Vísir - 15.09.1921, Blaðsíða 3

neiR
Gíalason hefir nú tekið viS bæjar-
'íóg'etaenibættinu og sýslumanns-
StSrfum í tsafjartiarsýslu.
Harpa
spilar á Austurvelli kl. 8 i kvöld.
„Vtkingur og K. R.
II. fl. unnu hvorugir á öSrum í
knattspyrnunni í gærkveldi. paS
yarð jafntefli, 1:1, milli þeirra og
ííákvæmlega sömu úrslitin eins og
aailli Vals og K. R. peir fóru geyst
af staS, en dösuSust er á leiS. Leik-
urinn var mjög skemtilegur. Sókn
var meiri af hálfu Víkinga, en mark-
vörður K. R. brást ekki sínum mönn-
um. Hann er hreinasta gull, enda
ibáru eldri félagar hans hann á gull-
stól út af vellinum í leikslok. — Ur-
slitakappleikurinn fer nú fram ann-
aS kvöld og eigast þá viS „Valur“
og „Víkingur"; eru allir knatt-
spyrnuvinir sem á nálum af eftir-
væntingu, því aS flokkarnir virSast
rnjög jafnir.
Helgi magri
fer héöan annaö kvöld vestur og
noröur um land.
Skjöldur í|j
fór til Borgarness í morgun, tneö
póst og nokkra farþega.
Viilemoes
fór Iiéöan í gær, vestur og norÖ-
ur’um land meö steinolíu.
Nokkurt frost
var hér í nótt, og héluö jörð i
morgun.
Síra Eggert Pálsson,
prófastur á Breiöabólsstað, kont
itil bæjarins i gær til aö sækja fund
bankaráös íslandsbanka.
Sjötugs-afmæli
á i dag Ragnheiður Þorbjarnar-
dóttir, Kaplaskjólsveg nr. 2.
Bæjarstjómarfundur
veröur haldinn i dag, á venju-
legum staö og tíma.
Botnía ', v
fór frá Hafnarfiröi kl. 12% r
nótt, áleiöis til Austfjarða og út-
landa. Farþegar voru um 40—50.
Meöal þeirra, sem til útlanda ætl-
uðu, voru: Hallur Hallsson og.
kona hans, Friðrik Gunnarsson,
Frímann Frímannsson, frú Cop-
land og börn hennar, H. Zöllner,
Nic. Bjarnason, Fredriksen kaupm.
Ól. Hjaltested. Til Seyöisfjaröar
fór Guðmundur Loftsson, banka-
stjóri frá Eskifirði.
Gjöf v.j
til heimilis J. Magn. kr. 10 frá
S. M.
G-enjgi. erl. m; y n t ar.
Khöfn 14. sept.
Sterlingspund . . . kr. 20.93
Dellar — 6 68
100 mörlr, þýsk . . — 6.15
100 kr. sænskar . . — 121.76
100 kr. norskar . . — 72.75
100 fraskar, franskir — 40.25
100 fraakar, svissn. . — 97.S6
100 lirar, ítal.. . . — 2425
100 pasetar, spánv. . — 73.25
100 gyllini, holl. . . — 177.60
(Frá Verslunarráðina).
. Hljémleiísæ
endurtekcir i Bárunni laug-
ardöginn 17. þ. m. kl. 81/,
e. h.
og
Jén Lsifi
Verk fyrir 2 pianoforte:
J. 8. Bach: Klavierkonzeit
(f moll). — Bach-Reger:
Deppelbonzert (c-mo!l). W.
A. Mozart: Klavíerkojozert
(a-dúr).
AðgöagnmiSar á kr. 3,50
og 2,60 í bókaverslon ísa-
folöar og Sigíúsar Eymunds-
sonar og við inng. frá bl 8.
E9NHnHHBBHBHHBaBUMnBWr
Athngasemð.
í grein í Vísi í gær, er þess getiS,
að Alþýðubrauðgerðin muni ef til
vill hafa lækkað brauðverðið vegna
greinarinnar í Morgunblaðinu um
dýrtíðina, sem birtist 11. þ. m., en
sú tilgáta er ekki rétt. Var búið að
ákveða verðlækkunina áður en
Morgunblaðsgreinin birtist, þó lækk-
unin gengi ekki í gildi fyr en degi
síðar, þ. 12. þ. m., og er hægt að
sýna þetta og sanna. í öðru lagi er
það sagt í Vísisgreininni í gær, að
verð á brauðefni hafi ekki lækkað
síðan deilt var um brauðverðið í
blöðunum fyrir skemstu, og er það
líka rangt; að minsta kosti hefir Al-
0.
hefír i heildsölu til kaupm.
og kaupfelaga
mest nýkomnar vörnr:
Bkipskðx, óaætt
The, 3 tegundir
Brasso fægil. allar stærðir
Zebra ofnsverta
Heckits þvottablámiípoknm
Vaxkerti afaródýr
Þvotladuft
Linsterkja
Boliar og diskar
Umbúðastrigi 72’’
Tómir pokar
Málningavörur
U tgeröarvörur:
Manilla l1/, lbs. fískilinur,
Keðjur, Garn, Lóðaröngla
no. 7, 8, 9, ex ex long
Sími 647.
þýSubrauðgerðin einmitt síðan feng-
ið nokkuð ódýrara hveiti, en hér hef-
ir verið í heildsölu, og rúgmjöl lækk-
aði einnig í verði í Danmörku um
síðustu mánaðamót.
En það, sem annars hefir áður
komið fram í Vísi, að Alþýðubrauð-
gerðin héldi uppi brauðverði í bæn-
um, verð eg að telja af lítilli sann-
girni mælt og mun dómur flestra um
það verða á annan aeg.
15. sept. 1991.
Jóu Baldvirtsson.
mma nyiomm s sioversfl.
STELLA
íilbreytingu og við ætlum að skreppa þangað. per
þurfið ekki að geta um það við lávarðinn — skilj-
iS þér?“
Oliver skildi það mætavel og fór til hesthúss-
ms til þess að líta eítir hestunum, en Charlie fór
að hátta og var hróðugur yfir þessu bragði sínu.
j7egar þeir fóru um morguninn, spurði Leycester
anskis og virtist standa alveg a sama um hvert
þ«r færu. Charlie lét því, sem hann væri í nokkr-
ura vafa, en hélt síðan leiðina, sem Oliver hafði
vísað honum.
Vinirnir riðu hljóðir, eins og þeirra var vandi.
Leycester skeytti engu nema hesti sínum og tók
skki eftir því, að vinur hans virtist brátt átta sig
á leiðinni.
Eanu sinni spurði hann hvert þeir væru að fara
---það var komið að kveldi og þeir höfðu riðið
ailan daginn, en Charlie eyddi því. „Við fáum
einhvefsstaðar náttstað, vona eg,“ sagði hann rólega.
„Víð finnum gistihús eða eitthvað þess háttar.
Leycester lét sér þetta nægja.
f rökkrinu komu þeir að hliðinu að Darlingford.
par var ekkert þorp og ekkert gistihús. Leycester
mmn staðar og beið. „Hvað eigum við að gera
núna?“, spurði hann rólega.
Grayford lávarður hló ánægjulega. „Heyrðu,
saigði hann, „eg þekki fólkið, sem býr hérna. Við
skulum ríða að húsinu og fá gistingu."
Leycester horfði á hann og stökk bros. „Er þetta
ecki of augljóst, Charlie?“, sagði hann rólega.
„Auðvitað eetlaðir þú frá upphafi að fara hingað.
Jæjft þá.“
„Jæja setjum svo,“ samsinti lávarðurinn. „þ>ú
hefir ekkert á móti því?“
„Alls ekki. Eg vona að við fáum að hátta
strax. pú getur sagt þeim, að þú sért að ferðast
með þunglyndum og hálfsturluðum manni og þá
fæ eg að vera í friði. En við förum á morgun.“
„Auðvitað,“ sagði Charlie og hlakkaði í hon-
um. „Komdu þá.“
peir riðu upp í gegnum trjágöngin og upp að
stórhýsi úr steini. Hestasveinninn gekk á móti
þeim og Charlie tók Leycester undir arminn og
sagði: „Eg er viss um að það verður tekið vel á
móti okkur.“
En Leycester nam alt í einu staðar. Ut í einii
gluggann kom kona og horfði niður á þá. Hún í
var smekklega og skrautlega klædd, í ljósleitum
kveldkjól. Hann sá ekki framan í hana, en hann
þekti hana og sneri sér gramur að Grayford lá-
varði. En Charlie hafði læðst í burtu og tautað
eitthvað um hestana, svo að Leycester gekk í
hægðum sínum að húsinu.
Lenore beið eftir honum alveg grunlaus. Hún
sá hann ekki eins ljóslega og hann sá hana og
hún hugði að hann væri einhver ferðamaður. En
er hann kom nær bar hún kensl á hann, rak upp
lágt hljóð og kom á móti honum. Fallega andlitið
! á henni var fölt og bláu augun hennar störðu hug-
fangin á hann. „Leycester!“, kallaði hún. pað
fékk svo mikið á hana að sjá hann, að hún
rcikaði.
Hann gatekki komist hjá því að taka utan um
hana, því að hann hélt að hún væri að detta, en
um leið sá hann eftir því, því að þetta eina orð
„Leycester" og hreimurinn í rödd hennar kom
upp um hana. Móðir hans hafði á réttu að standa.
Hún elskaði hann.
,,Lenore,“ sagði hann og dimma, þýða röddin
hans skalf. Hún lá augnablik í örmum hans og
hann las það í augum hennar, að hún væri á hans
„Stella“
fæafc eftii
pönfcun, tj
októbarlok-
á kr. 4 CO
Stærð & 40C
bla Bóksölu
verö eftu
það br 6,00
valdi. Ljósið úr glugganum skein á fallega and-
litið á henni. „Lenore“, hreytti hann út úr sér,
„hvað er um að vera?“
Hún lygndi augunum í svip og hrollur fór um
hana. Svo náði hún sér aftur, ýtti honum frá sér
og hló.
„petta var yður að kenna,“ sagði hún og hljóm-
fagra röddin hennar skalf af geðshræringu. „Hvers
vegna komið þér eins og þjófur á nóttu eða ein*
og draugur? pér gerðuð mig hrædda.“
Hann horfði á hana og strauk um ennið. Hann
var ekki nema dauðlegur maður, ástríðufullur og
næmur fyrir kvenlegri fegurð og hann vissi að
hún elskaði hann.
„Eg —“ sagði hann í fáti. „Eg vissi ekki neitt.
Charlie fór með mig hingað. Hver býr hérna?“
„pau eru öll hér,“ sagði hún og leit undan.
„Eg ætla að fara og láta þau vita, svo að þeini
verði ekki eins hverft við og mér.“ Og hún leið frá
honum eins og skuggi.
Hann stóð kyr með hendur í vösum og starði
framundan sér. Hún var’mjög fríð og hún elskaði
hann. Hví skyldi hann ekki gera hana gæfusama?
Láta eina konu verða hamingjusama? Og ekki
einungis eina, heM>-- hans, Lilian og þau
öll. Og hann sjálfur - ' nr sama hveria hann
Afgrelðsla Visis, Reykjarik
Gorið S70 vel að senda^ mér
..... eiut. af sögunni „Bfcella"
Nafn .............................
Heimili ...........