Vísir - 21.12.1925, Blaðsíða 7

V ÍS I R
Simi 190.
Bestu jé%adrykMrmr erus
1 Jóladrykkur
Tutti- Frutti
Sitróu
Kóla
Jarðarber
. /VWí.i46aB6l»t--
Sódavatn
Sími 190.
Lanásiiis elsta ogj stæi*sta
a og aldinsafagerd.
Bestu saftir í jólamatmn eru:
Kirsuberja-saft
Hindberja-saft
Bl. Avaxta-satt
U
"J"
t*
s
©
er besl.
Iðlgpiníii iskist seidar»íyrsl
Sanitas—'¥Öpmi? £ást lijá flestum kanpmönnum.
„Góða frú Sigríður, hvcrnlg ferð [>ú aö búa til svona
göðar kökur?"
„Eg skal kenuu þér galdurinn, Ólöf mín. Notaðu að-
eins Gerpúlver, Eggjapúlver os alla Dropa frá Efnagerð
Keykjavíkur, þú verða kökuruar svoua fyrirtaks góðar“.
„Það fæst hjú öllum kaupmönuum, og eg bið altaf
uin Gerpúiver frá Efuagerðiuui eða Gerpúiverið með
telpumyudinui“.
Landsins besta úrval ai rammalistnm.
Ifadip liiaraaiiHaðar HJðtt og vol. — Hvorgi eins ódýrt.
Gruömundur Ásbjörnsson.
Siisi 555. 'áaaigaveg 1.
Pantanir á eli
til jólanna
óskast 'senðar sem fyrst, svo að mögnlegt
verði að afgreiða þær nóga snemma.
Ölgérðin
Egill Skallagrímsson,
Simi 399.
Veggfódör
kom með síðustu skipum. Úrvalið mikið og fagurt. Verðið lækk-
að. Málningarvörur allar selur bestar og ódýrastar
.HÁLARINN'
Sími 1498.
Bankastræti 7.
FÓRNFÚS ÁST.
fanst honum ekki alveg víst, aö þaö væri
sakir þess, aö hugur hennar væri á öörum
sjóöum. Hann kveinkaöi sér líka viö þá hugs-
un annaö veifiö, en vissi þó vel, að að því
mundi reka fyr eöa síöar.
Hann mintist aldrei á þetta viö frú Peral,
en sennilega giskaöi hún á aö ekki væri alt
me‘ö feldu, þvi a'ð stúndum var hann órólegur.
Aldrei haföi frú Peral veriö umhyggjusamari
og ástúölegri viö þennan gamla elskhuga sinn
en nú. Hún dekraði viö hann á allar lundir
og svo var aö sjá, sem hún heföi eiixsett sér
aö láta hann gleyma öllum gömlum raunum.
Og hann galt henni ástúö og dægrastytt-
ingar með rikulegum gjöfum.
Um þessar mundir var mikil ókyrð í kaup-
höllinni, og Núnó hagnýtti sér þetta mjög.
Hann hafði peninga Manúelu undir höndum/
og margfaldaði eignir hennar í kauphallar-
bralli. Hún þakka'öi honum með kossunx og
fögrum oröum. Og hann réöi sér ekki fyrir
ákt og fögnuöi.
„Vinur minn!“ sagöi hún, „nú hafiÍ5 þei*
gei-t mig svó ríka, áö eg get veriö öllum
óháö.“ Og hún lagöi hendur um háls hönum
og mælti: „Mér er reyndar sama um alla pen-
inga. Eg elska yöur sjálfs yöar vegna.“
Núnó hafði raunar ekki óbifanlegt traust
á þessum oröum hennar, en þó glöddu þau
hann innilega. Og tíminn leiö við glaum og
gleði þangaö til óveðrið skall yfir, þaö er hann
hafði lengi óraö fyrir og kviðið eins og dauöa
sínum. ‘
Þetta var fyrri hluta dags. Núnó sat viö
skrifborð sitt og gaf skrifstofufólki ýmsar
fyrirskipanir. Þjónn kom inn og sagði hon-
um, að ungfrú Faverger vildi finna hann.
Núnó fanst þegar í stað eins og eitthvað ilt
væri í vændum. Hann gaf starfsfólkinu far-
arleyfi þegar í staö og gekk á fund ungfrú
Faverger.
„Hvað hefir komið fyrir? Er eitthvað að
Ester?“ spuröi hann órólegur.
„Ester líður vel,“ sagöi ungfrúin. „Það get
eg fullvissað yður um.
Hann fór með kennslukonuna inn i her-
bergi sitt og bauð henni sæti.
„Hvernig stendur á komu yðar hingað,
ungfrú Faverger? Er Ester að hugsa um að
flytja hingað til borgarinnar? Þér vitið, að
það væri mér mikið gleðiefni.“
„Nei, það er nú eitthvað öðru nær. Guð
gæíi að blessað barnið hefði sýnt þá skyn-
semi. En því fer harla fjarri.“
„Þér gerið mig hræddan og órólegan, úng-
fi*ú Faverger!“ Núnó fölnaði upp og mændi
hræddum angistaraugum á ungfrúna, sem nú
tók að gráta og barma sér.
„Æ, herra Núnó! Hvað skylduð þér halda
um nxig ? Þér hafið trúað mér fyrir barninu
yðar. Og mér hefir verið gersamlega ómögu-
legt- að telja hana af þessum ósköpum. Guð
einn veit, að eg hefi gert alt sem eg hefi get-
að. Eg hefi sagt alt sem skyldan bauð og
meira til, en ekkert hefir stoðað. Hún er
ósveigjanleg og staðráðin, og eg kom hingað
til þess að segja yður frá þessu. Eg vona að
þér trúið þvi, að eg er alveg sturluð og ekki
mönnum sinnandi.“
„Komist þér nú einhvemtíma að efninu.
Hvað hefir gerst eða hvað er að gerast?“
ihrópaði Núnó upp yfir sig hræddur og óþol-
inmóður. „Skýrið þetta betur! Hvað hefir
hun gert .... ? Hvað vill hún?“