Vísir - 19.11.1928, Blaðsíða 4

VISiR
♦
Birkisíölar
nýkomnir. ÓJýrastir í bænum.
Húsgagnaversl. við
ddmkirkjuna.
Herrar!
Lítið inn í Soffíubúð, ef ykk-
ur vantar
Föt,
Frakka,
Nærfatnað,
Manchettskyrtur,
Hálstau,
Sokka,
eða annað til að klæðast í.
S. Jóhannesdóttir.
Austurstræti '14,
Beint á móti Landsbankanum.
Simi 1887.
Fólk ei» að kom-
ast að þeipri
laukréttu siiður-
stöðu
9 .
að húsgögn eiga að vera á gólf-
inu, en ekki á veggjunum, þar
eiga myndir og önnur „raritet“
að vera. — Kaupið nýmóðlnx
húsgögn hjá
Húsgagnaversluninni
viS dómkirkjuna.
TO R PEDO
fullkomnustu ritvélarnar.
Jilli
Studebaker
eru bíla bestir.
B. S. R. liefir Studebaker
drossíur.
B. S. R. hefir fastar ferðir til
Vfíilsstaða, Hafnarfjarðar og
austur í Fljótshlíð alla daga.
Afgreiðslusímar: 715 og 716.
Hefðapfrúp
og meyjar nota altaf
hið ekta
austur-
landa
ilmvatn
Furlana.
Útbreytt
um a lan
heim.
Þúsund-
•< 111 ■■l" l'r' kvenna
nota það eingöngu.
Fæst í smaglösum með
skrúftappa. Verð aðeins 1 kr.
1 heildsölu hjá
H.f. Efnauerð;Reykjavíkur
iBmi—- — IIIIII imi ll^n■lTflnmf«TWl
RADiO
7 lampa LUMOFON, tækitærisverð.
Sportvöruhús Reykjavíkur.
Kaupið ekki
vetrarfrakka
án þess að hafa lltlð
á þá, sem fást í
Fatabúðinni.
Það getur borgað sig vel.
Svuntur
fyrir
fullorðna
og börn
mikið
og ódýrt
úrval.
Vörahúsið
Vélalakk,
Bflalakk,
Lakk á mlðstaðvar.
Einar 0. Malmberg
Vesturgötu 2. Sími 1820.
Veiðarfæri
Fiskilínur 1—6 ibs.
Önglar nr. 7. og 8 ex.
ex long.
Lóðataumar 16—20”.
Lóðabeigir nr. 0. 1. 2.
Manilla, tóverk.
Netagarn. 4 pætt.
Trollgarn 3 og 4 pætt.
Grastóverk.
f heildsölu hjá
Kr. Ö. Skagfjörð.
Sítni H47.
K.F.U.K.
Y-D.
Fundur annað kveld kl. 8.
Allar stúlkur velkomnar, frá
12—16 ára.
Síra Bjarni Jónsson talar.
STÚLKA, vön húsverkum,
getur fengið árdegisvist frá 1.
til 15. desember, frá kl. 8—1
daglega. Nánari uppl. kl. 8 til
8i/2 á kveldin í síma 535 á sama
tima. (386
Góð og ábyggileg stúlka ósk-
ast í vist sökum forfalla ann-
arar. — Uppl. gefur Sigurður
Björnsson, brunamálastjóri,
Grettisgötu 38. (383
Maður, er vill taka að sér að
aka hestum, óskast nú þegar.
Uppl. hjá Sigvalda Jónassyni,
Bræðraborgarstíg 14. Sími !)12
(381
Slúlka óskast á gott lieimili
i Borgarfirði. Uppl. á Lauga-
veg 58, hjá Skjaldberg. Sími
1491. ' (379
Prjóna karlmannapeysur fyr-
ir kr. 2,00, boli fyrir 1,25, bux-
ur fyrir 1,50, sokka 80 au., kven-
boli 80 au., kvensokka 75 au.,
barnasokka 60 au. o. s. frv. —
þorlaug Sigurðardótlir, Ný-
lendugötu 11. (340
Framköllun og kopiering, besta
fáanleg vinna. Vöruhús ljósmynd-
ára, Carl Ólafsson. (347
Stækkaðar .myndir, best og
ódýrusf innlend x. fl. vinna. Vöru-
hús ljósmyndara, Carl Ólafsson.
_________________________J34<5
* Guðm. Sigurðsson, klæðskeri,
Hafnarstræti 16. Sími 377.
Saumar ódýrast. Fljót af-
greiðsla. — Fataefni: Blá, svört
og mislit. — Lægsta verð i
borginni. (177
Gangið í lireinum og press-
uðum fötum. — Föt lcemiskt
lireinsuð og pressuð fyrir 8 kr..
föt pressuð fyrir aðeins 3 kr„
frakkar fyrir 2.75, buxur fyrir
1.25. Bydelsborg, Laufásveg 25.
Sími 510. (949
r
LEIGA
I
Geymsluherbergi i kjallara
til leigu. Uppl. á Stýrfinanna-
stíg 14, uppi, kl. 10—12 á
morgun árdegis. (375
Ungbarnafatnaður nýkom-
inn í miklu úrvali á Laugaveg'
5. ' (384
Kex og kökur, seljast fyrir
3.95 upp í 4.90 kassinn. Ivlöpp,
Laugaveg 28. (382
Ágætur divan til sölu. Tæki-
færisverð. Slcólavörðustíg 38,
niðri. (377
Ljósmyndatæki, pappír, filmuiy
plötur. Kaupið þetta helst af fag"
nxanni. Vöruhús ljosmyndara, Carl
Ólafsson. (349'
Innrammaðar myndir, ódýrast
í bænum, fjölbreytt úrval, rammar
og listar. Vöruhús Ijósmyndara^
Carl Ólafsson. (348?
„Norma“, Bankastræti 3 (v-ið
hiiðina á bókabúðinni). Stórt úrvaí
ai konfektskössum, ódýrast í bæn-
um. (1095
ÍSLENSK FRÍMERKI keypt á
Urðarstíg 12. (34
TAPAÐ - FUNDIÐ
Tapast hefir poki með liangi-
kjöti í, á leiðjnni frá Ölfusár-
brú til Reykjavíkur 15. þ. m.
— Finnandi er beðinn að skila
lionum i Liverpool útbú gegn
fundarlaunum. (380'
Gyltur manchettskyi'tulmapp-
ur tapaðist á Þormóðsstaða-
samkomunni i gær. Skilist á
Þórsgötu 10, gegn fundarlaun-
um. (378
HUSNÆÐI
1
2—3 góð herbergi og eldhús
óskast til leigu nú þegai', til
14. maí. Fyrirframgreiðsla fyr-
ir allan tímann. Uppl. í síma
1927. (385
Lítið herbergi til leigu. Berg-
staðastræti 30 B. (376-
Roskinn kvenmaður getur
fengið leigt með annari. Uppl.
á Bræðraborgarstig 14. (374
FélagsprentsmiCjan.
FRELSISVÍNIR.
friðinn — til þess að forðast alt, sem gæti gefið tilefni
til blóðsúthellinga, hefi eg haldið verndarhendi yfir hon-
um. Það eina, senx eg hefi gert í málinu, er að fara þess
á leit við hr. Latimer, að hann verði á brott úr Suður-
Caroiinu innan tveggja sólarhringa. En hvernig hregst
svo hr. Latimer við, þegar eg auðsýni þvílíkt langlund-
argeð? Aðstoðarforingi minn, Mandeville höfuðsmaður,
segir mér rétt í þessu, að hr. Latimer ætli að bjóða mér
byrginn. Hann ætlar að vera kyr í Charlestown, í því
skýni eingöngu, að neyða mig til þess að láta taka sig
fastan. Eg óska einskis frernur, en a'Ö friður rnegi hald-
ast. En þessi maSur treystir |)ví, að ef eg yrÖi aÖ gripa
til þeirra ráÖa, aÖ láta taka hann fastan — þá yrÖi friÖ-
inurn slitiÖ. Geti þér hugsaÖ y'Öur, hr. Lowndes, aÖ hann
þyrÖi að haga sér svona, ef' hann væri ekki viss um, aÖ
hafa samhygÖ hjá æÖstu ráögjöfum þjóÖarinnar?“
„Nei, tigni landstjóri, yÖur skjátlast í þessu. Hr. Rut-
ledge og Lawrens ofursti geta bori'Ö vitni um ]xaÖ,“ sagÖi
Lownden blátt áíranx og einlæglega. Eftir beiðni hans hóf
nú Rutledge nláls og lýsti yfir því með fáum og ótví-
ræÖum orðuni, aÖ hann og Lawrens ofursti hefÖu haft
tat af hr. Latimer. Hef'ði þeir bæÖi með vinsamlegum
fortölum og hótunum reynt að fá hann til þess að verða
á brott hið skj ótasta. •
„Þér höfðuð í hótunum við hann —“ sagði landstjórinn.
MeÖ hverju hótuðuð þér honum?“
„Eg sagði honum afdráttarlaust, að ef hann yrði tek-
inn fastur sökum kergju sinnar og stríðlyndis, rnundi eg
beita að fullu áhrifum mínum hér i nýlendunni til þess
að styðja vald yðar tignar.“
Hinn tigni landstjóri varð léttbrýnn við þessa yfirlýs-
ingu. „Er þessu x raun réttri þannig varið, herra minn?“
„Eg legg þar við drengskap minn,“ svaraði Rutledge
hiklaust. „Ef þér óskið þess, tigni landstjóri, mun eg sjálf-
ur taka að mér að flytja rnálið gegn honum! — Og þegar
svo er ástatt um mig, getið þér dæmt um það sjálfir, hvort
það sé eingöngu hjálfvelgju-mas og hégómlegt tal, að við
viljunx íriðinn. Dæmið um það sjálfir, hvort við séurn ekki
fúsir á að fórna þvi ríær öllu til þess, að ráða þessu til
lykta. Við óslcum ekki a'Ö grípa til vopna, þó að við berj-
umst fyrir því, sem sérhver Breti telur sjálfsögð rétt-
indi sín.“
Þeir kvöddu landstjórann og gengu út úr salnum, ásamt
öðrum meðlimum ráðsins, er viðstaddir höfðu verið. En
])á er þeir voru farnir, gat landstjórinn geíið tilfinning-
um sínum lausan tauminn. Mandeville höfuðsmaður var
eftir í sálnmn og ennfremur Sykes hersir. Sykes var kast-
alastjóri á Tohnsonsvígi, er bygt var á Jamesey, úti við
hafnarmynnið. Var hann nýlega orðinn meðlimur í ráði
stjórnarinnar. Hafði hann verið settur þar, svo sem til
uppfyllingar, i eitt af axxðu sætunum.
Sykes hersir var íri, rauðhærður og ólánlegur. Hann
var holdgrannur í andliti og freknóttur, hendurnar loðnar
og skellóttar af freknum. Hann óskaði landstjóranum inni-
lega til hanxingju með árangurinn af fundinutn. Hann vat"
smjaðurtunga hin mesta og oflátungur. Og staða sú, er
hann skipaði nú, hæfði líka best lömuðum æfintýramanni.
sem hefir orðið að horfa á skipbrot allra frægðardrauma
sinna.
„Nú skilst mér, sem óþarft muni fyrir yður, tigni land-
stjóri, að hafa sérlegar áhyggjur af mannfjandanum,“ sagðí
Sykes hlæjandi. Hann hló oft og hástöfum.
William lávarður muldraði eitthvað fyrir munni sér, og
stóö svo upp til þess að halda heimleiðis. Mandeville fylgdi
lxonum út úr stjórnarbyggingunni og horfði á eftir hon-
um, þangað til hann hvarf í áttina til Meetiiigstrætis. Þá
vék hann sér að Sykes og tók um handlegg hans.
„Heyri þér,‘ hersir, ef þér eigið leið ofan á bryggjuna,
þá held eg að eg verði samferða."
Augnabliki síðar leiddust þeir í mesta bróðerni niður
að víkinni. Bátur lá við bryggjuna og sátu i honum tíir
blökkumenn, búnir allavega litum baðmullarfötum. Biðu
þeir þess, að Sykes kæmi, og áttu þeir að flvtja hann út
í vígiö. Það var- ekki fyr en á siðasta augnablikí, þegar
Sykes rétti honum höndina í kveðjuskyni, að Mandeville
/