Vísir - 04.06.1927, Side 4

V TR
Laugardaginn 4- júní 1927.
Hversvegna drekka menn árlega í Frakklandl 14 miljónir iítra af
OUBONNET
AF ÞVf Frakkar hafa manna best vit á víni og þykir Dubonnet afbragðsgott.
AF ÞVf Dubonnet er búið til úr ágætustu, ilm- og bragðbestu vínþrúgu
Suður-Frakklands og hefir sjerkennilegt, örlítið ramt bragð — og að síðustu
AF ÞVÍ Dubonnet hefir friðandi áhrif á taugarnar og eykur vellíðun manna.
Verö kr. 4,50
fyrir V* Íítra,
kr. 9,00 fyrir
Vx iítra.
Reyníö sjálf fr frumlega frakkneska
APÉRITIF DUBONNET
VaOOOOOOOOOOOCKXSOOOOOOOOÍiO
í hvitasnnnnmatinn
Nautakjöt, hangið á 0,85
y2 kg. Reyktur rauðmagi,
nautakjöt í steik og súpu,
kindakjöt, valin dilkalæri,
frosin, pylsur, smjör,kæfa,
tólg, plöntufeiti. — Komið
strax í Kjötbúðina Von og
gerið pantanir.
Sími 1448 (2 línur).
ÍÍOOOCOOOOOOOOOOOOOOCOOOOOÍ
JOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
1 Nankinsfötj $
X
Off
vinnnvetlingar
komu meðj
Brúarfossl.
Vöruhúsið.
(OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOQOO
Legsteina og
| leiðagirðingar^
úr ísiensku efni, smiða eg í miklu
úrvali og með sanngjörnu verði
Gjörið svo vel og spyrjist fyrir.
L
steinhöggvari,
Grettisgötu 29. Sími 1254.
DUBONNET
7a
Hveiti.
HlrF.E.Kjartansson&Co
Hafnarstrætl 19.
Síml 1520.
noooooooooom k k mooootmoomn
Einalang R'eykjaviknr
Kernlsk fatahreinsun og litnn
Laugaveg 32 B. —jSími 1300. — Simnefnl: Efnalang.
Hreinsar með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og duka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þægindi. Sparar fé.
Landsins mesta nrval ai rammalistnm.
Myndir innrammaðar fljótt og rei. — Hvergi eins ódýrt.
Gfaðmnndnr Asbjörnsson,
I.
Nýkomið:
Vírnet
miklar birgðir.
tn
Fatabúðin hefir fengið feikna
mikið úrval af ljómandi falleg-
um karimannsfötum og ryk-
frökkum, alt klæðskerasaumað,
með nýjasta sniði- Ennfremur
millipeysur og vesti, milliskyrt-
ur, stakar buxur, sportbuxur,
erfiðisföt, nærfatnað, sokka,
slifsi o. fl-
Ödýrast og best í borginni.
Best að versla í
Fatabúðinni.
f Skriístof ur.
3 skrifstofnherbergi með miðstöðvarhitnn
óskast til leigu l.”okt i miöbænam,
Tiiboð merkt „skrifstofur,( leggist inn á
afgreiðsln blaðsins.
Fyrirliggjandi:
Soya dönsk,
Hatailitnr,
Tómatsósa,
Worcestershire sósa,
Dagosósa,
Ketchnp.
I. Bpynjólfsson & Kvaran,
Trolie & Rothe hf.Rvík.
ELSTA VÁTRYGGINGARSTOFA LANDSINS® £
STOFNUÐ 1910.
Ánnast vátryggingar gegn sjó- og brunatjóni með bestu
fáanlegu kjörum hjá ábyggilegum fyrsta flokks vátrygg-
ingarfélögum.
Margar miljónir króna greiddar innlendum vátryggjendum
í skaðabætur.
Látið því aðeins okkur annast allar yðar vátryggingar, þá
er yður áreiðanlega borgið.
Nýkomið:
Þvottastell frá io kr., Kaffistell fyrir 6 frá 14 kr., Kökudiskari
frá 50 au., Blómsturvasar frá 75 aur., Bollapör og allar Postu-a
líns-, Leir- og Glervörur ódýrastar hjá
K. Einarsson &
Bankastræti 11.
Úlriku brá viö þessa fregn, þar sem hún sat hljóð
og angistarfull viö sóttarsæng manns síns.
Bráð haföi af sjúklingnum endrum og sinnum, og
kannaðist hann þá brosandi viö hina ástkæru hönd, sem
hjúkraði honum mjúklega og dyggilega. En nú lá hann
aö venju með lokuð augu og sóttheitt enni, og hlustaði
hún á tíðan andardrátt hans.
Konungur kom inn. Úlrika reis á fætur og stóð frammi
fyrir honum, hrærð og auðmjúk. Honum brást ekki
Hóhenzotlaraminnið og kannaðist hann þegar við hana.
,,Ja, sjáum til. Þaö ert’ð þá þér, frúin góð!“ sagði
hann. „Það gleður mig að sjá yður aftur. Þér eruð hér,
sé eg, á yðar rétta stað, við hlið mannsins yðar. Eruð
þér nú jafnánægð með heilsu hans og læknirinn?"
„Já, Yðar Hátign!“
„Það gleður mig. Hann hefir líka sýnt af sér framúr-
skarandi hreysti."
Rödd konungs vakti sjúklinginn af sótthita-draumór-
um sínum. Hann hristi af sér mókið og reis upp og átt-
aði sig strax. Þarna sá hann sjálfan konunginn og heyrði
rödd hans.
Hann rétti hendurnar að honum. „Yðar Hátign!“ sagði
hann með innilegri sælutilfinningu.
„Hann má ekki komast í geðshræringu," sagði kon-
ungur. „Sárið virðist hafa veiklað hann eitthvað. Hann
ge'fur fú'ndíð míg, þ’egár harm er ör?fitfn hidíltfr?g®ar'l
Verið þér sælar, frú! Eg óska yður hamingju á ófar-
inni æfibraut yðar!“
Konungur kvaddi þau mildilega og fór litlu síðar úr
Meiszingen, til' þess að setjast að í Leipzig. Úlrika ótt-
aðist, að geðshræringin hefði slæm áhrif á sjúklinginn,
en prússneskum liðgforingja vlerður alcþ-ei meint Við
það, að verða fyrir náð konungs síns.
„Hann getur fundið mig.“ Þessi orð voru hinum sjúka
læknisdómur. Honum fór dagbatnandi, að vísu hægt,
eða of hægt fyrir óþolinmæði hans. En loksins hrest-
ist hann þó svo, að Úlrika gat farið með hann til Leipzig.
Jafnskótt sem Reutlingen kom þangað, fór hann á
konungs fund. Hann gat ekki gengið nema hægt, og
var tnagur og tekinn til augmanna.
En þegar hann kom inn í móttökusal konungs, lifn-
aði hann allur við. Hann rétti úr sér, því að hann var
hálflotinn eftir leguna, og stóð þar beinn og teinréttur,
eins og hermanni sæmir.
„Það gleður mig að sjá yður kominn til fullrar heilsu
aftur," sagði konungur. „En segið mér nú, Reutlingen,
hvernig stóð þvi, að hann komst í hóp riddaranna, eftir
að eg hafði vikið honum frá.“
„Eg var búinn að fyrirgera þeim sóma, Yðar Hátignf
að kallast liðsforingi máns allranáðugasta konungs. En
eg vona, þrátt fyrir það, að vera maklegur þess, að út-
hell'a blódi mínu fy'rír Yðar Hátlgn!“
„Hann hefir breytt réttilega! Kleist er líka sérlega
ánægður með hreysti hans og dirfsku yfirleitt. Hann
hefir líka sýnt snarræði við handtöku sína, og gert
mér mjkinn greiða, og eg ætla þvi að sýna honum vott
viðurkenningar minnar. Fýsir hann að ganga aftur i
hinn garnla flokk sinn?“
„Eg æski einskis nema náðar Yðar Hátignar og fyrir-
gefningar fyrir yfirsjón mína;“
„Til hennar hafið þér ærlega og dyggilega unnið!
Eg skal gera yður að majór í Bayreuth riddaradeildinni."
„Yðar Iiátign!“ sagði hann feimnislega. „Vill Yðar
llátign vera svo náðugur að meðtaka mitt allraundir-
gefnasta þakklæti."
„Júseisei!“ svaraði konungur. „Annars hefi eg kynst
konu yðar sem einkar skynsamri og alúðlegrí konu.
Eg held, að hann hafi gert henni stórlega rangt til!
Framvegis verður hann að fara vel með hana; — hún
á það skilið af honum.“
„Sem Yðar Hátign þólcnast!"
Þar með var áheyrnin búin.
Hann var hafinn upp í hærri stöðu, tók aftur við her-
deild sinni, naut aftur náðar konungs og var búinn að
fá heilsuna aftur.
Hjarta hans baröist af innilegri gleði. Hann þakkaði
guði fyrir dásamkga handleiðslu hans.á sér, meðan hann
sk'U‘ri‘(íaðí eftír g'ö'tanhí. Sári'ð p'índ'i hán'p/við.bVeW skYef,
V-*'