Vísir - 25.06.1923, Blaðsíða 4

VfSIR

FataeM
afmælt í fðt, seljum við n»stu
ðagá injðg ódýít. Þérsparið
að miiiita kssíi
25 krónnr
á hrerjum fðtum er þér kaup-
iö, meö því aðkaupaefnið í[
þau hjá okaur. Þar sem'þetta
eru siðustu „restimar“ frá
saumaetofu okkar yerður þetía
■elt sérlega ódýrfc.
V0ROHÚSIB
nýtt nrval.
Öll nýjustu ðanslög og or-
kester. — Verðið lægra.
SkrautgrípaYersíumn
Laugaveg 8.
Tapast hefir gullhringur, merkt-
ur „Þ.“ Skilist á ÓSinsgötu 16B.
(498
Hefir staðið ber
á hásveggjum
hér í bffinum i
ár og sér
ekkert á honum.
Þetta er þak-
,Leatherite‘-
deddídd
uisteu.
pappinu sem^þéy eigið að,ks.upa.
fielgí Magnússoii & Go.
Sólríkt herbergi til leigu fyrir
einhleypan, kyrlátan mann. —
Lokastíg 19, uppi. (292
3 herbergi og eldhús óskast frá
1. okt. Tilboö sendist afgr. fyrir
1. júlí, merkt: „Ó. A.“ (441
2 herbergi og eldhús óskast til
leigu 1. okt. Tilboö óskast send
Hverfisgötu 37, (uppi), fyrir kl. 6,
27. þ. m. (500
Einhleyp stúlka, sem er úti mik-
iö af deginum, óskar eftir góSu
herbergi 1. sept. eSa október. Á-
reiSanleg greiðsla. Símar 660 og
59°. (489
SölubúS til leigu á góðum stað.
Lausafj ármunastofan, Bj argarstíg
(503
I
Stúlka óskast hálfan eða allan
daginn. Uppl. á Amtmannsstíg 4.
(419
Kaupakona óskast austur í
Biskupstungur, helst strax. Uppl.
BergstaSastræti 6A, uppi. (506
Kaupakonu vantar á gott heim-
ilí í BorgarfirSi. Uppl. gefur Jó-
hannes Einarsson, BræSraborgar-
stíg X4- (505
Tveir hásetar óskast á mótor-
bát nú þegar. A. v. á. ‘ (499
Kaupafólk vanta upp í Borgar-
fjörS, ennfremur unglinga til vika.
Uppl. gefur Jósef Elíasson. Hittist
í dag og á morgun, eftir 8 siSd.,
hjá ÞorvarSi ÞorvarSssyni, Lind-
argötu 43. (497
Kona óskast til aS reita arfa á
Skólavöröustíg 11 A. (494
Stúlka óskar eftir innistörfum í
sveit. Uppl. Uröarstíg 13. (492
Kaupakona óskast. Uppl. Njáls-
götu 13 A, lcl. 6—8. (490
' Tvær kaupakonur vantar aS
Galtarholti í BorgarfirSi. Uppl.
hjá L. Andersen, Hafnarstræti 16,
kl. 10—11 f. h. á morgun. (507
MatreiSslukonu vantar til enskra
veiSimanna þriggja vikna tíma að
Þverá í BorgarfirSi. Uppl. gefur
Stefán Stéfánsson, Hverfisgötu
18, kl. 8—9 í kveld. (508
FélagsprentsmiBjao.
Líkjör-konfekt fæst í Skjald-
breiðar-kökubúð.* (828
Bambusstangir, 16—18 feía,
langar, ágætar til silungsveiöa,
fást á 75 aura. stykkiS, i Lækjar-
götu 2. (47‘8
Lítill ofn, (sem hægt er að sjóSa
á), óskast til kaups nú þegar. —
Líppl. á Hverfisgötu 37. (504.
TækifærisverS á jÖrS viö Reykja-
vík, grasbýli í Reykjavík; sömu-
leiSis á húsi og hálfri húseign. AS
eins hrein sala. Lausafjármuna—
stofan, Bjargarstíg 15. (502-
Til sölu: Skápur, myndir, ferSa-
kistur, fataefni, gassuSuvélar, borð
o. fl. Causafjármunastofan, Bjarg-
arstig 15. Opin 5—8 síSd. Talsími.
272. (sor
Barnavagnar, barnakerrur og
blómsturborS. TækifærisverS. —
Hannes Jónsson, Laugaveg 28;
(496
.—- ... . .
Til sölu: KommóSur, rúmstæði
og koffort, SkólavörSustíg 15.
Tóel Þorleifsson. (493'
Smjörlíki 80 aura, kartöflur
7,50, mjólkurdósir 65 aura, smjör,
tólg, sajtkjöt, ódýr sykur. Hannes
Jónsson, Laugaveg 28. (495
Mjólk úr Grímsnesi verSur seld'
í dag og eftirfarandi daga, á 60
aura literinn, á Hverfisgötu 72.
Sími 380. (491
Tíu gluggakarmar til sölu.
VandaS efni. TækifærisverS. —
Uppl. í sima 814, milli 12—1 og
eftir kl. 6^2. (488
í TAEGAKLÓM.
„Cyril, drengurinn minn,“ sagði Debóra.
Stripley hneigði sig djúpt, en Nóra stóð á faetr
w og skildi þau tvö ein eftir í herberginu.
XXVI. KAFLI.
Elíol hittir gamlati vin.
Elíot tók sér mjög nærri, þegar hann komst
að því, að Cyril væri farinn án þess að kveðja
hann, en hann lagði drengnum það ekki illa út;
hann vissi að að Cyril vildi forðast sársauka og
óþægindi skilnaðarstundarinnar. Elíot saknaði
hans ákaflega, og fyrstu dagana reikaði hann um
eins og kind, sem mist hefir lamb sitt, og óskaði
þess, að hann mætti fara á eftir þessum pilti,
sem var orðinn honum mjög hjartfólgin, og hann
hafði alla ástæðu til að unna. Hann leitaði sjer
hvíldar í vinnunni, eins og hann var vanur. Cyril
hafði ekki lagt síðustu hönd á uppdrættina, en
Elsot gekk að því af miklu kappi. pegar hann
athugaði þá öðru sinni, komu honum í hug nokkr-
ar nýjar tilíögur, sem honum virtust til bóta, og
vann hann að þessu þangað til honum virtist svo
frá uppdráttunum gengið, að hann gæti lagt þá
undir úrskurð Trunions.
Eins og nærri má geta, notaði hann þetta að
yfirvarpi, til þess að fara úr eynni. En hann varð
að bíða þess að báturinn kæmi úr landi. pegar
harn kom einn morgun, furðaði hann sig á að sjá
þar kominn ókunnugan skipstjóra og nýjan bát.
Elíot hafði engan grun um þær sorglegu fréttir,
sem biðu hans, gekk niður að sjónum, léttur í
spori, og heilsaði skipstjóranum.
„Góðan dag!“ sagði hann. „Hér er þá kom-
inn annar bátur. Happy Lucy mun vera í við-
gerð, er ekki svo? Marks skipstjóra líður vel, vona
(4
Cg’
Maðurinn leit undarlega til hans og sagði al-
varlegur:
„pér hafið auðvitað ekki heyrt, hvernig komið
er, herra minn,“ sagði hann. „Marks skipstjóri
hefir verið mjög þjáður, en er nú á batavegi. petta
var mikið áfall, og lagðist þungt á hann, einkan-
lega á sinnið. pað er annað en gaman að verða
fyrir árekstri, og það í þoku.“
Elíot varð náfölur og horfði á manninn.
„Varð hann fyrir árekstri? Og hvenær? Ekki
— daginn sem hann fór héðan síðast?“, sagði
Elíot.
„Jú, einmitt þá,“ svaraði maðurinn.
Elíot brá hendinni aftur fyrir sig, til þess að
styðja sig við klettinn, sem hann stóð við.
„Drengurinn —• Cyril, hann hefir komist af
líka?“
Skipstjórinn hristi höfuðið, og Elíot hneig upp
að klettinum og huldi andlit sitt.
„En eg segi alls ekki að hann hafi farist,“ flýtti
maðurinn sér að segja. „En ekkert hafði spurst
til hans, þegar eg fór. Mér þykir leiðinlegt að færa
yður þessar sorgarfregnir. Marks skipstjóri hefir
tapað sér af því, að ekkert hefir spurst til drengs-
ins. Hann hefði ekki getað tekið það nær sér, þó
að drengurinn hefði verið sonur hans. En þér verðið
að harka þetta af yður og vænta hins besta“.
Elíot reis upp og flýtti sér úr augsýn mannsins.
Hann var bugaður og harmþrunginn yfir þessum
fréttum, og leið löng stund áður en hann treysti
sér til þess að hitta skipstjórann öðru sinni og
leita þeirra fáu frétta, sem hann vissi um slysið.
Hann reyndi að sannfæra Elíot um, að Cyril hefði
verið bjargað, en Elíot var mjög harmþrunginn og
syrgði piltinn eins og hann hefði verið kær og
nákominn ættingi hans.
Hann flutti þessar harmafregnir heim á bæinn
og í námuna, og varð að harka af sér til þess að
láta ekki hugfallast. Hann þoldi ekki að heyra
aðra nefna nafn Cyrils og tók saman farangur
sinn í snatri, og mátti svo að orði kveða, að hann
flýi úr eynni, þar sem hann hafði notið margra
hamingjustunda og mundi jafnan verða honum
minnisstæð. Og aldrei mundi hann gleyma drengn-
um Cyril, sem hafði orðið honum kær og hjart-
fólginn. pegar hann kom til Porlash, tók hann
tafarlaust að leita aMrks skipstjóra, sem tók honum
alúðlega, en var mjög yfirkominn af sorg. peir töl-
uðu nákvæmlega um slysið og ræddu alvarlega um
hver líkindi væru til þess að Cyril hefði bjargast.
En það var lítil huggun og Elíot kvaddi Marks
skipstjóra hryggur í huga og hélt til Nelsworthy,
til þess að hitta Trunion að máli, en þaðan ætlaði
hann til Moorecroft að hitta ungfrú Debóru, eí
vera mætti, að hún hefði frétt eitthvað af Cyril.
Hr. Trunion hafði heyrt, að Happy Lucy hefði
orðið fyrir árekstri, og taldi líklegl, að Cyril hefði
bjargast.
„Yður er gagnslaust að fara til Moorecroft."
sagði hann. „Ungfrú Raijton er í Londan, —
fór þangað í viðskiftaerindum. En þessar áætl-
anir, hr. Graham! — eg mundi ekki sétja þetta
fyrir mig í yðar sporum. pað getur ekki hjá því
farið, að eitthvert skip hafi séð drenginn, og þá Kður
ekki á löngu, áður en við fréttum eitthvað aí
honum.“