Vísir - 09.12.1921, Blaðsíða 2

DMaim
Með „í«laadi“ vantanlegar
Eldspýtur
Hrísmjöl
Hrisgrjón
Haframjöl
Sagogrjón
Kartöflumjöl
Ivartöflur
Kaffi
Exportkaffi
Uppkveikja
Apricols, þurkaðar
Epli, juirkuö
Sveskjur
Rúsínur
Bakara-rúsínur
Heill kanel
Blegsóda
, Sóda
Baunir
Vindlar
Jðlakerti. SUr kerti. Olfafataaða r
Hvað á é| að geia
i jóIagjöU
HJA
Haraldi.
t
AMsemd.
Símskeytf
frá fréttaritara yíete.
Khöfn 8. des.
Frá Washington-ráðstefnunni.
Símað er frá Washington, að
japanska stjórnin hafi fallist á
•flotamálatillögur Hughes. —
Sendinefnd Kínverja hefir hótað
að rjúfa ráfistefnuna, 'ef ágengni
Japana verði ekki hamlaö.
Briand fær traustsyfirlýsingu.
Frá París er símað, að franska
þingið háfi rae'S yfirgnæfandi
meiri hluta atkvæða samþykt
traustsyfirlýsingu til Briands fyr-
ir framkomu hans á Washington-
ráðstefnunni.
írsku samningarnir.
Frá London er simaS, að breska
þingið eigi að koma saman á mrð-
vikudaginn, og verður það einn
merkilegasti fundur í sögu breska
þingsins. Dail Eireann, þing Sinn-
Feina, kemur saman á fimtudag.
Lloyd George er hættur við
'ferðina til Washington.
.....- -........... —...........—
Hafið þér lesið ,Jólagjöfina‘?
„UppreMn“.
ii.
Menn geta vel skilið það, að
'Ólafi Friðrikssyni hafi fallið það
þungt, að verða að láta rússneska
drenginn fara frá sér. — Það hef-
ir jafnvel verið talað um harðýðgi
og „ómannúðleg“ lög í því sam-
bandi, en lögjn um eftirlit með út-
lendingum eru ekkert eins dæmi í
því efni. Engu minni „harðýðgi“
kemur fram t. d. í b e r k 1 a-
v a r n a 1 ö g u n u m, sérn sam-
þykt voru á síðasta þingi. I þeim
er heimilað að taka börn frá for-
eldrum, til að nindra smitun. og
ýms öimur ákvæði þeirra laga
BESTA DÓSAMJÓLKIN ER:
,Dykeland Brand‘ og ,Lybby’s‘.
Reynið hana.
I heildsölu og smásölu.
Versl. B. H. BJARNASON.
munu þykja allharðýðgisleg, að
minsta kosti mörgum þeim, sem
þau ættu að þola, ekki síður en
þessi „ómannúðlegu“ fyrirmæli
laganna um eftirlit með útlending-
um. En öll slík lög eru vitanlcga
sett í þeim tilgangi að koma 5 veg
fyrir enn meira böl. Þess vegna
verða einstaklingarnir að þola
þau, þó að sárt þyki. En telji
menn lögin of harðýðgisleg, þá
getur þó vitanlega ekki verið um
neina aðra leið að ræða, til að ráða
bót á því, en að fá lögunum
b r e y 11 á löglegan hátt. Ef ein-
hver einstaklingur þverskallast
við að hlýða lögum, hver sem nú
lögin eru, þá er það í raun og veru
tilraun til uppreisnar, og verða þá
stjórnarvöldin að gera þær ráð-
stafanir, sem þau telja nauðsynleg-
ar, til að brjóta þá tilraun á bak
aftur. Og þær ráðstafanir bljóta
auðvitað að verða eftir því, hvers
stjórnarvöldunum v i r ð i s t við
þurfa.
Því er nú liarðlega neitað, að
jÖIafi Friðrikssyni hafi verið
nokkur bylting eða uppreisn í hug.
En þegar stjórnmálaleiðtogi, sem
öllum vítanlega hefir haldið bylt-
ingarkenníngunum mjög á lofti
og ótvírætt spáð því, að bylting
væri í nánd. lýsir því yfir, að
hann ætli ekki að þola löglega
stjórnarráðstöfun, safnar að sér
mönnum og verst framkvæmd
þessarar ráðstöfunar með valdi, j)á
verður að virða mönnum það til
vorkunnar, þó að þeir átti sig ekki
á því þegar í stað, að jietta sé
ekkert annáð en „óðs manns æði“
eða fljótræðisflan, sem maðurinn
þurfi að eins að fá svo sem viku
frest til að átta sig á!
Þeir sem kunnugir eru liugsun •
arhætti alls almennings hér í bæn~
um vita' það ofur vel, að bér er
enginn ,jarðvegur‘ fyrir .bolshev-
isma‘. Bolshevisminn hérna er
mestur i orði. Og vitanlega befði
þetta „upp])ot‘‘ Ölafs Friðriksson-
Fimtudaginn i. desember and-
aðist að heimili sínu, Torfastöðum
í Grafningi, ekkjan Katrín Jóns-
dóttir. Jarðarförin ákveðin 16. des.
ar hjaðnað niður í fæðingunni, ef
málið hefði verið tekið nógu ein-
beittum tökum þegar í byrjun
og stjórn og lögregla notið þeirr-
ar virðingar almennings sent vera
ætti. — Hins vegar hafði stjórnin
vitanlega fullan rétt til þess að
safna liði, eða „kveðja saman her“,
ef menn vilja heldur orða þáð
þannig, til jæss að koma fram á-
kvörðun sinni, ef hún áleit að þess
þyrfti. Og því verður ekki neifað,
að Ólafur Friðriksson hafði gefið
henni átyllu til að gera það. Sá
liðsamdráttur var vitanlega ekki
hafinn gegn f r i ð s ö m u m borg-
tírum, eins og sagt hefir verið.
heldur gegn mönnum, sem risið
höfðu gegn löglegum stjórnarráð-
stöfunum. Það var ekki „skorin
upp herör“ gegn neinum við-
urkendum stjórnmálaflokki, ekki
gegn neinni stétt manna, heldur
að eins gegn Ólafi Friðrikssyni og
þeim mönnum, mörgum eða fáum*
sem til þess kynnu að verða, að
fylgja honum að þessu máli.
Annað mál er það, að vera
mætti, að stjórnin hefði sýnt það
í þessu máli, að hún sé ekki vaxin
þvi, að stjórna, að hún hafi ekki
sýnt þau hyggindi eða þá lagni,
sem æflast rrtáfti til. — Það er sagt.
að hún hafi „látið kúga sig“ til
að gera það, sem hún gerði, að
hún hafi ekki ráðið við neitt, og
jafnvel framið lagabrot.
Það liggur i augum uppi, að
slíkum sakargiftum á hendur
stjórnarinnar ber að skjóta til
þingsins og krefjast rannsókn-
ar, ef nokkur rök eru fyrir þeim.
En hitt er með öllu rangt, og getur
að eiris orðið til ills, að nota jæss-
ar sakargiftir á hendur stjórnar-
innar, til æsíriga, að öllu órann-
j sökuðu. Það er hætt við því, að
: slíkar aðfarir verði fremur til þess
að spilla málstaðnum eri að bæta
hann, í augum allra gætinna
manná.
j Halið þér lesið ,Jólagjöfina‘?
Herra ritstjóri.
Út af grein i blaði yðar 5. þ. m.
með yfirskriftinni „Hneykslis-
mál“, bið eg yður um að birta
eftirfarandi athugasemd.
Stjórnarráðið hefir tjáð mér að
það hafi ekki sett herra Petersen
neitt- skilyrði um það, að hann
færi ekki í mál við landssíma-
stjóra, ennfremur að skipun nú-
verandi stöðvarstjóra í Vest-
mannaeyjum var ekki á móti ósk
eða vilja stjórnarráðsins heldur
éftir satnráði við landssímastjóra.
Hvorugur ráðherranna, sem nú
eru heima, hefir heldur látið í
ljós neitt það, er hægt sé að
nota til þess að rýra álit lands
símastjóra, eins og gert er í nefndrí
blaðagrein.
Það er leiðinlegt að herra Peter-
sen sknli enn enga atvinnu hafá
fengið frá þvi er hann sagði upp
stöðu sinni í Vestmannaeyjum og
fluttist til Reykjavíkur, en við því
get eg ekki gert. En þétta getur
ekki gefið honum eða nokkrum
öðrum manni rétt til þess áð komá
ókurteislega fram gagnvart mér
eða að reyna að koma inn úlfúð
milli stjórnarinnar og mín.
Það sem eg hefi lofað herra Pe~
tersen liefi eg auðvitað staðið við.
Rvík 8. des. 1921.
Ó. Forberg.
Frá Danmðrk
■—*—-
Samkvæmt ,Finanstidende‘ hef-
ir verðlagstalan í Danmörkti
hækkað um 2, upp 5 188, í nóvem-
bermánuði. Undanfarna mánuðf
liafði vöruverð farið sílækkandi.
Samkvæmt skýrslum, sem birt-
ar bafa verið þessa dagana, umt
utanrikisverslun Dana, liafa verið
fluttar inn vörur fyrir 90 milj. kr.
umfram það, sem útflutningurinri
nani, síðustu 10 tnánuði (til októ-
berloka). Árið 1920 var mismui*-
ur á innflutningi og útflutningfi
um 1300 milj., en þetta ár er bú-
ist við að hann fari ekki yfir 100
milj. og batnar þá verslunarjöfn-
uður Dana um 1200 milj. ■*
Atvinnulausum mönnum hefié