Vísir - 12.12.1926, Blaðsíða 3

Vísir - 12.12.1926, Blaðsíða 3
SílílB J. B. —o— „Bpkmentafræöingur o g leik- •dómari" Morgunblaösins, Jón Björnsson, skrifar allhar'öort og langt mál gegn grein minni meö yfirskriftinni „Leikfélag Reykja- ■víkur og leikdómendur", sem birt- ist í „Vísi“ 24. nóv. Sú grein var skrifuð í þeim tilgangi, aö benda mönnum á, að hin unga, en þó furðu efnilega íslenska leiklist, á sér ekki lærifeöur og dómara, við sitt hæfi, þar sem eru xslenskir leiklistardómendur, — að leiklist- in er ekki tekin eins alvarlega og ekki sýndur sami sómi, eins og' öðrum listartegundum. Að sam- bandið milli leikara og áhorfenda yrði að verða miklum mun næm- ara, ef íslensk leiklist ætti ekki að sálast, því að engin ung list dafn- ar i skilningsleysi. Að ekki væri nægilegt, að landsmenn gæfu Leikfélaginu fégjafir, ef ekki fylgdi einlægur hugur á, að skilja starf þess og læra að meta gildi þess. Leikfélagið kærir sig ekki um ölmusur. Það vill endurgjalda fégjafirnar margfaldlega, með því, að auka þroska áhorfendanna, veita þeim ný umhugsunarefni og nýja þekking. 1 því verða leik- dómendurnir að vera Leikfélaginu hjálplegir, að minsta kosti fyrst i' stað. % i Það er ekki altaf nóg, að fólk- ið sæki sjónleikana, því að óvana- legir sjónleikar geta farið fyrir ofan garð og neðan hjá öllum þorra áhorfendanna, ef þeir fá ekki skynsamlegar skýringar og leiðbeiningar. Það er heldur ekki nóg, að leikdómendur sýni Leik- félaginu þá velvild, að skrifa um sjónleikana, því ef leikumtölin cru óskynsamleg, eða sýna, að leikdómararnir hafa misskilið sjónleikana, þá eru þau verri en engin. Þau skaða. Þetta ætti Jón „leikdómari" Bjömsson að athuga, áður en hann skidfar næsta leikdóm. f grein minni í „Vísi“ talaði eg mn islenska leikdómendur alment, en fann ekki ástæðu til, að geta þess sérstaklega, að einstaka sinn- ixm hafa komið fram góðir leik- dómar. Eg fann heldur ekki ástæðu til að geta þess, að einn af leikdómurunum tæki öllum öðrum fram í því, að misskilja sjónleika, eins og reyndar flest það, sem skrifað er. Það ómak hefir J. B. nú tekið af mér að nokkru, með andsvarsgrein sinni, því að þar sýnir hann greinilega, að hann hefir ekki getað eða viljað skilja eitt einasta atriði í grein minni. í upphafi’ þessarar furðulegu ritsmíðar sinnar, getur J. B. þess, að grein mín hafi verið borin fram á „bænarörmum við ritstjóra Moi-gunblaðsins“, en samt ekki fengið rúm í blaðinu. J. B. lítur auðsjáanlega svo á, að það sé óræk sönnun þess hve' vitlaus grein min hafi verið, að jafnvel Morgunblaðið treysti sér ekki til að taka hana. Er þetta einhver glöggasta athugun, sem eg veit til, að J. B. hafi gert, en þó sé eg ekki, að hún sé honum sjálfum né. lieldur blaði því, er hann þjónar, til mikils sóma. Það liggur nefnilega mjög nærri, að gera þá ályktun, að hræðsla um, að grein mín myndi geta rýrt „álitið“ á J. B. hafi ráð- ið nokkru um, að hún fékk ekki rúm i Morgunblaðinu. Sumir munu geta sér þess til, að J. B. hafi andæft því, sem eg sagði um íslenskp. leikdómendur sökum þess, að hann hafi haft vonda samvisku sem slíkur. Það tel eg ekki líklegt, þvi að mis- þyi-mingar mannsins á ýmsum sjónleikum bera það með sér, að hann hefir yfirleitt enga samvisku sem leikdómari. Með því, að vera sá fyrsti og einasti, sem andæfir grein minni, hefir J. B. í raun og veru lýst yfir því, að hann lítur á sjálfan sig sem aðal-leikdómara á íslandi, eða þann, sém sérstaklega muni vera veitst að i greininni. Er það hvorutveggja í senn hlægilegt og grátlegt, að maðurinn skuli fá aði standa í þeirri trú, og er það mikil minkun fyrir islenska blaða- mensku. Finst mér standa næst einhverjum blaðamanni, að skýra nákvæmlega fyrir J. B., hvers vegna hann á ekki að skrifa leik- dóma. í andsvai-sgrein sinni ræðst „leikdómarinn" með hörðum orð- um á mig fyrir það, að eg hafði sagt í gein rninni í „Visi“, að til væru heilir hópar af óvildarmönn- um Leikfélagsins og að þeir Morg- unblaðsmennirnir væru þar einna skæðastir!! Þetta hafði komið svo skýrt fram í grein minni, að ,.leikdómarinn“ telur rétt að skrifa rúman dálk til þess að hrekja það.í Rökfimi J. B. og skýrleiki er hvorutveggja frábært! Hann seg- ir á einum stað: „Eg er ekki að miklast af þeim vinsældum (þ. e. vinsældum Leikfélagsins) 1 vegna þess, að félagið eigi þær ekki skil- ið.“ Hvernig í ósköpunum á lika J. B. að fara að því að miklast af vinsældum Leikfélagsins ? Aftur á móti er skiljanlegt, að hann mikl- ist af sjálfum sér sem leikdómara, enda gei'ir hann það óspart; hann> segir: „Morgunblaðið hefir átt mikinn þátt í því að opna augu bæjarbúa fyrir því, að starf (Leik)félagsins væri margþætt og mikilsvert menningarstarf." Þegar á það eiJ litið, að J. B. hefir skrif- að flestar þær greinar í Morgun- blaðið upp á síðkastið, sem ættu að „opna augu bæjarbúa o. s. frv.“, þá kemur manni kynlega fyrir sjónir hógværðin í þessari setningn, sem kernur stuttu á eft- ir: „Eg ætla ekki að munnhöggv- ast um það við Amicus, hve mik- ið gildi það hefir haft, sem eg hefi skrifað um leiksýningar." Torskilinn er Pirandello en tor- skildari er Jón „leikdómari"! „Leikdómarinn" sýnir fram á, hve einstaklega einfeldnislegt það hafi verið af mér, að hæla Leik- félaginu fyrir það, að það nú „gefur bæjarbúum kost á að kynn- ast því nýstárlegasta í leikrita- skáldskap"; hann sér nefnilega ekki annað, en að Leikfélagið geri það, sem því ber skylda til og hvert gott félag myndi gera, því annars væri einskis annars kost- ur, en að sýna „sömu leikritin ár eftir ár eða tóm leikrit aftan úr grárri forneskju." Af þessu má ráða, að „leikdóm- arinn“ telur Leikfélagið fyrst hafa orðið verulega „gott félag“ undir stjórn Indriða, því að aldrei hefir* það sýnt eins mikið af „nýungum í leikritaskáldskap", eins og síðan Athugið! prátt fyrir allar útsölumar fáið jþið hvergi eins góð kaup á öllum fatnaði og í Fatabúðinni. Karlmannaföt og yfirfrakkarn- ir er nú orðið viðurkent fyrir snið og efni. Við seljum fötin frá 55 kr. — mjög vönduð föt. Ennfremur drengjaföt fráferm- ingaraldri. Kvenkápur frá 35 kr. Kápur, sem kostuðu 175 kr., nú 75, 65, 60 og 40 kr. — Alt mjög vandaðar vörur. — Öll sam- kepni útilokuð. — Káputauin best í Fatabúðinni. Best að kaupa jólafötin í Fatabúðinni. Vitið þér að litlar peninga- upphæðir end- ast best með því að kaupa í Vöruhúsinu. Feiknin öll af leikföngum á Jólabasarnum. Fyrirllggjandi: Melís, strásykur, steinsykur, rauður. Sykur fer hækkandi er- lendis, við seljum liann með sama, gamla, lága verðinu, með- an birgðir endast. Von, Sími 448 (tvær línur.) hann tók viö. Amicus lítur svo á, aö J. B. geti eins vel sagt þetta skýrt og skorinort, eins og undir rós. „Leikdómarinn" gefur svoLeik- félaginu þetta ráð: „ÞaS (þ. e. Leikfél.) á aö standa öSrum þ r æ S i i streymandi elfu nútíS- arleikritageröar.“ Tel eg vist, að LeikfélagiS myndi vera J. B. mjög þakklátt fyrir, ef hann vildi segja því, hvar þaS ætti aS standa hin- 11 m þ r æ ð i n u m og hvar sá þráður er. Þegar hér er komið, hefir „leik- dómarinn“ sýnt fram á með skýr- um rökUm, ' aS Amicus ýmist „liggur marflatur í ógeSslegri auSmýkt e S a ber fram staSlausa stafi.“ Þar meS vill J. B. vafalaust gefa í skyn, aS hann treysti sér vel til þess, aS „liggja marflatur x ógeSslegri auSmýkt", án þess aS „bera fram staSlausa stafi“, en þaS mun vera harla vandasöm íþrótt. Enn segir hami: „en lesiS getur maSur á milli línanna hjá honum (þ. e. Amicus) aumingja- lega kveinstafi um þaS, aS hann skuli ekki vera valinn til þess aS skrifa um leiksýningar“. Þetta hafSi eg nú vonaS, aS ekki myndi komast upp, en eg varaSist ekki, aS J. B. er betur læs á kveinstafi á milli lina, en á venjulega bók- stafi. Amicus. VI é „Góöa frá Slgrríöur, hvernlgr ferð þú að^búa til svona góðar kökuri“ „Eg skai kenna þér galdurinn, Ól'óf mín. Notaðn aðeins Gerpálver, Eggjapúlver og alla dropa írá Bfna- gerð Iteykjavíkur, þá verða k'ókurnar svona fyrlrtaks góðar. Það fæst hjá öllum kaupmönuum, og eg bið altaf um Gerpúlver frá Bfnagerðinni eð& Gerpúlverið með telpumyndlnni". A. &M. Smith, Limited (stœrsta verslunarlyrlrtæki Bretlanðs 1 verkuðnm og óverk- aflnm saltliskl) Aberdeen, Scotland. VIO kanpnm saltfisk, óverkaðan og lnllverkaflan, bæfll þorsk og nfsa, — Senðifl okknr lægsta tilboð, Telegram-adresse: Amsmith Aberdeen. Versl. Ludvig Haflidason Yesturgötu 11. Mánudaginn 13. desember byVjum við að selja jólapakka. — Hver pakki kostar að eins 1 krónu, innihald minst 2—5 kr. virði og einnig jólatré með gjafverði. Allar jólavörur kaupið þér best bjá okkur. Verðið lágt! Gæðin best! Sími 240. 1 Nýkomið mikið úrval af hentuglum S Jólagjöfum Ií beint frá París: \ l Silkisokkar — silkipeysur og golftreyjur. í Silkisjöl og slæður. Verð frá kr. 2.00 til kr. 100.00. i Vasaklútar — Hanskar — afarmikið úrval. ? Silki-tricotine og lérefts KVEN-NÆRFÖT, falleg, ódýr. j Barnasokkar úr ull, bómull og ísgarni — og ótal-margt fl., I að ógleymdum LÍFSTYKKJUNUM, mest úrval í bænum. I Lífstykkjahúðin. Austurstræti 4. ÍCGÖCCCCCCCCCCCCCCCOCCCCCCÍCKÍCICCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCOCC?; Verslun GOÐAFOSS Sími 436. Laugaveg 5. Hefir fengið stórt úrval af smekklegum jólagjöfum, svo sem: Dömutöskum — Dömuveskjum — Seðlaveskjum — Peninga- buddum — Ilmvötnum — Púður — Créme — Manicure Etui — Hálsfestar — Myndarammar — Allskonar Spegla — Tin- vörur — Keramik-vörur frá Ipsens Enke, Kaupmannahöfn — Koparskildir, handunnir. Allskonar LEIKFÖNG næstum eins ódýr og voru fyrir stríðið. Komið T Skodid T Sannfaerist T ;ííkíí:

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.