Vísir - 10.05.1924, Blaðsíða 2

VfSIR
Útungunarvólar,
Uerhveiti
Cream of Manitoba hveitl
„Oak“
Haíramjöl
Hrísgrjón
Hálfsigtímjöl,
Florsykor,
Stransykar.
„6RÖ.TTIN G’ S“ útungunarvélar og fósturmæður getum við út-
vegað með e.s. „Mercur“ sem fer frá Bergen 14. þ. m. ef pantaðer
fljótt. Vélarnar eru af nýjustu geið með vatnshitun!sem þykir mikið
heppilegri en loflhitun. Sökum þe38 að hitastillirinn (reglulator) er
sérlega nákvæmur þá þurfa vélarnar mjög litla pössun. Verðlista
meH myndum httfum við hér á staðnum.
Jóli. Olafssori &■ Co.
Síml 584. Siml 584.
Tilraunirnar
meö Einer N.e’sen,
MikiíS hefir verið rætt hér í bæn-
uni i vetur um danska miöilinn
f'iiner Nielsen og rannsóknir þær,
<\ honum, sem Sálarrantisóknafé-
hdg íslands gékst- fyrir. Hafa rétt-
trúnaSarmenn og rammir efnis'-
■i hyggjumenn svarist í fóstbæöra-
: lag og ruglaö saman reitu'm sín-
• um, gefið út hvern pésann eftir
annan. til ófrægingar miSlinum og
svikabrigsla ' í hans garS. Ekkt
befir heyrst, aS þeir menn, sem
frernst standá i þessari orrahríS,
hafi nokkrtt sinni á rniöijsfund
komiS, né heldur aflaS sér meö
téstri merkra rita um Jtessi éfnt
nokkurrar þekkingar á fnálinúj 'er
gefi þeitn rétt- til aö leggja þar
«/rS í helg. sem nm þessi ntál er
ríétt. J’essum mönnum er gjarnt
aS láta í veðri vaka, aS allir sjtírit-
istar sétt meS öllu óhæfir tíi þess-
ara rannsókna vegná þe.ss, aS þeir
'trúi því fyrirfram, aS fyrirbrigöin
.. gerist. og ntissi fyrir þá trú á ein-
hvern dularfullan hátt alla heil-
ftrigSa skynsemi og dómgreind t
þessu máli. llins láta þeir ;ekki
getiö, enda vita þeir þaS sennilega.
ekki (þvi aS fróöleikur þcirrá ura'
tfialiö, ristir ekki djúpt), ~j,'af)
niargir spíritistar hafa veriö alt
tmnarrat skoSunar, i fyrstu, ,en
íieyöst fyrir ofurmágni staöreynd-
áttna til aS skifta ttm skoSun,' og
játa bæöi þaö, aö fyrirhrigöin ger-
ist, og eins hitt, aö sum þeirra
verSi ekki skýrö nægilega, nema
rneS andatilgátunni. En sjálfir
fcafa þessii' cfnishyggjumenn og
i étt-trúnaSarmenn ekki önnur rök
’irant áS’færa, eit staSlausa van-
trú á fyrirbrigSin, hláherá neitun
t því, aö þessi fyrirhrigSi gerist
eöa aö nokkuð verSi af þeim ráöiö
nnt örlög vör eftir dauSánn. ',I>eir
tí'Úá þvi fyrirfram, áö fyrjrbrigöin
séu annað hvort svik og blekking
eSa frá djöflinum, —- ellegar
hvorttveggja. J'aS getuf ekki leik-
iö neinn vafi á því, hvort skynsam-
legra sé og vísindalegra, — að
Tannsaka- fyrst, óg trúa áíöan, eöa
aS t'rúa fýrst, og fást því ekki tii
aö rannsaka, heldur hlaúpa éftir
staSlausum þvaöurfréttum. —
Þar eö eg var svo heppinn, aS
geta veriö viSsladdur flésta mið-
ílsfundina með Einer Nielsen,
stendur það mér nærri, aS skýrá
írá því, hyernig mér kpniu fund-
irnir og fyrirhrigSin fyrir sjónir.
Miðillinn er ungur maSur, blátC
áfram og hreinskilnislegur, og
getur varla á áö sjá ólíklegri mann
til svika. GcSjaSist mér þegar
mætavel aö honum. En þrátt fyrir
þaS ger^i eg ekki ráS fyrir því, aS
lionum mundi takast aS sýna neih
fyribrigöi, frekar en yerkast vildi.
Að vísu þóttist eg þess full-viss
áöur, aö sl'fk fyrirbrigSi gætú
gerst, en fyrir Jtví vissi eg ekkj,
hvort þan geröust hjá þessun*
miSli. Eg hjóst satt aS segja ekk*
viS iieinu, sérstaklega fyrir þá sök,
R'ö eg vissi, aS JtaS er jafnan erfitt,
ívð láta nokkur fyrirbrigSi gerasý
í algerlega nýju ttmhverfi, þar sem
miSillinn getur ef til vill ekki ver-
iS' óhultur um, áS drengiíegá sé
viö ; liainí hreytt. En liugárástand
miSiIsitis ef mikilvægt atriöi um
íramleiSs'lu Jiesáarra fyrirhrigSa.
Míkill guSntknishlær var á
fiindiinum, hæn venjulega flutt a
ttndán og eftir og fundarmenri
stundum ávarpaSir af vörum miS-|
ilsins nteS nokkrum orSum and-j
legs efnis. Er jtaö gott umhugs-
unarefni þeint, sem halda, a.S alh
hetta tiiál sé'áf! djöflmuiii, livbrtj
líklegt :se, aö hans kolsvarta há-
tign eöa árar lians væru jafnan:
aö hvetja metin til andlegra lifsi
og grandvarari hreytni, — að búa!
sig æ betur undir hiS komanda lifj
yg eiJífðina, AS vísu; gcta, þcir efl
til vil! sagt, áö fjandinn géti hirst'
í ljósengiisliki, éti }>á fara þetr áSi
liöggva rjokk'ttS nærri .sjálfutn, sér,,:
þvi aS höfundi trúar þeirrar, "er|
þeir kenna sig viö, var' b«»r iS á.i
brýn, af rétt-fninaöarmönnum síns'
tímá, aö hann styddist viS' kraft'
Belsehúbs í máttarverkum sinum.i
BaniHkiiígiii! ■ mfeð- réttúrúnáðar-;
Tnönnwn þá og mi liggur uridra-
næfri, — háöir viröast vilja kross-
íesta sanrileikann og þekkja ekki,-
riki Ijössins frá rikj myrkursins.
Eyrirbrigöin voru aöallega lík-
anmingar og nokkur flutninga-
fyrirhfigSi. Var eg á einum flutn-
ingafuftdi, Jtar sem árangur fékst,,
og varS alveg sannfærSur um, aS :
liinir stórkostlegu flutningar, sem i
þar gefSusi, værii svikalausir, þótt ?
iriyrkuf væri' þar éS háldiS var j
i héridúr' rriiSílsins; á' meSan aBÍ
hæöi hlutir á horöinu og miðillirin i
sjál'fur vorú' fluttir til, — rniSlm-
ttm ly'ft upþ á hljóöfæri (fofte-t
j/ianó), sem stóð' rétt fyrir aftan ,
ktðlfhárts, opið, svo aS hlotiö heföi :
a‘5 heyrcist i því, ef miSillinn IiefSi ;
reynt á@ klifra þar upp á venjuleg-
íin hátf. En miklu meira þótti nu;r
í líkamningarnar variö, því aS örS-
ugast er aS efast uni þaö, sem aug-
itn sjá. I JorfSi eg þar kveld eftir
kveld á verur birtast um stund í
hvítúm klæö'um, og hurfu ]).w svo
aftur án þess, aS 'nokkur örmul
sæi eftir. Tók eg sérstaklega eftir
því, bvaS verurnar voru lifandi
aö sjá, — hreýfSrist eSIilcga og
oft ynfli.síega. Var ekki unt 'fyrir
þann, er séð b.afSi hyrgiö’ (meS
eiiíQm stól i) og miSilinn íara þar
inn í sinum vanlegu föttim, áhalda-
lausán, aö vera í vafa um, aö hér
væri um yfirvenjuleg fyrirhrigSí
aS íefla. lig sá ag rneð örlitlu milli-
bili, venu í miklum, hvítum slæö-
um og miStlÍTiTj sjalfan b'ggja aft-
ur á l>ak í stólnum snöggklæddan,
eins og er fundgrinn byrjaði, aö
því cr virtist í djúpum nijöils-
svefni. ErfiSast var aS gTeina and-
Titin á veranum. ÞaS sinn er eg
sá andlrt glegst, virtist mér {taS
■varl íriéira eri hálf-skapaS, --- líkt
og bíekkingar, að meö slíkri aíi-
cerö sýna þéir aS einsi fáfræði si'ua.
Veruleikur fyrirbrígðanna er jþeg-
ar vísindalega sannaSur,' en tim
bíít gcta menn enn ]tá deilt, hver
s.é oxsök þeirra, - hvaSa skýring
eigi viö þau. Um veruíeík þeirra
deila mcnn ekkt J.érigur, þ. e. á. s.
}>eir, seni nokkttrf vit hafa á þesstí
tnáli, — þéir, sem rannsakað háfa.
og I’iinir, sem kynt hafá sér rann-
sóknirnar hleypidómalaust. —1
Fyrár m’itt leyti er eg miSIinttm.
innilega {takkláutr, að hann skyldi
íconta, og eg vcröa. Jiéss aSnjót-
nndi, aS sjá fyrirhrigðín. Aldrei
sá eg neitt gnmsamlegt tií Stans,.
c.g er persónulega alvcg saunía'rS-
ur um ’heíSarleik haus 5 alla staBi-
f fann kom alt af prúSmannlega.
og einlæglega ÍTam, Er ilt til þess.
i>S vita, að fáfróðir menn og þessti
máli fllyiljaSir skufj hafa lágt
hánn í einelti þér meS háSgnguhí.
og, svikábrigslum. En vegttr
sannleikans heffr löngum veriíí
]tyraibraul hér i heimí, og píslar—
og myndhöggvari værí þmnn að
hálf-móta andlitiS í íeir. Var þan
injög einkennileg sjón, en stöð aS
eins stutta stund. Erinfrémur sá
tg vttfrymi öiuötalS.
'Yfirleitt hafSi eg ]»á tilfínningu,
að eg stæöi hér frampii fyrir iítt
þektam öíktm, sem áettu éí til viíl
eflir að breyta skoöun maniia ,á
alheiminum og örlogum vorum að
íriiklum mun,
Ifndurminningasannanir gátu
engar kotrtio íram, j—. tg IteyrSi
verurnar aídrei segja neítt, — enda
var þess varla aS vænta, ]>ar sem
veirijmar vöra aSallega fýlgiandar
miSilsins, a'S því er sagt var, En
liklegf fet, að sama .skýringip eigi
vottarnir eru fleirí en þeir,, sent
helgisagnir kirknanna skýra frá.
JakBb Jáh. Srnári'.
« o. -íu «u... u. «1. o. u. y

Bæjarfréttir.
Messur á morgmt.
1 dómkÍTkjunni kl. if, sir.x
Bjarni jónssvm, (alíarisgariga). Kf.
5, stra Jóhann Þorkclsson (altaris-
íhinga).
. t frikirkjunni s Keybjavík kl. lí,
sira Arni Sigurð^son, Fermjijgj:
í I-andakotskirkju, hsimessa kf.
viö a,llar likamningar, og er þvi
e.Slilegast aS hyggja, aS þessar
verur séu framliönir menn, ekki
siöur en þeir líkamningar, sem
betur hafa sannaö 'sinn séfstaká ]
jærsónuleik. ! ’
r ! - ‘ j
Um varúSarráðsíaíanir þær,
gerp.gejfJar vorp leyfi eg mér aS ?
visa ti! skýrslu eftirlitsnefndar, og
mun hún bírtast í „Morgni“. En
tyrirbrjgSin, sérn gerSust, á ]>eim
fundum, þar sem sérstakrar var-
uöar var 'gætt og miSillinn rann-
sakaljuf. Vyorvi,'alvog, sams, konar.
óg þ’ari] sfcrh gcfiJúst á hinúrri frrnd-
q f. h. Kl. 6 e. h. bænahaid.
. / •■■ ''- ■ >’ "v‘; '
VcðriÖ í morgun.
Hiti í Reykjavik 6 st., Vest-
tnanriaeýjum í safiröi 5, Afcur-
eyri 5^ SeySiáfirSi 3, Grindavik 7,
Stykkishölmi 4, Orimsstöðum o.
Rauíarhöfn o, Hólum í Homafirfíi
5, Þórshöfn í Færeyjum 6, fcaup-
mannahöfn 6, Tynemouth 1 r, I.exÉ-
yik þ, Jan ^íaycjy-:-- 4 st. — Loft-
vog lægst fyrir surinári land. Aust-
vsuðaustlæg átt, hæg riprðan landst
og austan. Horfur: Aristlæg átf.
Hæg ááNorSuríafndi.
unum. Hlýtur sama skýringm' áS-
eiga viS hvorttveggja. —
Aö endingu vil eg geta ])ess fýr-
ir þá, sem telja öll fyribrigðin syik
Silfurbrúðkaup
eiga í dag Jón Krabbe, fuIUrúi
íslands • í utanríkisráöuneytiuu.
danska, og frú hans.