Vísir - 28.02.1925, Qupperneq 4

VlSIR
H.f. Isölfnr
kanpir SALTFISK til aiskipnnar meS
LASARFOSSL
ÚTBOÐ
Lokað fyrir stranmmn
idfarancli snBBVdisfiici 1. sais b.[ lr. &!. 3ys til 8V&
mt%m viQsexOar.
lafmagisveita Eeykja?ikiir.
(**-* __ _________
Hei! hæð
# stóru og góSu húsi náloegt mið~
fbmánum, óskasí til leigu frá 14. niaí
1—s eða þá heilt hús hæfilega stórt.
•SSolvía greiðsía. — GóS umgengnL
Helgi Valtýsson
fors Jðrl.
Sími I250t
EPLI,
blóðreuff. nvkonnin i versltmina
Nuddlækningasto fan á Hverfis-
götu 18, er opin fyrir karlmenn
t'rá 10—1 a og stúlkur 1—5. (222
f
VXNNA
l
Tílboð óskast í byggjnga á lóðinni nr. 36 við Laugaveg, hér í
^aoe. Uppdrættir og upplýsingar á tdkmsUdunni i Skólastræti 5. rtaestu .
‘/dkgu. eftrr kL 5 e. h.
Rvík. 27. febr. 1925.
Eioa? ErleoðssoiL

Dugleg stúlka óskast í vást nú
þegar, 50—60 kr. kaujx Uppl.
Grettisgötu 55 A. (483
Stúlku vantar nú Jregar. á gott
sveitaheimili. Uppl. í búðioni á
Njálsgötu 22. (482
Menn vantar suður í Garð til sjó-
róðra. Uppl. á Vitastíg 10, í kvöld,
f rá 8—9. (492
Stúlka óskast nú þegar vegna
veikinda annarar. Magnús Jónsson,
Bergstaðastræd 9. (491
Stúlku, til inniverkzL vantar á
sveitaheimili í grend við Reykjavík.
Uppl. Laekjargötu 12 G (490
Stúlka óskast í vist, stuttan tíma.
UppL Vestra-Gíslholti. (486
Ef þið viljið fá stækkaCar mynd-
tr, þá komiS t Fatabúðina; þar fáiS
þiS þær fljótt og vel af hendi leyst-
ar. (202
ViOgerSir og pressartir fást i
ViSgerSarverkstæSi Rydelsborg
Laufásveg 25. — ÞaS borgar sig
(*
Reglusamur piltur óskar efiir her-
bergi nú þegar, A. v. á. (484
1 HERBERGI óskast fyrir ein-
Itleypan mann. A. v. á. (487
Lítið herbergi óskast A v. á.
(485
fnummNTsiimjriN
r
XJLUF9KA1PUK
Ný kommóða til sölu. pinghoka-
strseti 28. Tækifærisverð. (489
Morgunkjólatau frá kr, 1.85 nt.
Kadettatau frá 2.20 m., tvisttau ffru
l. 25 m.. flúnel 1.35 m., léreft 1.30'
m. Kairm.nærföt góð og ódýr, —
Komið þangað, sem ódýrast er að
versla. Versl. Klöpp. Laugaveg 18.
(488
Til sölu: Mörg íbúðaxhús með
lausum íbúðum, sum alveg laus 54.
maí n. k. Jónas H. Jónsson. (424»,
Verðið á báðáhaldinu niðunesi
vegna gengislækkunar o. fl. Fata
búðin. (438i
Munið eftir smávörunni til sausM
skapar hjá Guðrn. B. Vikar, klæð-
skera, Laugavtg 5. (398
Allan fatnað er bcst að kaupa 5.
Fatahúðinni. (437
Yfirfrakkar og reiðjakkar seljasí.
með sérstöku tækifasrisverði í Fata
búðinnL (436
"Felpukápur bestar og ódýraster
I Fatabúðinni. (435
Kvenkápur og kjólar seljast með
tækifærisverði í Fatabúðinni. (434
Munið eftír ódýru káputauunum
í Fatabúðinni. (433
r
LEIGA
}
Rétt við Reykjavík er jörð tíi
leigu, A v. á. (481
Geymslúpláss óskast tii leigu »
miðbænum eða á hafnarhakka. Á,
v-á. (493
&RÍMUMAÐURINN.
„Eg viídi óska, okkar beggja v«5gna, Len-
öra,*‘ sagði hann, „að yður hefði ekki orðiS á
mS nefna don Ramon de Linea. Mér sárnai'
jþað ákaflega, að þau bönd eru yður þungbær,
wwn þér leggið á yður að vilja föðirr yðar; em
«g gerði yður þá bjarnargreiða, ef eg færi á
þessu atfgnabliki að bjóða yður það frelsi, sem
þér þráið. pá myndi ekki aðeins reiði föður yð-
sm. heldur og reiði Alba hertoga, faJIa á yður,
«g margfalt þyngra á yður en mig, en ættland
yðar lætur beita þeim refsingum við óhlýðni,
sem eg vildi ekki vita lagðar á ýður. Eo væri
H ekki skynsamlegra, úr því að svotia standa
sakn', ungfrú Lenóra, að gera sem best úr þess-
■m samningum. og reyna að búa saman, ef
odtki i ástúð, þá að minsta kosti án þess að
Iwra opinberlega kala hvort til annars?**
„ELg ber engan kala í hjarta til yðar. Ixerra/'
svaraSi hún stillilega, „og eg bið yður mikillega
áð fyrirgefa, að eg skyldi gleyma mér svo að
4ala um don Ramon viS yður. Eg mun ekkí
láta mig henda það öðru sinm, því vil eg lofa
yíur. pér berið enga ást til mín. — og getið
*ldrei borið, finst mér; þér eruð Niðuriendingr
m, eg Sþánvá ji; hugarheimar okkar era jafn-
fjarfægir ,eins og heimskautin. pér hlýðið föð-
«r yðar, eg mímim. Hendur okkar verða sam-
Sffltgdai, en hjörtu okkar aldrei. petta kynni
' áð hafa farið öðra vísi, ef þér værið ekki jafn-
Í Iwuðbrjósta eins og raúö gefur vitni. Eg Ivefðaí
þá getað hugsað til yðar eins og vrnar míns,
en ekki eins og verkfæris, sem ætlað er tíl að'
ráða öriögum ættlands míns. .... Og má eg
nú biðja yður að gera þetta samtal ekki lengra?
------ Eg vildi að við hefðum ekki reynt til þess
»3 skilja hvort annað, því að það hefir orðið
tíl þess eins. að við höfum vakið upp skilnings-
leysi, sem ekki var til áður.“
„Hvenær má eg sjá yður næst?“ spurði Mark
van Rycke, og talaði nú ekki síður stillilega
eo hún.
„Á hverjum degi, herra, fram að brúðkaups-
degi okkar, megi þér sjá mig, svo að frænka
mín. Inez de Salgadó, sé við stödd, samkvaemt
siSvenjum lands míns.**
„Eg skal hugsa til þe3sara daglegu gleði-
funda með mikilli eftirvæntingu," sagði Mark,
og tókst ekki að leyna hlátrinum, sem skein úr
augum hans.
Hún lét sem hnn vissi ekki af þessari kurt-
eislegu kætí hans, en kvaddi hann með því að
hneygja sig virðulegæ
„Á eg aS segja herra de Vargas,"8 mæhi
bann, „að þér bíðið hans einar?“
JNei. nei,“ svaraði hún í flýti, „eg vil held-
oer vera ein i svip. Eg bið yður að yfirgefa mig.“
Hann hnágði sig frammi fyrir henni, sam-
kvæmt hinum ströngustu hirðsiðum Spánverja,
sneri síðan frá henni og misti hún brátt sjónar
af herðasvip hans. þar sem mest var mano-
þröngin og glaðværðtn.
§8.
pessar viðræður við mannsefni hennar, höfðu
ekki gcrt hana ánægðari en áður eða fegnan
hlutskifti sínu. Henni virtíst hann sýna saraa
kaldlyndið t því að taka við unnustu sinni e»u»
og verðlausum vörusekk, eins og hann herSi
sýnt hcnni í þe9sum fyrstu viðræðum. Vesalings
stúlkunni var þungt í skapl Hún hafði litil'
kynni haft af veröidinni og engin af karlmönn-
um. Hún hafði mist móður sína í bersku; eina
umhyggjan og blíðan, sem hún hafði þekt eða
notið, var umhyggja föður hennar, sem mikf.
aðist af fegurð hennar meir en hann unni ham-
inu. Strangt uppeldi í klaustri hafði hamlað'
þroska hennar, háð hugsjónum hennar og löng-
unum. pegar hún var nstján ára gömul, var
henni rikast í huga að þjóna konunginum og
landinu, og sýna föður sínum og kirkju hlýðm
og hollustu.
í mannþrönginni í danssainum sá hún ung-
ar stúlkur á ferð og flugi, glaðar og kátar.
talandi og IdæjandL án tokkurra sýmilegra sorga
eða kvíða. En þær voru af kúgaðri uppreisn-
arþjóð; þær bjuggu við lög erlendrar og vold-
ugrar þjóðar; óltinn við rannsóknardómtnn lagði
jafnvel hömlur á hugsanafrelsi þeirra. pær vóm
allar uppreisnarkonur í uugum konungsins. S&
allsherjar dauðadómur, sera Alba hertogi hafðr.
kveðið upp yfir einum og sérhverjum Niður-
landabúa, — karli, konu og barni, án tillite
til stétta. trúarbragða eða stjórnmálaskoðana,.
— vofði yfir höfði hvers einstaks maans, eins