Vísir - 29.12.1925, Blaðsíða 4

VlSIR
Ullargarn. |
Mest úrval. Lægst verð. ■
VÖRUHÖSIÐ.
3 TAPAÐ - FU N DIÐ 9
. - ----- .... - ...... ■ H
Ljósleitur rykfrakki tapaCist úr
fataherberginu í Goodtemplara-
húsinu, nóttina 19.—20. des. Skil-
ist á sama staö eöa Ránargötu 17.
(525
Sveif af bifreiö tapaSist sunnu-
daginn 20. des. Skilist á B. S. R.
gegn fundarlaunum. (S24
Hangikjöt
nóg til nýársins hjá
Tapast hefir hálf-ísaumaS blaSa-
hylki (Avisbindi). Skilist á UrS-
arstíg 13. (5x8
}1 Op. Oispi,
Laugaveg 63. Simi 339.
, , Hangikjöt.
Enn þá er dálítið óselt af góða
ódýra vestfirska hangikjötinu.
Sig Þ Jónsson,
Laugaveg 62. Sími 858.
Nýkoflonar
sanmavélar
stígi ar og handsnúnar.
Eglll Jacobsen.
Seðlaveski tapaSist í miSbænum
á aSfangadaginn. Skilist á afgr.
Visis gegn fundarlaunum. (514
HringmynduS, gullroSin brjóst-
nál týndist á jóladagskvöldiS.
Finnandi er vinsamlega beSinn aS
skila henni gegn fundarlaunum í
Pósthússtræti 13. (512
Kvenveski meS ýmsu í tapaS-
ist frá Laufásveg aS Hverfisgötu.
Skilist á Nönnugötu 7. Fundar-
laun. (534
Trefill tapaSist á aSfangadags-
kveld. Skilist á Frakkastíg 13.
(529
Einhleypur sjómaSur óskar eft-
ir herbergi meS húsgögnum strax.
A. v. á. (526
MaSur óskar eftir herbergi og
fæSi. A. v. á. ' (513
Stofu og eldhús vantar nú þeg-
ar. Uppl. í versl. Venus. (528
Vélritun kend. Tek einnig aS
mér aS vélrita. Kristjana Jónsdótt-
ir, Laufásveg 34. Sími 105. (5x9 j félagsprentsmiðjan
f
XEW&U

^ VINNA ^ J KAUPSKAPUR
, Unglingsstúlka óskast frá 1. janúar. GuSrún Danielsdóttir, Laugaveg 76. Sími 176. (523 | Nýkomið: „ Skinnkantur, Dúukantur, Plyðskantur, Kjó ^kraut, Kjolitau ullar, Kjólaflauel margir litir.] Matthildur Björnsdóttír, Laugaveg 23.
Menn eru teknir til þjónustu í Grjótagötu 16 B. (520
Stúlka óskar eftir árdegisvist strax, og sérherbergi. Uppl. á Laugaveg 20 (útbyggingin). (511 j ' ' • ‘ ■■■: ■ }
Stúlka óskast i vist meB annari. Austurstræti 11 (4. hæS). (535 í
Stúlka óskast í vist nú þegar á Lindargötu 7 A, niSri. (533 i gttgp Nokkur jólatré eru enn þá óseld á Amtmannsstíg 5. (522
Stúlka óskast til léttra verka, \ siSari hluta dags. Laugaveg 18 C. ■ (532 ; Olíubrúsi, 40—80 lítra, óskast keyptur. Uppl. á Bragagötu 34. Sími 1790. (521
Stúlka óskast. Laugaveg 27. í (53i 1 \ Stúlka óskast í vist, eftir mán- aSamótin, aS Laufási. (527 Gljábrensla 0g nikkelering og allar aSrar viSgerSir á reiShjól- um í Örkinni hans Nóa, Laugaveg 20 A. Simi 1271. (307 Til sölu nú strax: 55 kinda- hausar, kliptir og sviSnir. A. v. á. (517
Ný kommóða til sölu á Hverfis- götu 60A. (51Ú
Til sölu meS góSu verSi 40 tunnur af fóSursíld, nú þegar. A. v. á. (530
Viðgerðir á grammófónum og varahlutir til þeirra fást í Örk- inni hans Nóa, Laugaveg 20 A. Sími 1271. (116 Stúlka óskast í vist til por- steins porsteinssonar hagstofu- stjóra. (499 Örkin hans Nóa hefir nú feng- ið öll varastykki i saumavélar, og býður því ábyggilegar við- gerðir á saumavélum. Lauga- veg 20A. Sími 1271. (115 Hvergi betri „manecure" en í Hárgreiðslustofunni í Pósthús- stræti 11. (82
Kristaltúttur ekta, stórt úrval frá 12 aurum stk., 5 fyrir 50 aura. Laugavegs Apótek. (474
Fersól er ómissandi viS blóS- leysi, svefnleysi, þreytu, óstyrk- leik 0g höfuöverk. Fersól eykur hrafta og starfsþrek. Fersól gerir líkamann hraustan og fagran. Fæst í Laugavegs Apóteki. (324
Ef þið viljið fá stækkaðar myndir, þá komið í Fatabúðina. Fljótt og vel af hendi leyst.(355 Kristaltúttur á 20 aura, fimnt fvrir krónu, i versl. GoSafoss, Laugaveg 5. (458
FÓRNFÚS ÁST.
„Læra trúarbrögS eSa svoleiSis.“
„HvaSa trúarbrögS?"
„TrúarbrögSin ókkar, herra markgreifi,
þessi sem viS lærSum í æsku. Sóknarprestur-
inn okkar er búinn aS skíra ungfrúna, svo aS
alt er í lagi, sem maöur segir! Hún hafSi
gefiS tuttugu þúsund krónur til barnahælis-
inS. ÞaS lítur ekki út fyrir, aS hún sé neinn
húski.“
Clernent stóS sem steini lostinn. Hann studd-
iSt franx á byssu sína,hugsaSi um þessi tiSindi,
og reyndi aS gera sér sennilega grein fyrir,
hvaS valda mundi þessari snöggu og óvenju-
legu ráSabfeytni ungfrúarinnar. Var hugsan-
legt 'aS hún hefSi tekiS sér dauSa Bruckens
svona nærri? Honum fanst þaS ekki senni-
legt, því aS háiiú var sánnfærSur um, aS hún
hefSi ekki elskaS Brucken. Og hann þóttist
vita méS vissu fyrir hverjum hún hefSi beS-
iS þeg'ár einvígiS var háS. Hann hafSi séS
þaS á henni, þegar þau mættust í kirkjunni.
Hann rétti úr sér og sagSi:
„Veit nokkur hvers vegtta ungfrú Núnó
vill fara í kláustur?"
„ÞaS er sagt, aS hún elski mann, sem hvorki
vilji heyra hana né sjá. ÞaS hlýtur aS vera
kyndugnr náungi. Og hún á aS hafa sagt:
,Fyrst hann vill mig ekki, þá skal góSur guS
eiga mig‘.“
Markgreifinn kvaddi og sneri i hægSum
sínum heim á leiS. Honum fanst sér vera und-
arlega órótt. Frú Peral hafSi fullyrt, aS Ester
elskaSi hann. Hann hafSi ekki þá í svipinn
hirt mikiS um þau orS, og eftir á hafSi hann
líka hliSraö sér hjá því, aS hugsa mikiS um
þau. Honum hafSi fundist sem ástir þessarar
stúlku kæmu sér heldur lítiS viS. Var hugs-
anlegt, aS hann gæti nokkuru sinni átt nokk-
uS saman viS Núnó aS sælda? Honum fanst
þaS heldur ótrúlegt, enn sem fyr. En samt
lagSist nú yfir hann einhver þungi, sem ilt
var aS hrista af sér. Og hann mintist þess,
aS hann hefSi, ef til vill, ekki ávalt komiS
fram sem riddaralegast viS þessa ungu og
fögru stúlku. Briffó hafSi sagt, aS máSurinn,
sem ungfrú Núnó elskaSi, mundi aldrei vilja
ganga aS eiga hana. Og hún hafSi horfiS á
náSir klaustursins, hrygg í huga. - Pont Croix
komst viS af þessu. Og hann fór aS rifja upp
í huga sínum þau fáu augnablik, sem hann
hafSi fengiS aS vera í návist hennar. Hann
mundi eftir henni í litla aídingarSinum bak-
arans, og honum fánst málrómur herinar
hljóma enn fýrir eyrum sínum. Fe’gurri niál-
róm hafSi hann aldrei heyrt. — Honum hafSi
veriS þaS sérstakt yndi, aS vera meB henni og
tala viS hana þann dag. Og honúm hafSi
fundist hún óveujulega yndisleg kona. En síS-
ar hafSi hann gerst svo auSvirSilegur, aS láta
hana gjalda þeirrar fyrirlitningar, sem hann
hafSi á föSur hennar. Hún var líka svo rík,.
— fram úr öllu hófi rík. Og hvernig voru
þau auSæfi fengin? HöfSu þau ekki aS ein-
hverju miklu leyti unnist viS tjón og örbirgS'
annara manna?“
Hann gekk beint inn í stofu sina og kveikti
sér í pípu.
Eftir morgunverB fór hann nauSugur-vilj-
ugur til Pierguins ábóta. Presturinn tók hon-
um opnum örmum.
„Þér getið varla ímyndaS ySur, hversu ann-
ríkt eg á um þessar mundir,“ sagSi gamlí
presturinn. „Eg hefi eftirlit meS öllum fátæk-
lingum á stóru svæSi hér í kring. Ungfrú
Núnó hefir gefiS rausnargjafir þeim til styrkt-
ar. — GuB blessi hana!“
Clement setti hljóSan. Hann hafSi reyndar
komiS til þess aS grenslast fyrir um Ester.
En presturinn byrjaSi af fyrrabragSi og hrós-
áSi henni mjog. Samt langaSi hann til aS vita
meira um hana.
„Þér hafiö, éf til vill, eggjaS hana á aö
taka kaþólska trú?“ spurSi Clement.
„Og séi-sei-nei! Eg á engan þátt í því. Þaö