Vísir - 11.04.1922, Blaðsíða 4

KISIR
Kápnptasc, 4 litár. aöeins
kr. 15,00 pr. meter. tvlbreitt.
Vöruhúsiö.
TILBOÐ
oskast í 9 föt af enskri, brúnni
blautsápu, sem liggur á af-
greiðslu vorri.
Stofa til leigu handa einhleyp-
um. Húsgögn. Vdsturgötu !24,
oiðri. (205
Ibúð, 2—3 herbergi og eld-
hús, óskast nú þegar eða 14.
tnai. Guðm, Stefánsson. Norður-
stig 5, sími 276. (206
fíerbergi til leigu. Vitastíg 9;
kl. 7—9 síðd. (200
Stofa til leigu. Uppl. gefur
Skúli Einarsson, Efri-Selbrekku
(199
Einhleypur maður óskar eftir
lierbergi strax eða 1. maí. A.
v. á. (216
3 herbergi o geldhús til leigu
i góðu húsi i Hafnarfirði. Uppl.
i verslun Hjálmars þorsteins-
sonar, sími 840. (211
Nýleg, svört peaingabudda (meS
rúmum 14 kr.) tapaSist á laugar-
daginn, á lei'öinni frá Bernhöfts-
bakarii upp Skólavör'ðustíg og
su'ður Bergsta'ðastræti. — Skilist
gegn fundarlaunum í Bergstaða-
stræti 42 niðri. (177
Grár skinnkragi tapaðist á
Tjarnargötu á laugardag. Skilist
gegn góðum fundarlaunum á af-
greiðsluna. (189
Kvenúr og plötuhringur, merkt-
ur, hefir fundist í þvottalaugun-
um. Uppl. í Baðhúsinu. (196
Bleilcstjörnóttur hestur í skil-
um. Uppl. á lögregluskrifstof-
unni. (210
Sá sem hirti dekk með felg
á Fossvogsbrúnni á föstudags-
kvöldið, er vinsamlega beðinn
að skila því á Laugaveg 64. (203
I Y’VKfc §
Fermd telpa óskast nú þegar, tii
að gæta barna. A. v. á. (174
Ung stúlká, sem kann ensku
og er vön vélritun, getur fengið
stöðu á skrifstofu hér i bænum,
annaðhvort allan eða part úr
degi. Umsókn, merkt „Svala“,
með nákvæmum upplýsirigum
um kunnáttu og reynslu af-
hendist Vísi. (208
Unglingsstúlka óskast til að
gæta bama; á kost á að vera á
sumarbústað. Svanfriður Hjart-
ardóttir, Suðurgötu 8 B. (219
Alt er nikkelerað og koparhúð-
atS í Fálkanum. (207
Reiðhjól gljábrend og viðgerð
í Fálkanum. (206
Stúlka óskast i vist nú þegar.
Uppl. á Baldursgötu 22. (204
MaðiSr á góðum aldi-i óskar
eftir atvinnu, helst við verk-
stjórn eða þess háttar störf. Til-
boð sendist Visi, merkt „Verk-
stjóri“. (201
Stúlka óskast í vist frá 14.
maí. A. v. á. 194
Föt eru hreinsuð og pressuð
fyrir 4 kr. pórsgötu 6. (190
Stúíka óskast strax til 14. mai.
Uppl. i versl. Brynja. (214
Stúlka óskast nú þegar um
mánaðar tima, til að gæta barna,
A. v. á. (215
IMMtSMM'U lill
»'»»»» '
pegar rafmagnið lælckar í
verði niður i 12 aura pr. kíló-
watt-tíma, þurfa alhr að hafa
fengið sér raf-ofna frá h.f. Raf-
magnsfél. Hiti og Ljós, Lauga-
veg 20 B, sími 830. (193
Baraakerra til sölu. Tækifær-
isverð, Grettisgötu 30. (218
Strauið páskaþvottinri með
rafmagsstraujárni frá „Hiti og
Ljós,“ Laugaveg 20 B; simi 830.
(191
Rennikúlur, ómissandi hlutur
undir borð og stólfætur, fást í
versl. Brynja. (213
Húsgagnaskilti nýkomin í
versiunina Brynju. (212
ísafold, i bandi, til sölu, frá þvr
hún byrjaCi aS koma út. A. t. á
(17Ú
Ttrnm , ,1—. .— >■ ■ »-»--"■■■ ■■■■■— ■ --—.
Karlmannsreiðhjól til söiw.
með tækifærisverSi. A.v.á. (207
Til sölu méð tækifærisverði:
Diplomat-föt, ný jacket-föt,
' jakkaföt og stakar buxur, lítið
brukað. Laugaveg 2. Reinh.
Andersen. (2001
Zeiss þektu allir um árið þeg-
ar „Jenazeiss“ keypti silfurberg-
ið okkar. Flestir vita, að enginn
er Zeiss fremri um glerjagerð S
sjónauka og gleraugu. — Fá-
: ir vita að Gleraugnasala augn-
i læknis í Lækjargötu 6 A hefk-
gler og gleraugu frá Zeiss. AIKb
ættu að nota Zeiss gler í gler-
augu sin. • ' (351
Agætur dúnn til sölu i Banka-
stræti 6, sími 184. (208’
Mig vantar góða stúlku tíi'
inniverka. Guðrún Guðmunds-
dóttir, Álafossafgreiðslunni. (198
Hafið þér séð nýu aluminiuia-
búsáhöldin í búðargluggum H.f..
Rafmagnsf. Hiti og Ljós, Lauga-
veg 20 B? ' (197
Reiðhjól óskast til kaups.
Uppl. Vesturgötu 5. kjallaranum
__________________________(217
Stærsta úrval, sém komið
hefir til borgarinnar af alumin
ium-búsáhöldum, kom nú með
e.s. Dana til H.f. Rafmagnsfél,
Hiti og Ljós, Laugaveg 20 B;
sími 830. (195
Barnakerra of> baraastóll tif
sölu. A. v. á. (192
F élagsprentsmið jan.
H.f. Eimskipafélag Islands.
Naa unni honum. 42
Asthrifnum manni, sem er nýbúinn að fá
yitnneskju um að honum sé unnað á móti, er
venjulega h'tið gefið um náveru óviðkomandi
-nanna. Og þó að þeir Dorchester hefðu oft sinnis
skemt sér saman, gat Clyde ekki nema brosað of-
udítið að kátínu hersisins.
„pið hefðuð ekki þurft -að gráta lengí,“ svar-
aði hann. „ELg skrapp heim til föður míns. pað
var alt og sumt.“
„Ó, það var rétt," sagði hersirinn og tylti sér
á borðbrúnina. „pað var rétt að gera það, kunn-
ingi. Jæja; eg er feginn, að þér eruð kominn
-aftur.“
„pað er skemtilegt að vita, að manns sé sakn-
,að,“ sagði Clyde brosandi. „En þér komið ekki
teingöngu til að segja mér þetta, Dorchester? Má
I»jóða yðixr nokkuð?“ ,
„Nei, þakka yður fyrir. Hvað eg er að vilja?
Satt að segja, þá er eg kominn í verslunarerind-
«4
wn.
„pá gátuð þér ekki komið á verri tíma,“ sagði
Clyde.
„Ó. eg „ætlaði ekki að biðja utn Ián,“ sagði
hersirinn glaðlega.
„pað datt mér ekki heldur í hug,“ sagði Clyde.
„Yður er of kunnugt um fjárhag minn til þess.
Eg er ávalt í kröggum,“ og hann ypti öxlum;
,jqú sem stendur er eg allslaus.“
Hersirinn hló.
„Mér þykir ávalt gaman að heyra yður tala
á þenna hátt, og vita að faðir yðar byltir sér í
jKningunum! “
„Já, en hann vill vera einn um hituna,“ sagði
dyde glaðlega. „pað væri þó rangt af mér að
segja, að hann sé smásálarlegur við mig. En hann
á með að fara með sitt fé eins og honum sýnist."
„Eg vildi óska, að eg væri í yðar sporum, Ley-
ton,“. sagði hersirinn og teygði úr sér. „Eg var
snáðann.“
annars í sérstökum erindagjörðum, um dreng-
„Wal?“ sagði Clyde og varð alvarlegur á
svipinn.
„Já, um Wal,“ sagði hersirinn. „Við lentum
í dálítlu orðakasti í gærkvöldi.“ v
„Ó,“ sagði Clyde og varð enn alvarlegri. —
„Um hvað?“
„Yður," sagði hersirinn.
„pið hefðuð getað fundið yður eitthvað betra
til að skattyrðast um.“ sagði Clyde. „Hvemig
stóð á þ.ví?“
„Jæja; lítið þér nú á. Mig hefir grunað það
upp á sxðkastið, að Wal gengi á snið við mig.“
Clyde brosti kuldalega.
'.Hálfvegis forðast mig,“ hélt hersirinn ’áfram.
„Og í gærkveldi bauð eg honum til að spila við
mig og tvo eða þrjá pilta aðra. En hann færðist
undan því og var með vífilengjur. og mér skildist
á þeim, að þér hefðuð varað hann við mér.“
„Wal er ekki vanur að vera með vífilengjur,"
sagði Clyde.
„Ó, þaa' voru ekkert móðgandi. Hann varð
vandræðalegur og fór hjá sér. Mér þótti það leið-
inlegt, því að mér geðjast vel að honum."
Clyde gat ekki gert að sér að brosa. Hersirinn
tók eftir því og það brá fyrir reiðileiftri í augum
hans, en hann hélt þó áfrara brosandi:
„Ó, eg veit það ofboð vel, að þér haldið, að
það sé að eins í réttu hlutfalli við ágóðann, sem
eg hefi haft af honum.
„pað eru yðar orð, en ekki mín,“ sagði Clycfe
heldur kuldalega.
„ELn þér haldið það. Og það gerir ekki svo
mikið til. En mig langar til að sýna yður, að eg
er ekki alveg eins afleitur eins og þér gjörið yðui
í hugarlund. Bíðið augnablik. Eg veit þetta með
vissu, því að eg bar það upp á Wal í gaerkvelck
og hann bcir ekki á móti því.“
„pér hafið rétt fyrir yður,“ sagði Clyde rólega
„Eg gerði það. Wal er -— jæja, lítið meira e»
barn enn þá, og það er enginn hér í Lundúnum,
sem getur Ieiðbeint honum, nema eg.“ Hann brosb
hálf dauflega. „pér munuð segja, að eg sé ekki
mikilsverður eftirlitsmaður eða vinur; en eg er
þó að minsta kosti miklu reyndari en hann í þess-
um sökum. Wal er ekki rikur; hann á alt unc£i
náð annara, eins og eg. Og hér á hann hvorki
frændur né vini, nema mig, og eg hefi reynt að
reynast honum eftir mætti. I fám orðum sagt, Dor-
chester, þá virtist mér hann vera búinn að tapa
nógu miklu.“
„ELinmitt það,“ sagði hersirinn. „Eg er ekki að
kvarta undan því, en hitt þótti mér leiðinlegt-
að þér skylduð ekki koma til criín og segja mér
hvernig sakir stóðu.“
Clyde brosti. Honum hafði aldrei dottið í hug
að biðja hersirinn að vægja Wal, því ,að han*
hafði aldrei heyrt. að hann sýndi fómardýruBi
sínum nokkra vægð.
„pér haldið, að eg mundi ekki hafa sýnt hon-
um mikla miskunnsemi," sagði Dorchester gremju-
Iega. „Jæja; sýnir það ekki, hve lítið við þekkj
um hvor annan, ha? Og eg hélt að við værun
vinir, Leyton.“ Hann þagnaði og stauði niður fyrir
sig, eins og hann fyriryrði sig fyrir slíka tilfirm