Vísir - 06.09.1924, Blaðsíða 3

IVfiSlH
Jarðskjálfti.
Laust eftir kl. 8 kom jatö-
skjálftakippur, og um sama leyti
var því hreyft og borin fram til-
laga þess efnis, aö borgarstjóri
. grensla'öist eftir því hjá lands-
-stjórninni, hvort jaröskjálftamælir
sá, sern settur var í stýrimanna-
skólann fyrir mörgum árum, væri
í nothæfu standi, en sá orörómur
gengi í bænum, aö svo væri ekki.
Var tillagan samþykt.
Regnmælir.
Borgarstjóri gat þess, aö raf-
magnsstjórn hefði ákveöiö að setja
trpp regnmæli á Kolviöarhóli, því
nauðsynlegt væri, vegna rafmagns-
stöövarinnar, aö vita um úrkomu
á þessu svæði, en veðurathugunar-
■stöðin gæti engar upplýsingar gef-
ið í þessu efni, og væri ekki fáan-
leg til að setja upp regnmæli á
jþessum stað.
Vikingsmótið.
Víkingur vinnur Fram með 5:4.
Eins og vænta mátti, varð kapp-
leikurinn í fyrradag mjög „spenn-
-andi“ fyrir áhorfendur.Voru mörk-
in kvittuð næstum jafnóðum, svo
'ómögulegt var að sjá, hvor sigra
mundi fyr en í leikslok. Flest
mörkin sem gerö voru, eru kölluð
-á máli knattspyrnumanna „slysa-
mörk“, sem reglulega góðir mark-
jnenn geta vel afstýrt. 6 af þess-
urn 9 mörkum voru gerð í fyrri
hálfleik. Um leikinn í heild sinni
• er það að ségja, að Fram lék oft
af krafti miklurn, en Víkingur lék
miklu léttara og hafði betri sam-
leik. Var þó mikill móður i báðum
diðum, og ekki hugsað um settar
reglur, svo dómari varð oft að taka
n taumana. Sérstaklega vildi oft til
„off side“ á báðar hliðar.
Um spilarana sjálfa ef þetta að
segja: Clausen var ekki góður í
.marki núna. Pétur Sigurðsson var
*t:kki í „essinu sínu“, og einn Ijótan
vana er hann búinn að festa viö
sig, sem hann verður að losna við
•íiftur, og það er þessi sífelda
handa-upprétting og hróp um „off
side“. Það er óþarfi að vera að apa
'þennan ósið eftir A. B.-mönnum,
sein voru hér fyrir nokkrurn ár-
am. Júlíus og Tryggvi voru ágætir
eins og oft áður. Guðmundur Hall-
•dórsson er þéttur á velli, en eklci
liðugur að sama skapi. Fram er
samt rnikill styrkur í honum sem
OTÍðverði. Gísli var „aðalmaður-
inn“ í framherja-línunni. Brynj-
•ólfur Jóhannesson er mjög fljótur
• og lipur spilari, en hefir ekki næga
-Stjórn á sjálfum sér, þegar hann
nálgast markið, ieinis og margir
aðrir. Þar er mest áríðandi að vera
TÓlegur en ákveðinn. Osvaldur
Knudsen hefir oft verið betri en
’Tiú, og stöðvuðu Víkingar nær öll
?ians upphlaup. Eirikur Jónsson er
mjög lipur spilari, og ágætt kr.att-
spyrnumanns-efni, en virtist ekki
vera vel æfður. I þessum leik vant-
aði Fram alt „fínt“ samspil, sem
<yafalaust má kenna æfingaleysi.
Yfir Víkingsliðinu var mikið
Iéttara, og voru þeir augsýnilega
betur æfðir en Fram. Markmaður
Víkings var ekki nema í meðal-
Iagi á þessum kappleik. Angantýr
Guðmundsson er duglegur bak-
vörður, en vantar meiri festu x
leik sinn. Helgi Eiríksson naut sín
ekki að ráði sem bakvörður. Mið-
verðir Víkings eru tvímælalaust
sterkasti þátturinn í liðinu. Eru
þeir þó tvær ólíkar andstæður.
Óskar Norðmann og Ilallur Jóns-
son eru báðir feikna-duglegn*, á-
kafir og fylgnir sér, en Einar Bald-
vin aftur á móti ágætlega lipur og
rólegur spilari, og vafalaust sá
maðurinn á vellinum, sem leikur
lang löglegast. Framherjarnir eru
mjög efnilegir spilarar. Þórður Al-
bertson er „kantmaður", sparkar
oft ágætlega fyrir rnarkið, brýtur
aldrei lögin, nema þegar hann er
„off side“, — og bar það oft við i
kappleiknum. Ingólfur Ásmunds-
son, Iiaíldór i Ási og Magnús And-
résson spila allir mjög léttilega
og hafa oft ágætt samspil, en vant-
ar meiri snerpu enn þá. Sama má
segja um Sigurð Waage.
Hér hefir nú verið minst á „betri
hlið“ beggja liðanna, en þvi ber
ekki að neita, að mikið þurfa þeir
-enn að laga og .læra-, og sérstaklega
verða knattspyrnumenn yfirleitt að
leika meira „fair play“ en verið
hefir á þessu móti, og mun eg ef
til vill minnast nánar á það atriði
er eg rita um úrslitaleikinn.
Eins og að ofan er skráö, vann
Víkingur þennan Ieik með 5:4, —-
og áttu það skilið. Úrslitakappleik-
urinn verður því á sunnudaginn
milli K. R. og Víkings, og skal hér
engu spáð um hvernig sá mikli
leikur endi. En eg vil ráðleggja öll-
um aö korna út á völl þá, því sá
kappleikur verður áreiðanlega, fjör-
ugur og tilþrifamikill. Hann^sker
xir, hvort Víkingur á að vinna báða
íslandsbikarana. Eg er hræddur
um, að gamla K. R. segi: Hingað
og ekki lengra! kæru Vikingar.
Hrólfur.
Messur á morgun.
! fríkirkjunni kl. 2, síra Arni Síg-
urðsson; k!. 5 síra Haraldur prófess-
or Níelsson.
í Lándakotskirkju: Háinessa kl.
9 árd. og kl. 6 síðd. guðsþjónusta
með prédikun.
Eugin messa í dómkirkjunni á
morgun.
Veðrið í morguv.
Hiti í Reykjavík 8 st., Vestm.-
eyjum 10, ísafirði 6, Akureyri 7,
Seyðisfirði 7, Grindavík 8, Stykk-
ishólmi 7, Grímsstöðum 7, Raufar-
höfn 8, Hólum í Hornafirði 8, pórs-
höfn í Faereyjum 9, Kaupmanna-
höfn 15, Utsire 15, Tynemouth 13,
Leirvík 12. Loftvog laegst suður af
Islandi. Veðurspá: Breytileg vind-
staða, hægur. Víða súld og þoka.
Síra Björn porláksson,
prestur á Dvergasteini, áttí 50
ára prestskaparafmæli 30. ágúst
s. I., — vígður 30. ágúst 1874.
Péiur p. /. Gunnarssori,
kaupmaður, hefir legið þungt
haldinn síðan fyrra föstudag, en er
nú á batavegi.
Ólöf Sigurðardóltir,
skáldkona frá Hlöðum, er stödd
hér I bænum.
íslcndingur
er ikominn af síldveiðum. Hann
hefir aflað langmesta síld allra ís-
lenskra skipa í sumar, 4400 tunnur.
Skipstjóri er Kristinn Brynjólfsson.
HjóbeiSafélagar,
munið eftir dansleiknum í kveld.
Sækið aðgöngumiða fyrir ykkur og
gesti ykkar í bókaverslun Sig. Jóns-
sonar, Eimskipafélagshúsinu.
Lol(un búSa.
í dag og framvegis verða söíu-
búðir opnar fram til kl. 7 síðd. á
laugardögum, eins og aðra virka
daga.
Kvöldskemtunin
í gærkveldi var fjölsótt og fór hið
besta fram. Auk þcirra sem taldir
voru í blaðinu í gær söng einnig frú
Valborg Einarsson og Eymundur
Einarsson lék á fiðlu. Var gerður
að þessu öllu hinn besti rómur.
Skemtunin verður endurtefein á
morgun kl. 4 á sama stað og að
mestu leyti í sama formi og í gær.
Sjá augl. í blaðinu í dag.
Mofyfiski
er nú á Seyðisfirðí eystra og víð-
ara um Austfjörðu. Sumsstaðar ex
kvartað um beituleysi.
LífsábyrgSarfélag Danmark
biður þess getið, að porvaldur
læknir Pálsson sé aðalumboðsmað-
ur félagslns, eins og verið hefo.
Knattspyrnumót Ví\ings.
A morgun kl. 4 verður síðasti
kappleikur á þessu sumri á milli
K. R. og Víkings, og er það úr-
slita kappleikur um Víkingsbikarinn.
J7að sem komið er af þessu nióti, þá
standa þessi 2 félög jöfn, verður
þetta því vafalaust skemtilegur og
harður kappleikur því hvorugir vilja
gefa sig fyr en í fulla hnefana. paar
sem þetta er síðasti kappleikur á
þessu ári, vildi eg ráðleggja öllum
til að horfa á hann. D.
Þakkarávarp.
,Hér með votta eg mitt innileg-
asta þakklæti, öllum þeim, scm
heiðmðu greftrunarathöfn minnar
elskixðu systur, Ólafíu Jóhanns-
dóttur, með nærveru sinni, sem
fram fór 19. júlí s. 1. Þann dag var
eg stödd á Brekkti í Mjóatiröi.
Símskeytí var mér sent, sem til-
kynti mér jarðarförma; það kom
um kl. 10 f. h., svo eg gat í anda
fylgst með. Glaða sólskin var
þennan dag. Fáni var dreginn í
hálfa stöng, sem blakti íyrir þíð-
ESJA
fer héSatt 13. sept (íaugardag) til
BreiSafjarðar og VetfjarSa, og
kemur hingaS aftur 19. september.
Vðrur afhendist á firatudag 11,
sept. FarseSlar sækist saraa dag,
LAG-ÁRFO SS
fer héSan á raiðvikudag 10. sept„
vestur og norður um land til Ab-
erdeen og Kaupmannahafnar. —-
Vörur tii norSur- og austurlands-
hafna afhendist á raánudag 8. sept.
FarseSíar sækist sama dag. Lag-
arfoss tekur ekki flutningtil
BreiSafjarSar eða Vestfjarða héð-
an, en Esja sem fer vestur 13..
sept, tekur flutning á allar
hafnic á JBreiðafirSi og Vest-
fjörSura.
um vindMæ. Vinir mínir ög
íengdafólk tóku einnig þátt í því„
seni fram fór.
Lík systur nrinnar sál. var flutfc
heim frá Noregi, fyrir ötula frani-
göngu hennar gömlu vina hér, frú
Ragnhildar Ólafsdóttur frá Engey,
ásamt öHu hennar fólki, sem ekki
spöruðu f járframlög eða neina fyr-
irhöfn, að þetta tækist. Þá vil eg
og einnig nefna hr. Pétur Hjalte-
steð, sem kom þar fram sem ötull
og hygginn framkvæmdamaður^
og æskuvkiur hinnar látnu. Fleirí
studdu þetta, þó ekki nafngieini
eg þá. Fyrir þetta þakka eg þá
einnig fyrir hönd systur minnar i
Ameríku, frú Helgu Bjamason og
annara náinna ættingja þar.
Mikið gleður það mig, að nú hvíl-
ir hún á þeim stað, sem hún sjálf
hafði valið sér fyrir löngu síðan.
Mörg ár voru í nrilli, vegurinn lá
hér og þar. 17 ár samfleytt í Nor-
egi áður en kallið kom, að fara
til þessa iands á ný. Læknar sögðu
henni,, að hún lifði ekki svo langa
sjóferð, sökum sjóveiki og niaga-
katar, er hún þjáðist af. Sjúkdóm-
uxúnn var þá orðinn ólæknandi.
Frá Noregi, fór hún 1920 til Dan-
merkur, dvaldi um tíma hjá vin-
um sínum þar, óviss hvað gera
skyidi. I»ar mætti hún fröken Þur-
íði Sigtryggsdóttur, sem var fús
tfl að breyta ferðaáætlun sitmi og
fara með henni til þessa lands, til
hjálpar henni.
Þá var teningunum kastað; hún
afréð að leggja af stað, hvað sem
það kostaði, sem hlýðið barn er
mat meira föðursins vilja en alfc
annað. Hingað kom hún með
miklar vonir, sem ekki allar vætt-
ust. Þessi sms tíma mikilhæfasta
kona, ýmeðal íslenskra kvennaj
hafði stórar hugsjónir, sá þörfina
fyrir kristmdómsins sanna starf á
íslensku öræfunum, sem hún var
send til. — Hveniig svo gckk, hefi
eg enga löngun til að útskýra.
Alt bar hún með sörnu hógværð-
inni, lokandi augum fyrir öliu, er
þörf krafði, samkvæmt Gufís
orði; — gangandi hér um bæinn
þriggja ára fcíma, meðal þeirra, «r