Vísir - 30.05.1924, Blaðsíða 4

IVISZR
,V
' Terlstjóralélag
Reykjayíkur
lelðnr fnnð i kaipþligssaln-
im laagardaginn 82. þ. m.
M. 8 siðdegls.
Stjórnin,
Telpur þær, sem cg hefi lofaö
aS taka í handavinnutíma, og einn-
ág þær, sem óska aö koma, komi
iil viötals 30.—31. þ. m. á Grund-
r.iftfcig' 7. Jóhanna Þorsteinsdóttir.
(1083
Mötuneyti Samvinnu og Kenn-
araskólans er í húsi U. M. R. R.,
Taufásveg 13. — Þar fæst fæöi,
fyrir lengri og skemri tima,
mjög hentugt fyrir ferSamenn.
_____________________________ (586
Vinnustofa Ingibergs jónssonar
>«• flutt á Grettisgötu 26. .(923
I Cerisi áskrifendur aS Violöntu
«á afgreiðslu Vísisl (933
LEIGA
Mótorbátur, yfir 30 tonn, lient-
i«gur til síldveiða meö snyrpinót,
wiskast til leigu í sumar. TilboS
«ner!ct: „33“ afhendist afgr. Vísis.
(1103
Til kaups óskast litill vaskur.
Sími 772. (1089
Hjónarúm, fataskápur meö
spegli, o. fl. til sölu mjög ódýrt,
sökum burtferSar. A. v. á. (1094
Myndavél til sölu. Dobbel Ana-
stigmat 1:6,3 F = rT5» l~Vun>
sek. Tvöfaldur útdráttur. LeSur-
taska fylgir, stativ, 3 kasettur og
filmpakka-kasetta.. Verö 150.00
kr. Uppl. í prentsmiSjunni Acta.
(1088
Til sölu nú þegar: Hjólhesta-
rnótor. Uppl. á Gretiisgötu 46,
uppi. (1086
Barnakerra með tjaldi yfir, í á-
gætu standi, til sölu Ingólfsstræti
3. <,1079
Áteiknaðir ijósadúkar fyrir
krosssaum, áteiknuö eldhúshand-
klæöi, í stóru úrvali á Bókhlööu-
stig 9. (1102
ísl. smjör, egg, sultutau og alt
til bökunar, er bcst og ódýrast i
versl. Breiöablik. Sími 1046. (1109
Bakpokar, ferðakoffort og tösk-
ur; merkispjöld, skátabelti o. fl.
fæst í Leöurvörudeild Hljóöfæra-
hússins. ( £ X07
Grammófónai (feröa-grammó-
fónar), plötur, nálar, allskonar
varastykki, fást í Illjóöfærahúsinu
(1108
Liðlegur handvagn; mætti vera
uotaöur, óskast keyptur. Verslun
G. Zoega. (io99
VLSfWA
14—16 ára drengur óskast til
!>rauöakeyrslu «ú þegar. Theodór
Magnússon. Sími 727. (1x05
Stúlka, sem hefir meömæli. ósk-
ar eftir ráöskonustööu. Uppl. á
Bergþórugötu 6, eftir kl. 5. (1091
Telpa óskast til þess að gæta
drengs á ööru ári. Uppl. Lauga-
veg 51 B. (1090
Unglingsstúlka óskast strax
Hlín Þorsteinsdóttir, Sólvangur.
Sími 1084. (1082
Allskonar prjón (ódýrt), er tek-
ið á Laugaveg 76 C. (1081
Stúlka óskast í sveit í vor og
sumar. Uppl. á Frakkastíg 20, frá
8—9 í kvöld. (1080
„Kemisk“ fatahreinsun.
Ef þér viljiö vera viss um, aö
fá föt yöar hreinsuð og pressuö
fyrir hvítasunnu, þarf eg að fá
þau í seinasta lagi á þriðjudag, þ.
3. O. Rydelsborg, Laufásveg 25.
(1106
Myndarleg unglingsstúlka ósk-
ast fyrrí hluta dags, Amtmanns-
stíg 5. (1104
Ófcrmdan ungling vantar nú
begar, til aö gæta telpn á ööru ári.
María Hjartardóttir. Sitni 1479.
(109S
Til leigu : 5 herhergi og eldhús.
Uppl. í síma 93. (iogf -
Herbergi meö aögangi aö eld- -
húsi, fyrir einhleypa konu, til leigu
mjög ódýrt á Fálkagötu 17. (.1095»
Stór stofa ineð húgögrtum. mó :
sól, til leigu Bergjiórugötu 4. .
2—3 herbergi og eldhús til leigi;..
j.egar, á Bragágötu 29. (1002 >•
2—3 herbergi og eldhús óskast
til leigu nú þegar. Ernst 1 linz. Liv
erpool. (1087
Herbergi til leigu frá 1. 'júnt.
Uppl. gefur Markús Einarssor,
Laugaveg 19. (1085
Herbergi til leigu. Uppl. á Berg-
jiórugötu 43. (10S4
Til leigu frá 1. júní n. k.: Ein
eöa tvær stofur og eldhús, á
Laugaveg 58. Sig. Þ. Skjaldberg
Sírni 1491 og 414. (not
GóS íbúS, 2 eða 3 herbergi 0«
eldhús, til leigu. Uppl. Lindargötu
43- (J°97
3 lyklar á hring (1 Yale) hata
tapast. Finnandi beðinn aö skila
þeim á Laugaveg 27 B. Ögmundur
Signrðsson. (noo
Félagsprentsmiðjan.
I kvöld kL 8% keppa Fram og Valur
'"V """’........
ÓHEILLAGÍMSTEINNINN.
„Þeim hefir sinnast/1 mælti Lexhatn alvar-
3ega. „En sjaldan veldur einn, þá tveir deila
£n somtr hans mun þó eiga meiri sök á því.
Hann er eins og ótemja, einn þessara ung-
Singa, sem cngum ráöum hb' ta og altaf íara
sinu fram. En þetta er myndarlegasti ungling-
ior, en skeífilega gálaus og eyöslusamur. Meö-
an hann var í Eton, stóö altaf einhver styr af
Sionum, og ekki tók betra viö þegar hann kom
tíl Oxford. Þar var hann fremstur í flokki
allra óróaseggja. Hann komst í herinn og varð
J»ar svo vinsæU, að hann varö skuldunutn
■yafinn áö-ur en varði. Faöir hans varö að
greiða jsær og leysa hann úr herþjónustu.
SÞeir hittust aldrei svo, að þcim yröi ckki
sundurorða, og skildu fyrir eitthvaö þrem ár-
«un, Hkíega að fuílu og ölhi.“
„Hvar er hann nú?“ spuröi Reece.
■Lexharn ypti öxlum. „Eg hefi enga hug-
mynd um það. Faöir hans veít ekkert um
fcann. Eg geri |>ó ráð fyrir, að hann sé ein-
fevcrs staöar í Londort. Sir Reginald bauö aö
^efTR'Ía bonum árlegan eyöslueýrí, en hann
vildi ekki þiggja það. Og eg veit, að hann
ttefir ekki beðið fööur stnn tun fé síðan þeir
skildu."
,rEn hann hlýtur J>ó að erfa þetta aít, hvaö
*sem öðru lsður,“ sagði Reece og íeit til iiall-
„arinnar.
svaraöi Lexham, „en lausafé veröur lítið eða
ekkert handa þeim. Yöur ætti að vera það
kunnugt, úr því að þér eruö hér í eríndagerö-
um út af þessu láni.“
„Hvers vegna eru þau svo fátæk?“ spurði
Rcece. „Þeir Desborough-feðgar hafa þó átt
mikla peninga?"
„Þeir voru auöugir, þatigaö til síðasti bar-
óninn kom til sögunnar, — Sir Mortimer, mað-
urinn, sctn Sir Reginald erfði. Þaö var fööur-
bróöir hans. Þér hafið heyrt getiö um Sir
Mortimer, þann fræga mann, geri eg ráö
fyrir.“
Dexter Reece kinkaöi kolli til samþykkis.
„Já, mér flaug í lsug, þegar þér voruö aö lýsa
syni Sir Reginalds, hvað hann hlyti aö vera
líkur Sir Mortimer, eftir því sem eg hefi heyrt
lionum lýst.“
„Satt er þaö,“ mælti Lextiam. „Þeir eru
nauöalíkur, i sjón og raun og öllu skapferli.
Sir Mortimer var einhver fríðásti maöur sinn -
ar tiöar. og allra manna gálausastur. Og ævi-
lok hans uröu eftir því, sorgleg og svipleg,
eins og verða vill um gálausa æfintýramenn."
„Segið inér eitthvaö um hann,“ sagði Dex-
ter Reece óðslega, en bætti svo viö, að yfir-
lögöu ráði: „Þaö er að segja, cf eg er ekki
að spyrja einhvers, sem þér veröið aö l>egja
yfir.“
„Nei, vissulega ekki,“ svaraöi Lexliam.
„Sagan cr alkunn og cg heföi hugsað, aö
yöttr væri hún 'lcunn. En við gleymum því,
gömlu mennirnir, aö unga kynslóðin nian nú
ekkert viku lengur. Nú gerast svo margir við
buröir, aö ein sagan lætur aöra gleymast jafn-
óðum.
Eg get sagt yöur sorgarsögu Sir Mortimers
í fám oröum. Ilann var, eins og eg sagði áð-
an, jafnóstýrilátur eins og Ronald, sonur Sir
Reginalds. Hann var fremstur í flokki ungra
léttúöarmanna í borginni, og forsprakki og
upphafsmaöur flestra strákapara á þeim ár
uni. Hann erfði stórfé með nafnbótinni og jós
því á báöar hendur, til ills og góös. Loksins
varö honum ekki vært í Englandi, — en haföt
þó ekki gert sig sekan í nokkuru ósæmilegtt
athæfi, aö almanna dómi.“
„Skuldunum vafinn og í vandræðum þess-
vegna, — býst cg við,“ sagöi Reece.
„Já. einmitt," svaraði Lexham. „Hánn hvarf
einn morgun, og enginn vissi, hvaö orðiö var
af honum. En, eins og nærri má geta, fór
hann til Italiu. Margur mundi ætla, aö hánft
heföi þá veriö oröinn fullsaddur á ævintýrum
t svip, en hann var einh þeirra manna, sem
ævinlcga og alls staöar eiga brösur, jafnvel
i eyöieyjunt."
„Eg mundi ekki telja ítalíu eyÖiey,“ sagöf
Rcecc hóglátlega. „Mér heföi þótt líklegt, aö
þar heföi verið kjörinn staöur handa honum-
til þess aö beita þeim gáfum, sem hann var
sérstaklega greddur.“
„Já. honuni .gafst fljótt færi á því
sagöi Lexham og ypti öxhrm.
1