Vísir - 21.01.1925, Blaðsíða 4

VÍSIR
„litinn erávið hálfa §jöf
Eagizrn, sem á k&Inm þsif aö
taalda, hefa? rifi i þ?i að noía ekfei
hin góðtt og Tiðorkeoda kol Irá
Sig. 8. Runólf ssyni
Slml 1514.
NB. Verðið lægst i bæauB.
SLOAN’S er langritbreiddasta
„LINIMENT** í heimi, og þús-
undir manna reiða sig á hann. Hit-
ar strax og linar verki. Er borinn á
án núnings. Selchtr í ölium lyfja-
búðum. —- Ná-
kvæmar notk-
Gigarettnniaskinttir
fást i
Landstjönmnm.
Geymslupláss í miðbænum e5a
nálægt liöfninni óslcast. A, v. á.
(363
í
VINNA
1
Unglingsstúlka, um 14 ára, óskast
til þess aö gæta ungbams. Thor-
arensen, Laugaveg 16. (359
Prjón cr tekiö á Hverfisgötu
94- (358
Stúlka óskar eftir árdegisvist.
Uppl. á Bergþórugötu 3, uppi.
(357
Jámsmiður getur fengiö atvinnu
í lengri cöa skemri tíma. A. v. á.
(329
Ný aktýgi og aktýgja-aðgeröir
fljótt og vel af hendi leystar. Reiö-
týgi og reiðtýgja-aðgeröir. Leður-
oiía, leöursverta, vélaolía og gólf-
vax. Vélareimar, allar breiddir,
sjómannadýnur o. fl. VeiiSiö lækk-
aö. Sleipnir. Sími 646. (328
Næstu 2 mánuði tek eg press-
un og viðgerðir á allskonar
hreinlegum fatnaði. Guðm. B.
Vikar, klæðskeri, Laugaveg 5.
(62
Góð stúlka óskast suöur með
sjci. Hátt kaup í boði. Upjil. á
Framnesveg 1 C. (349
Stúlka óskast til Grindavíkur.
Gott kattp. Uppl. Framnesveg 1,
uppi. (368
Stúlka óskast suöur í Hafnir.
Ilátt kaup. Uppl. Grettisgötu 26.
Sími 665. (367
'MÐIÐ |
TAFA» - WSMÐIÐ
Lindarjieiuii hefir fundist, A. v.
á- (356
Þvottur hefir fundist. Vitjist á
Hverfisgötu 75, niðri. (354
I
KAUPSKAPUR
I
Hreinar léreftstuskur kaup-
ir Félagsprentsmiðjan hæsta verð-i.
(330
Stálskauta og jámskauta selur
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
(364-
Saltfiskur, ágætur, l'æst i Kaup-
félaginu. < 3<>æ
Norðlenskt saltkjöt, afbragös
gott, fæst í Kaúpfélaginu. 130.1
LítiII ofn óskast til kaups. UppL
í síma 784. (360
Tómir kassar til sölu. Á. Kinars--
son & Funk, Templarasundi 3.
Sínii 982. (355
Neftóbakið frá Kristínu J. liag-
barö, Laugaveg 26, mælir með sér
sjálft. (284..
Sjómanna-madressur ódýrastar
og bestar í Sleipni. Simi 640. (280..
Tómar, notaðar kjöttunnur,
kaupir heildverslun Garðura
Gíslasonar. Móttaka i Skjald-
borg við Skúlagötu. (1 QS’
Notuö karlmannsföt eru keyptj
og seld. O. Rydelsborg, Laufás-
veg 25. (za
Kommóða til sölu með tækiíxr-
isveröi. A. v. á. (369
Piparliökur, Familie-kex og
fleiri tegundir af kaffibrauði ó-
dýrast í heiluni kössum. Versl. 01.
Einarssonar. Laugaveg 44. Simi
1315- (3,JÍ-
ísl. smjör og kæfa nýkomiö
verslun Ól. Einarssonar, Laugaveg
44. Sími 1315. (365
F élagsprentsmið j an.
GRÍMUM AÐURINir.
Alba hcrtogi var hljöður sem steinn, og de
Vargas mælti ekki orö frá vörum. Hertogiim
■ ■
j hafði sjálfúr boöið að eyöa Mecldin, „ööruin
j borgum tíl vamaöar." Nú var hann hljóður,
í hugsi og reiöutegur, og don Ramon fann hroll-
.. -kaldan geig læsast um sig atlan. IIonurn flaug
4 hug, aö Alba mundi ákæra sig um þetta verk,
} og hann varö hamslaus í cinni svipan, þvíi
aö hann vissi, aö slík ákæra draígi til skjótra
Jdómsúrslita og hann yrði hálshöggvinne
í „Eru jær ekki ánægöir?" kallaði hann hás-
■i .
um rómi. „Væntu þér nokkurs meira? Hvaö
•; vorum vér skyldir að gera, annaö en þetta ?
; diverra annara sarmana lcrefst Filippus kou-
’ ungur um kostgæfni mína?“
Þegar hér var fcomið, leit Alba upp og
I horfði fast á hiim unga herforingja.
„Það, sem þér hafið gcrt, lierra “ mælti hania
; -hægt, og grimdin tindraði úr augum hans>
| r>,þaö, scm þér hafiö gert, er gptt, eu þó ckki
nóg. Til hvers er að eyða eina borg, á ineBass
| sá xnaður er frjáls og óliindraður, scm ræður
t áyrir þessari svíviröilegu upprcisu?. Þér segist
hafa hengt 20 kunna borgara 5 Mechlín, á
4 alcgi hverjum," mælti Iiann ennfremur og ypti
. öxlum. „Eg viídi glaöur, vita þá alta á lífi,
í ef Vilhjálmur eims mi kominu; & höggptokk-
i w-ui“
„Vilhjálmur hefir dreift óaldarflokki sínum
og flúið fáliðaöur til Hollands," sagði don
Ramón önugur. „Mér var skipað að eyöa
Meehlin, en ekki að eltast við prinsinn af
Öraníu.“
„Sú skipun míri getifgur fyrir öllinn öðrum,
að færa prinsinn af Óraníu, lífs eöa liöinn.
ti! Briisseb, eitis og yður er fullkónnugt,
herra,“ svaraöi Alba kuldalega. „Vér urðuin
á eitt sáttir um þaö í ráöinu, daginn sem eg
sendi J>á á höggstokkinn Egmont og Hom,
en prinsinn af Óraníu vilcli j)á ekki ganga t
gildrutta, sem eg tagði fyrir hann.“
„Hann getigur úr hverri gildramælti de
Vargas hægt og stillilega. „I>ess er getiö í
tilkynningum don Frederic’s, að sex sinnum
hafi atfarir verið get'öar aö honum um nætur,
á meðan sctiö var utn Mous, — og snildarlega
til jteirra stofnað, — en mistökust allar, því
að Vilhjáhnur virtist hafa fcngið njósn aí
þeim öllum."
„Hvcrjtun ætti að vera það kunnara en mér,
herra?“ spurði don Ramort hvatskeytlega, „úr
því að eg stýrði sjálfur flestum þessutn at-
förani, sem allar voru kænlega niðnar; her-
tnenn vorir vora þögulir sem draugar, nátt-
myrkrið svartara en bik. Enginn hafði hug-
boð um þær. fyrr cn eg bauö að ieggja af
stað. En eínhver varö til þes&’-að gera þeitn
rnr ■ti——miiiinai—nnwiiii nim wiiiiiiim
njósn. Allir höfðu hlaupið til vopna i her-
búðum Vflhjálms, — og vér urðurn að hversa
aftur. Hver hefði átt að bera þeitri njóso.
nema sjálfur djöfullinn?“
„Njósnarmaður, slingari en þér,“ sagði AU>,v
þurlega.
„Nei“ mælti del Ríó smjaðurslega, „Eg er
á sarna máli sem don Ramon de Linea. Einhver
dularöfl era hér að verki, og halda hlífiskildé
yfir prinsinum af óraníu. Margsinnis var vih:
um fyrir mér, jægar eg var að eltast við hann
með Ríbciras, sem lék manna fimlegast vift'
sverð og skjöld. Um eitt skeið réð eg Loroiizi)
í mína þjónustu, en harin var lærður eitur-
byrlari, og gekk þó Vilhjálmur okkur úi
greipum; var erigu likara en einhver hulin
öf! kæmi honum til hjálpar."
„Konungssinnar í Flandem fully.röa,” mæltt
Viglius, aö dularfull öfl verndi Vilhjálm af
Öraníu. Þeir kunna sögu um hávaxna verii
áþekka tnanni, með grímu fyrir andliti., sem
oft sést, þegar lífi prinsins hefir vertð hættæ
búin. Sumir kalla þessa dularfullu Ycrte
„Grimumanninn“, en þó virðist -enginnv haf«
séð hann í raun og veru. Það er engu likara
cn hann væri sendur' frá sjálftuu tjandanum."
A meðan Viglius mælti [ætta, varð dauða-
þögn t salnum, og hver maður varð náfölua
og titraði af ótta. De Vargas krossaði sig