Vísir - 13.12.1924, Síða 4
ylsiR
Kaopið eksi jftiatré
alveg strax. Landstjarnan
með Gullfossi
móti pöntunum i
í búðinni.
Duohills
pípnr
er besta jdkgjcfio
Landsijaroan.
Peningabudda tapaSist, frá
Kirkjustræti 8 aS Duus-verslun.
Skilist á Framnesveg 27. (279
Fátækur drengur, sem var l’aS
selja blöS á götunni í gær, tapaSi
peningabuddu. Finnandi vinsamlega
beSinn aS skila á afgr. Vísis. (271
Skinntaska týndist frá Kolasundi
aS Fischersundi 3. Skilist þangaS
gegn fundarlaunum. Hansína Sen-
sius. (270
Kvenveski meS buddu og úri, hefir
tapast, frá SkóIavörSustíg 43, áleiS-
is inn aS ElliSaám. Skilist á Skóla-
vörSustíg 43, uppi. (258
TIL LEIGU frá áramótum 2
herbergi, eldhús og geymsla. Nán-
ari upplýsingar á Bragagötu 35, kl.
5—7 síðd. (286
Stúlka getur fengiS gott herbergi
meS annari. A. v. á. (278
Á morgun:
Kl. 10: Sunnudagaskólinn.
— 2: Vinadeildin.
— 4: Y-D.
] — 6: U-D.
| — 8'/2: Almenn samkoma.
Allir velkomnir.
Síra Árni SigurSsson talar.
i
j Óska eftir stúlku til> aS sauma
; unglingskápu fyrir jólin. Laufás-
j veg 52, uppi. (287
l 20 röskir strákar komi til aS selja
I gamanvísur niSur aS Báruhúsi kl.
\ 2 á morgun (sunnudag). (285
Flygel og Píanó stilli eg hér í
Reykjavík og HafnarfirSi, sérstak-
lega næstu viku. Lysthafendur geri
aSvart í síma 214. ísólfur Pálsson.
(283
Kápur, kjólar og fleira er saum-
aS ódýrast í ]7inghoItsstræti 28,
uppi (miShæS). VönduS vinna.
(272
GóS og vönduS stúlka óskast í
l vist. A. v. á. (263
i 1 ráSskona óskast til SandgerS-
is. Uppl. Lokastíg 17, kl. 8—9.
(246
Stúlka óskast, sem kann matar-
tilbúning. A. v. á. (588
Grár ketlingur fæst gefins í Tjarn-
argötu 24. (281
Til sölu, meS tækifærisverSi, nýr j
karlmanns-alklæðnaður. Versl. As. j
Sími 772. (280 1
Gasbakaraofn, sem nýr, frá Ank- j
er Heegaard, til sölu nú þegar. >
Laufásveg 52. Tækifærisverð. —- Á j
sama stað er plusskápa til sölu. (284 j
Píanó. Fyrsta flokks píanó er til j
sölu nú þegar. ísólfur Pálsson. (282 j
Nokkrir kynbótahanar (Rhode j
Island, reds o. fl.), af ágætu kyni, j
eru til sölu. Uppl. Njálsgötu 13 B.
(277
Til sölu: Karlmannsföt, kven-
kápur, rúmstæði með fjaðrabotni.
TækifærisverS. Kárastöðum, bak-
húsiS. (276
Mcnarch ritvél, lítið notuð, til
sölu. A. v. á. (275
Kóróna-ritvél til sölu. Til sýnis
á afgr. Vísis. (274
Lítill ofn til sölu. Uppl. Grund-
arstíg 9. (273
Dökkblá cheviotsföt, lítiS notuð, j
með tækifærisverði. A. v. á. (269
Peysuföt úr alklæði á háan kven-
mann til sölu á Lokastíg 13. — Á
sama stað ljósakróna til sölu. (268
Verslun til sölu, við aðalgötu bæj-
arins. A. v. á. 267
Telpuhattur 5 kr. og kvenhattur
15 kr. til sölu á J?órsgötu 21. (266
Góður borðlampi til sölu. J?ing-
holtsstræti 35. (265
Jacqetföt á meðalmann og falleg-
ur kvenkjóll til sölu á Lokastíg 4.
264
Grammófónn og plötur til sölu
mjög ódýrt, Uppl. pingholtsstræti
23. (262
GRAMMÓFÓNPLÖT-
UR (með 10% afslætti til þriðju-
dagskvölds). Einsöngvar, duet,
kórsöngur, orkester, fiðla, Celló,
píanó, harmoníka. J?ar gefur aS
heyra marga frægustu listamenn.
20% afsláttur gefinn á munnhörp-
um til jóla. Einungis ágætis tegund-
ir, Odeon o. fl. — Nótnaverslun
Helga Hallgrímssonar, Lækjargötu
4. Sími 311. (251
Stakkpeysa, upphlutur og belti
til sölu. Uppl. á Kaffihúsinu,
Laugaveg 19. (211
j besta jólagjöfin.
S LjóSaþýð. Steingríms í bandi. Hjá
j öllum bóksölum. (98
; EGT A HÁR, við íslenskan og
\ erlendan búning, fæst ódýrast hjá
j mér. KRISTÍN MEINHOLT.
j Versl. GOÐAFOSS, Laugaveg 5.
j Sími 436. (64
\ Bækur kaupir Kristján Kristjáns-
j son bóksali, Lækjargötu 10. (574
Notaða hnakka kaupir Samúel
Ólafsson. (66
FYRIR JÓLIN kaupa allir
TARZANSÖGURNAR. (85
Bestu karlmannsskóhlífar hjá
j Jóni J^ox-steinssyni, Aðalstræti
I 14. Sími 1089. (235
Yfirfrakkar, jakkaföt, Jaquetföt,
Smokingföt, Kjólföt, Diplómatföt
notuð og ný, seljast nú og til jóla
fyrir óheyrilega lágt verð. Föt til
kcmiskrar hreinsunar sendist 16. þ.
m. Pressun á fötum er tekin, alt til
jóla. ViðgerSaverkstæði O. Ryd-
elsborg, Laufásveg 25. (250
FélajErspreatsmit5jar>..
ÓHEILLAGIMSTEINNINN.
Lemuel Raven aftur á bak og stundi, en þea-
ar minst varSi reis hann upp öðru sinni og sagSi,
með öndina í hálsinum:
„Gimsteinninn! Gimsteinninn! Hann er hjá
mannhundinum! pjófinum, — þjófinum!"
Vane leit á Sir Reginald og tók eitthvaS
upp úr vasa sínum og hélt því upp fyrir aug-
um Ravens. Hann starði á það og hrifsaSi
eftir því, laust upp ægilegu fagnaðarópi og
hneig í sama vetfangi aftur á bak. Læknirinn
laut yfir hann og dró hvítan dúk yfir andlitið
á honum.
Alla setti hljóða og gengu menn út undir
bert loft, hver á fætur öðrum. J?ar námu þeir
staSar, litu hver á annan, en mæltu ekki orð
frá vörum. Evelyn tók að gráta, og Vane studdi
hana upp í vagninn. Enginn mælti orð af vör-
um, fyrr en komið var heim í skrifstofu Sir Reg-
inalds. J?á sagSi hann:
„Er það satt? BarniS, — getur veriS, að
J?að sé satt?“
Enginn svaraði.
Ronald starði niður fyrir fætur sér og fekk
engu orði upp komið.
„J?etta er sannleikur. Maðurinn hefir ekki
logi3,“ sagði Lexham. „Dóttir Sir Mortimers
er fundin —“
„En hvar — hvar er hún?“ spurSi Sir Regin-
ald.
Evelyn gekk til hans og lagSi hendurnar á
brjóst honum.
„Pabbi,“ sagði hún klökkum rómi, „við skul-
um bíSa átekta um það. Eg — eg þarf að segja
þér nokkuð. Ronald ætlar aS fara aS ganga
í hjónaband. Nei, eg veit ekki, hverja hann
ætlar að eiga. Hann vill segja þér það fyrstum
manna. Segðu honum það, Ronnie!“
Sir Reginald brá og varð reiðulegur. „Ganga
í hjónaband!" sagði hann afundinn, en rann
reiðin í sömu svifum og rétti Ronald höndina.
„Mér þykir vænt um það,“ sagði hann. „Hver
er hún, Ronald?“
Ronald leit upp, vandræðalegur og utan
viS sig.
,,J?að er Cara, svaraði hann í hásum rómi.
„Cara Raven —. Nei, nei! J?að er Cara dóttir
Sir Mortimers.“
XXX. KAFLI.
Dóttir Sir Mortimers.
íionald fór til Londonar í fyrstu járnbraut-
arlest, sem fór þangaS. Hvernig átti hann aS
segja Cöru frá þessu? — Hvemig mundi hún
taka þessum óvæntu tíSindum, sem bæði höfðu
snortiS hann- mjög og virtust aS sumu leyti
ósennileg. Heimafólki í Thorden Hallhafðijafn-
vel orðið svo mikiS um þessi tíðindi, að það
hafði ekki tekið á heilu sér fyrst í stað.
j?egar Cara kom inn ti! hans í gestastofu
prinsessunnar, sá hún, að eitthvað alvarlegt
hafði að höndum boriS, eitthvað, sem fekk mjög
á hann.
,,pú hefir þá komiS svona fljótt,“ mælti hún
stillilega, þegar hann tók hana í faðm sér.
„Já, svaraði hann. „Eg þarf að segja þér
nokkuð, ástin mín! Lemuel Raven er — dáinn.“
Hún fölnaði og klökknaði. Hún tók þá þeg-
ar eftir því, aS hann sagði „Lemuel Raven,“
en ekki „faðir þinn“.
„Faðir minn — dáinn?“, spurði hún kvíð-
andi.
„Nei, hann var ekki faðir þinn, Cara,“ svar-
aði hann alvarlega.
„Ekki það! —“
Hún hrökk viS og djúpur roði færðist hægfc
í kinnarnar. Hún andvarpaði þungt og bærði
varirnar 1 hljóðri þakkargjörð, — hann skildi
það, þó að hún þegði. „Eg er þá ekki dóttir
hans! En hverrar ættar er eg þá?“
Rcnald hafði verið að brjóta heilann um
þetta vandamál, alla leið til Londonar, jen
honum var margt betur gefið en skjótleikur til
ráðagerða, en þó hafði hann loks tekið ráð, sem
var hyggilegast, eins og sakir stóðu.
„Mig langar til að biðja þig að spyrja mig