergið og virti þegjandi fyrir sér
hinn hreyfingárlausa mann, er
sat í stólnum við gluggann.
Skyndilega teit hann upp ogkom
auga ó liana. ]?á mælti hún:
„Eét þú James Etheredge?“
Listamaðurinn hrökk við. —
Eklci voru það orðin, sem komu
hoiiiim á óvarl, lieldur málróm- ,
urinn, og hann svaraði engu í
fyrstu. l’vi næst stóð hann á
fæt.ur, horfði þcgjandi á hana
og svax-aði: „Já, það heiti eg. Eg
er James Etheredge:"
„pekkir þú mig? Eg er Stclla
— bróðurdóttir þin, Stella,“
sagði hún blátt áfram.
„Stella, — bróðurdöttir mín,
dóttir Haróídst Hvernig komst
þii hingað? Hvað — eg hélt þú
værir í skóla i Flórens. Hvað cr
þetta, komstu hingað einsömul-“
Henni varð litið af honum á
alt, sem þar var umhverfi^,, og
vax’ð hún þá einkennil. lík hon-
um. „Já, eg kom cin, frændi, af
þvi að mér leið illa. pær voru
mér óhliðar og vondar i skólan-
iii)’. Ef lil vill var það i góðu
skyni gei’t, on eg fékk það ekki
afhprið. Auk þess varð alt ein-
manalegra, þegar pabhi var dá-
inn. Frændi, mér var ekki
xxnt að afhei’a það, eins og eg
sagði þér áðan, og þess vegna
kom eg.“
Sorgai’blær kom í augu gamla
manninum. „Yesalings bai’nið-
Yesalings bai’iiið!“ várð lionurn
að orði. „En hvers vcgna slcrif-
aðir þú mér ekki og lést mig
vita?“
Bros færðist á andlit henni.
„Af því að okkur var ekki leyft
að skrifa, nema eftir fyrirsögn
þeirra. Engin hréf voru látin
fara út úr skölanum, fyrr en
forstöðukonui’iiai’ höfðu lesið
þau. Yið fengum aldrei að vera
úti einar; annars hefði okkur
tekist að koma bréfum leynilega
i póstinn. Nei, mér var ekki unt
að ski’ifa, svo að eg herti upp
hugann og strauk. Kvöldið eftir
að eg féklv pexiingana, sem þú
varst vahui’ að senda mér við
lxvern áx-sl jórðung, mútaði eg
exnni þjónustnstúlkunni lil að
láta dýrnar vei’a ólokáðar. Eg
var kunnug veginum, sem lá txl
hafnarinnar, og rissi um bi’ott-
farardaga skipanna. Eg náði
eimx þeirra og komsl lil London.
Eg hafði að eins nóga peninga
til að gi-eiða fargjaldið liingað,
og eg, eg — það er alt og suint,
frændi.“
„Alt og sumt?“ lautaði hann
fyvii’ munnl sér. „Exigur og ó-