Vísir - 01.02.1926, Blaðsíða 4

VÍSIR
Ef þér sjáið einhvern með falleg og góð gleraugu, þá spyrjið viðkomanda hvar þau séu keypt. Svarið mun verða: Farið þér í Laugavegs Apótek,
þar fáið þér þessi ágætu
BLERAB6D ^
par fæst best trygging fyrir gæðum. ]?ar er úr miklum og góðum birgðum að velja. Vélar af nýjustu gerð, sem fullnægja öllum kröfum nútímans.
Öll recept afgreidd með nákvæmni og samviskusemi. Allar viðgerðir framkvæmdar fljótt og vel. Verðið óheyrilega lágt. Öll samkepni útilokuð. — Miklar
birgðir af sjónaukum, stækkunarglerum, loftvogum og loft-hitamælirum. v
Lanpvegs Apotek Sjóntækjadeildin.
JFulIkomnasta gleraugna-sérverslun á íslandi.
Auglýsingar í „¥ísf
þnrfa framvegis að vera komnar á afgreiðsluna eða i preutsmiðj-
una í síðasta lagi kl. lö árd. þauu dag, sem þær eiga
að birtast.
mtfœmsx&mmmsamiimmímw'--
Prjónagarnið
margeítirspurða er komið
aftur.
EGILL TACOBSEN.
iiiliMniiiimiwwiiwwililltiiiwiiiii i m )i> r~
CrOSCll
eldspýtur.
Gæðamerkið:
lordensljðli.
Samkeppnismerkið:
llðllyrieo.
vanþörf. — Eg minnist þess, a'ö
hér var reynt að stofna bílstjóra-
félag fyrir nokkrum ‘árum, en þaS
lifSi víst bæöi stutt og illa. En
eikin fellur ekki við fyrsta högg,
og vil eg því beina þeirri spurn-
ingu til hinna duglegustu og bestu
manna innan bílstjórastéttarinnar,
hvort ekki sé hægt aö vekja þetta
félag upp aftur og stækka verk-
sviö þess, eöa stofna annað á nýj-
um grundvelli, sem eg teldi heppi-
legra. Aö endingu vil eg áminna
bifreiðarstjóra um það, að ekki er
uóg, aö þeir séu eins og sagt er:
Svona upp og ofan, eins og aðr-
ar stéttir. Þeir verða að ganga feti
framar, hvað kurteisi, reglusemf
og góða framkomu snertir.
Bifreiðarstjóri.
Royal' átsnkknlaðL
Hauksstöðin
við Mýrargötu
fæst á leigu frá 1. febrúar. Menn snúi sér til
Sveins Björnssonar, hæstaréttarmálaflutningsmanns,
Austurstræti 7, kl. 10—12 f. h.
Sagan „Fórnfus ást“ hefir verið sérprentuð, fæst
á afgreiðsln Vlsis og kostar kr. 3,50
Pöntanarseðill.
Afgreiðsla Visis Reykjavík. Gjörið svo vel að senda
mér ...... eint. af sögunni „Fórnfús ást“
(Verð kr. 3,50), v
Nafn .......................................
Heimíli......................................
(Skrifið greinilega).
Ber. S. Þórarinssou
Laugaveg 7 vill kaupa
Eyfellinga-slag
eftir Eirik frá Brúnum.
HÚSNÆÐI
Tvo þingmenn vantar her-
bergi. Uppl. i síma 91. (10
Stór og sólrik stofa er til leigu
fyrir einn eða tvo einhleypa
menn. — Miðstöðvarhiti, raf-
magnsljós og hirðing fylgir. —
Uppl. í síma 1876. (9
Stúlku vantar mig um tíma,
sökum veikinda annarar. Jar-
þrúður Johnsen, Klapparstíg 11.
(7
Góð stúlka óskast í vist nú
þegar eða sem fyrst. Kristin
Norðmann, Vesturgötu 20. Sími
1645. (5
Stúlka óskast nú þegar. Uppl.
i síma 225. (4
Hulsauma Guðrún Helgadótt-
ir, Bergstaðastræti 14. —- Simi
1151. (2
Stúlka óskast i vist hálfan
daginn. Uppl. á Brekkustig 19.
(1
FÉLAQSPREN TS MIÐJAN
KAUPSKAPUR
i. i .i i i .ii . «■ i i»" ■
Lóð óskast leigð eða keypt.
kaup á fengnum réttindum á
bæjarlóð geta komið til greina.
— Ingimundur Guðmundsson,
Bókhlöðustig 6 B.. (8-
EfSPT" Kransar með lifandi
blómum eru bundnií eftir pönt-
un á Vesturgötu 19. Fyrirhggj-
andi eru kransar úr blóðlög,
grályngi og pálmakransar. —
Sömuleiðis lifandi hyasintur og
túlipanar. Anna Hallgrimsson.
Sími 19. (6
gggp- Alullar karlmannspeys-
ur, verð kr. 14.75, upphluts-
skyrtur, svuntur, áteiknaðir
dúkar og púðar, allskonar garn
til útsaums, selur Nýi Bazar-
inn, Laugaveg 19. (497
2 ný orgel til sölu. Góðir borg-
unarskilmálar. Sigurður þ>órð-
arson, Bókhlöðustíg 10. Sími
406. (494
Munið eftir oturskinns- og pels-
húfunum. Verð frá kr. ,32.00. —
Guðm. B. Vikar, klæðskeri, Lauga-
veg 21. Sími 658. (329'
Fersól er ómissandi við blóð—
leysi, svefnleysi, þreytu, óstyrk-
leik og höfuðverlr. Fersól eykur
kraft og starfsþrek. Fersól gerir
líkamann hraustan og fagran.
Fæst í Laugavegs Apóteki. (324.
Sá, sem keyþti á uppboðinu
siðastliðinn föstudag, 4 bindi af
Sudermann, er vinsamlega beð-
inn hringja i síma 955. (5
KYNBLENDIN GURINN.
ist hjá honum þrepi neöar, og hallaði sér að knjám hans.
„Eg saknaði þín ákaflega, pabbi minn,“ sagði hún.
„Mér virtist sem dagarnir mundu aldrei ætla að taka
enda þarna í trúboðsheimilinu. Faðir Barnum var mér
fjarska góður, og allir aðrir líka, og eg lagði mikið
á mig við námið. — En það er ekki gaman að neinu,
þegar þú ert ekki með mér.“
„Eg býst við, að þú sért nú orðin álíka vel að þér
og prestarnir, — heldurðu það ekki?“
„Biddu fyrir þér! — Eg veit miklu, miklu meira en
þeir,“ sagði hún mjög alvörugefin. — „Eg er líka kven-
maður, — gáðu að því!“
„Já, það er satt — það ertu,“ sagði hann þreytulega.
— „Mér hættir svo við að gleyma því.“
Þau horföu við vestri. Sólin var lágt á lofti og skein
á fannhvíta jökultindana. — Nær þeim lá mikill dalur,
sivaxinn birki, furu og elri og var skógurinn illur yfir-
ferðar. — Dalurinn var tilbreytingalaus og líktist í
fjarska dökkgrænni ábreiðu, sem væri of stór og sam-
svaraði sér ekki. — Var svo að sjá, sem hún brettist
upp til hliðanna og legðist fast upp að snælínunni. Ofar
voru skínandi hvitir tindarnir, sem gnæfðu himinhátt
í ýmsum litbrigðum. — Lengra burtu lá Koyukuk-dal-
urinn í fjólublárri móðu. — Seiddi hann htúldarlaust
til sín eirðarlausa menn, bauð þá velkomna á vorin, en
skilaði þeim aítur er sumri hallaði, þreyttum og þjök-
uðum. — Á hverju ári varð dálitill hópur eftir — skatt-
ur, sem auðnirnar áskildu sér og tóku — en hinir, sem
af komust, fóru aftur og aftur og tóku nýja félaga
með sér.
„Geðjaðist þér að bókunum, sem eg sendi þér með
Poleon, þegar hann var á ferðinni ? Eg fékk þær að láni
hjá Shakespeare Georg.“
Stúlkan hló. — „Þær voru ágætar — allar nema ein.“
„Hver var það ?“
„Mig minnir að hún héti: „Öld frjálshyggjunnar“,
eða eitthvað því um líkt. — Eg gat varla litið í hana,
því að faðir Barnum æpti upp yfir sig og reif hana af
mér, eins og hún væri baneitruð! — Hann tók hana
milli eldtanganna og hljóp með hana x einum spretti nið-
ur í ána!“
„Já, eg man það núna, að Shakespeare kýmdi þegar
hann fékk mér hana. Poleon er ekki meiri bókamaður
en eg, og við gættum þess ekki að athuga, hvers konar
bók þetta væri.“
„Hvenær býstu við að Poleon komi aftur?“
„Hvenær sem vera skal úr þessu, nema því að eins
að danssalirnir í Dawson tæli hann og lokki og haldi
honum föstum. — Það getur ekki verið langrar stund-
ar verk, að selja skinnin okkar, eftir nýjustu fregnum
að dæma.“
„Hvaða fregnir eru það?“
„Um þessa- Cheechakos. Þeir segja að þúsundir kvik-
fætlinga* sé kornnir þangað og margir bætist við dag-
lega.“
„Æ, hefði eg verið hér, þá mundi eg hafa fengið leyfi
til að fara með honum,“ andvarpaði stúlkan. „Eg hefi
aldrei séð borg. Dawson hlýtur að vera lík Seattle eða
New York.“
Gale hristi höfuðið. — „Nei — nei, þar er alt öðru
vísi. — Einhvern tíma skal eg fara með þig til Banda-
ríkjanna og lofa þér að sjá heiminn — ef guð lofar.“
— Síðustu orðin tautaði hann eins 6g við sjíilfan sig,
en stúlkan var annars hugar og veitti því enga athygli,.
að 'hann sagði þetta undarlega.
„Þú fer með mömmu líka og börnin,“ sagði fitli.
„Vitanlega,“ sagði hann.
„Það verður úr því, pabbi — eg finn það á mér.“ —
* Þegar menii tóku fyrst að flytja frá austurríkjum Ameríku
vestur á bóginn, höfðu nautahirðar þar sér til gamans og dægra-
styttingar að skjóta í sífellu á fætur þeirra. Þeir, sem hoppuðu
upp, til þess að reyna að verjast, voru kallaðir kvikfætlingar.