Vísir - 25.03.1924, Blaðsíða 4

VISIR
Líkkistur fást ávalt hjá Ey- vindi Árnasyni, Laufásveg 52* Sér um jarðarfarir ef óskað er. (499
Veggfoður fjðlbreytt úrval — lágt verða MyndLabiiðir>t Laugav. 1. Siml 555. TILKYNNING |
Norölenskt kynbótanaut, frá Svínanesi í Þingeyjarsýslu er til í Austurhlíö. (412
Hestahár óskast til kaups. UppL í sima 404. (388
Tilboð óskast í 3—4 hesta olíu- e8a bensínmótor meö rafkveikju. Bræöurnir Ormsson, Óöinsgötu 25 og Baldursgötu 13. Sími 867. (408 Kjólklæðnaöur, alveg nýr, og nokkrir jakkaklæönir til sölu meö tækifærisveröi. Reinh. Andersson, Laugaveg 2. (4J4
SIRIUS
SlTRÓN.
SlMI 1303,
NÐiÐ
i
Gleraugu hafa tapasí. Skilist á
Bergstaðastræti 64, uppi. (40/
Þakkarávarp.
í»egar eg, í síiSastliðnum janúar-
mánuði, varö fyrir því þungbæra
mótlæti, aS missa minn ástkæra
eiginmann í sjóinn, þá sýndu mér
nokkrir göfuglyndir menn á Es.
„Gnllfoss“ hjartnæma hluttekn-
ingu, sem meSal annars kom fram
í höfðinglegri peningagjöf, sem
safnaö var saman á skipinu til okk-
ar allra. Sömuleiðis þakka eg
jirim Stykkishólmsbúum, sem bæði
sýndu mér innilega hluttekningu
og gáfu okkur peninga. Fyrir
]>essa velvild allra þátttakenda vil
r.g færa öllum hlutaöeigendum
mitt besta hjartans þakklæti, og
ékki sist forgöngumönnunum, sem
uunu hafa verið konsúll Ó. Jó-
hannesson á Patreksfirði og Brynj-
íifur Bjarnason.
Eg vona að guð launi öllum
jæssum gefendum og þátttakend-
tun í raunum okkar velvild sína,
þegar þeim mest á liggur.
Stykkishólmi 16. mars 1924.
GuSlaug H. Jóhannsd. og dætur.
Grábröndóttur köttur með perlu-
bandi um hálsinn hefir tapast. Ger-
ið svo vel að skila honum á Öldu- j
götu 8. (398 í
2 herbergi og eldhús óskast til
íeigu 14. maí. Skilvís greiðsla. A.
v. á. (409
2 herbergi og eldhús óskast 14. j
mai. Tilboð sendist Vísi, auðkent:
„14 maí“. (404
2—3 herbergi og eldhús óskast
til leigu (engin börn). Tilboð *
jnerkt: „7“ sendist Vísi. (402
2 stúlkur óska eftir herbergi 1.
eða 14. maí. Tilboð merkt: „1924“
leggist inn á afgr. Vísis fyrir 31.
þ. m. (401
2—3 herbergi, eldhús og geymsla
óskast 1. eða 14. maí. Áreiðanleg
borgun. Tilboð auðkent: „Engin j
böm“ sendist afgreiðslu Vísis fyr- |
ir 1. apríl. (400 |
Stúlka óskast í vist. Uppl.
Laugaveg 36. (415
Atvinna. Vanur skósmiður get-
ur fengiö atvinnu yfir lengri eða
slcemmri tíma. A. v. á. (403
Siðprúö og vönduð ung stúlka,
12—13 ára gömul, óskast 1. maí.
A. v. á. (394
Smíða falleg reiðstigvél. Sann-
gjarnt verð. Sími 1089. Jón Þor-
steinsson, Aðalstræti 14. (367
Af sérstökum ástæðum eru til
sölu vönduð svefnherbergishús-
gögn (hvít-lakkeruð), borðstofu-
húsgögn og fleira, — með lágu
verði. Ingólfsstræti 21 A. (416
Stokkabelti til sölu á Skóla-
vörðustíg 25, neðstu hæð. (392
Rósir til sölu á Þórsgötu 21,
silfurpalliettur og kanteliur. (391
Ágæt skermskerra til sölu á
I'rakkastíg 19. - (390
Kynbótanaut af ágætu norð-
lensku kyni, til sölu í Austurhlíö,
(4t3
Islensk frímerki (notuð) keypt
háu verði Njálsgötu 19, kl. 4—9.
Að eins næstu daga. (411
Útsala á löberum. ljósadúkum,
púðum og fleira. Selst mjög ódýrt
i nokkra daga. Jóhanna Andersson,
Þingholtsstræti 24. Sími 1223.
(4io-
Ágætt kúa og hestahey til sölu.
Uppl. í síma 1317. (406 '
Ný barnakerra til sölu nreð góðu
verði. A. v. á. (405
Rúm til sölu Laugaveg 27 B,
kjallaranum. (399
Notaður þvottapottur óskast.
A. v. á. ( 397
Steðji, 40—50 kg., og frítt sta'nd-
andi smiðja, vel nothæf, óskast tii
kaups. A. v. á. (39(5 -
Fúchsia og nokkrar rósir til sölu
Lokastíg 19, uppi, kl. 5—7. (395
Fermingarkjóll til sölu meft
tækifærisverði á Hverfisgötu 58 A
(393-
Félagsprentsmiðjan.
SVARTI ÖLMUSUMAÐURINN. 6
jj
hsettu, þegar Napóieon kom aftur frá Eíba
og hrifsaði undir sig völdin þessa 100 daga, og
síðan þykir honum svo óskiljanlega vænt um
hann.“
„pað var nú töluvert lakara," sagði Carral.
„pegetr eg sendi boðin hingað til yðar,“ hélt
frúin áfram, „hafði eg ráðið ráðum mínum, og
skal skýra yður frá helstu atriðunum. En eg er
hætt við hið fyrra áform mitt; þér skuluð ekkert
hugsa um það.“
„pað er nú gott og blessað,“ sagði Catral,
„því það, að teyma ungan mann inn á braut
lastanna til þess að steypa honum smám saman
í glötun —.“
„Haldið þér yður saman,“ sagði frú Rum-
bry, „og hlustið á, hvað eg segi.“
Hún skýrði Ijóst og hiklaust frá ráðabruggi
því, sem hún hafði nú á prjónunum, sem þykja
mun ærið sviksamlegt, er það kemur í Ijós, en
sýnir, að frúin var greind og ráðsnjöll.
Carral hlustaði fyrst með auðmýkt og athygli
á frúna, og við og við lét hann í Ijósi aðdáun
yfir snjallræði hennar; en þegar frú Rumbry
hafði lokið máli sínu, gugnaði hann fljótt, fór
að hugsa um afleiðingarnar af að eiga að fram-
kvæma þelta áform hennar, og leist ekki á blik-
una, því að enn átti hann eitthvað eftir af
manngöfgi.
„Var hlutverk mitt þá ekki nógu grimmúðugt
áður?“ sagði hann, „yður þykir hæfa að hæð-
ast að mér þar á ofan —. Jæja þá, þótt þér
gerið mér alt það ilt sem þér getið, þá neita
>g aS fíamkvæma áform yðar;“
„pessi náungi fer að verða mér býsna erf-
iður,“ tautaði frúin og reis upp úr stólnum, eins
og ekkert væri um að vera.
„Verið þér sælir, vesalings vinur minn,“ sagði
hún
* *» eg fæ mér þá annan mann til þess að
gera þetta.“
Hún gekk að speglinum og hagræddi ind-
verska sjalinu um herðar sér.
„Ætlið þér ekki að koma heim til okkar í
kveld, herra Carral?" sagði hún; „við eigum
von á gestum, nokkurum kunningjum."
Carral svaraði ekki, en leit þungbúinn niður
fyrir sig.
„pér iðrist varla eftir að koma,“ sagði frú-
in. „Eg ætla a€ segja gestum mínum söguna
af Jonkille kynblendingi."
„Nei, það farið þér ekki að gera,“ hrópaði
Carral.
„Jú! eg er staðráðin í því.“
„Verið miskunnsamar, frú!“
Kynblendingurinn fleygði sér á kné fyrir
framan frú Rumbry, en hún, sem var að enda
við að hagræða sjali sínu, leit ekki við honum,
en gekk hægt og kæruleysislega út úr her-
berginu.
Kynblendingurinn reis á fætur. Hann var
blár og þrútinn í andliti og augun blóðhlaupin.
y„Kemur þá aldrei til minna kasta?“ sagði
hann méð dimmri röddu. „Ef einhvemtíma gæf-
ist færi, skyldi eg hefna mín grimmilega.“
I sama bili sem frú Rumbry gekk út úr dyr-
um hússins, kom ölmusumaðurinn, sem hafði
beðið hennar með þolinmæði, aftur til hennar,
og rétti fram höndina.
„Aftur þessi svertingi!“ sagði hún fyrirlit-
lega. Hún leit af honum og steig inn í vagn
sinn. t
En svertinginn lét ekki hugfallast. Hann
gekk að vagninum og horfði inn í hann. Götu
ljósker var þar í nánd, og varpaði birtu á and-
lit frúarinnar, svo það sást glögt.
pegar hún varð vör við þessa ósvífni svert-
ingjans, dró hún tjald fyrir vagngluggann. Ert
ölmusumaðurinn gekk þá að hinum vagnglugg-
anum.
„Farðu burtu!" kallaði frú Rumbry, „eg gef
aldrei svertingjum neitt.“
Ekillinn kom og spuiði, hvert aka ætti; svert-
inginn reyndi að heyra svarið.
„Heim í hús mitt,“ sagði frúin. Hún dró -
tjald fyrir hinn gluggann, og vagninn þaut af'
stað.
„Heim í hús hennar,“ sagði svarti ölmusu-
maðurinn, sem stóð þarna- einn eftir — ,.ert
hvaða hús? Hún er hk honum, það er sami svip-
urinn, en hár hans er öðruvísi litt. Og hún er
Kreolkona, sem ekki vill gefa svertingjum neitt.
Guð minn góður! Ef það væri hún!“
pegar hann var að leggja af stað heim til
sín, kom hann auga á eitthvað hvítt undir svöl-
pnum. pað var afar smágjör kvenvasaklútur.
Olmusumaðurinn tók hann upp og fór með
hann að götuljóskerinu til j; ess að athuga hann.
„pað er vasaklútur hennar," sagði hann og
reyndi að sjá, hvernig hann var merktur. „Lát-
um okkur sjá — F. A. — Guð minn góSur!
Svona margar líkur geta ekki veriS eintóm tii-
viljun. pað er hún! pað eru liðin 20 ár, en
hún hlýtur að muna —. Eg verð að fínna
hana.“