Vísir - 24.09.1929, Blaðsíða 2

V 1 S I R

hefir nú með síðustu skipum fengið miklar
birgðir af smekklegum vörum, sem verða seld-
ar með mjög vægu verði.
Við höfum fengið meiri birgðir af
Karlmannafatnadi
en nokkru sinni fyr.
Vér liöfum einnig fengið mjög smekklegt
úrval af
V etrarfrökkum
bæði einlitum og mislitum.
Einnig miklar birgðir af
Ryk og Regnfrökkum
fyrir unglinga og fullorðna.
Kven-vetrarkápur
og kjólar
hvergi ódýrara samanborið við gæði.
Oolftreyjur
mörg þúsund stk. fyrirliggjandi.
Feysur
allar stærðir og fjöldi tegunda.
KÁPUTAU
KJÓLATAU
TVISTTAU
PIÐUR og DÚNN
RÚMSTÆÐI
\ SÆNGURFATNAÐUR
| MADRESSUR
i> KiíKXiíSCOOOOOOOÍlOOíSOOíSíiOÍSöOOíSOOtÍOOOíXXÍÍÍOíÍÍXÍÖOíÍOOOíSt!
Gólf-
B o r ð -
D í v a n
Vegg-
Ullar-
V a 11 -
Best og ódýrast
hjá okkur.
Mest úrval
hjá okkur.
! XSOOOOOOÍSOOOOOOOOOÍSOOíSOtSOOOÍÍOOOOOOÍÍOOOOOOOOOOOOOOt^
Allskonar VINNUFÖT |
FLIBBAR i
MANCHETSKYRTUR \
BINDI \
Hattar, Húfur, Sokkar.
NÆRFATNAÐUR
fyrir dömur, herra og börn.
Munið eftir hinum
góðu og velþektu
MAYÖ
nærfötum.
Matrosföt
Matrosfrakkar
Matroshúfur
NB. Nýjar vörur teknar upp daglega.
Úrvalið okkar er það stærsta.
VERÐIÐ LÆGST.
Komið sjálf og sannfærist.
Símskeyti
FB. 23. sept.
Glíinumönnunum vel fagnað
í Þýskalandi.
Frá Hannover er símaÖ: Glimu-
flokkurinn hafði sýningu hér í gær
í fegursta samkomusal borgarinn-
ar. Áhorfendur níu hundruð. Við-
tökur innilegar.
Aöalblaðið í Hannover telur
glímuna stórfagra og kvéðst vona,
að Þjóðverjar taki til að iðka hana.
Khöfn 23. sept. FB.
Frá Genf.
Frá Geuf er símað: Lögfræðis-
nefnd þings Þjóðabandalagsins
hefir fallist á tillögur Breta um að
breyta lögum Þjóðabandalagsins,
svo að lögin verði í samræmi við
ófriðarbannssáttmála Kellogg’s,
þar «Ö ófriður er í vissum tilfell-
um löglegur sahikvæmt núgildandi
lögum Þjóðabandalagsins.
Sérstakri nefnd hefir veriö falið
að semja breytingartillögurnar, er
verða lagðar fyrir næsta þing
bandalagsins.
Styttri vinnutími í vændum í kola-
námum Breta.
Frá London er simað til Ritzau-
fréttastofunnar: Turner ráðherra
hefir lýst yfir því, að undir eins
og þing komi saman, verði tekin
fyrstu skrefin til þess að undirbúa
styttri vinnutíma í kolanámunum.
Löggæslan
í Reykjavík.
v.
Tæki þau, sem lögregla menn-
ingarlandanna notar, eru eink-
um bifreiðir, bifhjól, heslar og
símar.
Lögreglustjóri segir, að að-
búnaður lögreglunnar hér hafi
verið mjög lélegur í þessum
efnum sem öðrum.
„Hér í Reykjavík“, segir
hann, „hefir lögreglan bifreið,
sem þó er að visu mjög léleg,
einhver lélegasta bifreið í bæn-
um. Það er alls ófullnægjandi
að liafa eina bifreið. Það hefir
verið siður, að löreglan leigði
sér hifreið hér og þar, ef hún
þarf á að lialda. Þennan leigu-
kostnað greiðir bærinn, og eftir
þ\d sem eg hefi komist næst, er
leigukostnaðurinn árlega við-
líka mikill cða meiri, en það
kostar að gera út bifreið yfir
íú-ið.... Reiðhjól hafa all-
margir lögregluþjónar fengið
sér að kostnaðarlausu. Það er
mjög gott. Löggæslumenn á
reiðhjólum eru nú tíðari með
ári hverju erlendis...Lang-
skynsamlegasta og besta úr-
lausnin virðist mér vera sú, að
lögreglan eigi 10—12 reiðhjól.
.... Þess skal getið, að lögregl-
an í Kaupmannahöfn hefir 236
reiðhjól til afnota...“
Þá víkur lögreglustjóri að
því, að haganlegt geti verið, að
lögreglan fái hesta til afnota í
starfi sínu. Segir hann, að er-
lendis þyki hestar livarvetna
nauðsynlegir til þessara starfa.
Einkum sé þeir alveg ómissandi
til jx;ss, að halda opnum vegum,
þá er margt fólk safnast saman,
svo sem við komu tiginna gesta
o. s. frv. — Hyggur hann því,
að vart verði hjá þvi komist, að
lögreglan hér fái 3—4 hesta til
afnota, en sennilega verða skift-
ar skoðanir manna um riauðsyn
j>ess.
Góðar Yörur eru í raun réttri ódýrastar.
Reisið ekki bú, án þess að skoða hið mikla úrval af bús-
og eldhúsáhöldum í Verslun undirrítaðs. — Þar er mest vissa
fyrir því, að fá vandaðar og endingargóðar vörur fyrir lágt verð.
— Ástæðan fyrir þessu er sú, að verslunin vlnnur einvörð-
ungu með eigin fé, og kaupir allar vörur sínar gegn stað-
greiðslu, þar sem best gegnir í hvert sinn.
Pantanir utan af landi afgreiddar um hæl, gegn póst-
kröfu.
VERSL. B. H. BJARNASON.
Eitt af þvi, sem lögreglu-
stjóri telur alveg nauðsynlegt,
er það, að lögregluþjónar fái
síma heim til sín, og telur liann
að réttast muni vera, að láta alla
lögregluþjóna liafa styrk, „alt
að 70 kr. á ári, upp í greiðslu
símakostnaðar, því að ekki
verður lijá þvi komist, að gera
hverjum lögregluþjóni að
skyldu, að hafa síma, meira að
segja við rúmlð sitt á nóttunni.“
— En þetta er ekki nóg að dómi
lögreglustjóra, þvi að ekki
koma þessir heimasímar að
gagni, er lögregluþjónar starfa
úti við um nætur. Fyrir j>vi vill
hann, að tekin verði upp liin
svonefnda „kiosk-aðferð“, með
síma í hverju „hverfi, svo að
lögregluþjónninn geti farið
þangað inn og liaft samband við
varðstöðina og vitað hvort
kvartanir liafi komið fram.
Hann getur kallað á aðstoð,
gengið þangað inn og fengið sér
hressingu, svo að hann losnar
við að tefja sig á því, að labba
niður á stöð eða heim til sín.
Lögreglan á varðstöðinni getur
einnig, ef þörf krefur, hringt til
lögreglujjjónsins út í hverfið, og
kemur j)á ljósmerki á stöng,
sem er upp af „kiosknum“.
Lögregluþjónninn sér merkið,
gengur að „kiosknum“ og
spyrst fyrir um jjað, hvað varð-
stöðin vilji. Þessir símar yrðu
til mikilla þæginda og svo mikr
ils vinnusparnaðar, að það
mundi margborga sig.............
Þetta „kioskakerfi“ var setl upp
í 30 enskum borgum síðasta ár.
66
Samtfik rerslunarmanna.
Hér á land sem og annarsstaö-
ar, hafa verkalýösfélög' náö mik-
illi útbrefðslu, enda munu allir
geta viöurkent, að þau eru nauð-
sýnleg og geta haft mikil og bæt-
andi áh'rif á kjör og hagi verka-
lýðsins.
Nokkrar stéttir hafa enn ekki
séö ágæti slíkra félaga — hafa
ennþá ekki notað afl samtakanna,
til þess aö bæta kjör sin, og til
þess aö koma áhugamálum sínum
fram. Verslunarstéttin er ein af
þeim. — Rétt er aö taka þaÖ fram,
aö þegar talaö er um verslunar-
mannastéttina i Jtessari gnein, þá
et átt við þá menn, sem starfa viö
-verslun, sern aðrir é5ga — eru
verslunarþjónar.
Reyndar er talið, aö hér á landi
séu starfandi nokkur verslunarfé-
lög, en aöeins eitt þeirra er skipað
verslunarmönnum einum. Hin fé-
lögin telja, auk kaupmanna og
bankstjóra, ljósmyndara, úrsmiöi,
húsasmiöi o. fl. iönaöarmenn meö-
al meðlima sinna, .•— og slik félög
eru svo kölluð Verslunarmannafé-
lög! Það er sorglegt, en satt er það,
aö verslunarmenn þessa bæjar
og þessa lands hafa enn ekki séö
hvilíkt ómentanlegt gagn samtök
og samvinna gæti oröiö þeim.
Hví vilja þeir ekki fara aö dæmi
verkamanna, sjómanna, prentara
og annarra, sem myndað hafa fé-
lög’ til aö gæta hagsmuna sinna?
Hvers vegna geta yerslunarmenn
ekki haft örugg og trygg sam-
bönd eins og húsbændur þeirra —
kaupmennimir — hafa kornrð í
sín á milli? Er það aöeine vegna
þess, að verslunarmaöur þykist
vera annar en hann i raun og veru
er, veigrar sér við aö játa, aö harm
cr ekkert annaö en — verslunar-
þjónn, sem hefir alveg sömu hags-
muna aö gæta og sjómaðurinn og
verkamaöurinn.
Ástæðumar fyrir samtaka- og
áhugaleysi verslunarmanna í þess-
utn máltim eru, aö núnum dómi,
sumpart skilningsleysi, sumpart
hugleysi. Skilningsleysi, af þvt
þeir skilja ekki ennþá, aö saintök
er afl, sem verslunarstéttin verður
fyr eöa síöar að taka sér í hendur,
afl þeirra hluta, sem geta orðið
henni til heilla og blessunar. Hug-
leysi, af því þeir eruhræddirviöaS
starfa í verslunarfélagi, sem vinnur
á sama grundvelli og á sama hátt
og venjulegt verkalýösfélag; {>eir
eru hræddir viö, aðæinhver heimsk-
inginn kalli þá ,,bolsa“, eða hús-
bændur þeirra — kaupmennirnir
— líti þá illu auga fyrir að viera í
slíku félagi. En hvaö gerir það
til? Er það ekki skylda hvers
verslunarmamis aö stuðla að heill
og velferö sinni og stéttarbræöra
sinna í hvívetna? Jú, vissulega,
og það gerir hann best með því
að styöja eina verslunarmamta-
/félagið á íslandi, sem heitir
,,Merkúr“ og hefir aösetur sitt í
Reykjavík.
Verslunannaöur! Mundu köllim
þína, — og gerðu alt til þess að
bæta og betra hag stéttar þinnar.
Mundu eftir orðunum, sem svo oft
hafa verið sögö, oröunum, sem þú
sem verslunarmaöur ættir sérstak-
lega aö hafa í luiga og breyta
eftir:
Sameinaðir stöndum vér, sundr-
aðir föllum vér!
Reykjavik 15. sept. 1929.
V erslunarmaður.
Ath.
Þó aö framanskráö grein sé aö
ýmsu leyti ósanngjörn og jafnvel
nokkuö „rauð“ í aöra röndina, vildi
,,Vísir" þó ekki synja henni um rúm>
meö því aö höf. var mjög mikið
kappsmál, aö hún kæmi fyrir al-
menningssjónir. — Vitanlega ná
sttmar fullyrðingar hans engri átt
og eru beinlinis furöulegar. Veröttr
aö sjálfsögöu nánara á það bent, ef
greinarhöf. tekst að korna af staö
umræöum uin þetta mál. —• Þá
Msst og öest'ör?al
af allsfconar;
Regnverjum"