Vísir - 14.07.1926, Blaðsíða 2

VÍSIR
Smith Premier Ritvél no. 10
ep til sölu mjög ódýpt.
Vélin er notuð en i ágetu standi.
Símskeyti
Khöfn 13. júlí. FB.
Skuldasamningar Frakka og
Bandaríkjanna.
SímaS er frá París, aö þúsundir
fatlaöra manna, er þátt tóku í
styrjöldinni miklu, hafi gengiö
um götur Parísarborgar í þvi
skyni aö minna Ameríku á ófrið-
arfórnir Frakka og mótmæla skil-
málum þeim í ófriðarskuldamál-
inu, er Frakkar hafa neyðst til að
samþykkja. Kröfuganga þessi er
einn liðurinn í þeirri baráttu, sem
nú er háð í Frakklandi til þess að
hafa þannig löguð áhrif á Banda-
ríkin, að þáu fallist á að skulda-
samningnum verði breytt svo, að
hann verði Frökkum miklum mun
hagstæðari en hann er nú.
Skuldasamningar Frakka og Breta
Símað er frá London, að samn-
ingur um ófriðarskuldir Frakk-
lands við England hafi verið gerð-
ur. Hafa fjármálaráðherrar beggja
landanna undirskrifað hann, þeir
Churchill, fjármálaráðherra Eng-
lands, og Caillaux, fjármálaráð-
herra Frakklands. Það hefir verið''
tilkynt, að samningurinn verði op-
inberlega birtur innan fárra daga.
Veðrið í morgun.
Hiti í Reykjavík 10 st., Vesf-
mannaeyjum 10, ísafirði 11, Akur-
eyri 11, Seyðisfirði 10, Grindavík
11, Stykkishólmi io, Grímsstöðum
7, Raufarhöfn 9, Hólum í Horna-
firði 12, Þórshöfn í Færeyjum 12,
Angmagsalik (í gærkveldi) 7,
Kaupmannahöfn 22, Tynemouth
19, Leirvík 15. Engin skeyti frá
Utsira né Jan Mayen. — Mestur
hiti hér í gær 14 st., minstur 7.
Úrkoma engin. — Horfur: í d a g:
Vestan og útsunnan átt. Dálítil úr-
koma á norðvestur landi. Þurt ann-
arsstaðar. í n ó 11: Útsunnati,
sennilega dálítil úrkoma vestan
lands.
Knattspymukappleikur
Norðmanna og Islendinga í gær-
kveldi var hinn fjörugasti. Var hiö
mesta fjölmenni á íþróttavellinum,
svo sem vænta mátti, og skemtu
menn sér hið besta. Leikurinn var
hinn rösklegasti á báða bóga, og
mátti vart á milli sjá, hvorir seig-
ari væri. Þó fór svo, að íslending-
ar unnu með tveim mörkum gegn
engu. Voru bæði sett í fyrri hálf-
leiknum, og var vindurinn þá ís-
lendingum til hjálpar. — Áður en
kappleikurinn hófst, afhenti for-
maður „Djerv“ Iþróttasambandi
íslands fána félagsins úr silki, með
stuttri ræðu, en forseti I. S. I.
þakkaði gjöfina. — Á morgun fara
íþróttamenn með Norðmönnum til
Þingvalla. Þeir, sem vilja vera með
í förinni, geta skrifað sig á lista
sem liggur frammi í Bókaverslun
Sigfúsar Eymundssonar kl. 5—7,
og mega konur koma eigi síður
en karlar. Matthías Þórðarson hef-
ir heitið að sýna mönnum staðinn.
X.
Fyrirlestur
um Vestur-íslendinga flutti ung-
frú Thórstína Jackson í Nýja Bíó í
gærkveldi og sýndi skuggamyndir
frá Vesturheimi. Ungfrú Jackson
er prýðilega máli farin, og varð
aldrei orðfátt á islensku, þó að hún
sé fædd og uppalin vestan hafs.
Erindi hennar var sumpart lýsing
á lifnaðarháttuin íslendinga vestan
hafs og sumpart hvatning um að
halda við sambandi milli Islend-
inga vestan hafs og austan. Er-
indið var flutt af miklum hlýleika
og satt og rétt frá skýrt i öllum
atriðum. Áheyrendur voru margir,
— iniklu fleiri en títt er á slíkum
samkomum hér, um þetta leyti árs,
— og þökkuðu þeir ræðuna með
eindregnu lófaklappi.
Glímumennimir
sem fóru til Danmerkur, ætla að
sýna glímu á íþróttavellinum á
föstudagskveldið, áður en íslands-
glíman hefst.
Gullfoss
kom frá útlöndum í gærkveldi.
Farþegar voru margir, m.a.: Ei-
ríkur Benedikz stud. mag. (kemur
frá París), Gunnar Sigurðsson frá
Selalæk, Pálmi Hannesson cand.
mag., María Ágústsdóttir, cand.
phil., Sigurður Stefánsson, stud.
theol., frú Fanöe og börn hennar,
frú Kristín Símonarson (kemur úr
ferðalagi um Vesturheim) og
glímumennirnir, sem til Danmerk-
ur fóru.
Templarar
héðan fara á sunnudaginn kem-
ur skemtiför til Kaldársels, sem
liggur 15 km. suður af Hafnar-
firði, í fegursta umhverfi Reykja-
víkur. Þessi staður dregur nú orð-
ið mjög að sér, vegna legu og
náttúrufegurðar. Búist er við að
Hafnarfjarðar-templarar sláist með
í förina og fjölmenni. G.
Glaðasólskin
með hægri norðvestanátt var
hér í morgun, en ekki telur veð-
urstofan horfur á að það standi
lengi.
Mr. H. Little,
sem hér hefir dvalist nokkuð
á annað ár, er fréttaritari Lund-
únabkiðsins Times og hefir sent
þvi margar greinir héðan, vin-
samlegar í garð íslendinga. Síð-
asta grein hans i Times er yfirlit
yfir sögu Alþingis frá upphafi
til þessa dags.
Á knattspyrnunni
í kvöld verða tveir nýir menn
í liði Islendinga, þeir Osvald
Knudsen og Helgi Eiríksson.
íslandsglíman
verður þreytt á íþróttavellinum
föstudaginn 16. þ. m. kl. 8síð-
degis. Keppendur eiga að gefa sig
fram fyrir föstudag við Björn
Rögnvaldsson, formann glímufé-
lagsins Ármanns. Allir bestu glímu-
memi landsins keppa þar.
Guðm. Guðfinnsson,
augnlæknir, fór héðan i gær á
íslandi, i augnlækningaferð til
Norðurlands, og verður mánuð aö
heiman. Sjá augl.
Síra Bjöm Þorláksson,
frá Dvergasteini, er staddur hér
í bænum.
Aheit á' Strandarkirkju,
afhent Visi: 5 kr. frá G. ó., 8
kr. frá ónefndum.
Hottnr itlmiaÉ
við skyrslu Bjöms Ólafssonar
til stjómairáðsins um síldar-
markað og síldarsölu. .
--Q--
Niðurl.
Af tillögum þeim til umbóta á
matinu og meðferð síldarinnar hér
á landi. sem hr. Bjöm ólafsson
framsetur, lítur út fyrir að hann
hafi ekki kynt sér nægilega erind-
isbréf fyrir yfirsíldarmatsmenn
frá 16. júlí 1920. Samkvæmt 11.gr.
þess, er svo fyrir lagt. að tæma
skuli tunnurnar við endurmat og
ákveðinn þungi látinn í hverja tn.
En frá þessu ákvæði var gefin
undanþága árið 1920 og menn
máttu láta ápakka síldina eins og
tíðkanlegt hafði áður verið, þessi
undanþága hefir verið framlengd
á hverju ári síðan. Og hver skyldi
vera ástæðan önnur en sú, að
hvorki seljendur né kaupendur
hafa óskað eftir því, að láta um-
pakka síldina og vigta ofan í
hverja tunnu. Reyndar kemur það
fyrir að einstöku ,,partí“ er um-
pakkað og ákveðinn þungi látinn
í hverja tunnu, en það er svo sjald-
gæft að ekki getur það kallast ann-
að, en sárfáar undantekningar frá
venju.
Eg held, að það sé ekkert það
ákvæði til í islenskum lögum eða
reglugerðum um mat á síld og
meðferð hennar, sem kemur í veg
fyrir það, að kaupendur hennar
geti fengið hana eins pakkaða
eða verkaða og þcir kjósa helst.
Og eg held að enginn sildarmatsm.
muni láta sér detta það i hug að
hafa á móti því, að fara að vilja
kaupenda i þeim efnum, svo fram-
arlega það komi ekki í bága við
crindisbréf þeirra eða landslög.
Hr. B. Ó. segir að eitt af því
sem tiðkast hafi á síðari árum, sé
það, að bætt hafi verið i tunnum-
ar sild,sem ekki hafi verið af sömu
gæðum og sú er i tunnunum var
fyrir. Mér var sögð þessi saga í
Götaborg í fyrra mánuði, en sögu-
maðurinn þar sagði að eins að
þetta mundi hafa komiö fyrir; en
eklci var hónuni kunnugt um það,
í. livaða matsumdæmi það hefði
átt að ske. B. Ó. gengur það
lengra, að hann segir, að þetta hafi
„tíðkast á síðari árum“ (þ. e. að
það sé vanalegt). — Eg er viss
um, að þetta íhefir ekki verið
„tíðkað á siðari árum“ i Akureyr-
arumdæmi og eg efa mjög mikiö
að ]>að hafi átt sér stað.
Eg mundi telja það þakklætis
Köknbúð
Skjaldbreiðar
verður opnuS aftur á morgun.
og virðingarvert, ef menn, sem
verða varir við slikan trassaskap
og hirðuleysi af hendi matsmanna
sem B. Ó. segir, að tíðkist hér á
siðari árum við ápökkun síldar,
vildu kæra yfir þvi til réttra hlut-
aðeigenda, svo að hægt væri að
koma í veg fyrir að slikur ósómi
endurtaki sig. En eg get ekki séð,
að það geti verið nokkrum til
gagns, þó að sliku sé slegið fram
opinberlega, sannanalaust með
öllu og á þann hátt, að þar eiga
allir matsmenn óskilið mál.
Eg held að eitthvert besta ráðið
til þess að fá vissu um það, að
hverju leyti aðfinslur þær, sem
iðulega koma fram við sildarmat-
ið og frágang sildarinnar héðan,
séu á rökum bygðar, væri það, að
hafður væri íslenskur maður með
góðri þekkingu á sildarverkun og
síldarmeðferð, í Svíþjóð um 3ja
mánaða tíma ár hvert, frá 1. ágúst
til 1. nóvember, til þess að vera við
og skoða síldarsendingar sem
kdma frá íslandi og móttakendum
kann að þykja aðfinsluverðar.
Plann ætti að láta yfirsildarmats-
mennina vita, þegar móttakendun-
um þykir frágangur sildarinnar
athugaverður í einu eða öðru,
skýra frá hvort aðfinslurnar séu á
rökum bygðar eða ekki að hans
áliti, og gera tillögur um breyt-
ingar þær er hann telur til bóta og
helst í samræmi við vilja og óskir
kaupenda.
Eg efast ekki um að slíkur mað-
ur gæti gefið ýmsar mikilsverðar
bendingar og upplýsingar, eklci aö
eins um meðferð, útbúnað og mat
á sildinni, heldur einnig um bætt
sölufyrirkomulag.
Jón E. Bergsveinsson.
Vinbannið
i Bandarikjunum.
Eg hefi beðið nokkra íslendinga
í Bandaríkjunum að skrifa méc
um bannmálið þar í landi. Svör
frá tveimur eru komin, og eru á
þessa leið.
S. Á. Gíslason.
I.
Að lýsa bindindishreyfingunni í
Bandaríkjunum og þeirri blessun
sem af henni leiðir, er efni i marg-
ar bækur. Vinbannið verður ai
sjálfsögðu mest til blessunar þar
sem stór nieiri hluti er þvi fylgj-
andi.
í einstöku stórborgum voru aS
myndast — áður en vínbannið
hófst — félög til að fremja glæpi.
Þessum félögum verður ekki út-
rýmt fyrr en öll stjórn er í hönd-
um bannvina i landinu. Þegar vín-
inu verður útrýmt til fulls, deyr
sá félagsskapur af sjálfu sér. —■
Vínbann leiðir af; sér: 1. Betri
kjör verkamanna. Þeir menn, seim
mest vinna að því að bæta kjör
verkamanna, eins og Henry Ford,
eru vínbannsvinir. 2. Mildari
hegning fyrir glæpi. Dauðahegn-
ing er því nær alveg úr sögunni.
3. Betri meðferð á föngum. ÞaS
hefir aldrei síðan þetta land bygð-
ist, verið farið eins vel með fanga
og nú. 4. Virðing og kærleiki
barna til foreldra. Alstaðar sést að
börn sýna feðrum sínum, sem eru
bannvinir, sömu lotning og kær-
leika og þau hafa hingað til sýnt
mæðrum, sem héldu sér frá víni.
En nú spyrja sumir: Minka
glæpir nokkuð að miji við þessa
mildu aðferö bannvina? — í 300
stórbæjum, þar sem vínbanni hefir
þó minst orðið ágengt, voru árin
1920—1923 16% færri teknir fast-
ir af lögreglunni en árin 1913—
1916.
Þegar bannvinir koma sínum
vilja fyllilega í framkvæmd, verða