Vísir - 07.11.1921, Blaðsíða 3

ViSiR
-1CTI

Isiídsala-imboðsveFSÍuí!
F’yrirllgítJamaLls
Eanþá nokkuð eftir af dákkum og öðrum leikföngum.
Silkibönd, Leggingar, Blúudur, Herrabmdi, Siikipofear,
Perlupokar, Leðurvörur, Járnvörur, Ilmvötn, Hárvatn,
Hárgreiður, Pípur, Munnstykki allskonar Krystalvasar.
Boi ð teppi •* DMri mi eppl
rjj^l3LQTTg':l33L 1
Brasss lersluB, iðals.træii 9.
All ar vörur seljast með og -O.H1CS.1.X* lTl.ll-
Kaupsv. KLomlö f.yr»t tll
ols.Is.ar, Daö toorgar sig
toest
i igfús Biöndahl & Co.
•S i m i 7 S ð. Lffikjargötn 6IB
Aö lokum sagöi Sundlo, aö þeir, I
sem dvaliö heföu x Rússlandi, og J
segöu, aiS þar vætí alt í besta gengi, |
þeir færu vísvitandi eða óafvitandi,
meö „svörtustp lygi“.
»/ ... 1IJ" "■
Hitt og þetta.
Nýjar ogódýrar vftrnr.
Diskar, Bollapör, Kökudiskar,
SmjörkújHir, Kryddkrukkur, Salt-
kassar, Xaffistell, Glarkönnur,
Vatnsglös,. Vatnsflöskur, Av.axta-
skálar, Sykurker, c'gwubakkar.
Þvottasiell,
Verslun Hannesar Jpns&onar,
L a u ga v eg. 2 8,
I styrjöldinni rniklu er taliö, að
Rússar liafi mist 4y2 miljón manna
í byltingunni hafa þeir mist 20
Bniljónir, —
‘Um eitt skeiö var Finnum bann-
atS að koma ti.l Rússlands. Nú er
það bann aftekiö, en Finnar vilja
ekkí fara þangað. Fjöldi Finna
hefir aftui' leitað heim til Finn-
lands, frá Rússlandi. í Finnlandi
■er ástandi'S og afkorna almennings
svípu'S og í Noregi. Þegar yfir
landajmæri Rússlands er komiS,
stingur mjög í stúf. Þeim rnegin
eru menn illa til fara, og þó eru
Rússar prúSmenni aS eSlisfari. í
Petrograd er útliti'S eins og allir
séu aS fylgja líki til grafar. Rúss-
ar cru þó ekki þannig a'ð eðlisfari;
þaS er neySin, sem hefir breytt
þcim svo. ÖIl hús í borginni þarfn-
ast mjög aSgerSar. — Kóleran er
ekki mjög mögnuS í jÍPetrograd
Matvælum er úthlutaS á 25—30
stöSmn, til almennings. — Fyrir
óíriSinn voru íbúar borgarinnar
■am 2J2 miljón, nú aS eins um 700
þús. Margir dagar geta liSiS svo,
aS maSur rekíst ekki á nokkurn
velbúinn mann á götum borgar-
innar. Herdeild, sem í voru 42
menn, kveSst Sundlo hafa séS, og
voru 15 hermennirnir berfættir
Gamall hafnsögumaSur sagði hon-
um, aS matarskamtur sinn væri y2
pund af brauSi á dag, 3 kg. af fiski
og y2 kg. af sykri á mánuSi. —
Allir, sem vinna, eiga mat aS fá
í Rússlandi, en vinnandi mönnum
er skift í marga flokka í því til-
liti. — Rússnesku peningarnir eru
litils virSi. HestverS er þar 30
milj. rúblur, kýrverS 20 rnilj. í
Petrograd verSur litiS vart blygS-
unartilfinningar eSa siSgæSis.
Menn stela þar því, sem til næst,
og eru hreyknir af, ef ekki kemst
upp um þá. „Saklausar" meyjar
„finnast þar ekki eldri en 16 ára“.
Sundló býst viS, aS núverandi
stjórnarfyrirkomulag haldist lengi
i Rússlandi. Hann kveSst hafa
sannfærst um, aS stjórnendurnir
væru margir hugsjónamenn, en
gersneyddir „þeim hyggindum sem
í hag koma“, en annars aS rriörgu
leyti bestu menn. En vitanlega
væri þeim þaS ljóst, aS ef stjórn-
skipulaginu yrSi breytt, þá væri
úti um þá.
Skáldið Maxim Gorki
var staddur í Helsingfors í fyrra
mánuði og var, að sögn, að
semja þar við fulltrúa auð-
raamia og vísindamanna úr
Bandarikj unum um prentun á
fjöldamörgum rússneskum vis-
indaritum, sem verið hafa í
handritum síðan 1919. M. Gorki
hefir lagt afarmikið að sér til
þcss að greiða úr hörmungun-
um milclu i Rússlandi og er nú
sagður lasburða, — þjáist af
hjartasjúkdómi,
Gróður í tunglinu.
Prófessor William Henry Pic-
kering i Harvard, einn kunn-
asti stjörnufræðingur í heimi,
hefir nákvæmlega rannsakað
tunglið síðan í ágúst 1920 og
til fébrúarloka 1921 og tekið
af því fjölda mynda gegnum
stjörnusjónauka. Hann hygst
hafa sannað með rannsóknum
þessum, að gróður sé í tungl-
inu. Segir hann, að sjá megi
af myndunum, að gróður þjóti
upp öðru hverju í tunglinu með
ótrúlegum hraða og blómgist
óðfluga, en aldrei standi þessi
Verslunin Ingólfsstræti 23
l,>efir fengiö allav nauðsynjavörur,
sem seldar eru. meö lægsta veröi
Sömuleiðis atlskonar brauö úc
bakaríi Inga Halldórssonar, seiu
flutt eru hingað daglega. F.f þér
eigiö leiö um Ingólfsstræti, geriö
svo vel og lítiö inn.
Viröingarfylst;
Þórarinn Guömundsson.
gróður lengur en ellefu daga.
Fellur þá alt og fölnar. Einnig
sýna myndirnar, að stormar
eru tíðir og stórhríðar í tungl-
inu og oft koma þar upp jarð-
eldar. „Vér finnum," segir
prófessorinn, „kvika veröld
svo að segja fyrir dyrum vor-
um, þar sem lífið er að sumu
leyti likt eins og i Mars, en á
síðari árum hafa stjörnufræð-
ingar algerlega vanrækt þessa
veröld og ekki litið við Iienni.“
Gammarnir. 21
lafSi Orlay mátt ætla, aS þaS væri vegna leyndra
geðbrigSa. Hún sneri sér aS honum og hovfSi á
fiann spurnaraugum, einarSIega og vinsamlega; þau
höfSu þekst nálega hálfa öld.
„HvaS er um?“
LafSi Orlay horfSi hugsandi á blævæng, sem
iiún ýmist breiddi út eSa lagSi saman.
„Reginald Cartoner hefir alt í einu kcmiS hing-
aS,“ sagSi hún. „Hr. Mangles er kominn frá
Wáshington. pér eruS hingaS kominn frá París.
Fyrir nokkrum augnablikum kom gamli Karl Stein-
stz, sem enn geíur gaum aS rás viSburSanna. Og
þessi Bukaty prins er ekki enginn í leiknum. Allir
gammarnir eru aS hópast saman, Paul. Eg sé
.þaS. Eg sé, aS maSurinn minn veitir því eftir-
iekt.“
„Æ. ySur og ySar er engin hætta búin aS þessu
sinni. pi'S eruS bæSi örugg, — þér og OHay lá-
varSur.“
„Og loks,“ sagSi lafSi Orlay, án þess aS skeyta
því, sem hann hafSi sagt., „komiS þér hingaS meS
leiftur í augum, sem eg hefi aS eins séS þar einu
sinni eSa tvisvar áSur í fimtíu ár, paS táknar
styrjöld eSa eitthvaS þvflíkt, — gammarnir ykkar!“
Hún titraSi viS, þcgar hún litaSist um herberg-
iS. Eftir stutta þögn stóS Deulin skyndilega á
fætur og rétti henni höndina. „VeriS þér sælar,“
sagSi hann. „pér eruS ofskarpskygnar. VeriS þér
sælar.“
„Pér ætliS —“
„Burtu,“ svaraSi hann og veifaSi hendinni eins
og hann vildi tákna mikla vegalengd. „Eg verS
aS fara og taka saman pjönkur mínar.“
LafSi Orlay hafSi ekki hreyft sig úr staS, þeg-
ar herra Mangles kom til aS kveSja. Ungfrú Jooly
P. Mangles hneigSi sig af mikilli kurteisi, fanst
henni sjálfri, en öSrum fanst fas hennar klunna-
legt. Netty Cahere muIdraSi einhver þakkarorS
fyrir munni sér, feimin og uppburSarlítil.
„ViS vonum aS sjá ykkur öSru sinni,“ sagSi
lafSi Orlay viS Jósep P. Mangles.
„Hræddur um ekki,“ svaraSi hann;' „viS ætl-
um aS ferðast um meginlandiS.“.
„Hvenær ætliS þér aS leggja af staS?“
„í fyrramáli8.“
„par fer annar,“ mælti lafSi Orlajr fyrir munni
sér, er hún horfSi á eftir hr. Mangles. í sömu svip-
an bar þar aS Reginald Cartoner.
„pér hafiS komiS til aS kve8ja,“ sagSi hún viS
„pér ætliS aS heiman aftur?“
Jr CC
a.
„Og þér viIjiS ekki segja mér, hvert þér æt]iS?“
„Eg get þaS ekki,“ svaraSi Cartoner.
„pá skal eg segja ySur þaS,“ svaraSi lafSi
Orlay, sem bæði var margreynd og skarpskygn,
eins og Paul Deulin hafSi sagt. „pér ætliS til Rúss-
lands, — og þiS allir.“
VII. KAFLI.
i
Við landamœrin.
pegar hraSlestin frá Varsjá brunáSi inn á stöS-
ina í Alexandrowo, var tekiS aS lýsa af degi, eri
þó logaSi á hinum skæru rafmagnsljósum me3-
fram hinum langa járnbrautarpalli. peir era marg-
ir, sem aldrei hafa heyrt getiS um Alexandrowo,
en aSrir, sem þekkja staSinn ofvel.
Aldrei mun sagan segja frá því, hve margir
mannræflar hafi fleygt sér út úr þessari Iest, rétf
áSur en hún rann inn í þessa IjósadýrS, — til þess
aS freista aS komast yfir landamærin fyrir dögun.
GuS einn veit, hve mörgum hefir tekist aS komast
út og inn um þessa hræSiIegu stöS meS fölsuS vega-
bréf og rólegt yfirbragS, frammi fyrir aSgætnum
rannsóknaráugum yfirvaldanna. Engin önnur V.iS
en þessi verSur farin um Alexandrowo, — til þess
aS komast út eSa inn úr konungsríkinu Póllandi.
ASur en lestin staSnæmdist viS stöSvarpallnn, er
maSur kominn inn í göngin á hverjum vagni, bú-
inn grænum kirtli, í hvítum, óhreinum buxum, meS
græna húfu á höfSi, kragastígvél á fótum og meS
valdi rússneskrar lögreglu. Hér er ávalt bjart
sem um hádag, vetur og sumar, nætur og daga,
því aS raímagnsljósin eru óspart notuS. VarSmenn
eru jafnan umhverfis lestina, meSan hún staSnæm-
ist. JárnbrautarstöSin er sanrinefndur fangelsisgarS-
ur og biSraíirnir fangaklefar.
Alexandrowo er ekki torsótt innkomu eSa út-