Vísir - 11.02.1924, Blaðsíða 4

VlSIR
I sjóinn siðan 1909, og enn er
Ibætt 'við og öllu er óhætt, góð
ráð litils virt og þeir sem á þau
benda álitnir að ganga með
lausa skrúfu. Einn vinur minn
jsagði einu sinni við mig: „Til
jjess að komast áfram hér, J>arft
j»ú ekkert að kunna og ekkert að
geta, reyndu að fá eins mikið að
gera og þú getur og vertu dýr;
viljir þú halda vinnu eða stöðu,
þ>á gættu þess að gera ekkert,
þvi þá verður þú ekki rekinn.“
Jeg er að komasí á þá skoðun,
að eitthvað sé til i þessu. í 10
ár hefir nú verið hamrað á því
að nota drifakkeri þegar i hart
fer. Eg hefi komist í að reka fyr-
ir þeim og aldrei hvorki heyrt
né séð, að meiri sjómensku
þyrfti til að koma þeim út, en
t. d. sökkva fötu í sjóinn, draga
Iiana upp og skola af höndum
sinum, en eitthvað er það þó,
sem veldur því, að <irifakkeri
eru ekki notuð. Hvað það er, er
<kki Ijóst, en það opinberast á
sírnun tíma, eins og svo margt
annað. . j
Til Odds Valéntínussonar:
Fyrirgefðu gamli vinur, að eg
birti kafla úr bréfi þínu hér, en
hvað þið unnuð fil þess að skila
öllu heim og gleðja ykkar nán-
ustu, eiga sem flestir að vila.
pið konur og börn þeirra, sem
af komust roknóttina miklu,
grensiist eftir, hver það var á
hálnuni, seni stakk upp á að
• láta reka fyrir belgjum og rataöi
til hafnar; þakkið opinberlega
öll i blöðunum þeim manni og
verðið þau fyrstu til slíks, og
leggið þannig ykkar skerf tií
þess, að sem minst bælist við
hroðatöluna — yfir þúsund
juanmt farið í sjóinn síöan 1909.
Rvík, 10. íebr. 1924.
Sveinbjöm Egilson.

m
Yátrygglngarstoía jgj
| L V. Tulinius |
pEimskipafélagshúsinu 2. hæ3.5§
Brunatryggingar:
NORDISK og BALTICA. M
Liftryggingar: jSj
LTHBLEl. gf
Áreiðanleg félög.
Hvergi betri kjör,

m
m
Lítiö kjallaraherbergi til leigu,
hentugt fyrir skósmiö. Uppl. Berg-
siaöastræti 49. Sími 1x54. (185
Stór stofa, sólrík, meö húsgögn-
ura; ljósi og hita, til leigu. A. v. á.
. (183
Stofa meö húsgögnum til leigu
i lengri eöa skemri tíma. Vestur-
götu 24. (180
í ■ -----------:----------------
i Stofa ti! leigu frá 15. þ. m.
Klapparstxg 40. Sími 1159. (179
j Stofa til leigu fyrir reglusaman
karlmarm : ljós og hiti fylgir. Verö
50 kr. A. v. á. (193
Haanyrðakensla.
Nokkrar stúlkur geta komist aö.
I»ær, scm ætla aö sauma vegg-
myndir eöa veggteþpi, komi sein
fyrst. Litiö i gluggana í kvöld.
TJnnur ólafsdóttir, BankaStræti 14.
Sími, heima, 1278, (186
I
VINNA
1
Unglingsstúlka óskast nú þeg-
ar. Uppl. Framnesveg 27. (187
Barngóö stúlka óskast í vist.
Lindargötu 12. (177
Allslconar saumar og liannyröir
er tekiö, og einnig stækkaöar
myndir, ódýrt. Laugaveg 46 B.
(176
Ábyggileg stúlka óskast á mat-
söluhús nú Jiegar. A. f. á. (175
Bræöi undir skóhlífar; líta út
sem nýjar. Jón Þorsteinsson, Að-
alstræti 14. Sími 1089. (69
r
TILKYNNING
I
Björn Björnsson, Bergstaða-
stræti 9B. Gull og silfursmíði.
(2
i
Fæði fæst í Mensa Academica
Lækjargötu 3. (14,‘j
TAPAÐ - FUNÐIÐ
Peningabudda hefir tapast. —
Skilist á afgr. Vísis gegn fundar-
launum. (t9°
Hreinar léreftstuskur kaupir
liæsta verði Félagsprentsmiðjan.
(188
Útsprungnir blómlaukar fást á
Bergstaðastræti 14, 3ju hæö. Guö-
t ún Helgadóttir. (191
Glænýtt íslenskt smjör er kom-
iö í versl. Þjórsá, Laugaveg 44.
Sími 1498. (i8<o
Nokkra poka af kalíáburöi hef 't
c.g til sölu. Ásgeir Ólafsson. Aust-
urstræti 17. Sími 1493. (184
Nýlegt, amerískt skrifborf , (yf-
irdregið) og gott ptanó, ósk ast tii
lcaups. Peningáborgun út i hönd.
A. v. á. (182:
Gott íbúöarhús óskast til kaups.
Uppl. gefur Tryggvi (iuömunds-
son, Óöinsgötu 17. (i8í
íslenskar kartöflur sclur L-Iann-
cs Jónsson, Laugaveg 28. (178
Stórt skrifborö meö skápum
óskast keypt. Sími 1291. (174.
Nýleg kvenkápa til sölu me8
tækifærisveröi. Stýrimannasti. g' ‘ó- (T73.
Giröi, hentugt til að girða rneöi
smáílát, til sölu, afar ó dýrt. A. v,.
á. (1 m
Enn Jiá er nokkuö.eítir af ódýru
fataefnunum, fötin saumuö fljót’
og vel. H. y\ndcrsen N Sön, Aöai-
stræti 16. (150.
Veggmyndir og innrömmim
ódýrust á Freyjugötu 11. (34'
Biöjiö ætíö um Maltextrakt-öliö
frá ölgerðinni Egill Skallagríms-
son; fæst i flestum verslunum.
Notuð íöt til sölu, ódýrt. Q„
Rydelsborg. Laufásveg 25. (j i>
Til sölu, nýtt barnárúm meÖ
fjaörabotni, á 25 kr. Bendtsen,
Skólavöröustíg 22.
Tarzan-sögurnar, allar 5, ensk •
ar, seljast ódýrt síax. A. v. á. (T92:
Félagsprentsmiðjan.
ENGINN VEIT SlNA ÆFINA <
„ÍTvaö er þctta?“ kaltaði hann undraadi og
neiöur, því fáir feöur vilja nú kamast á þenn-
an hátt að leyndarmálum barna sinna.
Rafe hélt Maude enn í faðmi sínum, ást haus
og hamingja skein út úr andliti lians. Ilatm
rétti hinum undrandi, reiöa fööur Maude
liendina. „Þaö er alt t lagi, herra. Eg elska
Mau<le, og — já, — þaö er satt, hún elskai'
«iig, svo — auðvitaö ætlum viö aö gifta okk-
ur.“
„Fari í logandi." sagöi lávarðurinn og
J gleymdi að haga oröum sínunt svo sem tign
fians sæmdi. Haim settist á stó! og þurkaöi
sveita af enninti. En rciðin hvarf houum og
hann varö fljótt róIegrL
„Sjáiö nú til, —■ J>iö tvö. Eg bjóst ekki viö
þtrssu. Eg hefi veriö heimskur í meira lagí. —
Svo þaö var þess vegna, aö þú sendir vesalings
Sunhorne í burtu, Maude. Finst ykkur ekki, aö
cg hafi verið grátt leikinn, svo eg noti orða-
tiltækí Stranfyres. Maude? þii Iætur fööur
Jvúm vaöa í villu og svíma.“
„Viö vissuin þaö ekki fyrr en í kvöUI.
Jierra,“ svaraði Rafe. „En auövitaö ætlaði eg
-aö tilkyuna yöur [>aö undir eíns.“
„Það var fallega hugsaö, Stranfyre,“ svar-
aöi St. Ives og hló háðslega. , Jæja. þetta vJeri
nú alt saiuan gott og blessað, ef —
„Já, er þaö ekki ág:elt,“ greip Rafe frarn
í fyrir honum áður en St. Ives gat lokið viö
setningu sína.
„En hvaö ætli fólk segi? Það vcrður auö-
vitaö sagt, aö eg liafi „veitt“ yöur handa dótt-
ur minni. Fari í logandi, Stranfyre, ef eg er-
ckki farinn aö tala eins og þér. Það er eins
smitandi og mislingar."
En Rafe átti það til að vera skarpur. ITann
hló og' mælti:
„Þér gleymið, aö eg er litilfjörlegt agn
saman borið viö hertoga.“
St. Ives horfði á hann. „Rafe, þér eruð ckki
eins mikill bjáni og við hugðurn yöur.“
„AS minsta kosti haföi eg nóg vit til þess
aö vinna ástir failegustu konunnar á jaröriki,
og fyrst við ernm nú að tala uin Jietta á ann-
að borð, sting eg upp á, aö þér segið Maude,
aö Jiað sé skylda hennar að giftast mér innan
fjórtán daga. Við vorum að byrja að rífast
Jiegar þér komuð.“
St. Ives hló vonleysislega og horföi á víxl
á þau bæði. „Héma ungfrú góð, það er best
aö þú farir í rúmið. Eg skal taía við þennan
vitfirring." Orö þessi mælti hann meö upp-
gerðaralvöru.
Maude gekk lil fööur síns, vaíöi handleggj-
línuro uro háls hans og mælti
„Ó, faðir miiin, eg er svo óumræðilega ham—
ingjusöm.“
Þegar hún var farin kveikti St. lves i öðr-
um vindli og Rafe fékk sér i pípu. Þeir lit>*
hvor á annan, Rafe meö öryggisbrosi, setr.
cngar líkur vom á aö myndi dofna í bráö, og
St. Ives með alvörusvip, er honum ltæfði á!
slíkri stund.
»Eg geri ráð fyrir aö þaö sé til lítils, aii>
reyna aö koma vitinu fyrir yður,“ mælti hann,
„og aö segja yður, að þér séuð of ungur ti'-
þess að ltugsa um giftingu, aö —“
„Bíðuro nú við,“ sagði Rafe. „Eg óska |>esfs •
aö eg væri enn yngri en eg er. þvi að J)á,
gætum við Maude unaö saman Iengur.“
„Hamigjan góöa," sagði St. Ives lávarður.
„En eruð þér nú viss um. aö þér þekkið yöair
eigin hug t þessu máli?“
„Eins viss og aö eg stend hérna,“ sagáÁ
Rafe hægt. „Eg hefi vitaö það siðatt að —.
En þvi skýröi eg Maude frá. En hvaö gift-
inguna snertir —“
„Vitleysa!“ sagði lávarðurimt. ,,Þa.ö er sv*
margt að athuga. Bæði yðar vegna og hetiöat
vcgna verö eg aö fara gætilega. Þér verði®
að setja stóra fjárhæð á hennar naín, Stran-
fyre. En hvaö þýöir aö tala viö yötir. Eg ver&
að tala við Gurdon. Þetta verður IjótaL kvabtv
ið við lögmennina."