Vísir - 21.02.1922, Blaðsíða 2

VÍSIR
Norskia oliaiatiað og flataiagshaifa.
7—800 kg. þorsk og ýsu vantar oss
aimanhvem dag til niðnrsuðu.
Að spara
er nú á margra vöriun, — en
framkvæmdir verða minni, að
minsta kosti hér í Reykjuvík;
það þarf ekki annað en að líta
inn i kaffihús og skemlistaði til
að sjá það. Sennilegast er alveg
tilgangslaust að tala um sparn-
að við það fóllc, sem tíðast kem-
ur þangað; óforsjálnin er svo
mikil i þeim hóp.
En það var tvent annað, sem
eg vildi minnast á.
Við strendur þessa lands veið-
ist ógrynni síldar, en oft er erfitt
að fá sæinilegt verð fyrir liana
erlendis •—• og lnin fæst hér inn-
anlands fyrir tiltölulega mjög
lágt verð. Hún er holl og ágæt
fæða öllum sem ofurlítið hafa
Vanist lienni og kunna með að
fara, en allurþorri manna „fuss-
ar“ við lienni, líkt og gért var
við hi’ossakjöti fyrir hálfri öld.
Bláfátæku heimili er gefið
ilát með ágætri sild, en húsmóð-
irin „fussar og sveiar" og krakk-
arnh’ auðvitað lika, við slíkri
„ómyndargjöf", svo að lnisbónd-
inn gengur hús úr húsi til að
reyna að sefja fáeinar síldar,
„svo að hann þurfi ekki alveg
að varpa þessu i forina“ Ekki
til neins að áminna ðg leiðbeina
i blaðagreinum; besta ráðið, að
félag læki málið að sér. Senni-
Iega mundi samt hvert félag
þessa bæjar klofna, ef þar væri
borin fram tillaga um að félags-
mönnum væri skvlt að kaupa
síld til heimilis síns; svo að það
yrði að mynda inýtt félag til
þessa, „Síldarvinafélagið”, enda
væri það eins þarflegl og möi’g
önnur félög, og mundi vafalaust
geta komið meira til leiðar í
þessa átt, en öll síldarskrif. —
„Heldra fólkið” svo nefnda þarf
að ríða á vaðið, þá koma fleirí
á eftir, og loks verður „fínt” að
borða síld, landinu lil stórhagn-
aðar. Samhhða þarf að gera
önnur samtök til að efla vel-
megun landsins. íslensk ull er í
svo lágu verði erlendis, að bænd-
ur bíða stórtjón, en jafnhliða
kaupa landsmenn — einkum
kaupstaðarbúar — erlend fata-
efni fyi’ir stórfé árlega, oft bæði j
ónýtt og dýrt. Fjölmargir sjá
hvað þetta er öfugt og heimsku-
legt, en meðan það er talið
„fínna” að klæðast erlendum
dúkum, ræður enginn við öfug-
streymið, og liver einstaklingur
hugsar: pað munar ekkert um
það, þótt eg fari einsamall að
breyta minni venjíi. j?ví er fé-
lagsskapur nauðsynlegur, sain-
tök húsbÐenda og húsmæðra, um
að kaupa eingöngu fataefni úr
islenskri ull til heimila sinna
eftirþvi sem frekast er unt. —
pað skyldi enginn ætla, að mér
sé borgað fvrir uþpástunguna af
einhverju kaupfélögi eða tó-
vinnufélagi, og eg ætla heldur
eklvi að kaupa hlut i neinni nýrri
tóvinnustöð, sem ef til vill þyrfti
að koma upp, ef samtökin yrðu
almenn.
hig þori ekki annað en geta
þessa. af þvi að mér er ekki ó-
kunnugt um, að margur heldur
að enginn vilji berjast fyrir end-
urbótum nema hann sé keypl-
ur til þess; störfum minum er
og svo háttað, að cg get ekki
tekið að mér nein „völd" i hvor-
ugu félaginu. Eg ætla heldur
ekki að biðja þingið um utan-
farai’styrk til að kvnna mér mál-
ið mcðal annara þjóða, því að
eg lit svo á, að við getum borð-
að síld og farið í vaðmálsföt
styrklaust.
En ekki væri það fjarstæða,
að spyrja Búnaðarfélag íslands
hvort það vildi ekki boða til
borgarafundar um þessi málí —
eða þá bæjarstjórnina, 'ef hún
skoðar það þá ekki — sem æs-
ingamál.
Ef til vill mætti geta þess til
viðbótar, vegna þeirra, sem alt.
vilja apa eftir erlendum þjóð-
um, að fatasparnaðariélögin í
Bandaríkjunum hafa haft stþr-
mikil áhyif gegn eyðsluprjáli
fólksins i fataburði. og sömu-
leiðis hafa Indverjar liðið 'ár
gert stórfeld samtök um að neita
að kaupa erlénda vefnaðarvöru,
sem aðallega kom þangað frá
Englandi. Fjöhnargar indvei’sk-
ar frúr báru aðkeypta silkikjóla
sína á bálkesti og saumuðu sér
fatnað úr indversku efni í stað-
inn. J?að var vitaskuld ekki gert
til sparnaðar, lieldur af hatri
við enska verslun, — og eg fer
ekki fram á slíkt. Eins og sakir
standa hjá oss,veitir ekki af, að
hver reyni að slífá þeim fatn-
aði, sem hann á, hvort sem það
er silki eða annað. En næst þeg-
ar rið kaupum fatnað, ættum
við að inuna eftir Álafossdúk-
unum eða íslenskum vefstólum,
það væri enginn skaði, þó að
þeim f jölgaði og kæmust á ein-
hver atvinnulaus heimili í kaup-
Tilbod um verö hér á staönum send-
ist sem fyrst.
Sláturfél. Suðurlands.
stöðunum. Eg vildi a. m. k. held-
ur sitja í vefstól en „liýma hálf-
an og heilan daginn” eftir eyr-
arxdnnu, eða berja grjót í vondu
veðri úti um holt og hæðir.
J?að er líklega af því að eg
er uppalhm í sveit, að eg held
og, að heimasætunum iðjulausu
væri þarfara að sitja við rokk
eða prjóna sokk en að sækja
dansskóla og sitja við cigarettu-
reykingar í kaffihúsum
En sem sagt, mér er það vel
ljóst, að blaðagreinar megna
smátt i þeim efnum, ef ekki er
liægl að fá frjáls samtölc meðal
horgaranna.
Hér i bænum eru ótal félög
og oft er þar skortur á skvn-
samlegum uinræðuefnum —
nema um kosningar..
Vildúð þér ekki, sem sjáið að
þetta er ekkert hégómámál,
hreyfa þessum málúm á næsta
félagsfundi, og sjá hverjar und-
irtektir það fær, svo gæ.tuð þér
hoðað „síldai’vini” og „ullar-
vini” á sérstaka fundi, og stofn-
að samtök; eg skal ekki skerast
úr leik, en enga förgöngu get
eg tekið, eins og eg sagði. og
skrifa því hér undir.
S. G.
Einkaskeyti.
Margrét Magnnsd. Olseit
andaðisl á heimili sínu hér í
bæmmi í gærmorgun, — eftir
nokkurra vikna legu í fótar-
meini. Frú Margrét var ekkj*
Ólafs heitins Guðnnuulssonair
læknis á StórólfshvoJi, en syst-
ir Dr. Björns M. Olsens, rektonr
og prófessors. Hún var gáfuf
kona og fríð sýnuin, göfuglynd
og mjög hjálpfús við alla, sentf
bágstaddir voru.
BttJfivfvéfttftR
Veðrið í morgun.
Frost um land alt í Reykja-
vik 2 st., Vestmannaeyjiun 2,
Grindavík 2, Stykkishólmi ð,-.
Ísafirði 1, Akureyri 2, Grims-
stöðum 6, Raufarhöfn 0, Seyð-
isfirði 1, Hólum í Homafirði 6,
pórshöfn í Færeyjum liiti 1 st.,
Jan Mayen lrost 1 st. — Lofft-
vog lægst fyrir sunnan íand,
hægt stígandi. Austlæg átt S
Suðurlandi. norðaustl. á Nor0-
urlandi. Horfur: NbrðaustlægJ
átt.
Kolding, Danmörku,
19. þ. m.
Gæslumenn kosninga í Stór-
stúku Good-Templara i Dan-
inörku, sem nú halda fúnd í
Kolding, láta í ljósi von sína, um
að ísland gangi frá Spánarmál-
inu án þess að skerða þá sjálf-
ræðissteínu, sem það hefir fylgt
i stjómmálabaráttu sinni um
1000 ára skeið.
Larsen-Ledet.
.T. L
Kári
var nýlega sektaður um 4000!
ler. i Stykkisliólmi fyrir ólögte^f-
an umbúnað veiðarfæra í land-
helgi.
Stúdentafélagið
heldur fund í Bárunni á morg—
un kl. 8^. Morten Ottesen hefutj
umræður um fjárhaginn og*
framtíðina. ÝmSiim utanfélags-
mönnum, alþingismönnum og
fjármálamönnum kvað ▼era;
boðið á fundinn.
I