Vísir - 25.02.1924, Blaðsíða 2

VISIR
WlamM x QLsSTMStórkostlea verðlækkun.
„lamlef og „A1“
tieita tvær ágætis tegnndir af dásaiUjÓlk, sem við böf-
nm fyrirliggjandi.
Reynið þær.
Fengum rneS síðustu skipum bestu leguiuiir af bifreiðahringum og
stðngum frá stærstu og þektustu verksmiðjum í Bretiandi og í Banda-
ríkjunum og seljum meS því verði, sem hér segir.

Ingólínr Arnarson.
Ræða K. Zimsen borgarstjóra, við
afhjúpun líkneskis Ingólfs
Arnarsonar, 24. febrúar.
—o—<
Lslendingar'Og virðulegu gestir,
ífændur vorir!
„tig.lifi sem íarþegi sjóinn við,
uns heyri eg að herrann mig kall-
ar.“ Svo kvað 19. aldar skáldiö, og
■svo syngjum vér enn. Kn íoooárum
fyr ómaði hiö sarna í sál hins unga
Ingólís, sem rábfærði sig viö guS.
siriii áður hann skildi við strönd-
ina kærtj, sem hann varS aö yfir-
gefa. l lann hóf ekki ferð sína, fyr
en hánn gat sagt eins og skáldið :
,,h".g ’ferðast Og veit hvar mín för
stéfnir á", ]j,vi góSafréttin visaði
íi! íslands og liann lágði öruggur
lit á liafið. IJann hugsaöi ekki um
storma og hættur, hann líélt beina
Ifrið aö markinú og lét guð sinn
visa sér leið. Hann valdi ekki hin
irjósömu lönd, er leið hans lá mn,
sér fvrir Inistað, en reisti bygð
á hrjóstruga nesinu, ]>ar sem guð
]ét súlur hans bera að landi! Mann
tveysti guöi og varpaði áhyggj-
i\m sínum á han'n.
Svo var hann Irigólfur Arnar-
son. seni fyrstur nianna steig fæti
á þenna hól, er mi stöndum vér
1050 áriuu síðar. Svo var hann,
hinn fyrsti íslendingur, svo var
’hann, þjóðfaöir vor.
Arin liíSti, öninir ár komu. Gæfu
og gengi, haráttu og revnslutíma
bar ýmist að garði. en tslendjngar
gleymdu ekki hetjunni frægu, og
]ió, Ingédfshær, Reykjavík. var
lciigi . fjarri lntgmn manna. Kn
drottinn gleyntdi ekki hinum út-
v alda stað á fróni Ingólfs, og hann
er oröinn hjarta landsins.
i’að var ]>\í ekki undarlegt, að
Reykvíkingar ættu trumkvæðið að
T)ví að* 1 geytna varanlega og sýni-
lega minningu Ingólfs.
Með t. fehrúar JO04 lifna'Si yfir
islenskri þjóð og hjartaslög henn-
.tr urðu tíðari og sterkari. Skömrriu
síðar strengdu nokkrir menn ]>ess
Iieit, að beitast fyrir að koma upp
Jjjóðarniinnismerki, sem gæti vak-
r.ð yfir hinu unga sjálfstæfii. Iðn-
aðarmannafélágið tók málið að sér
<;g skipaði 17. sept. 1906 Ingólfs-
Tiéfndina, til að liafa forgöngu í
niálinu. Jafnframt vorum \-ið ]ieir
ofurhugar. að gefa til myndarinn-
ar 2000 krónur, enda þótt félagið
ívtti ekki í sjóði meira en 500 krón-
itr. I’egar ritsiminn var opnaður
til afnota 26. sept. 1906, var eitt
iö fyrsta skeyti, sem sendt var,
crðsending til hins fátæka íslenska
listamanns í fjarlægu landi, um að
bann gæti veriö þess öruggur, at?
Itígólfsmynd hans yrði reist.
Ingólfsnefndin liafði sterka trú
á, að peningar til framkvæmda
mundu streyma að, en þaS fór á
aíira leið. Samskot komu lítil,
um 2500 kfónur, frá 45 gef-
öndum'. Tombóla var haldin, og
lottcri um hús og lóö, sem gefin
var. Þegar'loks var hægt að draga
um Ingólfsbúsið, árið 1914, var
allur ágóðinn rúmlega 2000 krón-
ur. Syo kom styrjöldin mikla, með
öllum erfiðleikum undanfarinna
ára. en draumsjónamennirnir frá
árinu 1906 gléymdu ekki hugsjón-
ir.ni um minnisvarða íslensks þjóð-
ernis og sjálfstæðis. Og nú hafa
draumarnir rætst.
1 önaðarmannafclagimi jukust
efni, og nú hefir það notað sjó'ð
shm til að reisa Ingólf, og lík-
neskið verður innan stundar afhent
forsætisráðherra fyrir hönd hinn-
ar íslenskú þjóðar. Ríkisstjórnin j
hefir lofað að \aka við gjöfinni,
sem Islendingum er hér færð, og
hún hefir lagl til'af þjóðareign-
iimi hinu veglegasta stað. Enn'er
nokkuð ógert kring um líkneskið.
sem Iðnaðarmannafélagið lætur
framkvæma Jiegar veðrátta leyfir,
og við vonum að svæðið hér um-
hverfis verði ætið helga’ö af Jjeirri
tign, sem stafar af Ingólfi og
minningu Hans. AÍdrei má neitt
skyggja á hann og við berurn þa'ð
traust til ])ings og stjórnar, og til
hvers manns, að allir telji skyldu
sína að vernda þessa Jijóðareígn
gegn skemdmn og öllu því, er mið-
ur fer, og verja friðhelgi þessa
bletts, kring um Ingólf.
Fyrir J050 árum stóð hann hér,
„Ingólfur Arnarbur, íturhreinn i
Inndu“. Nú var hann kominn að
marki sínu. Hann horfði út á haf-
ið, sém hafði flutt hann hingað
frá æskustöðvunum og liann sá
handleiöslu guðs. Hann var Jiakk-
látur og' glaður og fegurð fjalki-
hringsins lukti um hann, en'sólin
glæsti tinda.
Nú stendur hann hér aftur, „Ing-
óifsmyndin, F.inars Iistaverk“.
I fann horfir út á hafið, yfir hæinn.
Mér leikur sól um fagurt Jistaverk,
sem gevmir minning listamanns-
ins. Iíér ,mun hann standa, I n g-
ó 1 f u r, öld eftir- öld, og tala sínu
þögla máli.
'Meyr hvað hann segir: „Ver
trúr! Ver trúr! Glevm ekki guði
Gord hringir 30x3% CI. 1 kr. 65,00, rauð sianga kr. 9,50
’ »5 3lx4 — T. f— 95,00 —— 11,65
* 9* 765X105 95,00 —— 11,65
** 31X4 S.S. — 95,00 —— 11,65
“ 1» 33X4 — 112,50 —~ 13,30
32x4% — — 146,00 —— 15,30
32X4% — T. 183,00 — 15,30
»» “ 34X4% — — 150,00 __ 16,50
33x5 — T. H- 205,00 —— 17,80
““•»» 35X5 —— 19,00
Massivir hr. 32X5 150,00
Reyníð hringina eg slöngurnar og dæxctið Ijálfir unt gæSia
£ samaníiurði við aðrar íegunðir.
Jöb. Olafsson & Co.
þínum, en set á hann Jiitt traust.“
Heyr hvað Iiann segir: „Fréttin
vísar til íslands.“ — Þú íslendingr
ur. Gef þína krafta, gef þitt líf!
Vinn þú i trú að viðgangi þíns
lands og jiinnar þjóðar! Lát enga
erfiðleika buga’ þig, en setíu mark-
iS hátt og stefndu beint aö þínu
marki.
Mörg eru mein vors kær.a Jands,
sem jiarf að græða, og margt er
það, sem sundrar og tærir þjóðlíf
vort,—en íslendingar! Við elskum
aJlir okkar öJdnu móður, og hér
á fornum Arnarhól, við stýttu Ing-»
ólfs, viJjum viö rétta hver öðrum
foróðurhönd, tengjast trygðabönd-
uni og treysta vor heit um að vinna
að heill hins gamla Fróns.
„Ingólfur“ stendur hér, og mun
standa, til þess daglega að minna
okkttr og komandi kynslóöir á
skyldur okkar við guð og menn.
i
„Síarfið er margt,
en eitt er brævðrabandið,
fxjöorðið, hvar sem Jiér í fylking
standið,
hvernig sem stríðið }>á og j>á eir
blandið,
j»að er að elska’ og byggja’ og
treysta á landið."
Guð !)lessi okkar ástkær Jand og
hina islensku J)jóð, að hún megi
„ganga til góðs, götuna frain eftir
veg“!
Þess viljum við allir biðja og
öska, nú áður cn hjúpurinn fellur
áf Ingólfi.
Takið undir með mér, íslend-
ingar, og látið gjalla húrra-óp..
ísland! IsJandt
Ágætust auðnan þér, upplyfti,
biðjum vér!
Húrra! Ilúrra! Húrrat Hárraf
Símskeytl
Khöfn 21. febr. FB.
Vantraustsyfirlýsing feld.
Síma'ö er fra London: í lok
ítmneðu neðri málstofu breská
þingsins um, að stjómin látí
smiða fimna ný bcitiskip, kom
frjáfslyndi flokkurinn frani
með vantraustsýfirlýsingu á'
sl jórnina. Var hún feld með 372
alkvæðum gegn 73 og greiddti
Sterkar
isiilliskyrfur
úr tvilttaui fyrir
karlmenn ng drengi
selur