Vísir - 07.02.1924, Blaðsíða 3

VlSIR
óHs eígi til. Afleiöingarnar veröa
svo þær, aö vei'öin gengur til
ppurðar. Hvalveiöarnar eru hætt-
ar. Rostungurinn horfinn. Selveiö-
ar miklu taiinni en áöur, og bjarn-
irvei'öar tiltölulega sjaldgæfar. Og
t*nn hefir eigi tekist aö kenna eski-
aióum nýja atvinnuvegi svo
íokkru nemi, þótt skilyrðin séu
i.æöi mikil og fjölbrcytt alt í
kringum þá. Veldur þó varla tor-
:æmi eskimóa, því þeir eru miklu
iremur námfúsir, heldur skilnings-
Seysi. áhugaíeysi og gróöafíkn
■.lönsku einokunarinnar á Græn-
’ 'iandi. (Frh-)
Helgi Valtýssou.

e-
■q
f
Bæjarfréttir.
K-
Leikfélag Reykjavíkur
hefir oröiö aö fresta aö leika
ti'ialla-Kyvind um óákveðinn tíma,
végna veikindaforfalla frú Guö-
rúnar Indriöadóttur og fleiri leik-
i-nda (inflúenzu). Þar sem leikur-
•inn í kvöld átti aö vera alþýöu-
sýning, eru þeir, sem þegar hafa
veypt aðgöngumiöa, aðyaraöir um
aö fá endurgreitt andviröi þeirra
:i íönó i kvöld kl. 7—8, þar eö aö-
göngumiðar þes.sir gilda ekki
|jegar leikiö veröur næst.
.VeðriÖ í morgun.
Reykjavík hiti 5 st., Grindavík
'ó st., Vestmannaeyjar 6 st., Horna-
íjörður o st., Seyöisfjöröur frost
4 st., Raufarhöfn o st., Grímsstað-
ir frost 5 st., Akureyri hiti 4 st.,
ísafjörður hiti 5 st., Stykkishólm-
sir liiti 5 st. Þórshöfn í Færeyjum
Þhiti 1 st., Kaupmannahöfn írost 2
st., Björgvin hiti 2 st., Tynemouth
•öiti 4 st., Leirvlk liiti 2 st., Jan
Aíayen frost 13 st. — Loftvægis-
Versl. „6oðafoss“,|
Sími 436. Laugaveg 5. {
Nýkomið hið marg eftirspurða
MOUSON Creme,
— Bariiasápa.
— Brilliantine,
— Hárvax,
— Talkumpúður,
— Ilmbréf.
Icilma Creme, Kamilla sápatil
hárþvotta.
lægð fyrir vestan iand. Suölæg átt.
Horfur: Suölæg átt, allhvöss á
Vesturlandi.
ísfiskssalan.
Á þriöjudaginn seldu þessi skip
afla sinn í Englandi: Belgaum
fyrir 950 sterl.pd., Menja fyrir 600
st.pd., Þórólfur fyrir 1434 st.pd.
í* gær seldi Egill Skallagrímsson
fyrir 2057 st.pd. — Flestir togar-
arnir eru í þann mund aö hætta
ísfiskveiðum og fara aö veiöa í
salt.
Skattaframtalið.
Nú fer að verða hver síðastur
að skila framtalsskýrslum, því aö
fresturinn er útrunninn í næstu
viku. Útfyltar og undirskrifaöar
skýrslur má láta í póst eða i bréfa-
kassa Skattstofunnar á Laufásvegi
25. Skattstofan getur ekki ábyrgsr
að allir hafi fengið skýrsluform,
cnda veröa menn ]>á sjálfir aö vera
' sér úti um það ef þeir vilja ckki
iáta áætla sér skatt.
Skipafegnir:
Gullfoss er á Sandi í dag, er
væntanlegur hingað í kvöld.
Esja er í dag á Ólafsvík.
Lagarfoss kemur til Vestmanna-
eyja í kvöld.
Goðafoss fór frá Fáskrúösfiröi
í gær til útlanda.
Villemoes kom til Newcastle i
gær.
Verslnnarmannalélag Reykjavikur.
Fundur annað kvöld kl. 81/„ e. h. i Kaupþingssalnum
Hr. alþm. Bjarni Jónsson irá Vogi fiytnr fyrlrlestnr um
Samgttngnmál.
Félagsmenn m®tl ailir stnndvíslega. i
Stjórnin.
VerslunarmannaféL Rvíkur
heldur fund í kvöld kl. 8J4. Al-
þingismaður Bjarni Jlónsson frá
Vogi flytur fyrirlestur.
Viðtalstími
Nýkomið:
Appelsínar, Epll, Mandarinnr,
Vínber, Cítrónnr, Lanknr, 05
Kartöflar.
Páls tannlæknis 10—4.
Utan af landi.
Vestm.eyjum 6. febr. FB.
Enskur togari, Kelvin frá Hull,
strandaöi i morgun kl. 6 suöaust-
ur af Helgafelli. Manntjón varfi
ckkert. Togarinn var viö veiðar
rétt áður en hann strandaði og
veröur því ákæröur íyrir brot á
fiskiveiöalöggjöfinni.
Björgunarskipið „Geir“ fór aust-
ur í Eyjar í gærmorgun, til þess
::ö reyna að ná togara þessum út
aftur.
FB: Björn Jónsson fyrv. prest-
ur og prófastur í Miklabæ, andaö-
ist á sunnudaginn var. Banamein
hans var brjóstveiki. Síra Björa
var fæddur árið 1858, hinn 15.
júlí, en vígður til prests árið 1886.
F.n prestur í Miklabæ var hann
skipaður áriö 1889, og gegndi því
cmbætti í 31 ár, eöa til ársins 1920,
að hann sag-öi af sér prestskap.
Prófastur Skagafjarðarprófasts-
dæmis var hann frá 1914 til 1919.
Ilann misti nálega aö fullu sjón
íyrir nokkrum árum, og var sú
orsök helst til þess, að hann sagði
af sér embætti. Síra Björn var aJ-
Þnnnur íræöimaöur aö því er
snerti almenna sögu og þekkingxi
á íslensku máli. Hann var og aöi
flestra rómí, viöurkendur setn,
ágætur klerkur og sómi stéttar
síiínar.
FB: — í NesþingapréstákaÍ®
(Ólafsvíkur-, Brimisvalla-, Ing-
gjaldshóls- og Hellnasóknum) fer
fram prestkosning einhvern næste
daga, I stað Guömundar prests
Finarssonar, sem nú er korainn aí£
Þingvöllum. Er aö eíns einrr í
kjöri: Magnús GuðnumdssQO.
cand. tlieol. sein var aðstoöarprest-
ur sxra Gnðmundar síöustu árin.
og síðan hefir veriö settuv prestur
í Ncsþingaprestakalii.
Skipstraná.
Þýskur togari frá Liibeck straucl-
:;öi í morgun í Grindavík. Mami—
björg var aö fara fram, þegar ,«4»
þetta var símaö frá Hafnaríírði.
íENGINN VEIT SÍNA ÆFINA —
hennar blandin lotning, lotning þeirrar konu,
sem getur bæöi tignað og elskað þann, er
hún hefir gefiö hjarta sitt.
Rafe sá nú alt skýrt, og vel vissi hann hvað
hann gcrði. Hann bjóst viö að hún myndi
hörfa frá honum og láta í ljós megna fyrir-
litningu. Iíann var reiðubúinn aö standast
reiöistorm hennar — en þó eigi þegar í stað,
því að tilfinningarnar, sem höfðu knúö hann
til þess aö játa henni ást sína, voru blandaöar
öörurn tilfinningum : Hann vildi koma fram
hreint og beint, ekki síöur sjálfs sín vegna
en hennar, svo aö hún — ef hún gæti eigi
tfyrirgefið honum, — aö minsta kosti myndi
skilja hvernig tilfinningum hans væri varið.
ffiann hélt, aö játning hans heföi komiö henni
svo óvörum, aö hún væri að eins eigi enn búin
að safna nógum styrkleik til þess að hrincla
honum frá sér og mótmæla framferði hans.
Og hann vildi veröa fyrri til og scgja henni
alt, sem í huga hans bjó.
„Svarið mér eigi undir eins,“ mælti hann
lágt, en með ákveöinni röddu, er hljómaöi dá-
Sítiö hörkulega. „Eg verð aö segja yður. —
Eg veit aö þér álitið mig hrotta, Maude, og
að eg sé vondur maður. Eg er ]>aÖ ekki, eg
sr ekkert illmenni. Eg get ekki að þvi gert,
«“n þáö er stundum eins og hugur annars
manns reki minn eigin hug á burt og stjórni
geröuni mínum. Eg hefi dreymt um yöur —
hugsanirnar um yöur náðu tökum á mér, og
nú er það rödd hjarta míns sem talar. Maude!
Það er satt, er eg segi yður: Eg elska yður-“
Hann þagnaði, en hann horfði enn í augu
hennar. Og hann rannsakaði sinn eigin hug
enn betur og leitaði að orðum til þess að skýra
tilfinningar sínar.
„Eg elskaði yður frá því eg fyrst sá yð-
ur.“ sagði hann og talaði nú hægt og lágt.
„Það var daginn, sem þér komuð inn í her-
bergið í liúsinu, er eg hafði leitað til. Þér náö -
uö undir eins sterkum tökum á hjarta minu.
Já, Maude, ]>annig var það. Þaö var eins og
eg heföi glatað einhverju af styrkleik niínum,
er eg gæti eigi öðlast aftur. Þaö var ekki a?
því, aö þér voruð fegursta konan, er eg haföi
litið, og að þér voruö frábrugðin öðrum kon-
um, er eg hafði kynst. Nei, það var eitthvað
í fari yðar, eitthvað við persónu yðar. — Ö,
Maude, Jiegar eg horfði á yður, þá mintist
eg dálítils atviks, -— þér skiljið mig kannske
ekki, Maude, en eg verð að skýra yður frá
þessu atviki. Prestur nokkur kom meö söng-
flokk til Jóruvers og hann söng i kirkjunni
hans. Hann söng sálma, Maude — og þegar
eg leit yður í fyrsta sinni, komst eg i sama
skap og þegar eg hlustaöi á sálmasönginn
yndislega í kirkjunni. Þér voruö svo lasigt
fyrir ofan mig, þér voruð eins og fagurfc, fín-
gert blóm, er eg þorði ekki aö snerta. Flg
])ráði að eins að horfa á yöur og Musta á yöur
tala. Mér fanst eg vera hálfgert óarga dýr, er
ekki væri þcss vert, að standa frammí fyrír
yður, en ætti að liggja viö fætur yðar og biða
eftir því í auðmýkt, að liönd yðar klappaSi
á höfuð þess."
Hann þagnaði skyndilega eins og rödd lians
heföi brostið. Hann linaöi tak handa smna, en
þó hann tæki ekki eftir því, geröi hún engu
tilraun til þess að hörfa frá honum. Og — þó
hún hefði viljað það, átti hún ekki kraftinn
til þess: Hún var dáleidd. Með þvi orði einn
verður ]ivi lýst, hvernig henni leið á þessu
augnabliki. Hún var dáleidd af hita og sann-
færingarkraftinum í rödd hans, er hafði játað
henni ást sína. Henni fanst hreínskilnia
hljóma í liverju orði hans.
„Eg hélt að þér munduð reiðast mér illa."
mælti hann lágt, „en þér voruð góðar og
snildar. Eg hefi oft Iesiö hugsanir yðar, alt,
sem ])ér hugsuðuð um mig, þótt bnis léki um
vanr yðar og þér reynduð að leyna hugsun-
tim yðar. Þér höföuð aídrei séð neinn líkan
mér áður. Þér voruð að revna að geta yður tií
hvað eg myndi segja og gera, og hversn
klaufalega mér myndi farast eitt og annaS.
„Dálaglegur lávaröur!“ hugsuöuS þér, „öbrat-
inn jaáraainaSur og cow-boy frá sléttenni.G Oge