Vísir - 23.02.1924, Blaðsíða 4

/
VlSIR
Leikföng, 600 teg.
mjðg ddýr.
M yn ciabii ðirt, Laugav. 1.
fer héðan á jiriðjud. 25. febr.
kl. 6 síðd. austur og norður kring.
nin land. Farseö'a sa-kist i dag.
BIómsveiBar. Thaja og
blómsveigaefni fæst í
Blómaversl. Sóley
Bankastræti 14. Sími 5S7.
Guðm. Ásbjömsson
ymdstBS besta taitH al rammaltstniQ. ■ynðlr timr»m»
aðar ft]ó!t eg vel Bvergt etos ódýrt.
ðfBl 655. Langareg B
Bode^aví
Bræöi undir skóhlífar; líta út
sem nýjar. Jón Þorsteinsson, Aö-
alstræti 14. Sími 1089. (69
"Stúlka óskast vegna lasleika
annarar. Hátt kaup. Upplýsing-
ar á Laugaveg 46 B. (372
Stúlka óskást í vist hálfan dag-
inn, til marsloka. Uppl. Framnes-
veg 1 C, uppi. (395
1 Mjóstræti 6 er saumaður alls-
konar kvenfatnaður, kjólar frá io'
kr. og káp.ur frá 15 kr. Einnig
plysseraö pils og kragar. Sími
i°8i. (399
Stúlka óskast í vist mánaöar-
tírna. Uppl. Óöinsgötu 24, niöri.
(397
Ágætur handvagn til sölu. t pph
í síma 1402. (393'
Hús til sölu, hæöi íhúð og versl-
unarbúö. Stór lóð fvlgir. 1 'ppl.
Freyjugötu 6.
i 392-
4 tvísettir ' gluggar, tneö gleri,
stærð loo-X '50 cm„ til söíu mjög;
ódýrt. Jón Jónsson, Bræðrabut'g-
arstíg 24 A. (402
HÚSNÆÐI
Tvö skrifstofuherbe: rgi á hesta.
staö í miðbæmmi, til le igu nú Jieg-
ar. A, v. á. (403,
Góð stiifa meö . séri nng angi tií'
leigu. A. v. á. '(396-
Sólr ík styfa til 1 eigu, 2 'v') nienn
geta fengið í'æöi i á sama stað..
Njálsg l'ötu 19. (394-
I'-ítil íbúö óskasf til letgu frá 15.
tnars, eöa síöar. Leggiö ti.lboö .
póst, auök. ..Póst- Box 426“, fvrií' 1
sunnudagskvöld. (391
Tek fleiri stúlkur frá 1. mars,
,til aö taka mál og sníöa. Sími
1081. (400
Félagsprentsmiðjan. '
l'il leigu 2 stofur og eldhús..
UröarstígiS. (39O'
Herbergi til leLgit j. ntars, »
T'ingholtsslræti 21. I tentugt tyrir
vinnustofu cöa einhleýpa. (389.
H.jón með t barn óska ei’tir 2—
3 herbergjum 0g eldhúsi, nú '])eg-
ár eöa 14. maí. Skih ís greiösla.
A. v. á. t 398:
-- - - . - r j
2 herbérgi og eldhús lil leigu
X. mars, fyrirfram gréiösla tiauö-
synleg. A. v. á. - (401
'•■giSSWV
ENGINN VEIT SÍNA ÆFINA
; XXIX. KAFLL
1 „Bróðir minn/1
Rafe ætlaöi að mæla, en er Maude virti
Fennie betur fyrir sér, gaf hún honutn bend-
ingu um aö niæl'a eigi.
„Hann er kvæntur mér. Vi‘8 erum hjón. Ó,
þvi talaröu ekkir því segiröu ekki að eg segi
ósatt,. aö eg sé ilJkvendi, að -—.“
Maude gekk til heranar og kraup á kné viö
hliö hcnuar.
„Scgiö eigi nteíra t bili,“ mælti hún þýölega.
„Bíðiö uns þér veröið rólegri. — Stranfyre!
Sækiö vín handa henni.“
Mál liennar var nú hvísl eitt.
Fennie rauk á fætur og hrinti handlegg
Maudé frá sér.
„Skiljið þér mig ekki?“ rrrælti hún. „Gefur
yöur ekki skilist, aö eg er aö spgja sannleik-
ann, J>ó eg vildi heldur vaða eld en gera þaÖ,
neyðast til þess a^gera þaö.d íafið þér ekkert
hughoö um, aö eg hefi ekki komiö sjálfrar
rtiíri vegna? Eg hefi komið yöar vegna, yðar
vegna og hans. Við erum gift. Ilann veit það
nú.“
fíún leit á Rafé. „IJann vert að eg segr satt.“
Rafe gckk frarn og lagöi hönd sína á öxl
henni. /
„Hættu iiú, Fenníe,“ sagðr hann þýölega.
þolir ekki aS komast í svoda æsingu.
I-átu mig segja Maude frá hvernlg öllu er
varið. Það ér ekki rétt að hleypa á.svona
spretti, Fennie. Og þú þolir það ekki, Og þú
gerir tóma flækju úr öllu Saman.“
Hann sneri sér að Maude og var alvarlogur.
Tillit hans var blandið sorg og kviöa.
„Maude! Það var á þessa leið : Þegár Fennie
kom, fánst Travers réttast, aö eg leyndi hver
eg væri, að eg tæki nxér annað nafn. Það var
byrjunin og svo —.“
Hann skýrði nú frá öllu, þó honunl veittist
erfitt að mæla, því honum var orðið þungt í
hug, en hann sagði J)ó skýrt og skilmerkilcga
frá öllu. Og er hann lauk máli sinu, reyndi
han að hlæja, en hlátur hans var hljómlaus
og kaldur.
„Þetta er sagan öll,“ endaði hann mál sitt.
„Það var skopleikur og annað ekki. Við þurf-
um cinskis að skammast okkar fyrir, hún síö-
ur en eg —.“
Feimie reis upp og var æst. Hún rétti út
hönd sína í ákafri geöshræringu og mælti:
„Það var alls ekki skopleikur. Það var alt
saman ráögert 'af niér og honum, af mér og
Travers. — Ó, horfi^ ekki þannig á mig. Eg
elskaöi Rare, lafði! Eg hefi elskaö hann síðan
viö vormn Ixirn. Eg þráði að vinna ástir hans.
Og Travers, — þessi djofull í manpsmynd, —-
taldi mér trú uin, að Rafe nsyndi j)ýöast ástTr
mínar er tímar liöu, að eiris ef eg væri þolin-
móö og geröi það, sem.hann sagði. Eg var eins
og lcir í höndum lians, er hann gát mótað að-
vild.“
,, 1 ravérsspurði Rafe og trúöi ekki sínum .
eigin eyrtmi.
„Já, Travers," endurtók Fennie heisþlega
„Það var hann, sem lagði öll ráð á. Ha.nn lér
mig liafa pcninga og hvatti nilg áfram."
Stutta stund fanst Rafe, eins og hann hefö
rnist alla fótfestu. Hann hevrði fótatak eins 0»
í fjarska, og hann Jmttist heyra rö.dd hc-rrií
Cjilfillans, en var ekki viss um þaö. Hotmni'
fanst eins og. hann væri staddur á eyöiklettr
úti í hafi 'ög brimgnýrinn og stormurinn 'ætlað:
aö gera hann æföan. Ifn hann gat J)ó iaínaX
sig. þó erfitt væri. Hánn „náði ekki tnki i,
sjálfum ser", eins »g hann stunditin komst
að orði. Hann leit á þær Fennie og Ivlaude 4:
víxl. Honum fanst, að Jxessa ’gátu yröi hauii'
að ráða, Og' þaö fljótlega, Hann sá nú, aö al-
vara vár >i leiknum. Ilann kinkaöi ko.lli ti:
Maude og þaö skein út úr svip hans, aö ham
báð hana að vera þóliiitnóða. Hann mælti lagt:
„Hættu nú, Fénnie. Ertu ekki méð féttu ráðf.
eöa heldurðu aö þú sért aö fara meö rétt mál
Þetta gelur ekki veriö satt. Þú ert aö ber,-.,
hræöilega ásökun á 'lravers, — Travers výn
minn. Þú ert ekki stödd á lefksviöi, Fenm>
Hvernig getur J)ér anuar.s dottiö annaö ein •
1 bug og Jietta Hann getur ekki hafa leikiö'-
okkuf'svo grátt. Þaö var ekki gengið. í kirkju.
Enginn prestur va/ viðstaddur eöa neitt."
„Nei,“ sag-ði hún og hristi höfiiðið. vonléysi's-
11