Vísir - 05.05.1924, Side 2

Crerhveitl
Reiðhjólagúmmí
Cream of Manitoba hveitl
„Oak“
Haframjöl
Hrisgrjón
Háiísigiimjöl,
Florsykar,
Stransyknr.
Me3 siðuatu skipum fengum við afbragðs reiðhjóladekk og.
sfikigur, er við seljum með hinu afar lága eftirtaida verði:
Dekk 28X17« kr. 5,50.
Slöngur 28x17« — 2.00
Jöh. Olafsson <8c Co.
Sími 584. Sími 584.
Á laugardaginn var fór fram
mjcg virðuleg kveSjuathöfn í dóm-
Sdrkjunni, er lík síra Sigurðar prests
Stefánssonar frá Vigur skyldi flutt
vestur og jarðsett í vígðum reit sókn-
arbama hans í Ogurþingum.
Síra Sigurður var fæddur 30. ág.
1854 að Ríp, í Skagafirði, en ólst
að mestu upp á Heiði í Göngu-
skörðum. paðan hóf hann göngu
sína út í lífið, prýðilega gefinn til
sálar og líkama, og prýðilega upp-
alinn hjá foreldrum sínum, er voru
alkunn að fyrirmyndar atorku,
ireglusemi, ást á staðgóðri menningu
og látlausum guðsótta. petta var
veganestið, sem hann hafði með sér
úr föðurgarði og varð honum til
mestrar gæfu og blessunar, en þá
og jafnframt þeim, er hann vann
hjá lengst og mest, hvort heldur sem
vár í kennimannsstöðu, í sveitar- og
héraðsstjórn eða á löggjafarþingi
þjóðarinnar, þar sem hann sat leng-
ur en flestir, ef ekki allir aðrir, síð-
a.n Alþing var endurreist. Sýnir
þefta, er síðast var nefnt, hve óbil-
ugs tráusts hann naut hjá kjósend-
um við ísafjarðardjúp. í Vigur,
eynni litlu, fögru í Djúpinu, dvaldi j
hann sem sé alia sína prestsskapar-
tíð, og þá um leið mestan hlut ævi
sinnar, við mikla rausn og blómlegt
bú, elskaður og virtur af sóknar- ■
börnum sínum.
pegar síra Sigurður kom í latínu-
skólann 1873, var hann nærri full-
þrcska maður, 19. ára að aldri. Sótt-
ist honum námið þar mjög vel og
ekki síður í prestaskólanum. pótti
það talsverð nýlunda, er hann við
lcandídaísprófið hlaut ágætiseinkunn
í ræðugerð.
Ef þessa er gætt, sem hér er sagt,
og hvergi ofsagt, þarf engan að
furða, að eftir síra Sigurð liggur
mikið og margbreytt dagsverk. í
héraði var hann sjálfkjörinn foringi
og fyrirgangsmaður í flestum góðum
málum, og á alþingi kvað jafnan
mjög að honum, var vel fylginn sér,
hygginn og gætinn. Á róstutímum
stóð um hann og af honum á AI-
þingi snarpur stormur, oft og einatt.
Er slíkt títt um kappsfulla, fast-
lynda alvörumenn; en enginn gat
með réttu brugðið honum' um, að
hann beitti kappi sínu og kröftum
sér í hag, heldur voru honum mála-
4Émr fyrir öllu.
Síra Sigurður var meðalmaður á
hæð, þéttvaxinn, dökkur á brún og
brá, svipmikill og einbeittlegur.
Hrólfskynið sagði til sín, þar sem
hann var. pegar eg við Ijós minn-
ingarinnar virði manninn fyrir mér,
skýtur ósjálfrátt upp í huga minn
vísu Gríms gamla Thomsen: „Táp
og fjör og frískir menn, finnast hér
á landi enn, þéttir á velli og þéttir
í lund, þrautgóðir á raunastund,“
og svo þetta í lok vísunnar: „Norð-
urstrandar stuðlaberg, stendur enn
á gömlum merg.“ En, er þeim ekki
að fækka íslendingunum, sem hér
er lýst? Betur að svo væri ekki. Eln
hvað sem því líður, er full ástæða
til að óska þess, að fósturjörðin
mætti eignast marga jafn nýta og
snjalla sonu, sem síra Sigurður
frá Vigur var.
S. C.
M é ili A >l< il« U. „A vtf Ut iJt
Bæjarfréttir.
O EDDA. 59245767* 2
(miðv.d.).
Dánarfregn.
28. f. m. andaðist hér í bænum
Halllór H. Andrésson, stud. juris,
frá Brekku í Gufudalssveit, 24 ára
s^amall, efnilegasti maður og einka-
barn foreldra sinna. Lík hans var
fíutt vestur t gær, á Es. Esju, en
lcveðjuathöfn haldin í dómkirkj-
unni í gær( og flutti síra Friðrik
Friðriksson ræðu.
Kveðjuathöfn
var haldin á laugardaginn s
dómkirkjunni, yfir líki síra Sig-
urðar Stefánssonar, að viðstöddu
íjölmenni. Síra Friðrik F'riðriks-
s >n flutti ræðu, en sex prestar í
skrúða báru kistuna úr kirkju, en
al)>ingismenn báru hana í kirkju.
Líkið var flutt vestur á Es. Esju,
og verður jarðsett í Ögri. Synir
síra Sigurðar, sem hér voru stadd-
ir, SigurðUr og Stefán, fóru báðir
vestur á Esju.
Es. Suðurland /
fer aukaferð til Akraness í fyrra-
málið kl. gT/t, og bíður þar efra
meðan jarðaríör frú Valgerðar
Bricm fer fram, en kemur hingað
annað kveld.
Veðrið í nxorgun.
Frost í Reyfcjavík 2 st., Vest-
snannaeyjum r, Akureyri o, Seyð-
isfirði O, Gríndavík ö, ^tykkis-
hólmí 1, Grímsstöðum 4, Raufar-
böfn 2, fsafirði hiti 2 st., Þórs-
höfn i Færeyjum 5, Kaupmanna-
höfn 4, Utsire 4, Leirvík 6, Jan
mayen frost 2 st. Loftvog lægst
fyrir norðvestan land. Hæg norð-
lægt átt. Horfur: Hæg noðaust-
I.xg átt.
líinar Jánssoti,
listamaSur, verður fimtugur II.
þ. m. Hann hefir dvalist í Kaup-
mannahöfn í vetur og mun enn
veiða þar. ura hríð.
Trúlofun
hafa opinberað Birgitta Guð-
brandsdóttir, Idngholtsstræti 8, og
Valdimar V. Guðlaugsson, sjóm.
Selskinna,
sem hefir að geyma íslendinga-
bólc hina nýju, er nú sýnd í sýn-
íngarskemmu Haralds. Muri hún
vera dýrust og best til hennar
vandað alira bóka, sem gerðar
hafa verið hér á landi. Verður
hún, á sínuni' tima, talinn dýrgrip-
«r mikill og hið merkasta rit-
handasafn. Er málmbúningur bók-
arinnar listasmíði mikil, teiknuö
og unnin af Birni Björnssyni, gull-
smið. Fylgja bókinni töfrar mikl-
ir, og mun bún reynast máttug til
fjárafla fyrir minnismerki full-
veldisins, stúdentagarðinn.
Esja
fór í strandferð í gær, með
fjölda farþega.
Mercur
kom frá Noregi j morgun, og
fer héðan á miðvikudag.
Frakkneskt fiskiskip
var dregið hingað til hafnar i
morgun, með brotnar siglur og
reiðalaust. Hafði færeyskt fiski-
skip siglt á það i hafi, en síðan
dregið það til hafnar.
Áheit
til Dýraverndunarfél. 20 kr., frá
F;
Kvörtunum —
um rottugang í húsum er veitt
móttaka i sima 753 og 193, í dag
og á morgun.
Spratts
haensafóður er þekt um allaa Sieim*
p að reynist stórum betur en nokkr-
ar aðrar fóðurtegundir.
Aðalumboðsmenn:
Þðrðar Sveiissoi & Bo«
Óáreigileg
biaðamenska
— e8a anna'S verra?
Eg hefi aldrei átt sökótt
„MorgunblaðiS‘\ og því síður við
ritstjóra þess, hvorki að fomu né
nýju. En nú hafa gerst þeir við-
burðir, sem eigi er unt að þegja við.
Eru þeir í stuttu máli á þessa leið;
p. 15. og 17. f. m. réðist hr.
Fiskifélagsform. Kristján Ba'gsson
aJI-iIIgjamlega á mig í „MbI-“ í til—
efni af grein, er eg hafði ritað í
„Vísi‘\ og var hún svar við greire
hr. Ólafs Thors í Mbl. 25. mars
(um kjöttollinn og fiskiveiðaföggjöf-
ina). — par eð grein hr. Kr. B.
var ærið persóliuleg og víða beire
árás á mig, riíaði eg svar við henní
og sendi Mbl. fyrri helming þess þ-
23. f. m. Lét eg í ljósi ósk mína
um að svar mitt yrði birt í einhverju
hinna þriggja nœslu tbl., „samkv.
almennri blaðavenju“ (um mestall-
an siðaðan heim, og einnig samkv-
lagaákvæðum). Lagaskyldu þessa
nefndi eg þó eigi, þar eð annar rit-
stjóra Mbl. er lögfræðingur, og taldi
eg víst, að hann mundi gera skyldut
sína.
Grein mín kom þó eigi fyrr en
1. þ. m., og þá að eins kafli af
henni. Daginn eftir kom pcirtur af
síðari kafla hennar, og var þá slitiS
sundur þar sem verst gegndi — og
nafnlaus. Er óhugsandi, að blaða~
maður geri sig sekan í þessháttar
óhæfu. Var þá eftir fremur stuttúr
kafli. Laugard. 3. þ. m. kom hanrs
þó eigi, heldur löng árásargrein frá
hr. ÓI. Thors í tilefni af deilumáli
voru. — pótti mér þetta allfurðuleg
og lítt sæmileg blaðamenska. Eg
hringdi óðara til Morgunþl. og náði
tali af öðrum ritstj., hr. V. St. —
Sagði eg honum hreinskilnislega
álit mitt á þessu dæmalausa bláða-
mensku-fyrirbrigði. Játaði hann fús-
Iega, að þetta hefði alls eigi átt'sy®
að vera, og að mér væri óréttiw
gerr, en fyrir því væru knýjancB
)