Vísir - 28.07.1924, Blaðsíða 4

VISIR
Hálfhá gúmmístígvél nýkomin til Hvannbergsbræðra.
hefir sraeygt sér inn í þjóSlíf vort
nú á síðustu árum. Eg varð hans
var fyrír mörgum árum, þegar eg
var sjálfur stúdent viö þennaA há-
skóla. Og eg hét því þá, a'5 ef eg
yriSi nokkúrntímá svo málsmet-
andi maður, aö eg gæti mótmælt
-þessu athæfi, í von um að orðum
minum yrði gaumur gefinn, þá
skyldi eg gera það, og þaö af öll—
um þeim mætti, er mér væri unt.
En miáskiljiö mig nú ekki. Eg
læt mig það engu skiíta, hverju
liinir einstöku prófessorar trúa
eöa ekki trúa. Þeir um þaö, í þeim
efnum hafa þeir sama rótt og
frelsi, sem eg áskil sjálíum mér
og stúdehtunum viö rikisskólana.
En sem kennarar hafa þeir engan
rétt til að grafa grundvöllinn und-
viröingu stúdentanna fyrir barna-
trú þeírra.
Látum þetta vera viövörun, sem
ekki þurfi aö endurtaka. Eg tala
í nafni feöra og mæðra ríkisins,
þeirra nýlendumanna. og brauí-
ryöjenda, er varðveitt hafa trú
feðra 'sinna. Mér er sem: eg sjái
þessa djarfmannlegu og þraut-
seigu landnámsmenn, er hingað
komu méð kristnu trúna sem sinn
anesta og besta arf. Eg sé þá og
heyri, er þeir koma inn í þingsal-
inn, til aö setja rtkinu lög. Eg sé
hrukkóttu audlifjn — eg heyri al-
varlegu raddirnar og ófáguðu orð-
in, er þeir rökræða Iagagreinarn-
<tr, sem tryggja afkomendum
þeirra frelsi og fræðslu. Þessi
frumstofn ríkisins hrópar til vor
handan úr móðu liðins tima: ,,Það
skal engum vera leyfilegt, að iðka
sértrúarfræðslu í frjálsu skólun-
um okkar. Þér skuluö ekki inn-
ræta hinuin ungu neinar þær kenn-
irtgar eða kreddur, er koma í bága
við barnatrú þeirra. Ekki skuluð
þér heldur láta nokkrum manni
Linoleum
gólfdúkar
nýkomnir. Margar tegundir.
Jðnatan Þorsteinsson.
Laxveiðarfæri:
Girni, Köst, Fiugur,
Önglar, Spænir. minnows,
Ifærur, Hjól, Silungastapgir.
Stærsta úrvalið Iijá
ísleifi Jónssyni
Laugaveg 14.
haldast það uppi, að nota gefið
frjálsræði opinberu skólanna okk-
ar til að eyða virðingu unglinganna
fyrir trú feðra þeirra, kristinni
kirkju og leiðtogum hennar. í
frumbýlingsþrantum voruin og
erfiðieikum erum vér komnir aö
raun um það, að lotningin íyrir
guði og hans heilaga orði er eina
örugga leiðin til tímanlegs og
eilífs velfarnaðar. Vér krefjumst
þess, að þessi trú vor, sem vér
létum börnum vorutn í arf, sé
dyggilega varðveitt frá spotti og
smán í vorum frjálsu mentastofn-
unum.“
(Skrásett af heyrnarvotti. —
Lauslega þýtt).
ÁrnT Jóhannsson.'
Þakjárn Nr. 24 og 26
aliar lengdir, /engum við með
Lagarfoss. VerðSð hefir lækkað.
Helgi Magnússon & Co.
Rósir og garðblóm selur Einar
Helgason. (571
Nýr lundi fæst í Höepfnerspakk-
húsi rú og framvegis. (566
Karlmannsföt, einnig verkamanna-
föt og peysuföt eiu saumuð á Klapp-
arstíg 27, uppi. (565
HL SÖLU: Vönduð peysufata-
kápa og skúfhólkur, með tækifæris-
verði. A. v. á. (563
Rósaknúppar til sölu daglega á
pórsgötu 24. 562
NÝR FISKUR.
Nýr fiskur verður daglega seld-
ur á Laugaveg 13 (Siggeirsporti).
Guðmundúr Arnason. (561
Nokkur hundruð króna virði í er-
lendri mynt, til sölu. A. v. á. (559
Otsprungnir rósaknúppar fást á
Hólatorgi 2. (573
Barnastígvél falleg, sterk og ódýr
nýkomin. pórður Pétursson & Co.
(552
| TIL&YNNIN® |
Besta gisting' býður Ges'ta-
heimilið Reykjavík, Hafnarstr.
20 * (174
Herbergi og eldhús til leigu 1.
ágúst, fyrir barnlaus hjón. Uppl. á
Grettisgötu 48, kl. 8—9. (572
HUS, fyrir 2 f jclskyldur, sem gæti
verið laust til íbúðar 1. október, ósk-
ast til kaups. 7 ilboð auðk. Hamborg
sendist afgr. Vísis nú þegar. (569
2 herbergi og eldhús óskast 1. okt.
eða fyr. Uppl. gefur Daníel J?or-
steinsson, Mýrargötu 7. Sími 9. (558>
2—3 herbergja íbúð, ásamt
eldhúsi óskast 1. okt. 'filboð
auðkent „33“ sendist afgr. Visis
fyrir 31. þ. m. (542
r
VINNA
Kaupamann vantar á gott heim-
ili. Uppl. í síma 274, hjá Hans.
Hannessyni. (57ö:
Öskað er eftir 11—13 ára telpu
| í sveit stuttan tíma Uppl. Miðstræti.
5, miðhæð. (567
Dugleg kaupakona óskast á gott
heimili í Borgarhreppi. Uppl. Öldu-
götu 8. (564
Tilboð óskast í innan og utan-
húss múrverk á litlu steinhúsi. Stein-
grímur Guðmundson, Amtmannst. 4.
(560
VANUR, duglegur kaupamaðui-
óskast í grend við Reykjavík. Gott
kaup. Jón Bjarnason, Laugaveg 33.
_____________________________(557
Stúlka óskast iil heyvinnu á gott
heimiii í Borgarfirði. Uppl. hjá Guð-
laugi Jóhannessyni, Laugaveg 56,
uppi, milli kl. 8—9 í kveld. (556
IIPHLLAGIMSTBINNINN, 51
„ „Finst yður ekki fagurt veðrið?“ spurði
Evelyn. ,,Mig langar til að fá yður til að aka
: með mér.“ 'Cara efaði sig lítið eitt og horfði
\ á fötin sín. „Það er logn og mylnan aðgerða-
i laus, svo að j>ér eigið ekki við bundið,“ sagði
j Evelyn. „Það verður gaman að aka yfir heið-
j ina og eg skal ekki tefja yður lengi. Komi
þér nú, Cara!“
i Jafnvel þó að hún hefði ekki ætláð sér aö
i fara, þá muridi málrónrur Evelyn hafa sigraö
j hana. Hún svara'ði í hálfum hljóðum: „Eg
1 verð ekki lengi að búa mig“ og hljóp upp i
‘ herbergi sitt, rjóð í kinnum og með hjart-
slátt af fögnuði yfir hinni óvæntu skcmtun,
sem hún átti í vændum.
Htin ,var fljót að búast og þegar hún kom
i
; aftur út í dyrnar í látlausum ullardúks föt-
: um, j)á var hún svo fögur og tiguleg, að
i Evelyn varð full undrunar og aðdáunar
„Ó, eg gleymdi aö fá yður þessi blóm“,
1 -^niælti Evelyn, þegar Cara steig upp í létti-
vagninn.
„Mér þykir gaman að liafa þau með mér“,
i svaraöi Cara og bar ]>au upp að vitum sér.
i „Þau, sem þér gáfuð mér á dögunmn, eru
| lifandi enn“. Hún þagnaði. í svip en mælti.
síðan: „Eg minnist yðar í hvert skifti, sem
eg lít á þau“.
Evelyn roðnaði af gleði.
„Góða stúlkan!“, mælti hún. ,,En hvað ]>ér
sögðuð jietta alúðlega. Þetta er auðvitað
ítalskt! Ensk stúlka hef'öi vcrið offeiroin til
jiess að komast svona að orði, — til að koma
svona fögrum orðum að þvi“.
Cara leit upp og horfði hugsandi á Evelyn.
„Þér eruð enskar“, mælti hún, „ekki eru
þér feimnar".
Evelyn hló.
„Jæja, stundum er eg það. En mér finst
eg þurfi ekki að vera jiaö, þegar eg er með
yður; við skiljum vel hvor aðra. Okkur þykir
báðum vænt um blóm og bækur, og eg er
sannfærð um, að við höfum svipaðar til-
finningar í fleirj efnum“.
Cara hristi liöfuðið og leit á Evelyn, á and-
lit hennar, fötin, hattínn og hanskana.
„Finst yður við vera líkar?“ spurði hún
alvarlega. „Það nær cngri átt; við erumi mjög
ólíkar. Þér eruð hefðarniær og í fögrum föt-
tim. Þér eruð mjög ríkar, býst eg við. Eg er
aljiýðustúlka og fátæk. Eg er steinhissa á
því, að þér hafið komið til j)ess að færa
mér blóm og bækur. Eg býst viö að þaö sé
vegna þess, hvað þér eruð góðar“..
Evelyn vissi, að sér væri ráðlegra að svara
ekki á huldu, svo að hún þagSi í svip, en
mælti síðan:
„Eg skil auðvitað vel, hvað J>ér eigið við,
Cara.Já; við eigum við 'ólík kjör' að búa. og
eg bý við meiri þægindi en þér, en þó er
munurinn raunar minni en þér liugsiS. Við
erurn báðar konur — eða réttara sagt stúlk-
ur, — og eg geri ráð fyrir, að allar stúlkur
sé i raun og veru mjög líkar, og jressi gæðí
mín, sem þér mintust á, þau áttu sér orsök.
Ef eg á að segja yður eins og er, — og öðru
vísi er erfilt að tala við- yður, Cara,“ bætti
hún við hlæjandi, — „þá langaöi mig til aö
kynnast yður jafnskjótt sem cg sá yöur fyrst.
Það var ekki vegna þess, hvað rösklega yöur
tókst að stilla hestana, nei, — en satt aö
segja get eg ekki lýst tilfinningum mínum!
— mér finst eg ætti helst að oröa það svo.
að eg hafi fcngið mætur á yður. Eg ]>ekki
ekki margar stúlkur á mínu reki. Við eig-
um ekki marga vini, sem heimsækja okkur.
cn eg býst við, að hverja stúlku langi til aö
eignast einhverja vinstúlku. En við skulum
eklci íala um það. Við erum vinstúlkur, er
ekki svo? Þéf ætlið að lesa bækur mínar og
viö göngum eða ökum saman, okkur til
skemtunar, og þér veröið að leyfa mér ai'