Vísir - 31.12.1926, Blaðsíða 2

VlSIR

mt
NRTHm IÖLSEM
óska öllum
G
LEÐILEGS
N
YÁRS.
Hjartans þakkir fyrir samúð og hluttöku við fráfall og jarð-
arför frú Guðrúnar Jónsdóttur.
Magnús Ólafsson og börn.
Jarðarför míns hjartkæra eiginmanns og föður, Guðna Jónsson-
ar, fer fram frá fríkirkjunni 3. janúar n. k. og hefst með húskveðju
frá heimili hins látna, Grettisgötu 55, kl. 1 e. h.
Guðrún Árnadóttir. Guðbjörg Guðnadóttir.
Jarðarför okkar elskulega sonar, Gests Loftssonar, fer fram
frá Grettisgötu 55 3. janúar n. k. kl. 1 e. h.
Kristín Helgadóttir. Loftur Gestsson.
Símskeyti
Khöfn 30. des. FB.
Frá Frakklandi.
Símað er frá París, að stjórnin
í Frakklandi sé andvíg þeim til-
lögum, sem fram hafa komið á
Englandi, um tilslakanir stórveld-
anna gagnvart Kínverjum.
Gerðardómur Þjóðverja og ítala.
Símað er frá Róm, að þýsk-
ítalski gerSardómssamningurinn
hafi veriS undirskrifaSur í gær.
Kalt á Spáni
SímaS er frá London, aS stór-
hríS sé á Spáni, og feiknalegir
kuldar. 28 menn hafa beSiS bana
af kuldanum. HríSin hefir valdiS
geysitjóni á appelsínu-ökrunum.
Pangalosmálið.
SímaS er frá Aþenu, aS ákveSið
hafi veriS, aS þingnefnd dæmi í
Pangalosmálinu. — En Pangalos
befir, eins og kunnugt er, veriö
kæröur fyrir landráS. Réttarhöld-
in eiga aö fara fram í febrúar.
Leikhúsið.
Vetraræfintýri.
Ef meta skal menningarstarf
leikhúss, fer þaö, þó aö undarlegt
megi virSast, miklu meira eftir
því hvaö leikiö er heldur en
hvernig. Ekki er þetta sagt af því
aö leikhús vort leiki ekki vel,
heldur af því aö þaS er fjárhags-
leg freisting aö leika veigaminni
rit, og sýnir þaö hvert mark leik-
húsiö hefir sett sér aö þaS hefir
staöist þá freistingu. Erlendis
sólunda mörg leikhús dýrindis
kröftum í aS leika allskonar rusl,
og þar meS eru þeir úr þjónustu
menningarinnar. Leikhúsiö okkar
hefir ótvírætt gefiö sig í hennar
þjónustu, og er engu siSur þarft
og merkilegt en skólamir.
Þetta er i annaö sinn sem leik-
húsiS sýnir Shakespeare-leikrit,
og þó aS þaS sé ekki eitt af bestu
leikritum hans, er þaS eitt hinna
allra hugnæmustu og vinsælustu.
ÞaS er æfintýri einmitt eins og
viS þekkjum þau úr þjóösögum
vorum — einu sinni var kongur
og drotning, en ógæfan skellur
yfir þau, en alt fer aö lokum vel.
Þar var drukkiS pimet og klaret.
Þar var leikiö á symfón og salter-
ium og þar var alt sem á þræöi
léki.
Þetta viröist alt vera ofur ein-
falt og svo sem vandræðalaust að
leika þaS. En Shakespeare er sam-
ur viö sig, hvaöa efni sem hann
handfjallar, og svo eru jafnvel
smáhlutverkin gerö, aö þau þurfa
fullkominn leikara.
En alt hefir tekist ágætlega. Út-
búnaður allur í besta -lagi. Leik-
urinn yfirleitt góður, sumt af-
bragS og er sérstaklega orö á því
gerandi hve samæfingin — sam-
stillingin var ágæt.
Aðal kvenhlutverkiö Hermione
drotningu á Sikiley,leikur frúGuð-
rún IndriSadóttir frábærlega vel,
hjálpast þar alt aö, meöferö, fas
og rómur. En þegar frúin í lok
síSasta þáttar stóö ljómandi á
stallinum, flaug hugur minnugra
manna aftur í tímann, þegar þeir
voru meS lifandi hjarta, og frú
Guðrún barnung og fögur lék
Glory Quale, Layender og Kátie.
Ungfrú Emilía lék Pálínu og
gerði þaS meö venjulegri leikni,
og er þó hlutverkiS lítt fjörugt.
Nýr leikandi, ungfrú Margrét
Thors, lék Perdítu dóttur Sikil-
eyjar konungs. Er hún sjálf ljóm-
andi falleg — barnslega falleg —
lipurlega vaxin, hreyfir sig ó-
venjulega létt og fagurlega, og
hefir skýran og viöfeldinn mál-
róm. Hún sagði og orö sín alveg
hárrétt, en hún lék kalt, sem kall-
aö er. Hún lék en liföi ekki. ÞaS
verSur aö kasta sér inn í slíkt
meö heitu hjarta — það er manns
eigin raunir — eigin ást — en
Gúmmistimplar
fést í FélagsprentsmiCjuiuaL
SaJciö ei þaS til útlanda, tcxa baegt er
fá jafngott og ódýrt bér á landi.
fólkiö — áhorfendurnir eru ekki
til. Sennilega hefir feimni valdiS
þessu, og er þaS skiljanlegt svona
í fyrsta sinni, en ungfrúin virðist
vera bæöi þeim innri og ytri hæfi-
leikum búin, aS hún muni verða
góSur leikari þegar hún áræöir aö
sleppa sér. Arndís Björnsdóttir og
frú Kalman léku tvær skritnar
sveitastúlkur ágætlega — hvernig
ætti þaö aS vera ööruvísi?
Af karlmönnum veröur fyrstan
aö nefna formann félagsins. Indr-
iöa Waage, sem hefir æft leikinn
og því ber allan veg af því þrek-
virki; hann hlýtur, auk annara
kosta, aS vera gæddur frábærri
vinnusemi. Hann leikur flakkar-
ann og prakkarann Autolycos af
mikilli list, og viröist ýmsum, sem
þeir hafi fátt séö betur leikiS hér.
IndriSi er aS verSa mikill leik-
ari og leikhúsinu sannur fjár-
sjóSur — sjálfsagður leikhússtjóri
þjóðleikhússins þegar þar aS
kemur, ef hami og viö lifum þaS.
Leontes Sikileyjarkong lék Tóm-
as Hallgrímsson, og hefir honum
heppnast þaS hlutverk hvaS best,
en — inikill leikari er hann ekki,
þó aö þetta væri sómasamlegt En
vel má vera aö hann veröi þaö
meö vinnu, og það skal sagt hon-
um til lofs, aö hann hefir bersýni-
lega lagt mikiö starf í hlutverkið.
Hann er tígulegur og hefir frá-
bæran róm. Kvaran lék Bæheims-
konung meS mestu fótvissu og
smekkvísi. Brynjólfur Jóhannes-
son lék Camillo hirðmann mjög
vel, hann er eins og Kvaran, frá-
bær leikari; andlitssvipur hans í
þessu hlutverki var dásamlega
tígulegur. Friöfinnur var skemti-
legur í gerfi gamla bóndans, og
Valur Gíslason var mikiö skringi-
legur í gerfi sonar hans, hann
kemur líklega til. Baldur Sveins-
son lék Antigonus ljómandi vel,
og Sigurður SigurSsson var bráö-
skemtilegur í gerfi vinnumanns,
hann er góSur í lítil kýmihlutverk.
Gestur Pálsson fer vel' meS sitt
hlutverk, en hlutverkið er leiöin-
íega smeðjulegt. Gaman var aö
litla drengnum, Hersteini Páls-
syni. — Eina aSfinslu get eg ekki
neitað mér um. Tíminn gengur
fram fyrir áhorfendur al-rakaöur.
Tíminn er meö al-skegg; eg get
ekki hugsaS mér aö honum spretti
ekki grön, eða aö hann annan
hvern dag hjakki af sér broddana
meS bitlausri Gilette-vél.
Dansarnir voru stignir af mesta
fiöri, eru þeir eftir frú GuSrúnu
og bera vott um afar glögt auga
fyrir fegurS hreyfinga og máli
limaburðarins; féllu dansamir
prýöilega viS hin ágætu lög Hum-
perdincks, sem hljóSfærasveitin
fór vel meö.
Ekkert var ilt nema bekkirnir í
ISnó. Þeir eru þaS harðasta í
heimi næst bankastjóra, sem neit-
ar aö kaupa af manni vel - (þeir
segja illa -) trygðan víxil.
Nú er til leikfólk af betri end-
anum — nú verður þjóSleikhúsið
aS koma,
Alpha.
Vetraræfintýri.
Sjónleikur í 5 þáttum
eitir William Shakespeape.
pýðingin eftir Indriða Einarsson. Lögin eftir E. Humperdinck.
Dansinn eftir frú Guðrúnu Indriðadóttur.
Búniugarnir frá Hermann J. Kaufmann, Kunst Atelier, Berlin.
Leikið verður 1. jan. (nýjársdag) og 2. jan. (sunnudag).
10 manna hljómsveit, undir stjórn E. Thoroddsen, aðstoðar.
Aðgöngumiðar seldir í Iðnó á nýjársdag og sunnudag frá 10—
12 og eftir kl. 2.
Leikhúsgestir eru beðnir að mæta stundvíslega.
Sími 12. Sími 12.
e3Zei/kjaDíÆ 3í, e£es. £9£6
'tfc'æm skífjavínír /
fffeíljarí/t£ nýár, með þaAÆÍætí fi/e-
ír ííámt árin-
<33. 'rSjatnason.
í nýári kl. n síra FriSrik Hall-
grímsson, kl. 5 síra Fr. Friöriks-
son.
í fríkirkjunni í Reykjavílc á
gamlárskveld kl. 6, síra Árni Sig-
urSsson. Á nýársdag kl. 2 síra
Árni Sigurösson; kl. 5 e. li. pró-
íessor Haraldur Níelsson. Sunnu-
daginn 2. janúar kl. 2, síra Ámi
Sigurðsson.
í GarSaprestakalli: Á gamlárs-
kveld kl. 6 í Hafnarfirði. Á nýársi
dag kl. 1 í Hafnarfirði. 2. jaii.
kl. 9 f. h. á Vífilsstööum og kl. i
á BessastöSum.
Vísir
óskar öllum lesöndum sínum
gleðilegs nýárs.
Áramótamessur.
í dómkirkjunni á gamlárskveld
kl. 6, síra Fr. Hallgrímsson, kl.
nýa sama kveld S. Á. Gíslason
cand. theol. — Nýársdag kl. 11
síra Bjarni Jónsson, kl. 5 siöd.
síra Fr. Hallgrímsson. — Annan
»