Vísir - 06.11.1922, Blaðsíða 3

«1*18
Sig GnðmnBÍiscsir DðBsmiiag i kvðlti kl. 5 fyrir bðrv, kL S
fyrir fallorððx. leaai ðaMflikku privat
SðliiFiapsperir seljim Tii óðýrastar, steriastar eg tiestar. íert tr. 1,50.
Dánarfregrt.
I nótt andaðist hér í bænum Lyö-
ur pórðarson, bróðir Jóns heitins
pórðarsonar, kaupmanns, en faðir
pórðar L. Jónssonar, kaupmanns.
VeSrið í morgun.
Líiti í Reykjavík 1 st., Vestm.-
eyjum 2, Isafirði ~t-3, Akureyri V- j
1, Seyðisfirði 0, Grindavík 1, Stykk- ]
ishólmi -f- 1, Grímsstöðum -r- 6,
Raufarhöfn -4- 3, Hólum í Hornu- \
'firði 0, pórshöfn í Færeyjum 6,
Kaupmh. 3, Björgvin 5, I ynemouth :
6, Leirvík 7, Jan Máyen 3,
Grænlandi -f- 16 st. Loftvog lægst
(735) fyrir vestan Skotland. Noró-
austlæg átt. Horfur: Norðlæg átt.
.Ljósmyndasýning
Blaðamannafélagsins var opnuð
í gær í efri sal Goodtemplarahúss-
jns og verður opin í dag og á morg-
un, kl. i -10 síðdegis. Myndirnar
skifta hundruðum og eru margar
mjög fallegar. Sumar myndirnar eru
útlendar, t. d. nautaat á Spáni,
myndir frá Italíu, Sviss og Dan-
mörku, en langflestar eru íslensk-
ar. pað eru bæði landsiagsmyndir
og innimyndir, að ógleymdurn
barnamyndunum. A einu spjaldi
má sjá myndir. af luingnótaveiði, alt
frá ]?ví ersést til síldarinnar og þang-
að til hún er komin í tunnurnar.
Andamynd er ]>ar ein, sem lítiS ber
pó á og verða menn að spyrja eftir
henni. Fjöldi manns kom á sýn-
inguna í gærkveldi. Hún verður að
eins opin í dag og á morgun, frar.i ;
til kl. 10 að kveldi.
Frá Björg Jónsdóttir,
ekkja Markúsar heitins Bjarnason- :
ar skólastjóra, er áttræð í dag.
Aldarafmœli
Dr. Jóns porkelssonar, rektors, '
var í gær. Var fáni dreginn á siöng
í Mentaskólanum í minnmgu þess.
D\)rti'öavuppbót
embættismanna lækkar um fulian
jrriðjung frá næstu áramótum. Verð-
lagsskrá hagstofunnar, sem uppbót-
in er reiknuð eftir, birtist í síðasta
Lögbirtingabiaði, og er niðurstaðan
sú, að uppbætur verða að' eins 60
prósent af öllum laununum, en jretta
ár er hún 94°/c. Lækka laun em-
hættismanna ]rá yfirleitt Xim nál.
20%. Um síðustu áramót lækkaöi
uppbótin úr 137%.'
Lárus Helgason,
alþm. kom hingað fyrir helgina
og með honum Friðbjörn Aðalsteins-
son og þeir aðrir, sem komu upp
loftskeytastöð á Klaustri á Síðu.
Lárus hefir kornið upp rafmagas-
stöð við bæ sinn í sumar. Er raf-
magnið notað til lýsingar, hitunar
og suðu.
Es. Island
kom í gærmorgun og mun can
annað kvöld.
A listasýningunni
seldist í gær: Frá Sjávarborg eft-
ir Magnús Jónsson, kr. 250. prátt
fýrir slæml veður, komu um 100
manns á sýninguna í gær.
Sfyautaf élagsmenn !
Munið fundinn í kvöld kl. 9 í
Nýja bíó, uppi.
Templarar!
Munið eftir Framtíðarfundinur.i
í kvöid.
Cja.fir
til fátæku stúlkunnar: Frá Mar-
gréti 5 kr. Systrum 5, N. N 10. kr.
Leiðrétling.
I jai;ðarfararauglýsingu í síðasta
blaði stóð nafnið póranna, en átti
að vera pórunn Helgadóttir.
Athugasemd
«m áskoran adventista.
—o—
Nýlega hafa adoentistar senl út
áskorun til almennings um fjárfram-
lög, til þess aðkoma upp nuddlækn-
ingastofnun hév í bænum. pér* haf-
ið, herra ritstjóri, mælt fram með
þessari áskorun í blaði yðar hinn
31. okt sl.
Mér kom bæði áskorunin og með-
mælin talsvert á óvart, og þess vegna
vil eg gera fáeinar athugasemdir út
af þessari málaleitan.
Hverju sætir, að áskorunin minn-
ist ekki einu orði á, að til sé nein
nuddlækningastofnun í þessum bæ?
Flestum mun þó kunnugt, að Jón
Kristjánsson hefir árum saman veitt
slíkri lækningastofnun forstöðu. AI-
]nngi hefir hvað eftir annað veitt
þessu fyrirtæki hans nökkurn stuðn-
ing, og þess vegna hefir læknirinn
Sig. Magnússon
tannlœknir Uppsölum l.lofti
teknr á móti sjúklingam kl, 101/,
—12 og 4—6. — tíimi 1097.
nýlega getað ráðist í að færa út
kvíarnar. Hann hefir reist stórt og
vandað hús, og þar að auki hefir
hann endurnýjað lækningaáhöld sín
og bætt við þau til stórra muna. —
Hvaða vit er nú í því að fara að
hröngla upp nýrri lækningastofnun
af sama tæi, í stað j?ess að styrkja
þá, sem þegar er til og þegar hefir
fengið styrk af almannafé? Erum
við dæmdir til þess að burðast nieð
eintómar smástofnanir, sem vefjast
hver fyrir annari og velta hver ann-
ari? Og enn: erum við ekki sífelt
að bjástra við að koma upp Lands-^
spítala, en komumst þó skamt á veg,
svo að það mikla nauðsynjafyrirtæki
er enn þá ekki til nema á pappírn-
um! Og sýndist mönnum þá ráð,
að fara enn þá einu sinni að fara
að aura saman til styrktar ófull-
kominni smástofnun, í stað þess að
beita öllum kröftum að því, að af-
stýra þeirri óhæfu, að ísland, sjálft
konungsríkið, verði enn þá í mörg
ár spítalalaust eins og villimanna-
land?
Eg vona að þér, herra ritstjóri,
birtið þessar athugasemdir í blaði
yðar. Borgari.
AIH. pegar umrædd hjálpar •
umleitun var birt, láðist að geta bess,
að hún var rfá forgöngumanni fyri.-
tækisins. — Ritstj.
áklft um hlutT'erk. 4
gætuð sýnt mömmu, eitthvað sem eg hefði vel
getað gefið yður sem kunningi.
Mér þótti vænt um að heyra þetta, því að J
eg fann, að á þennan hátt vildi hann bæta fyrir j
]?að, hvernig hann hafði komið fram við mig kvöld-1
ið áður.
Eg vona að eg hafi ekki særf yður, mælti j
hann enn. Eg er viss um, að jafnvel mamma hefh j
-ekki séð neitt á móti því að taka við sinágjöfum
Iijá ungum piltum, meðan hún var ung. Lhig stúlka j
getur vél verið þekt fyrir það að þiggja t. d. hók’i
af karlmanni, enda þótt ekkert sé á milli þeirar. ;
Eða eitthvað annað, svo sem súkkulaði.
Sir Richard gefur mér meira af súkkulaðij
cn eg get torgað. i
pá sigarettur. Nú, þér reykið ekki; það hafði
mig grunað. En hvað segið þér þá um ilmvatn?
Eg þóttist ekki geta neitað lengur, hann var
sv.o kurteis, og rétt á eftir vorum við komin inn i
í búð, sem var full af smáflöskum af óteljandi
stærðum. Miðarnir á þeim voru með ýmsum falleg-
um nöfnum, svo sem ,,L heure bleue“, ,,Rour
1 rouble" og ,,Vertige“.
— Við skulum ekki kaupa neitt af þessu, sagði
hann. Og síðan valdi hann ferstrenda flösku með
„Quand l’été vient“. Mér til mikillar skelfingar
heyrði eg það, að glasið kostaði 70 franka, en
«eg huggaði mig við það, að hann hefði fremur
keypt ilmvatmð mömmu sinriar vegna, heldur en
anín vegna.
Eg ætlaði líka að sýna henni glasið undir eins
•og kæmi heim til/Ritz.
En þar fengum við þá fregn, að þau Merediths
hjónin væru ekki heima. pau höfðu látið þau skila-
boð li ggja fyrir okkur, að við skyldum ekki bíða!
eftir sér, því að þau hefðu farið í leikhús.
Jæja, átti það nú fyrir mér að liggja að vera
með Georg alt kvöldið, eftir ]?að að hafa verið
með honum frá því kl. 10 um morguninn, nema
þessa stund, sem hann var heima að skrifa bréfið?
Jú, það var ekki hjá því komist.
Við snæddum kvöldverð í veitingahúsi þar sem
fátt var manna. Sátum við þar milli stórra pálma
og mér leið ágætlega. Eg man það, að á borð var
borin gríðarstór kalkún og skar þjóninn hann surid-
ur í smástykki fyrir okkur. Svo man eg eftir nokkv-
um frönskum flugmönnum, sem sátu þar, og ljós,-
hærðri amerískri stúlku, sem drakk ,,créme-de-
menthe frappé” í gegnum rör. Mynd af henni
hefði verið ágæt framan á kápu á nútíðarskáld-
sögu, eins og hún sat þarna með málaðar varir,
liðað hár með hinn græna og görótta drykk fyriv
framan sig.
Georg talaði um hvað það væri leiðinlegt, að
hér væri enginn hljóðfærasláttur síðan stríðfð hófst.
Eg var vanur að fá þá til að leika fjörug-
ustú lögin - öll þau, sem hafa þau áhrif á menn,
að þeir slá ósjálfrátt takt með fætinum og taka
undir viðlagið, mælti hann dálílið glettinn á svip.
Og svo lét eg hljóðfæraflokkinn alt í einu leika
„Mon couer s’ouvre á ta voix“, þetta voðaiega
raunalag úr „Samson og Dalila".
Hann raulaði lagið fyrir munni sér og eg var-
hrifin af því, hvað hann hafði íallega rödd.
— petta blessað lag setur hrygðarsvip á alla
áheyrendur, hvort sem þeir eru ungir eða gamlirP
karlar eða konur, þangað til maður getur ekki a£
sér gert að skella upp úr.
— Mér þykir það ljótt *að hlæja að tilfinning-
um annara, enda þótt þeir séu með vælusvip,
sagði eg.
— pað getur vel verið, svaraði hann og taemdi
I kaffibolla sinn. Síðan sagði hann í alt öðrum tón:
— Meðal annara orða, eigum við ekki að fara
í eitthvert leikhús?
Við fórum í Bouffles Francaises og eg skemti
mér ágætlega. pegar við komum heim um kvöldið,
hafði eg alveg gleymt allri þeirri armæðu, sem
eg hafði orðið fyrir um morguninn.
— Góða nótt, kapteinn Meredith, mælti eg oa
rétti honum höndina. Og þakka j'ður kærlega fyrii
skemtunina.
— Hm — það er ekkert að þakka, mælti har.n.
| Góða nótt, og berið foreldrum mínum. kveðja
mína. Og viljið þér skila til mömmu, að eg komi
snemma í fyn^málið og að þau verði að vera
með okkur á morgun.
- Já, það skal eg gera, mælti eg. Eg ætlaíS'
einmitt að biðja hana þess sama.
Svo kvöddumst við aftur. Mér þótti vænt uwi
'það, að lafði Meredith var ekki við, því að hurr-
! hefði nú enn síður skilið það en kvöldið áður,
hvernig í ósköpunum gat á því staðið, að við
Georg skyldum sofa sitt í hvoru gistihúsi. Eg var
viss um það, að þau Sir Richard voru mjö.j
áhyggjufull út af hinni einkennilegu framkomj^ oick-
ar „ungu hjónanna”.