Vísir - 29.04.1922, Blaðsíða 3

VISIR
Benzintunnur.
J>eir, sem hai'a tómar bensín-
tunnur frá mér, geri svo vel og
skili þeim á mánudag, 1. mai.
JÓNATAN pORSTEINSSON.
í fríkirkjunni hér kl. 12 á há-
degi,'-síra Ólafur Ólafsson (ferm-
ing). Sira Eiríkur Albertsson stig-
ur i stólinn. Kk 5 :síðd. prófessor
Haraldur Nielsson.
Jarðarför
frú Guðrúnar sál. Magnúsdóttur
fór fram frá dómkirkjunni í gær,
a‘ð viðstöddu fjöímenni.
Stúdentafundur
i Mensa Academica i kvöld kl.
Sy2. Cand. Einar Magnússon segir
ferðaininningar frá Miklagarði.
Gunnar Árnason les upp sögu eftit
sig.
Silfurbrúðkaupsdag
eiga á mánudaginn, 1. mai, frú
Björg Guðmundsdóttir og Sigurð-
«r Sigurðsson, ráðunautur.
Góð skemtun
verður haldin annað kvöld i Iðn-
áðarmannahúsinu. Þar skemta
tveir menn, sem Reykvíkingar eiga
ekki oft kost á að heyra, þeir Dr.
Helgi Pjeturss og Sigurður Jóns-
son frá Arnarvatni, eitt Itesta
'skáld, sem nú er i Þingeyjatsýslu.
Auk þeirra sketnta þær frú Guðrún
Ágústsdóttir, með aðstoð frú Kat-
rinar Viðar, og ungfrú Svana Þor-
steinsdóttir og loks verður leikinn
gamanleikur, þar sent þaú ungfrú
Gunnjtórunn HalldórsdóttirogSig-
nrður Magnússón leika.
Mssið basariiia
í HjálprsBðiihernnm kl. 8 i kvð!d
Strokufanginn
Óskar Nikulásson hefir enn
sloppið úr gæslu. Voru tveir menn
sendir með ltann úr Skagafirði
! suður í Borgarnes, og strauk hann
! frá þeini í Sveinatungu í Norður-
; árdal, .siðastliðið miðvikudags-
i kvöjd.-og hefir ekki spurst til hans
síðan.
Af veiðum
komu í gær: Skúli fógeti, Jón
: forseti og Walpole, en i morgun
! korriu: Hilmir, Maí og Ethel.
i
Njir ísl. sjónleikur
verður íeikinn í kvöld og annað
! kvöld, til ágóða handa fátækri
j konu. Sjá auglýsingu á öðrutn
! stað í blaðinu.
|
„Fákur“.
Fundur félagsins mánudags-
i kvöld, 1. maí, kl. 8.
i
|
Jeanne d’Arc-hátíð.
! Frakkneskt velgerðafélag, er
; „Oeuvres de Mer“ heitir, og hefir
| aðalaðsetur sitt í Paris, er nýbúið
‘ að opna hér bráðabirgðahjálpar-
i stöð handa- sjómönnum. Félagið
gerir ráð fyrir að tryggja sér
seinna stærri húsakynni og búsetj-
ast hér um veiðitímann. Frakkn.
prestur, R. P. Le Roux, var sendur
hingað til að stjórna starfi félags-
ins hér. — Þar sepi frakkneska
herskipið „Ville d’Ys“ verður að
iíkindum hér 8. maí. sem er lög-
gild þjóðhátíð á Frakklapdi, í
minningu Jeanne d’Arc, ætlar R.
P. Le Roux að gefa Frökkum og
frakkavinum kost á að taka þátt í
kirkjulegum athöfnum, Jeanne
d’Arc til dýrðar.
Sungin verður Levítmessa i
minningu. um hina miklu frakk-
Fyrirliggjandi:
TaublAmi -
K. Einarsson & Björns»on
Símnefni: Einbjörn. Reykjavík. Simi- 915.
Málningarviona.
Við undirritaöir tökum að okkur allikonar vinnu er lýtur að
málningu, svo sem utan- 04 innanhúss — skilta- og skraatmálningu.
Vinnustofan er í húsi Dan. Halldórsaonar haupm., Aðalitr. 11
Lfd?. Eiaars^n. Osv. Enndien.
Duglegur verkstjðri
óskast við bpimgarðínn í Bolungavík í sumar.
Upplýfíingar hjá vítamáiastjóra-
Eaipam stðrtisk s?r. 1 cg 2
afskipim í Júní Hátt verö,
JE3M Isólfur
Vesturgötu 6. Siœi 994.
uesku kvenhetju, 8. maí kl. 10 ár-
degis í Landakotskirkju.
Aðalfundur
knattspyrnufélagsins ,,Þrándur“
er í kvöld á Hótel Island (fundar-
salnum niðri).
Gjafir til bágstöddu fjölsk.
Frá J. T. 10 kr., frá stúlku 3.00,
frá Ónefndum 10.00, frá Ónefnd-
um 5.00, frá Ónefndum 2.00, frá
N. N. 8.00, frá S. B. 10.00.
í auglýsingu
frá Von í gær hafði misprentast
koddafiður í staö kofufiður.
Ágæt fermingargjöf
er „Nokkrir fyrirlestrar“ efl-
ir ]?orvald Guðmundsson. Fási
hjá bóksölum.
Hún nnni honujn 49
umtal, svo að það gæti vitnast.”
Bessie var á sama máli um það, eins og hún
var honum sammála um alla skapaða hluti, og
þau höfðu einu sinni rekist á afskekta kirkju í
einu horni Islingtons, og höfðu orðið ásátt um að
láta vígsluna fara þar fram.
Hann færði henni gjafir næstum því á hverjum
degi, og helst hefði hann kosið að kaupa handa
henni alla dýrustu gimsteinana, sem fáanlegir voru
í borginni, en hann lét sér nægja með ódýrari gjafir,
nema trúlofunarhringinn. Og Bessie, sem ekkert
vit hafði á slíku, hafði enga hugmynd um, hve
rúbínarnir og perlurnar í honum voru inikils virði.
pau þurftu ekki mikinn undirbúning, og mestu
vandkvæðin voru þau, að losna frá Sönghöllinni
En til allrar hamingju var útrunninn sá tími, sem
hún var ráðin þar, nokkrum dögum fyrir gifting-
una, en þegar hún, blóðrjóð í framan og með
titrandi vörum, sagði fcrstjóranum frá því, að
bún gæti ekkí orðið þar áfram, gekk henni næstum
til hjarta, hve hann varð undrandi og óánægður.
„þ>ér eigið þó ekki við það, að þér ætlið að
yfirgefa okkur — að þér ætlið eitthvað annað?‘‘
hrópaði hann. „Hvað er um að vera-1 Hefi eg
móðgað yður? Eg hélt, að við værum virkta vin-
ir, og að þér væruð fullkomlega ánægðar. Ef það
veltur á kaupinu, mikil ósköp, — verstu óvinir
mínir geta ekki borið mér smásálarskap á brýn,
ungfrú St. Claire."
„Og eg er ekki yðar versti óvinur, heldur mjög
þakklát vinkona!“ sagði Bessie. „pér hafið ávalt
vei'ið mér mjög góður og eg skal aldrei gleyma
því, eða góðvild þeirri, sem mér hefir verið auð-
sýnd hérna í höllinni. Og það er ekki af kaup-
hækkun eða eg sé ráðin annarstaðar. Eg ætla
að yfirgefa leiksviðið.“
„Ætlið — að — yfirgefa?" Hann gat ekki
komið orðum að undrun sinni. Hamingjan góða!
Og það nú, þegar allir eru að falla að fótum
yðar? Jæja! Ah!“ — og hann stundi — „Eg
skil hvað það hefir að þýða! J?ér ætlið að gift-
ast. Ó, herra trúr, herya trúr! ]?etta er leiðin okk-
ar allra!“
„Eg held þér ættuð ekki að spyrja neins,“
sagði Bessie og roðnaði,
„Hvílíkt tap fyrir stéttina!“ sagði hann og
hristi höfuðið með áhyggjusvip. —- „Og, jæja. eg
vil ekki segja neitt það, sem særir tilfinningar yð-
ar, ungfrú St. Claire, en eg hefi haft töluverð
kynni af lífinu og -— jæja, eg vona, að þér iðrist
þess ekki. pað er a!t og sumt!“
Bessie brosti. „Iðrast þess!“
„Og sjáið þér til,“ hélt hann áfram, „ef það
fer ekki alt vel — og þér skuluð minnast þess, að
slíkt heíir átt sér stað — þá skuluð þér lofa mér
; því, að ef þér viljið* hverfa aftur að leiklistinni,
; að koma þá fyrst tiþmín."
i „Já, eg skal lofa því,“ sagði Bessie og rétti
fram höndina, „og eg mundi hafa komið fyrst til
I yðar, þótt eg hefði engu lofað. ]?ér haldið mig
j vanþakkláta?"
„Eg held að þér séuð mjög fögur og ástúðleg
hefðarmær,“ sagði hann og var viðkvæmur í
röddinni. „Og eg vona að þér verðið eins ham-
ingjusamar, eins og þér verðskuldið!"
„Eg mundi ekki verða sérlega hamingju-
söm!“ sagði Bessie og brosti á sinn sérkennilega
hátt; en forstjórinn stundi þungan í annað sinn
og gaf fyrirskipun um að setja upp gríðarmikla
auglýsingu, með fyrirsögninni: „Ungfrú St. Claire
leikur í síðasta sinn!“
Bessie hafði dregið saman ofurlitla upphæð, en
eyddi nú til fatakaupa nokkru af henni, en þá
ekki nærri öllu. pað var enginn dýrindisklæðnað -
ur, sem hún keypti, en hann var aðdáanlega
smekklega valinn, og hefði margri stúlkunni þótt
illa vanta brúðarskartið, en Bessie kom aldrei neitt
slíkt til hugar.
ríminn leið óðfluga, og daginn fyrir gifting-
una kom Clyde með síðustu einbúagjöf sína. pær
voru ekki kostbærar í þetta sinn -— því að þær
vrou tvær — en að eins tveir rósahnappar og-
appelsínublómskúfar. Og hann skotraði augunum.
ísmeygilega fyrst til Lil og síðan til Bessie urrt
leið og hann lagði blómin á borðið.
„Ó, hve þau eru yndisleg!" hrópaði Lil upp-
yfir sig, tók sín blóm af borðinu og beygði sig
yfir þau. „Og eru þessi áreiðanlega handa mér>
En hvað þú erl vænn, Harry! Beygðu þig niður
og -eg rkal gefa þér verulega góðan koss.
Clyde gerði það og hún lagði hendur um háls
honurn og kysti hann.
„Og eg þykist vita, að við eigum að fara eitt-
hvað, pað væri synd og skömm að bera þaií
innanhúss. Finst þér það ekki, Bessie?"
,Jú,“ sagði Clydff, og hvar heldurðu að væri
hæfastur staður til að bera slík blóm, Lil?“