Vísir - 09.03.1922, Blaðsíða 3

BIRIR
Aðalfundur
H.f. Kol & Salfc verður haldinn á skrifstofu Verslunarráðs Islands
(í Eimskipafélagshúsinn), föstndaginn 10. mars n. k. kl. 5 e. h.
Dagskrá samkvæmt 18. gr. félagslaganna.
Reykjavik, 7. mars 1922.
^tjórnin,
Fiskilínur
a, l1/*, 8, 21/,, 3, 3Va, 4, 5 og 6 lbs., höfum viö fyrirliggjandi frá
firma Levi JTn.clzson & Sons, ©Jassop, England.
Stofnsett 1840.
Linurnar eru búnar til úr egta ítölskum hampi, og alstaðar
viðurkendar þær bestu sem notaöar hafa verið. — Gerið svo vel
■og spyrjið um verð og skoðið linurnar áður eu þór festið kaup
annarsstaðar.
Aðalumboðsmenn fyrir ísiand:
K. Einarsson & Björnsson
Sámnefni: Einbjöm. Reykjavík. Sími 915.
frá mjólkurfélaginu ,Mjöllu hefur verið lækkaður í verði og fæsfc
nú hjá flestum kaupmönnum og mjólkursölustöðutn. Kaupmena
og kaupfélög snúi sér til
Guðm. Halldórssonar. Sími 467 eða 681.
■ eyjum, fór í morgun til Kefla-
víkur. Tekur þar lýsi til útflutn-
ings.
Meðal farþega
á Gullfossi í gær voru: Björn
Hallsson alþm., Bookless, Goos,
E. Steinsen, Sigurður Sigurðsson
búnaðarfél.forseti, S. V. B. Sig-
urðsson, Grauslund, Jón Ólafs-
son, Svavar Guðmundsson, Ho-
ward, Fletcher, síra M. Bl. Jóns-
son, Friðg. Hallgrímsson, Krist-
in Ólafsdóttir o. fl.
M.b. Skjaldbreið
er nýfarin norður á Akureyri
tíl að sækja beitusíld lianda bát-
um í Sandgerði; er að verða
Cbeitulaust þar, en mokafli. —
TJppgripaafli er og sagður í
veiðistöðvum austan fjalls.
ího
lagði af stað til Danmerkur i
nótt til að fá sér þar veiðarfæri
■og tæld til bugnótarveiða og fer
þaðan til Englands. I ráði er að
jnargir vélbátar fari héðan bráð-
lega til að stunda þær veiðar úr
/enskum böfnum.
Sigurður Lýðsson,
cand. jur., befir sótt um að
verða settur lögfræðikennári við
Háskólann í stað Magnúsar
Jónssonar, sem nú er orðinn
váðhcrra.
Yeðrið í morgun.
í Reykjavílc 0 st., Vestm.eyj-
um 0, Grindavík -4- 1, Stykkis-
hólmi -f- 1, ísafirði -4- 1, Akur-
■eyri -4- 3, Grimsstöðum -4- 10,
Raufarböfn -4- 5, Seyðisfirði -4-
3, Hólum í Ilornáf. -4-' 4, þórs-
böfn í Færeyjum 0, Jan Mayen
■-í- 3 st. Loftvog hæst á suðvest-
prlandi, stöðug eða hægt stíg-
andi. Hæg vestlæg eða norðvest-
læg átt. Horfur: Vestlæg átt;
eigi trygt veður.
Gengi erl. myntar.
Khöfn 8. mars.
Sterlingspund . . . kr. 20.68
Dollar . . . . . — 4.74
100 mörk, þýsk . . — 1,85
100 kr. sænskar. . . — 124,10
100 kr. norskar . . — 84.75
100 frankar, franskir — 42.30
100 frankar, svíbbu. , — 9215
100 lirur, ítalskar . — 23.75
100 pesefcar, spánv. . — 74.40
100 gyllíni, holl. . . — 169.75?
(Frá Verslnnarráöinu).
Ingibjörg Oiafsson
sem verið befir noklcur ár aðal-
f ramlcvæmdarst j óri Kristilegs
félags ungra lcvenna í Kaupm.-
böfn og fjölmargir landar hafa
leitað til um ýmsar leiðbeining-
ar, — lét af þeim starfa um
síðustu áramót og er nú ferða-
fulltrúi og „generalsekretær“ Iv.
F. U. K. um öll Norðurlönd. —
Samsæti var henni lialdið að
skilnaði í Hafnardeildinni og
útleyst með góðum gjöfum, því
að bún var þar miög vinsæl.
Ingibjörg hefir dvalið í Sví-
þjóð síðan um áramót og oftast
verið á ferðalögum. Aprilmán-
uð verður liún í Finnlandi, og
fer svo til Noregs. Vegna þess-
ara férðalaga getur hún ekki
telcið að sér að útvega íslensk-
um stúlkum vistir eða annað í
Danmörku, og hefir liún í ný-
komnu bréfi beðið mig að geta
þess í ísl. blaði, að elclci sé til
neins að leita til sín í þeim efn-
um, og því síður geti hún leið-
beint ólcunnugum íslendingum,
sem til Hafnar koma, eins og
Gammarnir.
fást á afgr. Vísis. Afbragðs-
góð saga.
stundum áður, þar sem hún er;
alflutt þaðan. Mun best að snúa
sér til aðalskrifstofu „Dansk-is-
landsk Samfunds“ í Khöfn í
þeim efnum framvegis.
Bréf geta þó náð henni, sem
send eru til aðaldeildar Iv. F.
U. K., St. Kannikestræde, Köben-
havn, eins og að undanfömu.
pað mun einsdæmi, að nokk-
ur íslenskur karlmaður, hvað
þá Icona, hafi hlotið yfirstjóm
jafn fjölmenns dansks félags
eins og K. F. U. K. í Khöfn er,
— og þó er ferðafulltrúastaðan
fyrir félag með mörgum tugum
þúsunda um öll Norðurlönd enn
meiri virðingarstaða. Vér sam-
gleðjumst Ingibjörgu öll, sem
höfum lcynst henni, og vonum
að hún geti komið miklu góðu
til vegar málefnisins vegna —
og Islandi til sóma.
S. Á. Gíslason.
Fyr er fnlt en útaí flóir.
Eg hefi stundum orðið fyrir
því að lesa greinar eftir lierra
blaðaritara Jón Björnsson. Með-
al annars ritdóma hans um
lcvæði Stefáns frá Hvítadal og
ummæh hans í því sambandi
um „klámyrði” Frödings. það
var þá að mér lcomið að slcrifa
nolclcur orð í blöðin til andmæla j
því næst biblíunni hefir inér þótt ‘
vænst um Frödings ljóð, en eg
gerði það þó eklci. En nú get eg
eklci lengur orða bundist. Eg las
grein Iir. J. B. í morgun með
vaxandi undrun, sem náði há-
stiginu þegar eg Jas hiria fínu
skýringu hans á kvæði Frödings.
pað er sagt að þeim hreina sé
alt hreint, en vitur maður hefir
bætt við, að svín sjái altaf svín.
Slcil eg ekki mitt eigið móður-
mál? Hvað er „lclám“ ? Ehi það
elcki orð, sem fela í sér óhreina
hugsun? J?að er eina bótin, að
lcvæði Frödings skemmast eklci
þó skilnirig hr. J. B. sé eitthvað
ábótavant.
Eg veit elclci hvort það er
vegna þess, að eg er lcona, að
mér ofbýður að talað sé um
faðm konunnar sem einhverja
mótsetningu gegn „fegurðar-
djúpi náttúrunnar“. Hr. J. B.
leyfir sér að segja, að Fröding
hiki elclci við „að fletta oían af
mannlegum hreýskleika innan
um alla þá fegurð, sem um-
hverfis er.“ Fyrst og fremst
skýrir hr. Jón Björnsson alveg
rangt frá kvæðinu. ]?að er eklci
ókunnug stúllca, sem maðurinn
hittir í skóginum, eins og orð-
, in „Kan du gissa hvem det ar?“
benda á, sem hún segir þegar
Frímerki.
Notað 'íslensk [frimerkl kaupi
ég háu verði. t. d. öll nýju frí-
nurkiu fyrir hðlming þeas verðs*
sem þau kosta ónotuð.
St H. Stefánsson,
Þingholtstræti 16.
hún leggur hendumar yfir aug-
un á honum. Og hvernig dettur
hr. J. B. í hug, að nota orðiu
„mannlegur breyskleiki“ um þá
sterkustu tilfinningu, sem guð
eða náttúran hefir lagt í brjóst
mannsins, það náttúruafl, sem
felur í sér allar tilfinningar ill-
ar og góðar, sem getur beygt
mennina lægra en dýrin, en get-
ur lílca hafið dauðlega menn í
tölu guðanna?
pað er vottur um langlundar-
, geð lesenda Morgunblaðsins, að
þeim manni skuli haldast uppi
að skrifa þar ritdóma, sem auð-
sjáanlega liefir ekki minstá
skilning á bókmentum, og er
þeim skæðastur, sem hann vill
liæla. Hr. J. B. ætti að minnast
þess, er hann skrifar stíla síná
um „víðsýni“ etc., að þeir eiga
ekki að lesast í belckjarfélagi
einhvers gagnfræðaskóla, held-
ur eru þeir bornir á borð fyrir
þjóðina. Reykvísk kona.
Spánverska ferafan-
Þar sem oss konum hefir hlotn-
ast sá heiöur, aö hafa rétt til að
kjósa fulltrúa, sem ráða eiga lykt-
um í opinberum landsmálum, þá
langar mig til aö njóta réttar míns
í því, að láta í ljósi skoðun mína
á þeim málum, sem fyrir koma
og sem snerta mig að því leyti,
að eg þykist vera örlítið brot úr
íslensku þjóðinni.
Stendur þá huga mínum næst
kúgunartilraun Spánverja á hend-
ur olckur íslendingum, til að breyta
liannlögunum, og er skoðun mín
sú i því efni, að æskilegast hefði
mér þótt, að þingmenn okkar hefðu
sýnt sig svo einbeitta, og tekið
sjer í munn orð Jóns SigurSsson-
ar forseta, gegn kúgunartilraunum
Dana: Vér mótmælum allir! Því
þessi þrjú orð hefðu nægt til þess,
að fullvissa Spánverja um, að ekki
rynni þó „fisks“-blóð í æðum olck-
ar íslendinga. Og þrátt fyrir
margs konar örSugleika hefSum
við ekki í hyggju aS hopa á hæl
fyrir fyrstu kúlunni, eða spjóts-
oddinum, sem að okkur væri beint
Slikra úrslita á þessu máli vænt-
ir umheimurinn með óþreyju.
KvenkjósandL