Vísir - 09.09.1927, Page 2

V í S I R
«fe.
]l S. Beroifiifin
skáld
andaöist í Landakotsspítala í
morgun. Hann haföi legiö þar síS-
an i. júlí i sumar. Banamein hans
var innvortismeinsemd.
Jón var fullra 53ja ára aö aldri,
fæddur 30. apríl 1874 á Króks-
stö'Sum í MiSfirSi. Hann var flest-
um mönnum hagoröari og þjó'S-
kunnur oröinn af kveSskap sínum.
Símskeyti
Khöfn 8. sej)t. FB.
Smáþjóðimar reyna að láta til sín
taka á þingi Þjóðabandaiagsins.
Simað er frá Genf, að vegna
hinnar gömlu óánægju smáþjóð-
anna yfir því, að aðalmálin, sem
Þjóöabandalagið tekur til með-
íerðar, séu útkljáð á fundurn, sem
stórveldin ein hafi fulltrúa á, hafi
Blockland, fulltrúi Hollands, haf-
ið umræður á þingi Þjóðabanda-
lagsins um •'tryggingu friðarins í
Evrópu. — Leggur hann til, a'ð
tíllögur þær, sem fram voru born-
ar í Genf 1926 um öryggissamn-
inga, skyldugerðardóma og af-
vopnun, verði teknar til athugun-
ar og umræðu á ný.
Bertaud flugmaður ferst.
Símað er frá London, að skip í ■
Atlantshafi hafi fengið loftskeyti
frá Bertaud. Bað hann um hjálp.
Skipin leituðu árangurslaust að
flugvélinni, sem vafalaust hefir
farist.
Khöfn 9. sept. FB.
Flugför enn.
Símað er frá London, að kanad-
isku flugmennirnir Tally og Mc
Call sé flognir af stað frá Ný-
fundnalandi til Lundúna.
Frá ársþingi breskra verkalýðs-
félaga.
Símað er frá London, að árs-
þing breskra verkalýðsfélaga sé
haldið nú í Edinborg. Aðalráðið
leggur til, að bresk vérkalýðsfélög
slíti sambandi við þriðja Inter-
nationale.
Vidtal
við prófessor E. V. Gordon.
Vér íslendingar eigum þvi ekki
tö venjast, að tunga vor sé „hlut-
geng“ með erlendum mönnum.
Þess vegna þótti mér einkennilegt,
er eg hitti tvo útleudinga í einu,
sem báöir skildu íslensku og voru
þó sinn úr hvorri heimsálfu. En
það voru þeir prófessorarnir E.
V. Gordon frá háskólanum í Leeds
'og prófessor F. S. Cawley frá
Harvard háskóla. Þeirra hefir
beggja verið getið hér í blaðinu
áður, svo að lesendur Visis víta
deili á þeim. — Prófessor Gordon
kom hingað snemma í fyrra mán-
uði, og fer héðan í kveld. Hann
er aðeins 30 ára að aldri,. en hefir
þegar aflað sér víðtækrar þekk-
ingar á íslenskum fræðum, eink-
um hinum fornu.
Eg spurði, hverir hefði kent
honum íslensku, en hann svaraði,
að prófessor Craigie væri eini
maður, sem kent hefði sér islensku,
— „en að öðru ley.ti hefi eg num-
iö af bókum,“ sag-ði hann. „Eg
hafði aldrei hitt íslending að máli,
fyrr en eg kom hingað, og ís-
lenska var mér „dautt mál“, eins
ög t. d. latína. Þess vegna ])ótti
nlér einkennilegt, að heyra þessa
tungu jafnt af vörum ungra og
gamalla. þegar hingað komi“
„Og þér hafið ferðast hér um
án þess að hafa túlk?“
„Já, eg. fór héðan austur í Fljóts-
hlíð með samferðamanni mínum,
Dr. Sverker Ek, þjóðvísna-fræð-
-ingi frá Sví])jóð. Við vorum 10
daga í Eyvindarmúla. Það er gam-
all kirkjustaður, og þar sá eg tvo
rúnasteina í vegg í útihúsi, og einn
mjög máðan á hlaðinu. Þeir eru
sennilega frá fimtándu öld. Við
komum að Bergþórshvoli og nokk-
urum öðrum bæjum. — Síðan
komum við hingað og fórum
sjóveg upp í Borgarnes, gistuin
á Borg og fórum þaðan upp að
Reykholti. — Eg- hefi æft mig
i að tala íslensku, en tíminn hefir
verið alt of naumur að þessu sinni.
í raun og veru fór eg ])essa för
til þess að búa mig undir aðra
lengri. Eg hefi í hyggju að koma
hingað aftur að tveim áruip liðn-
um og ætla þá að hafa með mér
hóp enskra mentamanna, sem mæt-
ur hafa á íslenskum fræðum. Þá
býst eg við að fara um fleiri hér-
uð en nú og standa lengur við.“
„Þér hafið samið bækur um
norræn efni?“
- „Eg hefi ekki gefið út nema
eina bók, — An Introduction to
Old Norse, — sem út kom á þessu
ári. Þar er fyrst inngangur um
bókmentir, síðan málfræði og síð-
ast leskaflar. — En eg hefi verið
að semja bók um fornfræði, sem
er að miklu leyti þýðing á riti
eftir Svíana Falk og Brögger, og'
nú er eg að þýða Eddukvæðin.“
Prófessor Gordon lét mjög vel
yfir komu sinni hingað og lauk
lofsorð'i á gestrisni landsmanna.
Kann sagði, að sér væri áhuga-
mál að koma á stúdentaskiftum
milli Englands og íslands, og
kvaðst hafa fært það í tal við
prófessor Sigurö Nordal. Vildi
hann, að tveir stúdentar yrði
sendir úr hvoru landi, til reynslu
fyrst í stað. En hvort sem úr því
yrði eða ekki, kvað hann sér það
gleðiefni, ef einhver íslenskur stú-
dent færi að stunda nám í háskól-
anum í Leeds.
Með þeS.sari fyrirsögn hefir A.
J. Johnson ritað athugasemda-
grein i Vísi, 197. tbl. þ. á„ við
grein, er eg reit áður i sama blað
um hátíöahöldin á ÞingvÖllum
1930, og einkum þykir honum eg
tala „kuldalega“ og jafnvel „illa“
um gistihúsið Valhöll..
En það er eingöngu bygt á
misskilningi hans, sem getur staf-
að af klaufalegu orðalagi hjá mér,
því i nefndri grein vildi eg hvorki
lofa né lasta Valhöll, né starf Jóns
bónda Guðmundssonar, eiganda
Valhallar.
í grein minni er eg að tala um
að hið opinbera hafi lagt „lítið
ié“ fram til þess að prýða Þing-
völl yfirleitt, en það litið fram
hafi verið lagt, hafi komið Val-
höll helst aö notum, — en hefði
liklega verið réttara að segja um-
hverfi Valhallar, — ])ví hið um-
rædda fé var notaö. til þessa: að
flytja veginn, sem var lítið eitt
íyrir sunnan Valhöll, norður fyrir
gistihúsið og alveg að dyrum þess,
eyðileggja eldri veginn og jafna
hann út, gera bílstæði fyrir aust-
an Valhöll, safnþró o. fl. smáveg-
is, en fór ekki neitt, mér vitanlega
tii hússins sjálfs, enda þótt eg
orðaði það svo 'vegna ])ess, að alt
þetta var gert til umbóta fyrir
gistihúsið og því til góða.
Annað það, sem fé þetta var
notað til, hefir ekki orðiö staðnum
til gagns eða prýði, að mínu áliti,
en um það geta vitanlega verið
skiftar skoðanir, en það annað,
sem gert var, var þetta: að breyta
farvegi Öxarár þannig, að kvísl
sú, sem rann við vesturbakkann,
meðfram hallanum var stífluð, en
við ])að eyðilagði áin meir að aust-
anverðu, tók af veginn heirn að
wammnmmmmmmmmmmamammmmama
IGíimmístimplar *
eru búnir til í
Félagsprenismiðjunni.
VandáSir og ódýrir.
prestssetrinu og er að smá eta
burtu hólmana í ánni; að jafna
og leggja þökur yfir leirflög nokk-
ur á Völlunum, sem þó eru enn
ekki farin að gróa eftir 3 ár, því
taka má upp mikið af þökunum
með forki einum enn, og loks, að
girða Vellina með tví- og þrísett-
um gaddavír, sem er vafasöm
prýði.
En ])egar eg sagði, að Valhöll
væri ekki landinu til „sérstaks
sóma“, þrátt fyrir þessar umbæt-
ur, þá meinti eg það sem í orð-
unum liggur, blátt áfram, og ekk-
ert þar fyrir utan. Eg álít, að gisti-
húsiö Valhöll, þrátt fyrir miklar
umbætur og áhuga núverandi eig-
anda þess, að gera það vistlegt og
gott, — sem eg veit um og viður-
kenni fúslega, — sé svo óhagan-
lega fyrir komið bæði hvað snert-
ir staðinn, sem það stendur á, og
innréttingu þess alla, að það, þótt
það sé nothæft sem „fjallahótel“,
sé ekki staðnum eða landinu til
sérstaks sóma, eins og mér finst
gistihús hér þurfa að vera, eg býst
t. d. naumast við því, að ríkið geti
lótið sína sérstöku gesti sofa þar
eða hafa viðdvöl, að öðru en að
borða þar, meðan á hátíðinni 1930
stendur, eða það finst mér að eg
ckki gæti, ef eg ætti um það að
sjá.
Að öðru leyti skal það tekið
fram, að eg hafði Jón Guðmunds-
son aldrei í huga, er eg reit greín
n.ína, og er ljúft að viðurkenna,
að hann hefir lagt fram fé og
krafta til þess að bæta Valhöll
og gæra vistlegri fyrir gesti, svo
að það er mesta furða, hve jafn
léleg bygging frá byrjun, og ó-
haganlega fyrirkomið, — sem von
er, þegar verið er að smábyggja
við hana, — er þó orðin' notaleg
og furðu ásjáleg hið ytra.
Guðm. Einarsson.
Góðup eiginmað-
up gefus» konunni
saumavél.
Reykjavík.
Frá BðiiÉrÉgíii.
--o--
Búnaðarfélag íslands tilkynnir
FB. 8. sept.:
Umsóknarfrestur um ráðunauts-
stöðuna hjá Búnaðarfélagi íslands
var útrunninn 1. ]). m. Umsækj-
endur voru:,
Páll Zóphóníasson, skólastjóri á
Hólum, Einar B. Guðmundsson,
bóndi á'Hrunum í Fljótum, Stein-
grímur Steinþórsson, kennari á
Hvanneyri, Gunnar Árnason, bú-
fræðiskandidat í Reykjavik, Hall-
grímur Þorbergsson, fjárræktar-
fræðingur, Halldórsstöðum, S.-
Þing., Jón Sigtryggsson, bóndi,
frá Framnesi í Skagafiröi, Lúð-
vík Jónsson, búíræðiskandidat í
Reylcjavik, Guömundur P. Ás-
mundsson, f j árræktarf ræðingur,
frá Svínhóli, Dalasýslu.
Stjórnarnefndin hefir á fundi í
dag ákveðið að ráða Pál Zóphón-
asson ráðunaut félagsins í naut-
gripa- og sauðfjárrækt frá 1. júní
n. á.