Vísir - 29.07.1924, Blaðsíða 4
iVlSIR
UPPPBOÐ
Opinbert uppboö veröur haldið viS geymsluskúr Sameinaöa
•gufuskipafélagsins á vestri Hafnarbakkanum, miövikudaginn 30.
jjúlí, kl. 1 e. m. Verður J>ar selt ca. 35 pokar af strausykri, ca. 25
kassar högginn sykur og ca. 100 pokar af kartöflum.
Gjaldfrestur veitist einungis þeitn, sem uppbofíshaldari hekkir
Raflýst stofa, með forstofuinn-
gangi, til leigu nú þegar. Uppl.
Grundarstíg 8, lcl. 6—8 niðri. (588
Röskir unglingar til áð selja rit
óskast í bókaverslun Guöm. Gam-
alíelssonar. Góð sölulaun. (593
VINNA |
Kaupakona óskast á gott heirn-
ili nálægt Reykjavík. Uppl. í
síma 917. (581
I
JKAUP&KAPUR
Kransar úr lifandi blómuni, ó-
dýrastir á Laugaveg 22 fl. (57f
Ný laxastöng, sem kostaði kr.
250.00, til sölu nú fyrir kr. 160.00.
Sími 1275. » (574.-
Ágæt skipsklukka t il sölu með
tækifærisverði. Til mála gæti kom-
ið að taka góðan oliulampa í sldft-
um. Uppl. í síma 383. (595
& skilvísi og eigi skulda gjaldkræfar uppboðsskuldir.
Reykjavík, 29. júli 1924.
Kaupakona óskast strax. Uppl.
Hafnarstræti 7 eða í síma 655. B.
Benónýsson. (578
Jók. Jóhaanessoo.
KaupaJíonu vantar austur. Uppl.
Bókhlöðustig 6. Sími 1551. (576
fegna verðtollsins
htekkar verð á öllum lönsputu
og ljósakrónum, þeim er inn
verða flultar. Við leyfum okkur
hér með að tilkynna okkar heiðr-
jaðu viðskiftavinum, að allar þær
Ijósakrónur og lampar, sem við
höfum fyrirliggjandi, verða seldar
með sama ódýra verðinu og verið
hefir. Notið því þeifea síðasta
tækitæii að fó ykkua* ódýra
lamp^ hengda upp ókeypis.
Hf. Hiti & Ljós.
Nýtt skyr.
Nýtt skyr, srojör, iax, reyktar
rauðmagi, riklingur, egg,
nýkomið <
V 0 N .
Slmi 448. Siiro 448.
SIRIUS
SlTRÓN.
sími 1 m.
2—3 herbergi til leigu nú þegar.
A. v. á. (580
2 góð samliggjandi herbergi, til
ieigu fyrir einhleypan karlmann,
á Stýrimannastíg 8. Sími 474. (577
2—3 herbergi og eldhús óskast
til leigu handa 3 fullorðnum raaim-
eskjura. A.v.á. 590
Góö herbergi með húsgögnum
til leigu, um lengri eða skemmri
tíma. A.v.á. 389
2—3 herbergja íbúð, úsamt
eWhúsi óskast 1. okt. Tilboð
auðkent „33“ sendist afgr. Vísis
fyrir 31. þ. m. (542
Kona óskar eftir ráðskonustöðu.
Uppl. Holtsgötu 11, annari bygð,
frá kl. 5 síðd. (575
Reglusöm stúlka óskar eftir her-
bergi 1. október, helst sem næst
miðbænum. A.v.á. (594
Kaupakona óskast á gott heimili
í Grímsnesi. Uppl. Bergstaðastræti
42. (592'
Stúlka óskast um tima. Uppl.
Garðshomi, milli kl. 6—8, (587
Dugleg kaupakona óskast á gott
heimili í Árnessýslu, eða roskin
kona til inniverka. Nánari uppl.
Fakkastíg 5. (585
Kaupakonu Vantar upp í Borg-
arfjörð. Uppl. Lækjargötu 6 B.
___________________________(5S3
Kaupakona óskast strax, austur
á Rangárvelli. Uppl. Hverfisgötu
100, uppi. (582
F élagsprentamiCj an.
Stór gíuggablóm (blómstrandi)
til sölu á Lindarg. 9 B, uppi. (590
Tófuhvolpar keyptir hæsta
verði. A. v. á. (238'
Versl. Goðafoss, Laugavcg 5S,
hefir ávalt fyrirliggjandi hár, viS1*
íslenskan og erlendan búning.
Hvergi eins ódýrt. Sími 436. (475
Barnastígvél falleg, sterk og ódýi
nýkomin. pórður Pétursson & Co.
(552
Utsprungnir rósaknúppar fást á:
Hólatorgi 2. (573v
I TáPAÐ-FONDIÐ
Myndavél hefir tapast. Skilisfe;
gegn fundarlaunum í versl. Klöpp.
(573;
Hjólhestasveif hefir tapast. Skil
ist á Njálsgötu 18, gegn fundar-
launuim. (584-
Hesthús fyrir 2 hesta, ásamt hey
geymslu, til leigu í miðbænum,
cinnig stór heyhlaða. A.v.á. (586
Xti
jpnar.LAGIMSTMNNINN.
lý
I
tala við yður eins og viö hefðim þelcst langa
lengi“.
Evelyn hafði ekki ætlað sér að segja alt
þetta, og hún undraðist með sjálfri sér, hvað
hún talaði af máklum innileik, en þcssi fagra
stúlka hafði eitthvað við sig, samfara með-
fæddri fegurð og tignarlegu fasi, svo að Eve-
Jyn freistaðist til að gefa tilfinningum sínum
lausan tauminn, og það svo mjög, að hún
ifirtist ekkert, þó að Cara tæki vmmælum
.hennar þegjandi.
Þær óku yfir heiðina og ofan kinnunglnn
niður á veginn.
Cara litaðist um af mikilli athygli.
ý Evelyn virti hana undrandi fyrir sér.
„En hvað þér eruð fáförular. Hafið þér
aldrei komið í þorpið ?“
Cara hristi höfuðið.
y „Nei“, svaraði hún. „Eg fer sjaldan af
heiðinni, og faðir minn vill síður að eg geri
það, og mér er þá sama. Eg hefi séð þorps-
í 'búa og langar ekkert til að kynnast þeim“.
„Ekki það“, mælti Evelyn. „Sumt er allra
viðkunnanlegasta fólk. En“, sagði hún hugs-
andi, „eg þykist skilja, hvers vegnayöurgetst
f «kki að því. Allir Devonshirebúar eru svo
''f enskir, að þér eruð þeim álveg ólífcar. TaK
þér ítöLskn, Cara?“
■g^ „Já, já“, svaraðr hún, hálfvegis forviða.
„Eg tala hana stundum við föður minn, þó
að honuni sé ekki urn, að eg geri það oft.
Hann vill að eg sé sem enskust“.
„Muni þér eftir Italiu, eða staðnmn, sem
þér komuð frá?“
„Mjög óljósfl', svaraði Cara. „Eg man ekki
nafn á fæðingarstaðnumt, mér hefir áldrei
dottið í hug að spyrja um það. Mér finst eg
hafi átt hér heima alla mína ævi.“
„Muni þér eklci eftir móður yðar?“ spurði
Evelyn lágum rómi, eftir litla þögn.
„Nei,“ svaraði Cara, „hún dó meðan eg
var kornung.“
Evelyn lagði höndina mjúklega á liönd
hennar.
„Eg á enga móður heldur, Car3,“ mælti
hítn.
Evelyn hafði nálega x gáleysi ekið i áttina
til hallarinnar í Thorden, og alt í einu blasti
húsið við þeim.
Cara starði á hið mikla liús og mælti alvar-
lega:
„En hvað þetta er fallegt!“
„Þarna á eg heima,“ svaraði Evelyn glað-
lega. „Þætti yður gaman að koma þangað ?
Já, geri þér það. Mér þætti vænt um að mega
sýna yður það. Þér verðið að koma sem oft-
ast að sjá mig.“
Cara varð hálfvegis vandræðaleg og horfði
efablandin, ýmist á húsið eða Evelyn.
„Eg veit varla,“ sagði hún hykandi. „Eg
lield að föður mínum misliki ef eg íer. —
„Æ, nei, komi þér,“ sagði Evelyn í bænar-
rómi. „Eg skal ekki tefja yður lengi. Við ■
göngum að eins um garðinn og inn í her-
bergi xiiitt. Mig langar til að sýna yður það.“
Hún yrti á hestinn og þær kontuaöhúsi skóg-
arvarðarins. Kona hans lauk upp hliðinu fyr-
ir þeim og hneigði sig um leið fyrir Evelyn,
en hesturinn rölti rakleitt heim að höllinnt’-
og nam staðar úti fyrir höfuðdyrunum. Hesta-
sveinn kom lilaupandi í móti þeim og þjónn
gekk öfan riðið, en kjallarameistarinn stóð
í dyrunum.
Margur mundi ætla, aö Cara hefði orðið
feimin og farið hjá sér við alt þetta kurteis-
lega umstang, en því fór rnjög fjarri. Húnt
rendi augunutn yfir hið mikla hús og var hin
alvarlegasta; var augljóst, að henni fanstv.
tnikið til þess koma, en brá sér hvej'gi og lét
sem hún væri heima hjá sér.
„Við skulum fyrst ganga um garðinn/"
sagöi Evelyn. „Hann stendur eklci enn i íull-
um blóma, því að sum blómin eru ekki úí
sprungin enn. Eg á ofurlitla garðholu sjálf,
þar setn eg sit og les eða vinn, þegar mig
langar til að vera alein. Hérna, sjái þér*
Hvernig list yður á hann?"
Þær gengu undir ltáan og oddhvassan boga,
vafinn vafningsviði, inn í gamaldags blóma-
garð; þar var ofurlítill grasbali og á ho«-
um miðjum sólar-úr, en blómabeö alt uiu-
hverfis.